در اوایل تابستان امسال، سازمان زمین‌شناسی سوئد (SGU) زنگ خطر کمبود آب را در یازده شهرستان کشور، از جمله شهرستان‌های اسکونه، بلکینگه، کالمار و گوتلند، به صدا درآورد.
 
@fazeli_mohammad

پیامی از سوئد

محمد فاضلی

یکی از شنوندگان #پادکست_دغدغه _ایران (@dirancast_official) در سوئد، وقتی به یکی از قسمت‌های این پادکست درباره #روز_صفر آبی تهران گوش می‌داده، به ذهنش خطور کرده از #هوش_مصنوعی درباره وضعیت آب سوئد و توصیه‌های سازمان‌های حکومت سوئد درباره وضعیت آب بپرسد. نتیجه را برایم ارسال کرده است. نتیجه خیلی جالب است.

خود شما با شرایط ایران مقایسه کنید.

وضعیت بارش (تابستان ۲۰۲۵)

ژوئن ۲۰۲۵
در بخش‌های بزرگی از گوتالاند و استکهلم بارندگی کمتر از نرمال بود؛ استکهلم فقط ۲۴ میلی‌متر باران ثبت کرد. برخی نقاط جنوب‌شرق حتی ۱۵–۲۰ میلی‌متر داشتند. در مقابل، نواحی کوهستانی یمتلاند مرطوب‌تر از حد معمول بودند.

ژوئیه ۲۰۲۵
تضاد شدید: جنوب سوئد بارندگی بالاتر از نرمال در چند اپیزود بارشی سنگین، درحالی‌که شمال (نوریلاند) خشک‌تر از نرمال بود؛ ایستگاه Storön  فقط ۲٫۵ میلی‌متر در کل ماه گرفت (یکی از خشک‌ترین‌ها). در جنوب، برخی بارش‌های سیل‌آسا رکورد «بارش یک‌دقیقه‌ای» را هم جابجا کردند. (۴٫۹ میلی‌متر در ۶۰ ثانیه)

پیامد برای منابع آب
به‌رغم برخی بارش‌ها، به‌ویژه در جنوب، کمبود تجمعی از پاییز ۲۰۲۴ پابرجاست؛ سطح آب‌های زیرزمینی در بسیاری از استان‌های جنوبی پایین‌تر از حد نرمال مانده و خطر کم‌آبی برای رودخانه‌ها و مخازن کوچک/بزرگ گزارش شده است.

هشدارها و اطلاعیه‌های رسمی
SMHI و SGU  از بهار اخطار «ریسک کمبود آب» برای چندین استان جنوبی صادر کردند و بارها به تداوم خطر در تابستان تأکید شد . SGUSMHIKrisinformation
SGU  (سازمان زمین‌شناسی) در ۱۷ ژوئن نوشت که تقریباً در سراسر کشور—به‌جز نواحی کوهستانی شمال—سطوح آب زیرزمینی «خیلی زیر نرمال فصل» است و در بسیاری نقاط به «مقادیر غیرمعمول پایین» رسیده است. SGU

چند شهرداری محدودیت وضع کردند:

مثال‌ها: اوروست از ۲۱ ژوئیه «ممنوعیت آبیاری» اعمال کرد (تا اطلاع ثانوی). سیدکوستر/استرومستاد ۱۱ ژوئیه تا ۱۵ اوت ممنوعیت داشت. تیبرو از ۵ ژوئن آبیاری شیلنگ/آب‌پاش را ممنوع کرد.

استانداری کرونوبری نیز با «سطوح بسیار پایین آب» از مردم خواست از رودخانه‌ها/دریاچه‌ها برای آبیاری برداشت نکنند.

استان استکهلم (امروز): به‌علت گرمای غیرمعمول آب در دریاچه ملارن و افت ظرفیت تصفیه، از شهروندان خواسته شد مصرف آب شرب را کاهش دهند.

پوشش رسانه‌ای مستقل هم وضعیت «بسیار پایین بودن سطح آب زیرزمینی» و بحران‌های موضعی (مثلاً گوتلاند) را تایید کرده است.

دستورالعمل‌ها و اقدامات صرفه‌جویی (برای شهروندان و کسب‌وکارها)

توصیه‌های عمومی سراسری + نمونه اقدامات شهرداری‌ها

پیروی از ممنوعیت آبیاری: (Bevattningsförbud)  آبیاری باغ با شیلنگ/آب‌پاش ممنوع؛ فقط آب‌دادن با سطل/آب‌پاش دستی در برخی مناطق مجاز است. پرهیز از شست‌وشوی خودرو، پر کردن استخر، و هر مصرف غیرضروری آب شرب. Tibrovimmerby.se

کاهش مصرف خانگی طبق راهنمای Krisinformation.se: دوش کوتاه، بستن شیر هنگام مسواک/کف‌آلودگی، استفاده کامل از ظرفیت ماشین لباسشویی/ظرفشویی، رفع نشتی‌ها، جمع‌آوری آب باران برای باغ. Krisinformation

رعایت فراخوان‌های محلی: مرتب وضعیت شهرداری محل را چک کنید؛ ممکن است محدودیت‌ها و بازه زمانی آن‌ها متفاوت باشد. Krisinformation

اگر دوست دارید، می‌توانم این اطلاعات را برای استان/شهرداری مشخص شما هم به‌صورت جزئی‌تر جمع‌بندی کنم (آخرین محدودیت‌ها، نقشه‌ها و راهنمای محلی).

فوراً مصرف آب خود را کاهش دهند.

دلیل این امر، دمای غیرمعمول و گرم دریاچه مالارن است که بر کارخانه آب و فاضلاب استکهلم تأثیر منفی گذاشته است. کارخانه‌های آب در حال حاضر ظرفیت محدودی برای تولید آب لوله‌کشی دارند.

این هم اطلاعیه امروز شهرداری استکهلم:
شهرداری استکهلم از ساکنان می‌خواهد که، از جمله موارد دیگر، از آبیاری خودداری کنند، استخر را پر نکنند، شستشو و ظرفشویی را به مقدار کم انجام دهند، دوش‌های کوتاه بگیرند و اجازه ندهند آب بی‌جهت باز بماند.

شهرداری استکهلم در وب‌سایت خود می‌نویسد: «اشخاص و مشاغل خصوصی باید مصرف آب لوله‌کشی خود را کاهش دهند تا از وجود آب کافی اطمینان حاصل شود. این امر اکنون و در هفته‌های آینده برای تمام استکهلم، هودینگه، استرنگناس، نیناشمن، لیدینگو، ناکا، تیرسو، هانینگه، بوتکیرکا، سالم، ورمدو و اکرو برای کسانی که آب لوله‌کشی خود را از استکهلم واتن اوفال دریافت می‌کنند، اعمال می‌شود.»

شهرداری استکهلم می‌نویسد: «انتظار می‌رود این آخر هفته و هفته آینده، استکهلمی‌های بیشتری از تعطیلات برای کار و شروع مدارس بازگردند. ما از سال‌های گذشته می‌دانیم که در این مدت از آب لوله‌کشی اضافی استفاده می‌شود.»

«هر قطره مهم است - و سهم شما مهم است.»

سازگاری ملی و سیاست آزادی
آینده‌های جمهوری اسلامی ایران؟

کیومرث اشتریان متفکر است که به دور از هیاهو اما با شجاعت و صراحت حرف می‌زند. او چند سالی است روی نظریه‌ای با عنوان «سازگاری ملی و سیاست آزادی» کار و مقالاتی درباره آن منتشر کرده است. اشتریان تلاش کرده با آسیب‌شناسی شکل و محتوای سیاست‌ورزی ایرانی در سال‌های بعد از مشروطه که خودش آن‌را «حذف رقبا» می‌خواند، بنیان‌های هنجاری گونه دیگری از سیاست‌ورزی را صورت‌بندی و ارائه کند که در درجه اول معطوف به این است که ایرانیان چگونه در عین تکثر بتوانند در کنار یکدیگر زندگی کنند.

دیدن ویدیو
https://youtu.be/RzjDPRYzUh0

بخش مهمی از نظریه سازگاری ملی و سیاست آزادی، ناظر بر تحولات ضروری در نظام جمهوری اسلامی ایران است تا بتواند با مقتضیات دنیای ایران امروز سازگار شود. اشتریان در این مسیر، به نوعی از عمل‌گرایی روی می‌آورد که از حضور شریعت و دین در بسیاری از عرصه‌های سیاست، مشروعیت‌زدایی می‌کند. نظریه «سازگاری ملی و سیاست آزادی» حاوی سه سناریو برای آینده جمهوری اسلامی ایران نیز هست.

#آینده_جمهوری_اسلامی #سازگاری_ملی #سیاست_حذفی #سیاست_دینی

@dirancast_official

🔺جاده ترامپ و اختناق ایران؟!

پس از تحولات سترگ خاورمیانه و خلیج فارس در سالیان اخیر، اکنون بخشی دیگر از محیط امنیتی پیرامونی ایران در شمال غربی در قفقاز جنوبی در آستانه دگرگونی سهمگینی است که آن را می‌توان اختناق ژئوپلیتیک ایران در این منطقه و چه بسا پرپیامدتر از گسترش پیمان ابراهیم در جنوب ایران پنداشت.

چنین تحولی امروز با پیمان صلحی که قرار است در کاخ سفید با میزبانی ترامپ میان الهام علییف رئیس جمهور آذربایجان و نیکول پاشینیان نخست وزیر ارمنستان امضا شود، کلید می‌خورد. رکن پیمان صلح در قفقاز جنوبی که مشوق مداخله آمریکا و جمع کردن دو طرف آذربایجانی و ارمنستانی بوده است، احداث کریدوری صرف نظر از نام آن چه زنگه زور چه جاده ترامپ به طول 43 کیلومتر در امتداد مرز ایران و ارمنستان و واگذاری حق توسعه و کنترل آن به آمریکا به مدت ۹۹ سال است.

اما باز شدن پای آمریکا به قفقاز جنوبی با واگذاری حق توسعه و کنترل این شاهراه به آن، اقدامی هدفمند و هوشمند از جانب آذربایجان و ترکیه با هدف رفع موانع موجود و دور زدن مخالفت‌ها نسبت به احداث آن، به ویژه از جانب ایران است که از این به بعد در صورت مخالفت عملی با احداث این کریدور، دیگر طرف آن نه آذربایجان و نه ترکیه، بلکه آمریکاست و همین هم مواجهه با این ابرچالش امنیتی و ژئوپلیتیک را بسیار دشوار و پرمخاطره می‌کند. در کل، حضور اقتصادی آمریکا در قفقاز جنوبی با ابعاد ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک معمولا پیوست‌های امنیتی و نظامی هم به همراه خود دارد.

در همین راستا هم نباید از نظر دور داشت که احداث کریدور زنگه زور با مشارکت آمریکا جلوه‌ای دیگر از «جنگ کریدورها» از خاورمیانه و خلیج فارس تا قفقاز و آسیای مرکزی است که یکی از اهداف اصلی آن کنار گذاشتن ایران، چین و روسیه از این مسیرهاست. همین پیمان صلح و توافقنامه‌های دیگر نشان می‌دهد که اقتصاد و رقابت‌های اقتصادی موتور محرکه منازعات ژئوپلیتیک دنیا به ویژه در منطقه است و در این میان قدرت‌ها و کشورهایی در مواجهه با ابرچالش‌های امنیتی و ژئوپلیتیک موفق‌تر هستند که اقتصاد اولویت نخست سیاست داخلی و خارجی آن‌هاست.

اکنون ترامپ با امضای پیمان صلح میان آذربایجان و ارمنستان می‌خواهد هم «پز صلح‌طلبی» بدهد و هم با مدیریت کریدوری مهم در قفقاز جنوبی، منافع اقتصادی جدیدی برای شرکت‌های آمریکایی در این منطقه تامین کرده و نیز مسیری را برای ورود امنیتی بدون جنگ و دردسر برای آمریکا و ناتو به منطقه حساس قفقاز باز کند.

در همین حال هم با این کار سیاست فشار حداکثری علیه ایران را به مرزهای شمال غربی گسترش داده و عملا با کنترل مرز ارمنستان با ایران می‌خواهد این مسیر ارتباطی و مزیت راهبردی را از ایران گرفته و دسترسی زمینی و تجاری‌اش به اروپا و روسیه را بسیار محدود کند و نقش‌آفرینی تهران در این منطقه و کریدورهای آن را کاهش دهد.

روسیه نیز که در مرزهای غربی خود از بیش از دو سال و نیم پیش درگیر جنگ برای دفع حضور ناتو است، عملا با این پیمان صلح و «جاده ترامپ»(در صورت اجرا)، در محیط پیرامونی خود در مرزهای شمالی، بدون هیچ درگیری و جنگی عرصه را به آمریکا و ناتو دستکم برای چند دهه باخته و در محاصره‌ای استراتژیک قرار خواهد گرفت که در آینده نیز نظر به اهمیت این شاهراه تا آسیای مرکزی نیز گسترش خواهد یافت.

اکنون باید دید روسیه و ایران جداگانه و مشترک چه واکنشی به این تحول خواهند داشت و آیا ممکن است تغییر ژئوپلیتیک حیاط خلوت روسیه در قفقاز موجب نزدیکی عملی آن به تهران برای مواجهه با این چالش مشترک شود؟
یا روسیه در این پرونده نیز همان سیاست «بی‌عملی همیشگی» را در پرونده‌های مختلف با طرفیت ایران در پیش خواهد گرفت.
#صابر_گل_عنبری
@Sgolanbari

حل مشکل آب، بدون آب

مسأله آب در ایران بحرانی شده است. راهکارهای پیشین برای حل این مسأله همگی با ناکارآمدی و شکست مواجه شده‌اند. مهدی فصیحی هرندی در این گفت‌وگو شماری از شکست‌ها در حل مسأله آب را بررسی کرده و از راهکار حل مشکل آب بدون تأمین آب بیشتر دفاع می‌کند.

دیدن ویدیو
https://youtu.be/ODtq09ox2pM

وی به‌طور مشخص در خصوص زاینده‌رود از راهکاری دفاع می‌کند که که کلیه تعاملات اجتماعی و شبکه همبسته منافع در حوضه آبریز را در نظر بگیرد.

#بحران_آب #زاینده_رود

@dirancast_official

🔵 جامعه‌ای که در فضایی از تردید قرار دارد و مردمی هوشمند که بارها توسط نظام حکمرانی غافلگیر شده‌اند، آیا واقعاً همه‌چیز آرام است و دستکم می‌توان با امید به آینده‌ای روشن و پر از خوشبختی نگاه کرد؟

مهمان قسمت چهارم فارکست پلاس:
محمد فاضلی (جامعه‌شناس)

..............................
مهمان این قسمت:
محمد فاضلی (جامعه‌شناس)
@fazeli_mohammad
..............................


▶️ لینک این قسمت ▶️



🔗ما را دنبال کنید:
اینستاگرام
وبسایت
کانال کست باکس
کانال یوتیوب
..............................
سردبیر و میزبان: مهدی نوروزیان | تهیه کننده: هستی ربیعی | مدیر تولید: فصیحه رجبی | مدیر هنری: سیاوش مهرآئین


#فارکست_پلاس #جنگ #دانشگو #همبستگی_اجتماعی #تحول #چالش_جدید #ایران #دوران_جدید #زندگی_مسالمت‌آمیز #محمد_فاضلی

@daneshgoo_gram

درباره #افسانه_هندوانه

محمد فاضلی

من در برنامه آزاد با دکتر حجت میان‌آبادی بر محور ناگفته‌های بحران آب گفت‌وگویی داشتم (اینجا)یکی از بخش‌های این گفت‌وگو اعداد و محاسباتی بود که نشان می‌داد مصرف آب در کشت هندوانه در ایران ۹۰۰ میلیون مترمکعب است. از طرف دیگر داده‌ها نشان می‌دهند هدررفت و آب بدون درآمد در شبکه‌های شرب و بهداشت کشور ۳۵ درصد و مقدار آب هدررفته معادل ۲.۳ میلیارد مترمکعب است. دکتر میان‌آبادی در همان گفت‌وگو ذکر می‌کند که فقط آب صرف‌شده برای مقدار محصولی که در یکی از استان‌ها به ضایعات کشاورزی تبدیل می‌شود ۱ میلیارد متر مکعب است.

من از مفهوم #افسانه_هندوانه استفاده کردم تا نشان دهم اشاره به پرآب‌بر بودن این محصول برای پوشش دادن برخی واقعیت‌های دیگر استفاده شده است. این واقعیت که کشت‌های بسیار پرآب‌بر دیگری هم وجود دارند و هدررفت آب شبکه شرب و بهداشت دیده نمی‌شود یا مقدار آب مصرفی برای کشت محصولی نظیر نیشکر هرگز در رسانه‌ها پررنگ نمی‌شود.

آقای دکتر کامران شریفی دانشیار محترم دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد با استناد به بحث من درباره مصرف آب هندوانه، متنی دقیق نوشته‌اند (اینجا) تا نشان دهند بر مبنای محاسبات آب مجازی، هندوانه محصول پرآب‌بری است. ضمن تشکر از ایشان بابت وقت گذاشتن برای نقد ایده من، چند توضیح را لازم می‌دانم.

یک. من در آن ویدیو ادعا نمی‌کنم هندوانه محصول کم‌آب‌بری است. من گفتم مجموع آب صرف‌شده برای تولید هندوانه ۹۰۰ میلیون مترمکعب و بسیار کمتر از حتی هدررفت در شبکه شرب و بهداشت است. این بدان معناست که هندوانه به پرچمی تبدیل شده که ذیل آن بقیه واقعیت‌های آبی دیده نمی‌شود. حرف من ناظر بر کارکرد ایدئولوژیک و فریبکارانه استفاده از هندوانه برای پوشاندن و دیده نشدن بقیه واقعیت‌های آبی بود.

دو. اثر کشت یک محصول بر سرجمع وضعیت آبی یک کشور را نباید بر اساس میزان آب‌بری برای تولید هر کیلو از محصول حساب کرد. فرض کنید برای تولید هر کیلو محصول الف، ۱۰۰۰ واحد آب مصرف می‌شود؛ و برای تولید هر کیلو محصول ب فقط ۱۰۰ واحد آب مصرف می‌شود. بدون لحاظ کردن بقیه متغیرها، اثر کدام یک بر سرنوشت آبی کشور بیشتر است؟ از مقایسه ۱۰۰۰ و ۱۰۰ به جواب درست نمی‌رسید.

اگر محصول پرآب‌بر الف فقط در سطح ۱۰۰ هکتار کشت می‌شود، پس مصرف سالیانه آن ۱۰۰ هزار واحد آب است. و اگر محصول ب در سطح ۵ میلیون هکتار کشت می‌شود پس مصرف سالیانه ۵۰۰ میلیون واحد آب است. پس کل آب مصرفی محصول ب و سهمش در اثرگذاری بر سرنوشت آبی، ۵۰۰۰ برابر محصول الف است. به این ترتیب، در ساده‌ترین تحلیل، اثر محصولات بر مصرف آب، نه از مقدار آب‌بری در واحد وزن، بلکه از آب‌بری در واحد وزن ضرب در مقدار سطح زیر کشت حاصل می‌شود.

بنابراین علی‌رغم درستی استدلال و محاسبات آقای دکتر کامران شریفی درخصوص مصرف آب در واحد تولید ماده خشک به ازای هر واحد مصرف آب، این محاسبات آن‌چه من با عبارت #افسانه_هندوانه در نظر داشتم را نقض نمی‌کند. ایده من آن است که افسانه هندوانه، پرچم #ایدئولوژی_آبی برای پوشاندن بسیاری از واقعیت‌های آبی، نوع تخصیص هزینه‌های سرمایه‌گذاری در بخش آب، و نادیده انگاشتن بسیاری از ناکارآمدی‌هاست.

ایده #افسانه_هندوانه مدعی نیست که هندوانه کشت کم‌آب‌بر است، بلکه کارکرد این ایده نشان دادن انحراف‌ها در تفسیر اعداد آبی و واقع‌پوشی‌های صورت‌گرفته بر اثر ارائه اعداد آبی است.

@fazeli_mohammad
۱۴۰۴/۰۵/۱۵

✔️مصادره ساختار تصمیم‌سازی از درون
✍🏼سهند ایرانمهر

این روزها کلمه‌ی «نفوذ» هم آنقدر از سوی مقامات تا رسانه‌ها تکرار شده که در حال تبدیل به اصطلاحی عادی و بدون حساسیت شده است. وقتی می‌گویند «نفوذی»، ذهن اغلب‌مان می‌رود سمت جاسوس، شنود، دوربین مخفی یا شبکه‌های خبرچین. گاهی کار به جایی می‌رسد که حتی نقد دلسوزانه هم زیر سایه‌ی این انگ، بی‌اثر می‌شود. وضعیت ایران امروز چیزی فراتر از نفوذ سنتی‌ست. ما با چیزی به‌مراتب عمیق‌تر، خطرناک‌تر و بی‌صدا‌تر روبروییم: «مهندسی ساختار تصمیم‌سازی از درون، در جهت منافع بیگانه» و ساده‌اندیشی است اگر فکر کنید این مهندسی از سوی آن کسانی است که معمولا به توده مردم نشان می‌دهند.
در ادبیات امنیتی جهان، اصطلاحی قابل تامل وجود دارد:
State Capture by Strategic Penetration

که به معنای « تصرف ساختاری حاکمیت از طریق نفوذ راهبردی» است. این اصطلاح اولین‌بار از دل تجربیات کشورهای پساشوروی، آفریقای جنوبی و آمریکای لاتین بیرون آمده و اشاره دارد به وضعیتی که در آن، نهادهای رسمی حکومت (از بانک مرکزی تا رسانه ملی، از کمیسیون‌های پارلمان تا شوراهای راهبردی و مراکز تصمیم‌گیری) عملاً به‌وسیله‌ی نیروهایی اداره می‌شوند که نفع‌شان نه با ملت، بلکه با منافع بیرونی گره خورده است.

در این الگو که شوروی در چکسلواکی و آمریکا در لیبی اجرا کرد، دیگر خبری از نظامی‌گری نیست. بیگانه مستقیم وارد عمل نمی‌شود. بلکه از درون، از طریق مهره‌های داخلی، بدنه‌ی حاکمیت را تصاحب می‌کند. این‌ها لزوماً جاسوس نیستند. شاید حتی وطن‌دوست هم باشند. اما تصمیم‌هایشان، سیاست‌گذاری‌شان، مدیریت‌شان، دقیقاً در همان مسیری عمل می‌کند که یک قدرت خارجی خواستار آن است: افزایش بی‌ثباتی، تحریک نارضایتی، تقویت بی‌اعتمادی و نهایتاً، تخریب سرمایه‌ی اجتماعی.

روش اجرای این برنامه بسیار هوشمندانه است. عامل نفوذی نه با نفوذ مخفیانه، بلکه از طریق انتصاب رسمی، یا ساخت شبکه‌ای از نیروهای هم‌سو، به جایگاه‌هایی می‌رسد که در ظاهر بخشی از ساختار مشروع و رسمی کشورند: کمیسیون‌های مشورتی، اتاق‌های فکر، بولتن نویس‌ها، پژوهشگاه‌ها، نهادهای بالادستی یا نهادهای رسانه‌ای. در این جایگاه‌ها، او «قانونی» اثرگذار است. بیشتر این افراد خود را در مقام «تئوریسین»، «اقتصاددان»، «متفکر مستقل»، یا «چهره متعهد و معتقد» معرفی می‌کنند. پیشنهادهای آنان معمولاً در لفافه زبان علم یا اخلاق پیچیده شده، اما برآیند آن‌ها گسست تدریجی انسجام اجتماعی یا فلج‌سازی حکمرانی است.

تصرف ساختاری لزوماً از طریق «دستور» عمل نمی‌کند، بلکه از طریق تغییر در چارچوب فکر کردن و تغییر در اولویت‌ها عمل می‌کند. او در محافل خودی، صغارت مردم و ناتوانی آنان در درک مصلحت خود را تثبیت می‌کند، گرای کانون خطر را اشتباهی می‌دهد، تغییر و شجاعت تجدیدنظر را به مفاهیم ضد خود جلوه می‌دهد، راه حل را چیزی نشان می‌دهد که خود خطرساز است و چهره‌ای از خود ارایه می‌دهد که موجه، خودی و منطبق با ایدئولوژی حاکمیت است. خطرناک و مستحق تعقیب و مجازات دانستن آنها که نسبت و حضوری در قدرت ندارند و آشکارا زبان نقد را برمی‌گزینند ، نمود بارز «پرچم دروغین» است که در این مهندسی هوشمند به حاکمیت نشان داده می‌شود.

اگر امروز سیاست‌های اقتصادی ما بی‌ثمر، سردرگم یا متناقض‌اند؛ اگر رسانه‌های ما از جامعه جا مانده‌اند؛ اگر تصمیم‌های کلان، نه به کاهش نارضایتی، بلکه به انباشت خشم عمومی منتهی می‌شوند؛ اگر نهادهای نظارتی، ناکارآمدند یا حتی خودشان بخشی از مسئله شده‌اند؛ آیا حق نداریم بپرسیم: چگونه یک جریان خاص درست زمانیکه مردم به نام ایران، دست در دست یکدیگر داده‌اند، از «وضعیت آغلی» سخن می‌گوید؟ چگونه قبل و در میانه جنگ پیامک تذکر حجاب منتشر می‌شود؟ چگونه گاهی از درون مراکز تصمیم‌گیری یا اجرایی همان جهتی ترسیم می‌شود که کشور متخاصم می‌خواهد؟ چگونه لایحه صیانت از سوی دولت تهیه می‌شود که صدای مشفقانه کارشناسان و متخصصان را درمی‌آورد و خود دولت که آن را بر اساس گزارش و توصیه به اصطلاح کارشناسانی تهیه کرده است تلویحی اظهار ندامت می‌کند و می‌گوید در پی پس گرفتن آن است!

واقعاً چه کسانی پشت سیاست‌هایی هستند که به وضوح به زیان کشور و به دنبال مهندسی هدفمند نارضایتی هستند؟ و هرگاه کسی نسبت به آن هشدار می‌دهد بلافاصله با تعقیب و مجازات روبرو می‌شود؟ آیا با خطای انسانی مواجه‌ایم یا با پروژه‌ای هوشمندانه برای «خودویران‌سازی»؟ اینجاست که حتی رایج کردن اصطلاح نفوذ، خودش یک مهندسی هوشمندانه برای کاستن از هیبت «تسخیر بی‌صدای از درون» است.
@sahandiranmehr

جغرافیای اقتصادی جنگ ایران و اسرائیل

جنگ اسرائیل علیه ایران و همراهی آمریکا با این جنگ را می‌توان در بستر تحولات کلان‌تر جهان هم توضیح داد. آریابرزن محمدی، در این گفت‌وگو توضیح می‌دهد چگونه می‌توان این جنگ را در چارچوب تحولات اقتصادی سرمایه‌داری نومرکانتلیستی، تلاش آمریکا برای مهار #چین، و سیاست‌های منطقه‌ای اسرائیل، #ترکیه و سایر کشورهای منطقه خاورمیانه درک کرد.

دیدن ویدیو
https://youtu.be/oZ5XwlwJrp8

#آریابرزن_محمدی بر بستر توضیح گرایش آمریکا به برقراری #موازنه_فراساحلی و سایر تحولات رخ داده در روابط قدرت‌های جهانی، فرصت‌های ایران برای مذاکره و در امان ماندن از آسیب‌های تحولات در جغرافیای اقتصادی جهان در حال تغییر را توضیح می‌دهد. وی مسأله جنگ اسرائیل و ایران را به فراسوی پرونده هسته‌ای برده و چشم‌انداز متفاوتی ارائه می‌کند.

@dirancast_official

‏آقای ‎#پزشکیان، پس گرفتن لایحه محتوای ‎#خلاف_واقع کار بسیار درستی است. حکومت‌ها با به رسمیت شناختن عاملیت مردم و ‎#تحکیم_آزادی می‌توانند خادم ملت و عاقبت به خیر باشند نه با محدود کردن و ستاندن عاملیت و آزادی. گوش شنیدن اعتراض شهروندان، بیش از دست ستاندن آزادی به‌کار حکمرانی می‌آید.

@fazeli_mohammad

🔴از رنجی که می‌بریم

🔺اعتماد ۸ مرداد ۱۴۰۴

✍️عباس عبدی

🔘پس از ارائه لایحه "مقابله با انتشار محتوای خلاف واقع در فضای مجازی" از سوی دولت به مجلس؛ مطالب فراوانی در نقد آن نوشته شد. من هم یادداشتی نوشتم و گفتگویی هم داشتم. واقعیت این است که هیچ نگرانی از بابت تصویب آن نداشتم. چون همه آن کارهایی که بخواهند با آن قانون انجام دهند هم اکنون انجام می‌دهند و هیچ نتیجه‌ای هم نگرفته‌اند که دست به دامن تصویب قانون جدیدی می‌شوند. علت هم این است که راه مقابله با خلاف‌گویی قانون مجازات نیست. نه این که نباید خلاف‌گو را مجازات کرد، باید مجازات کرد ولی کیفر بخش کوچکی از فرایند مقابله است. مثل پختن غذا که بدون نمک بسیار بدمزه خواهد شد ولی نمک جزء کوچکی از ضروریات خوشمزه و مطبوع شدن غذا است. نمک به تنهایی قابلیت غذا شدن ندارد. در اینجا چند پیش‌شرط و زمینه مقابله با خلاف‌گویی را مختصر می‌نویسم.

🔘۱- اولین شرط این است که اشد مجازات خلاف‌گویی و دروغگویی را برای مقامات و نهادهای رسمی باید تعیین کرد. همان‌گونه که گفته‌اند؛ الناس علی دین ملوکهم. رسانه و مردم دروغگو و خلاف‌گو به آیین ملوک خود عمل می‌کنند. بیایید یک لحظه تصور کنیم، در جامعه‌ای هستیم که مدیران و مسئولان آن دروغ و خلاف نمی‌گویند، و اگر بگویند بازخواست و مجازات سختی خواهند شد. خوب همه مردم به آنان اعتماد خواهند داشت و اگر امثال من و شما هم خلاف بگوییم آنان فورا تصحیح می‌کنند و مردم حرف آنان را می‌پذیرند و افراد خلاف‌گو سنگ روی یخ می‌شوند.

🔘۲- سیاست رسانه رسمی جامعه باید حقیقت‌محور باشد. یعنی رسانه رسمی نیز دروغ و خلاف نگوید و مورد اعتماد مردم باشد. روشن است که مردم مرجعیت آن رسانه را می‌پذیرند و اساسا رسانه‌های دروغگو به مرجعیت نمی‌رسند. اخبار راست آنها را هم مردم باور نمی‌کنند. به سرنوشت چوپان دروغگو دچار می‌شوند.

🔘۳- راه‌های دسترسی به حقیقت هموار و باز باشد. در این صورت هر کس که ادعایی کند ما می‌توانیم آن را راستی آزمایی کنیم و حقیقت و دروغ آن را کشف کنیم. البته این کار را همه مر م انجام نمی‌دهند بلکه انجام این کار وظیفه حرفه‌ای ده‌ها و صدها رسانه و روزنامه‌نگار است. برای این منظور باید دسترسی به اطلاعات فراهم و شفافیت و پاسخگویی نیز حاکم باشد. اگر چنین بود دروغگویی به حداقل می‌رسد و فورا تصحیح هم می‌شود.

🔘۴- حرفه روزنامه‌نگاری و رسانه به رسمیت شناخته شود. همانگونه که کسی غير از پزشک حق طبابت ندارد و درمان نیز پروتکل‌های دقیقی دارد؛ تولید خبر نیز باید مطابق ضوابط حرفه‌ای باشد و هر کس نتواند وارد این حوزه شود. حداقل در رسانه‌های رسمی نشود.

🔘۵- من هر خبری را که می‌بینم ابتدا منبع آن را نگاه می‌کنم این مهم‌ترین مسأله است. رسانه و منابع خبری معتبر برای حفظ اعتبار خود سعی می‌کنند خلاف واقع نگویند. چون از دست دادن اعتبار بدترین مجازات یک روزنامه‌نگار و رسانه معتبر است. فرد یا رسانه دروغگو فاسق است و اخبارش اعتبار ندارد.

🔘۶- وجود دادرسی عادلانه و منصفانه و دستگاه قضایی مستقل رکن اساسی کشف حقیقت است. دادرسی عادلانه به معنای دقیق کلمه فصل‌الخطاب است. هر گونه سوگیری دادرسی مخل حقیقت‌جویی و مروج دروغ و خلاف‌گویی است.

🔘۷- در یک جامعه سالم رسانه‌ای، هر خبری که رسانه‌های رسمی منتشر می‌کنند بصورت پیش‌فرض درست است مگر این که خلافش ثابت شود؛ و هر خبری که در فضای مجازی است بصورت پیش‌فرض نادرست است مگر این که درستی آن اثبات شود. اگر غیر از این بود آن جامعه ناسالم است با مجازات مسأله‌ای حل نمی‌شود.

🔘واقعیت این است که همه ما از شنیدن و مواجهه با اخبار دروغ و خلاف‌واقع در رنج هستیم. چنین اخباری موجب بیماری‌های گوناگون فردی و اجتماعی می‌شود. ولی باعث تاسف است که بگویم که این رنج و عذاب از دروغ‌های رسمی به مراتب بیش از دروغ‌های افراد و رسانه‌های غیررسمی است. این رنج از عدم دسترسی به اطلاعات ما برای راستی آزمایی حقیقت از دروغ است. این رنج از دخالت‌های غیرحرفه‌ای در فعالیت رسانه‌ای است. این رنج از فقدان استقلال رسانه‌ای است. این رنج از سیاست رایج روایت‌محوری است. رنج ما از عدم شفافیت و نبودن پاسخگویی رسمی است. رنج از دروغ‌های فضای مجازی آخرین و کم اهمیت‌ترین آنهاست چون خودش علت نیست بلکه معلول این زمینه‌ها است.

رهبری سیاسی درست

رهبری سیاسی درست می‌تواند بر محدودیت‌های جغرافیایی و تاریخی کشورها غلبه کند. وضعیت جغرافیایی و میراث تاریخی کشورها محدودیت‌هایی برای توسعه آن‌ها خلق می‌کند اما تاریخ کشورهایی نظیر کاستاریکا یا بوتسوانا نشان می‌دهد رهبری درست توانسته بر آن‌ها غلبه کند. در ضمن، رهبری نادرست در آرژانتین، سبب شد کشوری که همه مزیت‌های ضروری برای توسعه‌یافتگی را داشت، سیری قهقرایی طی کند. رهبری سیاسی درست در کنار عوامل ساختاری، سرنوشت توسعه‌ کشورها را رقم می‌زند.

ویدیوی این قسمت
https://youtu.be/ErhGQHZsEkg

#رهبری #آفریقا #دولت_باظرفیت #آرژانتین #بوتسوانا #کارستاریکا #دغدغه_ایران

@dirancast_official

کدام نخبگان؟ کدام اجماع؟

گویا آقای دکتر پزشکیان گفته است؛ چنانچه "نخبگان" بر استرداد لایحۀ مقابله با محتوای خلاف واقع در فضای مجازی "اجماع" داشته باشند، دولت حرف‌شان را می‌پذیرد.
نخستین پرسشی که در مورد سخن آقای رئیس‌جمهور پیش می‌آید این است که منظور از "نخبگان" چه کسانی هستند و "اجماع" آنان از چه راهی احراز می‌شود؟
متأسفانه گاهی در برخی از گردهمایی‌ها افرادی تحت عنوان "نخبه" حضور می‌یابند که اگر پدران نظریۀ نخبه‌گرایی از قبیلِ پارتو، موسکا و میخلز از گور برخیزند با مشاهدۀ چنین نخبگانی جابه جا سکته می‌کنند و دوباره راهی گور می‌شوند!
این دسته از باصطلاح نخبگان، اگر کسی بگوید الان روز است، می گویند که نخیر! شب است! اگر کسی بگوید زغال سیاه است، پافشاری می‌کنند که نه! سفید است! با آنها حتی نمی‌توان در بارۀ سیاهی زغال به اشتراک نظر رسید چه رسد به اجماع آن هم در بارۀ لایحه‌ای که فضای مجازی را به انحصارشان در می‌آورد و رقبا را از میدان به در می‌کند!
اثرات لایحه اظهرمن‌الشمس است. مثل خرده شیشه‌ای که وارد دهان شود! برای دفع خرده شیشه و اثری که بر دهان و مری و معده می‌گذارد، نه نیازی به نظر نخبگان است و نه بخصوص اجماع آنان! عقل روزمره اقتضا می کند که باید آن را از دهان در آورد و بیرون انداخت!

صفحه من در یوتیوب، راهی برای گفت‌وگو با متخصصان و تحلیل‌گران است. شما را به عضویت در این صفحه دعوت می‌کنم.

آخرین گفت‌وگو درباره آتش‌بس بین ایران و اسرائیل است.
https://youtu.be/FfW3mSNB2SU

صفحه #محمد_فاضلی در #یوتیوب از ۱۸ بهمن ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد. طیفی از محتواها عمدتا شامل گفت‌وگوها، پادکست، تحلیل‌ها درباره مسائل ایران و معرفی کتاب را در این صفحه منتشر می‌شود. این صفحه از طریق لینک زیر در دسترس است.

http://youtube.com/@fazelimedia


@fazeli_mohammad

جناب ‎#پزشکیان از شما حمایت کردیم که از این دست لوایح ‎#خلاف_واقع در پستو بررسی نشده و سلیقه بر قانون حاکم نشود. ‎#معاونت_حقوقی و ‎#وزیر_دادگستری شما چه می‌کرده‌اند؟ شما نگران اعتبار و آبروی دولت، شخص خودتان و این اوضاع مملکت نیستید که اجازه می‌دهید این گونه لوایح تنظیم و ارسال شود؟

این لایحه را پس بگیرید.

@fazeli_mohammad

نیروی ماهر سفارشی
توسعه مهارت هوشمند کارساز

محمد فاضلی

همکاری و مشاوره در شرکت‌های خصوصی، و انجام یک پژوهش درباره نیازمندی‌های بنگاه‌های خصوصی به #نیروی_کار_ماهر در سال ۱۴۰۱، به من نشان داد که بنگاه‌ها و نیروی کار به شرایط زیر نیاز دارند.

یک. مهارتی که متناسب با نیاز خودشان آموزش داده شود.

دو. مهارت، سفارشی‌شده و برای کار خاص باشد.

سه. مهارت در حداقل زمان ممکن به نیروی کار آموزش داده شود.

چهار. آموزش #نیروی_ماهر با کمترین هزینه انجام شود.

پنج. آموزش برای فرد مهارت‌آموز به کار منجر شود (#کارساز باشد.)

با همین ایده‌ها دو سال کار کرده و ایده و امکانات و فرایندهای این نوع مهارت‌آموزی را فراهم کردیم. یک سال زمان صرف شد تا ایده را در چند مورد (آموزش جوشکار و فیتر خط لوله، و ...) آزموده و عملی کردیم. حالا آماده هستیم تا برای تربیت نیروی کار ماهر سفارشی با بنگاه‌ها همکاری کنیم.

سایت «توسعه مهارت هوشمند کارساز»


توضیحات بیشتر را در سایت «توسعه مهارت هوشمند کارساز» (به اختصار، کارساز) می‌توانید مشاهده کنید. در #کارساز می‌توانید آموزش نیروی کار ماهر را سفارش دهید.

https://tmhkarsaz.co.ir

@fazeli_mohammad

‏لایحه «مقابله با انتشار محتوای خلاف واقع» علاوه بر «تفسیرپذیر سلیقه‌ای» علیه ‎#آزادی_بیان بودن، نامتوازن هم هست؛ یعنی هیچ مجازاتی برای مقاماتی که محتوای ‎#خلاف_واقع «گفته/می‌گویند/بگویند» در نظر نگرفته و فقط شهروند بی‌قدرت را بابت آنچه ارباب قدرت خلاف واقع تشخیص دهد مجازات می‌کند.

آقای #پزشکیان این لایحه را پس بگیرید، برای آبرو و اعتبار اجتماعی خود شما، دولت و به سامان کردن کار مملکت بهتر است.

سرمایه اجتماعی چنان در حضیض و زوال است که اصلا لازم نیست با این گونه لوایح آنرا بیشتر به مسلخ ببرند.

@fazeli_mohammad