🔷 هیچ‌کس ذاتاً ابله نیست، اما گاهی شرایط ما را در دستۀ تصمیم‌گیرندگانِ «ابله» قرار می‌دهد.

🔸 اگر موقع رانندگی راه بدهم، به کسی در خیابان پول بدهم یا در سرمایه‌گذاری پرریسک شکست بخورم، شاید هالو باشم، بله، ولی شاید هم فقط خونسرد، مهربان یا ریسک‌پذیر باشم.

🔸 این موقعیت‌های پیش‌پاافتاده مدام ما را وادار به تصمیم‌گیری می‌کنند. حماقت‌کردن نه عاقلانه است نه احمقانه؛ صرفاً یکی از هزینه‌های ممکنِ تصمیم‌گیری است. برای فهم تأثیرش، باید آن را بپذیریم و در فرایند تصمیم‌گیری جایگاهش را بشناسیم.

🔸 گاهی در این تصمیم‌های سخت کافی است روراست باشیم: اهدافم چیست؟ اگر حماقت کنم چه می‌شود؟ درد فریب‌خوردن را چگونه تحمل می‌کنم؟ این پرسش‌ها ما را به هستۀ اخلاقی‌مان متصل می‌کنند؛ تعهدات، ترس‌ها و ارزش‌هایمان.

🔸 وقتی این تحلیل‌های سود و زیان را بدون درنظرگرفتن حماقت‌هراسی انجام می‌دهیم، ترسمان بیش‌ازحد بزرگ می‌شود و ما را به تصمیم‌هایی می‌کشاند که نه عقلانی‌اند و نه در راستای ارزش‌هایمان.

🔸 اما اگر گاهی اوقات خطر حماقت‌کردن یا هالو به‌نظررسیدن را بپذیریم، ابزار مفیدی برای حل‌وفصل مشکلاتمان، چه در سطح فردی و چه در سطح اجتماعی، به دست می‌آوریم.

🔺 آنچه خواندید برشی است از کتاب «جامعۀ فریبکار» نوشتۀ تس ویلکینسون-رایان و با ترجمۀ نسیم حسینی. برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب و تهیۀ آن به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید.

🔗 لینک خرید:
https://B2n.ir/en9902

🔸 جامعۀ فریب‌کار
✍🏻 نوشتۀ تس ویلکینسون-رایان
✍🏻 ترجمۀ نسیم حسینی
📚 ۳۲۰ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۳۴۶۵۰۰ تومان

@tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

🎯 افسردگی شما به ژن‌های همسرتان هم ربط دارد

🔴 سرنوشت ما را خصوصیات زیستی ما می‌سازد، یا خانواده و دوستانی که بین آن‌ها بزرگ می‌شویم؟ دلیل اعتیاد، فقر، افسردگی یا دیگر مشکلات برخی انسان‌ها، ژنتیکشان است، یا محیطی که در آن زندگی می‌کنند؟ ۱۵۰ سال است که جدال «طبیعت یا تربیت» در علوم انسانی جاری است. گاهی به نظر می‌آید که یکی از طرفین در حال پیروزی است، مثلاً وقتی که پروژۀ ژنوم انسان آغاز شده بود، طبیعت می‌خواست تربیت را کنار بزند و خیلی‌ها امیدوار بودند که به زودی، ژن مربوط به همه‌چیز، از عشق تا چاقی، کشف خواهد شد. اما هر بار مشخص می‌شود ماجرا پیچیده‌تر است.

🔴 در سال‌های اخیر شاخۀ مطالعاتی جدیدی تلاش کرده است تا نحوۀ نگاه ما به پرسش «طبیعت یا تربیت» را از اساس تغییر دهد. حوزۀ تحقیقاتی «ژنتیک اجتماعی» می‌گوید: ژن‌ها صرفاً درون بدن ما نیستند که تعیین کنند که چه کسی شویم؛ بلکه تا حدی بر محیط‌هایی که در جست‌وجویشان هستیم یا ایجاد می‌کنیم نیز تأثیر می‌گذارند.

🔴 برای مثال، کودکی را فرض کنید که با ژن موسوم به «ژن دوندگان سرعت» متولد می‌شود. یعنی این کودک دارای استعدادی ذاتی برای سریع دویدن است. احتمالاً در مدرسه در بازی‌های سرعتی، سرآمد می‌شود. ممکن است معلمان یا والدینش او را تشویق کنند که به تیم‌های ورزشی بپیوندند و ورزش را جدی بگیرد. این مسیر در نهایت می‌تواند به تبدیل‌شدن او به دونده‌ای حرفه‌ای منتهی شود. حالا برگردیم و به آنچه پشت سر گذاشته‌ایم نگاه کنیم: ساختار ژنتیکی این کودک و محیطی که در آن بزرگ شده است، چرخۀ بازخوردی قدرتمند و دائمی برای او ساخته‌اند که یکی دیگری را تقویت کرده و به جلو رانده است.

🔴 دالتون کانلی، جامعه‌شناس برجستۀ آمریکایی که یکی از پیشروان مطالعات در زمینۀ ژنتیک اجتماعی است، می‌گوید: مسئله فراتر از این است که بگوییم هم ژن‌ها مهم‌اند، هم محیط. این دو منبع با چنان شیوه‌های پیچیده‌ای در هم تنیده‌اند که شاید بهتر باشد بگوییم اصلاً دو چیز قابل تفکیک نیستند.

🔴 تحقیقات دربارۀ «چرخۀ بازخورد ژنتیک و محیط» حقایق شگفت‌انگیزی را دربارۀ زندگی ما روشن می‌کند. ما مدت‌هاست می‌دانیم شکست‌های سنگین در زندگی -مثل بیکارشدن یا طلاق- می‌تواند باعث افسردگی شود. اما ژنتیک اجتماعی سویۀ دیگر این حقیقت را نشانمان می‌دهد: افرادی که ژن‌های مربوط به افسردگی در آن‌ها فعال است، بیشتر احتمال دارد که در زندگی با شکست‌های سنگین روبه‌رو شوند. اما مسئله فقط به خود ما هم محدود نمی‌شود، چون به شکل شگفت‌انگیزی، محیط اطرافِ ما تا حدی از ژن‌های اطرافیانمان تشکیل شده است.

🔴 تحقیقات کانلی نشان می‌دهد که ژن‌های همسر شما تقریباً به‌ اندازۀ یک‌سوم ژن‌های خودتان بر احتمال ابتلای شما به افسردگی تأثیر دارند. یا پژوهش دیگری از او، حکایت از آن دارد که در یک دبیرستان حضور چند دانش‌آموز با زمینۀ ژنتیکیِ سیگارکشیدن می‌تواند میزان مصرف سیگار را در کل آن پایۀ تحصیلی افزایش دهد.

🔴 تحقیقات در زمینۀ ژنتیک اجتماعی هنوز در ابتدای راه خود قرار دارند، و بسیاری از اطلاعاتی که از آن‌ها به دست می‌آید، ممکن است سردرگم‌کننده به نظر برسد یا مورد سوءاستفاده قرار بگیرد. مثلاً فرض کنید شرکت‌های بیمه بخواهند با استفاده از نقشۀ ژنتیکی افراد میزان استعداد آن‌ها در ابتلا به بیماری‌ را تخمین بزنند، یا مدرسه‌های خاص بخواهند علاوه بر آزمون درسی، از متقاضیان آزمون ژنتیک هم بگیرد. کانلی می‌گوید این علم می‌تواند «فرصت تغییر مسیر ژنتیکی» را برای ما فراهم کند. این فرصت گرانبهاست، اما باید با احتیاط بسیار از آن استفاده کرد.

📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «افسردگی شما به ژن‌های همسرتان هم ربط دارد» که در سی‌وپنجمین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب نوشتۀ دالتون کانلی است و فرشته هدایتی آن را ترجمه کرده است.

📌 برای خرید شمارۀ ۳۵ مجلۀ ترجمان به لینک زیر مراجعه کنید:

https://B2n.ir/xt9189

@tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

🛑 کتاب «جامعۀ فریب‌کار» منتشر شد. آنچه می‌خوانید برشی از متن این کتاب است.

🔹 گاهی تنها کاری که هنگام یک تصمیم‌گیریِ سخت باید انجام دهیم این است که روراست باشیم: اهداف من چیست و چه راه‌هایی پیش پایم است؟ چه می‌شود اگر حماقت کنم؟ چه خطری دارد؟ درد فریب‌خوردگی، یا آسایش محافظت از خودم را چطور توجیه می‌کنم؟

🔹 جواب این سؤال‌ها مهم است، این پرسش‌ها، ما را به هستۀ اخلاقی‌مان وصل می‌کنند: تعهداتمان، ترس‌هایمان، و آنچه واقعاً برایمان مهم است.

🔹 وقتی این تحلیل‌های سود و زیان را بدون درنظرگرفتن حماقت‌هراسی و تأثیر آن بر رفتارمان انجام می‌دهیم، ترسمان بیش‌ازحد بزرگ می‌شود و ما را به تصمیم‌هایی می‌کشاند که نه عقلانی‌اند و نه در راستای ارزش‌هایمان.

🔹 واقعیت این است که گاهی اوقات اگر خطر حماقت‌کردن، یا هالو به‌نظررسیدن، را بپذیریم، ابزار مفیدی برای حل‌وفصل مشکلاتمان، چه در سطح فردی و چه در سطح اجتماعی، به دست می‌آوریم.

🔺 از امروز می‌توانید این کتاب را از کتاب‌فروشی‌های سراسر کشور تهیه کنید.

🔺 همچنین می‌توانید برای مطالعهٔ بخش‌هایی از کتاب و تهیهٔ آن به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید.

🔗 لینک خرید:
https://B2n.ir/en9902

🔸 جامعۀ فریب‌کار
✍🏻 نوشتۀ تس ویلکینسون-رایان
✍🏻 ترجمۀ نسیم حسینی
📚 ۳۲۰ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۳۴۶۵۰۰ تومان

@tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

🎯 به کسی که می‌گوید «من عاشق سفرم» مشکوک باشید

🔴 در زمانۀ ما عاشق سفر بودن یا مباهات کردن به سفر به یکی از اجزای ضروری موفقیت تبدیل شده است. صفحات مجازی آدم‌ها پر از عکس‌ها و خاطراتی است که از سفرهایشان به جا مانده‌اند و یکی از بزرگترین آرزوهای خیلی‌ها سفر به دور دنیاست. بااین‌حال، سفر مخالفان بزرگی هم دارد. چه کسانی مثل سقراط و کانت که تقریباً در تمام عمر، مصرانه از سفر پرهیز می‌کردند، چه نویسندگانی مثل رالف والدو امرسون که می‌گفت سفر «بهشت احمق‌هاست» یا فرناندو پسوآ که نوشت: «از فکر سفر تهوع می‌گیرم... سفرکردن ارزانی آن‌هایی که از هستی بی‌بهره‌اند».

🔴 یکی از دفاعیات رایج از سفر این است که سفر ما را به مرتبۀ روشن‌بینی می‌رساند، دنیا را به ما می‌شناساند و با مردم آن آشنا می‌کند. بااین‌حال این استدلال جای چون و چرا دارد.

🔴 تغییر مکانِ زندگی برای تحصیل یا کار همیشۀ تاریخ وجود داشته است. اما امروزه با نوع جدیدی از سفر روبه‌روییم که «سفر گردشگری» است. سفر برای سفر. این سفرهای جدید، چنانکه ساموئل جانسون گفته است، ممکن است به جای آنکه باعث شناختن راه و رسوم دیگران شود، برعکس به تأیید بیشترِ خودمان منتهی شود. کسانی مثل پسوآ معتقد بودند سفر نه‌تنها قلب ما را به تجربه‌های جدید نمی‌گشاید، بلکه «بدترین وجه ما را پدیدار می‌کند، و در عین حال مجابمان می‌کند که بهتر از همیشه هستیم.»

🔴 کتاب‌های گردشگری می‌گویند باید به سفر برویم تا «تغییر» کنیم، اما دقیقاً قرار است چه چیزی تغییر کند؟ از قرار معلوم، احتمال اینکه مسافران باعث تغییر در مقصد خود شوند، خیلی بیشتر از این است که خودشان تغییر کنند.

🔴 ما سفر می‌کنیم تا خودمان تغییری تجربه کنیم، اما دستِ آخر دیگران را دستخوش تغییر می‌کنیم. بااین‌حال، می‌شود پرسید: تأثیرپذیری یک مکان از مردمی که به خواست خود و به قصد تغییرکردن به آن سفر می‌کنند چرا ممکن است بد باشد؟ پاسخ این است که آن مردم نه می‌دانند چه می‌کنند و نه حتی برای فهمیدنش تلاشی می‌‌کنند. گردشگران تغییردهندگانی بی‌اعتنا، مغرور و جاهل‌اند. اگر آنجایی که به بازدید آن رفته‌اند، مثل کارت‌پستال‌هایی باشد که دیده‌اند، ذوق‌زده می‌شوند، اما اگر آنجا به اندازۀ عکس‌ها زیبا نباشد، احساس می‌کنند «ضرر» کرده‌اند.

🔴 گردشگر هیچگاه برای زندگیِ واقعی یا فرهنگ روزمرۀ مردمانی که در سفر می‌بیند، ارزشی قائل نیست. بلکه فقط می‌خواهد چندجای تاریخی را ببیند، یا لباس‌های محلی بپوشد و با آن‌ها عکسی بگیرد.

🔴واقعیت بسیار مهم دربارۀ گردشگری این است که ما از پیش می‌دانیم بعد از برگشتن به خانه چگونه آدمی خواهیم بود. سفر در تعطیلات شباهتی به مهاجرت، نام‌نویسی در دانشگاه، شروع کاری جدید، یا عاشق‌شدن ندارد. ما با ترس‌ولرز سراغ این فعالیت‌ها می‌رویم، مثل آدمی که وارد تونلی شده و نمی‌داند وقتی از آن بیرون بیاید چه‌جور آدمی خواهد بود. مسافر در حالی راهیِ سفر می‌شود که اطمینان دارد با همان علاقه‌ها و برنامه‌های روزمرۀ قبلی‌اش برمی‌گردد. سفر مانند بومرنگ است. شما را دقیقاً به همان نقطه‌ای می‌رساند که از آن آغاز کرده‌اید.

📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «در نکوهش سفر» که در بیست‌وهشتمین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب نوشتۀ اگنس کالارد است و نسیم حسینی آن را ترجمه کرده است.

📌 برای خرید شمارۀ ۲۸ مجلۀ ترجمان به لینک زیر مراجعه کنید:

https://B2n.ir/k26880

@tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

🔷 در مذمتِ پیچیدگی

🔹 چرا دولت نیوزیلند در سال ۲۰۲۲ قانون «زبان ساده» را تصویب کرد

🔸 آلن لیتل، خبرنگار برجستۀ بی‌بی‌سی، در یک ویدئوی آموزشی می‌گوید که «سادگی کلید فهم است. کلمات کوتاه در جملات کوتاه کمترین مانع را پیش پای فهم شنونده یا خواننده می‌گذارند». وقتی ابتدا این جمله را شنیدم، حس کردم انقلابی در من صورت گرفته است. نه اینکه از اهمیت زبان ساده و جملات کوتاه خبر نداشتم، نه، مسئله به آن عبارت آلن برمی‌گشت: «مانع فهم».

🔸 تا پیش‌ازآن، پیچیدگیِ بیش‌ازحد را صرفاً یک مشکل سبکی می‌دانستم، چیزی که خودم نمی‌پسندیدم ولی اگر بود هم جهنم و ضرر. هروقت متن خبریِ جدیدی آماده می‌کردم، دغدغه‌ام این بود که واقعیات اصلی و زمینۀ لازم را در آن آورده‌ام یا نه. اگر یک جا گذرا اسمی هم از فلان کارمند میان‌رتبه می‌آوردم که نقش مهمی در ماجرا نداشت، یا آماری می‌دادم که جالب اما غیرضروری بود، چندان نگران نمی‌شدم.

🔸 مهم این بود که واقعیات اصلی در متن باشد، مابقی پیرو قاعدۀ «ضرری ندارد» بود. اما حالا متوجه شده بودم این عناصر نه‌تنها بی‌فایده هستند، بلکه مانع انتقال مؤثر پیام می‌شوند. این تغییر نگرش، روش کارم را دگرگون کرد. دریافتم که بسیاری از کلمات و جملات نه‌تنها کمکی به فهم مطلب نمی‌کنند، بلکه شانس موفقیت پیام را کاهش می‌دهند.

🔸 از آن پس، تعهدم به سادگی افزایش یافت و عناصری مانند صفات اضافی، اصطلاحات پیچیده، جزئیات غیرضروری و جملات طولانی را به عنوان موانع فهم شناسایی و حذف می‌کردم. دولت نیوزیلند نیز ظاهراً چنین دغدغه‌ای دارد. نیوزیلند در سال ۲۰۲۲ قانون زبان ساده را تصویب کرد که، براساس آن، پیام‌های دولتی باید شفاف، مختصر، منظم و متناسب با مخاطب باشند.

🔸 لیندا هریس، بنیانگذار جایزه زبان ساده در نیوزیلند، توضیح می‌دهد که پیام‌های نامفهوم دولت بر زندگی مردم (مانند امور مهاجرت، طلاق، یا دریافت خدمات اجتماعی) تأثیر منفی می‌گذارد. حتی نخست‌وزیر نیوزیلند اشاره می‌کند که ابهام در ارتباطات دولت می‌تواند به کاهش اعتماد عمومی و محرومیت از خدمات بینجامد.

🔸 البته اینجا خطری هم در کمین است. سادگی به معنای حذف کلی جزئیات یا کوتاه‌نویسی مطلق نیست، بلکه هدف شفافیت و حذف اطلاعات غیرضروری است. گاهی یک متن ساده می‌تواند کوتاه باشد، اما همیشه این‌طور نیست. اصل کلیدی، حذف موانع فهم و رسیدن به بیشترین وضوح ممکن است. شاید این به کوتاه نویسی بینجامد و شاید هم نه.

🔺 آنچه خواندید برشی است از کتاب «هنر توضیح‌دادن» نوشتۀ راس اتکینز و با ترجمۀ علیرضا شفیعی‌نسب. برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب و تهیۀ آن به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید.

🔗 لینک خرید:
https://B2n.ir/my6546

🔸 هنر توضیح‌دادن: چگونه مقصودمان را به‌روشنی و با اعتمادبه‌نفس بیان کنیم؟
✍🏻 نوشتۀ راس اتکینز
✍🏻 ترجمۀ علیرضا شفیعی‌نسب
📚 ۳۱۲ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۳۳۷۵۰۰ تومان

@tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

☑️ شمارۀ سی‌وپنجم مجلۀ «ترجمان»، نوبت تابستان ۱۴۰۴، به‌تازگی منتشر شده. حامی این شمارۀ فصلنامه «سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران» است. این شماره ۲۰۸ صفحه دارد و از ۲۸ مقاله تشکیل شده است.

🔺 عنوان مطالب مندرج در بخش «نوشتار» شمارۀ سی‌وپنج فصلنامۀ ترجمان (بخش دوم):

🔹 طلا هم کثیف می‌شود
🔸 طلا هم وسیله‌ای برای پنهان‌کردن جریان‌های مالیِ غیرقانونی است و هم خود محصولِ فعالیت‌های غیرقانونی است
✍🏻 ونسا اوگِل

🔹 فقر نه تقدیر است، نه تنبلی
🔸 برخلاف افسانه‌های رایج، فقر نتیجهٔ ساختارهای ناعادلانه است، نه کم‌کاری یا شانس بد
✍🏻 آنیرود کریشنا و دِرک فیلیپسِن

🔹 وقتی مرز فاجعه و سرگرمی محو می‌شود
🔸 آن‌سوی شوم‌گردی: از تماشای رنج تا سرگرمی
✍🏻 چارلی وارزل

🔹 اگر تخیل نداشته باشیم از نئولیبرالیسم عبور نمی‌کنیم
🔸 تغییر سیاست‌ها کافی نیست، باید نگاهمان به انسان را عوض کنیم
✍🏻 بلِیک اسمیت

🔹 در ستایش امیدی که از دل یأس می‌جوشد
🔸 وقتی خوش‌بینی راه‌گشا نیست، شاید یأسْ نقطهٔ آغاز باشد
✍🏻 گال بکرمن

🔺 این شماره را می‌توانید از کتاب‌فروشی‌ها و دکه‌های سراسر کشور، فروشگاه اینترنتی ترجمان، یا فیدیبو و طاقچه تهیه کنید. قیمت نسخۀ فیزیکی این شماره ۳۰۰هزارتومان است و در فروشگاه اینترنتی ترجمان با ۱۰ درصد تخفیف عرضه می‌شود.

🔗 لینک خرید شمارۀ سی‌وپنجم مجلۀ «ترجمان»:
https://B2n.ir/xt9189

🔗 لینک خرید اشتراک مجلۀ «ترجمان»:
https://B2n.ir/pj2124

🔺 همچنین برای تهیۀ نسخۀ الکترونیکی این شماره نیز می‌توانید به بسترهای فیدیبو و طاقچه مراجعه کنید.

🔺 برای دریافت اطلاعات کامل‌تر و آگاهی از نام و نشانی عرضه‌کنندگان فصلنامه در شهرهای مختلف با ما و همکارانمان تماس بگیرید.

☑️ مؤسسۀ ترجمان: ۶۶۹۲۹۵۹۳-۰۲۱
☑️ شرکت پخش ققنوس: ۶۶۴۰۸۶۴۰-۰۲۱
☑️ شرکت نشرگستر امروز: ۵۴۰۸۱۰۰۰-۰۲۱

@tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

🔹 بنا به نظر هورویتز و ویکفیلد، کهن‌ترین متن مکتوب درباب سوگ در حماسۀ بابلیِ «گیلگمش» از هزارۀ سوم پیش از میلاد یافت شده است. وقتی شاه گیلگمش رفیقش انکیدو را از دست می‌دهد، سوگ او سخت پرشور و پرسوزوگداز توصیف شده، تا آنجا که خاک و خاشاک روی خودش می‌ریزد و بی‌تابانه در بیابان سرگردان می‌شود. این احساسات در نظر ما مردمان مدرنِ چند هزاره بعدتر نیز قابل‌درک‌اند. تصویرِ مشهورتری از سوگ را هومر ۱۵۰۰ سال بعدتر ترسیم کرده است؛ در ایلیاد، آشیل نیز پس از آنکه رفیقش پاتروکلُس را از دست می‌دهد، خاک بر بدن می‌ریزد و موی از سر برمی‌کَند.

🔹 کوفول خط‌سیری تاریخی برای سوگ مدوّن کرده است که از یونانیان باستان آغاز می‌شود که سوگ در نظر آنان «ممارستی اخلاقی» و مؤلفه‌ای اساسی از خِرد بشری به حساب می‌آمد. در نظر افلاطون و ارسطو، هدف سوگواری آن بود که افراد هیجاناتشان را، به سیاقی متناسب با موقعیت، تنظیم و تعدیل کنند. بعدها و تحت تأثیر مسیحیت، فرهنگ قرون‌وسطاییْ رنگی مذهبی به سوگ بخشید.

🔹 اما شاید مهم‌ترین تغییر در قرن نوزدهم روی داد که رمانتیسیسم آن «سوگ کیهان‌شناختیِ» قرون‌وسطایی و باستانی را -که به بیرون و به یک نظم کیهانیِ معنادار نظر داشت- با «سوگ درونی» جایگزین کرد که افراد را درگیر مکالمه با خویشتنِ درونی‌شان می‌کرد. به تعبیری، این تغییرْ گذاری از کیهان‌شناسی به روان‌شناسی بود.

🔺 آنچه خواندید برشی بود از کتاب «سوگ» نوشتۀ سوِند برینکمن و با ترجمۀ علی کریمی بود. برای مطالعهٔ بخش‌هایی از کتاب و تهیهٔ آن به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید.

🔗 لینک خرید کتاب:
https://B2n.ir/yu9953

🔸 این کتاب دربارهٔ سوگ است، اما نه دست‌نامۀ درمانی است، نه شرح‌حالی شخصی، و نه از آن دست کتاب‌های خودیاری که مسیر دل‌کندن و پشت‌سرنهادن را هموار می‌کنند. ... تمرکز ما روی مداخلهٔ درمانی یا دیگر روندهای معالجاتی هم نیست. درعوض، غایت این کتاب تقرّب به ذات سوگ است، یعنی پدیدارشناسی سوگ.

🔹 نمی‌خواهم سوگ را بزک کنم و مفهومی دلخواه بسازم از چیزی که به‌غایت دردناک و حتی از نظر روان‌شناختی ناتوان‌ساز و جان‌فرساست؛ تلاشم تأکید بر این نکته است که از دریچۀ سوگ، که در اینجا هیجانی بنیادین توصیف شده، می‌توان به فهم بهتری از انسان و مسائل انسانی دست یافت.

🔸 ازقضا شاید دقیقاً به همین دلیل کم‌شمارند کسانی که پس از مرگ عزیزانشان مایل به زندگیِ عاری از سوگ باشند. ماحصل عمری دراز و زیستنی به دور از سوگ چه خواهد بود؟ لابد زیستنی است که واقعیتی به نام مرگ را به رسمیت نمی‌شناسد، یا زیستنی است بدون عشق، یا هردو. چنین زندگی‌ای چندان ارزش زیستن ندارد.

🔹 سوگ: بهایی که برای عشق می‌پردازیم
✍🏻 نوشتۀ سوِند برینکمن
✍🏻 ترجمۀ علی کریمی
📚 ۲۰۰ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۲۰۷۰۰۰ تومان

@tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

🔷 چرا حرف‌هایم گیرا نیست؟
🔶 راز تبدیل افکار پیچیده به توضیحات ساده و جذاب چیست؟

🔹 تصور کنید می‌خواهید مفهوم «تورم» را به یک نوجوان توضیح دهید، یا ایدۀ شخصی‌تان را به سرمایه‌گذاران بفروشید، یا سر کلاس موضوعی را برای دانشجویان ارائه دهید، یا حتی فرزندتان را متقاعد کنید که امشب به شهر بازی نروید. آیا به‌سادگی این کارها را انجام می‌دهید یا اغلب با مشکل مواجه می‌شوید؟

🔹 گاهی تلاش می‌کنید اصطلاحات تخصصیِ بیشتری چاشنی کار کنید یا با ارجاع به قواعد منطقی دست بالاتر را در گفت‌وگو داشته باشید؛ با خود فکر می‌کنید «حالا که حرفم را نمی‌فهمد، پس باید خودم را برتر نشان دهم تا، بدون اینکه متوجه منظورم شده باشد، صرفاً با من موافقت کند».

🔹 گاهی هم مخاطبتان را بمباران اطلاعاتی می‌کنید و همۀ اطلاعاتِ موضوعی را که باید توضیح دهید پشت‌سرهم ردیف می‌کنید. واکنش مخاطب چیست؟ اصل مطلب را از دست می‌دهد، در جزئیات گم می‌شود و هاج‌وواج به شما زل می‌زند.

🔹 بعد از چند تلاش ناموفق، به‌کل ناامید می‌شوید و قید گفت‌وگو را می‌زنید. تصور می‌کنید مخاطب شما را نمی‌فهمد و تلاشِ بیشتر فقط وقتتان را هدر می‌دهد؛ شما می‌مانید و ناکامی در تعامل با دانش‌آموزان، ایمیل‌های بی‌پاسخی که برای کارفرماها فرستاده‌اید، و فرزندتان که با گفتن «نمی‌فهمم» بحث را تمام می‌کند و با ناراحتی به اتاقش می‌رود.

🔹 پس چه باید کرد؟ شاید مشکل ما نه از «چه گفتن»، که از «چگونه گفتن» باشد. و شاید بهتر است به اهل فن رجوع کنیم و از آن‌ها مشورت بگیریم.

🔹 راس اتکینز روزنامه‌نگار برجستۀ بی‌بی‌سی است که سال‌ها پیچیده‌ترین اخبار و تحلیل‌ها را به ساده‌ترین شکل ممکن برای مخاطبانی از هر دسته و گروه توضیح داده. او دربارۀ دشواریِ این مهارت کتابی نوشته است.

🔹 اتکینز می‌گوید «مردم لزوماً ایده‌های شما را رد نمی‌کنند؛ آن‌ها فقط روش توضیحتان را نمی‌فهمند».

🔹 او در این کتاب کاربردی که مثل یک کارگاه عملی است نشان می‌دهد که برای «توضیحِ خوب» باید قلاب اولیه داشت، یعنی جمله‌ای که مخاطب را میخکوب کند؛ باید حرفتان را در سه نکتۀ طلایی خلاصه کنید، چون حافظۀ کوتاه‌مدت بیشتر از این تحمل ندارد؛ و باید از داستان و مثال استفاده کنید،‌ چون مغز انسان داستان‌ها را ۲۲ برابر بهتر به خاطر می‌سپارد.

🔹 «هنر توضیح‌دادن» کتابی است برای معلم‌هایی که می‌خواهند مفاهیم دشوار را شیرین کنند، مدیرانی که باید تیمشان به اجرای پروژه‌ها متقاعد کنند، والدینی که می‌خواهند یک بار برای همیشه به فرزندشان «نه» را توضیح دهند، و خبرنگاران و روزنامه‌نگاران و مُجریان تلویزیونی که باید مطالب را بجوند و متناسب با فهم و ذائقۀ مخاطبان متنوعشان ارائه کنند.

🔺 برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب «هنر توضیح‌‌دادن» و تهیۀ آن به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید.

🔗 لینک خرید:
https://B2n.ir/my6546

🔸 هنر توضیح‌دادن: چگونه مقصودمان را به‌روشنی و با اعتمادبه‌نفس بیان کنیم؟
✍🏻 نوشتۀ راس اتکینز
✍🏻 ترجمۀ علیرضا شفیعی‌نسب
📚 ۳۱۲ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۳۳۷۵۰۰ تومان

@tarjomaanewb

@tarjomaanweb 👇🏻

🎯وقتی در اینترنت می‌چرخی، هم‌زمان دو چیز را می‌فهمی: دنیا دارد نابود می‌شود ولی چندان هم اهمیت ندارد

🔴 اگر به‌اندازۀ کافی در اینترنت بچرخید، به‌راحتی به این احساس می‌رسید که جهان -و روح و روان خودتان- در حال فروپاشی است و درعین‌حال برای هیچکس هم اهمیت چندانی ندارد. همه‌چیز مسخره به نظر می‌رسد. پستی بسیار دیده شده می‌گوید: «تغییرات اقلیمی به‌ شکل مجموعه‌ای از بلایای طبیعی نمود خواهد یافت که از طریق فیلم‌هایی در گوشی‌ها دیده می‌شود و ویدیوها رفته‌رفته به محل زندگی شما نزدیک‌تر می‌شوند، تا جایی که خود شما فیلم‌بردار آن‌ها خواهید شد». این جمله‌ها واقعیتی غیرعادی و همزمان عادی دربارۀ جهان ما می‌گوید.

🔴 به این وضعیت «بحران و بی‌توجهیِ توأمان» نام‌های مختلفی می‌توان داد: شوم‌گردی، خیرگی، شاهدبودن یا چیزهای دیگر. اما در لحظۀ فاجعه، نمی‌توان در برابر میل به پرسه‌زدن در اینترنت مقاومت کرد. بااین‌حال، تماشای صفحه‌‌نمایش در حالی که دیگران رنج می‌کشند به‌ندرت همبستگی عمیقی ایجاد می‌کند.

🔴 آماندا هِس این احساسِ آشکارا جدید را در مقاله‌ای دربارۀ تماشای تصاویر کودکان کشته‌شده در غزه در اینستاگرام، به‌خوبی به تصویر کشید: «من نه بازمانده‌ام، نه امدادگر. من شاهد هستم، یا شاید صرفاً تماشاچی. رنجی که احساس می‌کنم درواقع شرم است». برای کسانی که در محل حادثه حضور دارند، شبکه‌های اجتماعی معنای متفاوتی دارند. آن‌ها مشخصاً به اطلاعات موثق دربارۀ وضعیت خود نیاز دارند و به کمک. اما هرج‌ومرج حاکم بر پلتفرم‌های اجتماعی و ماهیت نامنسجم و فریبندۀ صنعت رسانه‌ای باعث می‌شود این سرگردانی به آن‌ها نیز سرایت کند.

🔴 با مسیری که ابرقدرت‌های اینترنت، مثل ماسک و زاکربرگ در پیش گرفته‌اند، امید چندانی نمی‌توان داشت که اوضاع در آینده هم بهتر شود. ماسک اخیراً با صراحت گفته است: دلش نمی‌خواهد کاربران هیچ‌وقت از ایکس خارج شوند و برای رسیدن به این هدف، هر کاری خواهد کرد.

🔴 هزینۀ سپری‌کردن ساعت‌های طولانی در شبکه‌های اجتماعی، چیزی است که الکس استفن، متخصص بحران‌های اقلیمی، «گسستگی» می‌نامد. گسستگی زمانی رخ می‌دهد که «تجربه‌های گذشتۀ ما ارزش خود را به‌عنوان راهنما برای تصمیم‌گیری دربارۀ آینده از دست می‌دهند». مهم‌ترین نتیجۀ گسستگی احساس عجز و ناتوانی است. وقتی در شبکه‌های اجتماعی، تصویر جشن تولد‌های پر زرق‌وبرق، کودکان بی‌حال‌شده از گرسنگی، جدیدترین گجت‌ها و آتش‌سوزی جنگل‌ها را پشت سر هم می‌بینیم، این عجزِ بی‌معنا و ناتوان‌کننده وجود ما را فرا می‌گیرد.

🔴 این چشم‌انداز واقعاً دلسردکننده است. گذراندن زمان در اینترنت به احتمال زیاد هیچ‌گاه این‌قدر بد نبوده است، اما هنوز هم شاید کورسوهایی از امید وجود داشته باشد. نه در پلتفرم‌های عظیمی که میلیاردهای فناوری هدایتشان می‌کنند، اما در تلاش‌های کوچک انسان‌هایی که هنوز دلشان می‌خواهد اینترنت چیزی انسانی باشد.

🔴 مدیر عامل واچ‌دیوتی، اپلیکیشن کوچکی که به مردم مناطقی که در معرض آتش‌سوزی هستند پیام هشدار می‌دهد، دربارۀ کار خودش می‌گوید: «ما نمی‌خواهیم شما زمان زیادی در این اپلیکیشن بگذرانید. اطلاعات را می‌گیرید و بیرون می‌زنید. لازم نیست مردم به‌طور بی‌وقفه در حال اسکرول‌کردن باشند». این نشانۀ رویکردی متضاد ماسک یا زاکربرگر است. و هشداری دربارۀ اینکه وقتی تمام تجربۀ اینترنت را با «سرگرمی و شوخی» پر می‌کنید، آنچه از دست می‌رود، توان درک ما از فاجعه و قدرت ما برای کنشگری در مقابل آن است.

🔴 چارلی وارزل می‌نویسد: «شبکه‌های اجتماعی گویی برای دنیایی ساخته شده‌اند که وجود ندارد. و آن‌ها را میلیاردرهایی اداره می‌کنند که می‌توانند خود را از واقعیت دور نگه دارند، حداقل در حال حاضر.»

📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «وقتی مرز فاجعه و سرگرمی محو می‌شود» که در سی‌وپنجمین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب نوشتۀ چارلی وارزل است و فرشته هدایتی آن را ترجمه کرده است.

📌 برای خرید شمارۀ ۳۵ مجلۀ ترجمان به لینک زیر مراجعه کنید:

https://B2n.ir/xt9189

@tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

🔸 اپیکتتوس، فیلسوف یونان باستان، می‌گوید «طبیعت به ما یک زبان و دو گوش داده تا بتوانیم دو برابرِ آنچه می‌گوییم بشنویم».

🔹 اما زندگیِ ما آکنده از گفتن است تا شنیدن، و مهارت دلخواهمان فن بیان اسـت نه گوش‌سپردن: در جلسه‌های کاری باید بتوانیم رشتۀ کلام را به دست بگیریم؛ در شبکه‌های اجتماعی باید بتوانیم از خودمان بیشتر و بهتر بگوییم؛ در بحث‌های سیاسی باید نفوذ کلام داشته باشیم. در این اوضاع آیا کسی باقی می‌ماند که بخواهد بشنود؟

🔸 کِیت مِرفی، در جست‌وجوی هنر گم‌شدۀ «گوش‌سپردن»، سراغ جاسوس‌ها و کشیش‌ها و روان‌درمانگرها و آدم‌هایی رفته که ناچارند سکوت کنند و گوش فرادهند. او با نثری طنزآمیز و متکی به یافته‌های روان‌شناسی و جامعه‌شناسی و عصب‌شناسی ابتدا توضیح می‌دهد که «گوش‌کردن» چیست و چه اهمیتی دارد، و سپس راهنمایی عملی برای بهترشنیدن پیش پایمان می‌گذارد.

🔺برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب و تهیۀ آن به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید.

🔗 لینک خرید کتاب:
https://B2n.ir/jj1629

🔸خوب گوش نمی‌دهی: چه چیز مهمی را از دست می‌دهی و چرا؟
✍🏻 نوشتۀ کِیت مِرفی
✍🏻 ترجمۀ سمانۀ پرهیزکاری
📚 ۲۱۶ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۱۹۶۲۰۰ تومان

@tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

🔺 کتاب «هنر توضیح‌دادن» منتشر شد.

🔸 وقتی مفهوم مدنظرمان را به‌صورت شفاف و تأثیرگذار انتقال دهیم، بیشترین احتمال فهمیده‌شدن و دستیابی به اهداف را به وجود می‌آوریم.

🔹 توضیح تمام این‌ها را در بر می‌گیرد: هم آن چیزی است که می‌گوییم و هم نحوۀ بیان آن، همین‌طور هر چیز مرتبط با این دو مقوله. توضیح در تمام جوانب زندگی ما نقش دارد. از مسائل اساسی همچون سلامت فرد و مصاحبۀ شغلی مهم گرفته تا صرفه‌جویی در زمان در زندگی روزمره، توضیح باکیفیت همیشه می‌تواند تأثیر مثبتی داشته باشد.

🔸 ضمن اینکه قدرت توضیح خوب را دریافته‌ام، این را نیز آموخته‌ام که برای دستیابی به این مهارت هیچ شگرد و ترفندی در کار نیست. توضیح خوب درواقع نقطۀ اوج مجموعه‌ای از اقدامات مکمل است. اگر آن‌ها را به صورت همگام انجام دهیم، ما را یاری می‌کنند تا هرچه را می‌خواهیم بگوییم به‌خوبی بیان کنیم.

🔺  آنچه خواندید برشی بود از متن کتاب «هنر توضیح‌دادن» نوشتۀ راس اتکینز و با ترجمۀ علیرضا شفیعی‌نسب. می‌توانید آن را از کتاب‌فروشی‌های سراسر کشور تهیه کنید. همچنین می‌توانید برای مطالعهٔ بخش‌هایی از کتاب و تهیهٔ آن به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید.

🔗 لینک خرید:
https://B2n.ir/my6546

🔸 هنر توضیح‌دادن: چگونه مقصودمان را به‌روشنی و با اعتمادبه‌نفس بیان کنیم؟
✍🏻 نوشتۀ راس اتکینز
✍🏻 ترجمۀ علیرضا شفیعی‌نسب
📚 ۳۱۲ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف نمایشگاه: ۳۳۷۵۰۰ تومان

@tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

🔹 «توضیح درست» در وهلۀ اول حرفمان را برای خودمان روشن می‌کند.

🔹 و بعد کمک می‌کند اطلاعاتی را که برای گفتنش نیاز داریم بیابیم و چکیده کنیم.

🔹 و سپس، تأثیرگذارترین راه را برای ارائۀ آن به دیگران بسنجیم.

🔺 کتاب «هنر توضیح‌دادن» منتشر شد.

🔺 از امروز می‌توانید این کتاب را از کتاب‌فروشی‌های سراسر کشور تهیه کنید.

🔸 گاهی هنگام ارائه یا سخنرانی متوجه شده‌ایم که مخاطبان این‌ور و آن‌ور را نگاه می‌کنند یا سرگرم گوشی‌هایشان شده‌اند. گاهی بعد از نوشتن مقاله حس می‌کنیم همۀ کلمات مد نظرمان را نوشته‌ایم، اما معلوم نیست جمع کلی‌شان چه درآمده است. گاهی در جلسه‌ای کاری احساس می‌کنیم نمی‌توانیم حرفمان را به دیگران بفهمانیم. در تمام این موارد اطلاعاتی که می‌خواهیم انتقال دهیم نه درست منتقل می‌شود و نه آن پاسخی را که امید داشتیم به دنبال می‌آورد. اینجا مهارت درست توضیح‌دادن می‌تواند به کارمان بیاید.

🔹 راس اتکینز، روزنامه‌نگار باسابقه، در این کتاب ابتدا اجزای مختلف توضیح خوب و رسا را بیان می‌کند و سپس نحوۀ ارزیابی مخاطب و متناسب‌سازی سخن با او را می‌آموزد.

🔸 اما بخش اصلی کتاب اختصاص دارد به شیوۀ هفت‌مرحله‌ایِ توضیح‌دادن، روشی جامع که از چارچوب‌بندی کلی اطلاعات تا تدوین و ارائۀ آن‌ها را در بر می‌گیرد. اتکینز در فصلی جداگانه استفاده از این روش را متناسب با موقعیت‌های پیش‌بینی‌نشده نظیر جلسات مذاکره و مصاحبه نیز تشریح می‌کند. رویکرد کاربردی نویسنده در کنار نثر ساده و شفاف او موجب شده است که کتاب حاضر برای طیف گسترده‌ای از مشاغل و نیازها، از روزنامه‌نگاری، مقاله‌نویسی دانشگاهی و تولید محتوا گرفته تا روابط روزمره و کاری، مفید و ثمربخش باشد.

🔺 برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب و تهیۀ آن به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید.

🔗 لینک خرید:
https://B2n.ir/my6546

🔸 هنر توضیح‌دادن: چگونه مقصودمان را به‌روشنی و با اعتمادبه‌نفس بیان کنیم؟
✍🏻 نوشتۀ راس اتکینز
✍🏻 ترجمۀ علیرضا شفیعی‌نسب
📚 ۳۱۲ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف نمایشگاه: ۳۳۷۵۰۰ تومان

@tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

.
🔴 نقاط کلیدی ورود طلا به اقتصادهای اصلی دقیقاً در کشورهایی است که بهشت مالیاتی‌‌اند و خبری از سازوکار روشن قضایی و نظارت در آن‌ها نیست. امروزه دبی به مهم‌ترین مرکز ترانزیتی طلای کثیف در جهان تبدیل شده است. معامله‌گرانِ طلا در امارات متحده اهمیتی به منشأ نامعلوم محموله‌ها نمی‌دهند و به‌سرعت آن‌ها را در یکی از حدود ۱۰ پالایشگاه فعال کشور ذوب می‌کنند و هویتی جدید برایشان می‌سازند. این طلاها سپس برای تصفیۀ مجدد معمولاً به سوئیس فرستاده می‌شود که پس از دبی، مهم‌ترین نقش را بازار طلای کثیف جهان ایفا می‌کند.

🔴 بین ۶۰ تا ۷۰ درصد از طلای جهان در سوئیس فراوری می‌شود. استخراج‌کنندگانِ غیرقانونی شرکت‌های کاغذی‌ای را با مالکیت نامشخص تأسیس می‌کنند و سود حاصل از استخراج را با درآمدهای قانونی ادغام کرده و پول‌شویی می‌کنند. از این نظر، طلا هم وسیله‌ای برای پنهان‌کردن جریان‌های مالیِ غیرقانونی است و هم خود محصولِ این فعالیت‌های غیرقانونی است. سابقۀ این سبک عملیات‌ها در سوئیس به جنگ جهانی دوم برمی‌گردد، چنانکه رژیم نازی با فروش طلای کشورهای تحت اشغال خود به سوئیس، هزینۀ ادامۀ جنگ را تأمین می‌کرد.

🔴 طلای کثیف تأثیری عظیمی بر اقتصاد جهان دارد، اما آمار دقیقی از آن در دسترس نیست. تخمین زده می‌شود که امارات متحده عربی در سال ۲۰۲۲ حدود ۴۰۵ تن طلای قاچاق از آفریقا وارد کرده است. مقصد اکثر این طلاها سوئیس بود تا در آنجا به طور کامل وارد چرخۀ رسمی اقتصاد شود. پول‌شوییِ طلای آلوده‌به‌جنگ با قیمت‌های نجومی نشان می‌دهد که تا به الان، انواع تنظیمگری و استانداردهای داوطلبانه تأثیر چندانی بر کاهش آسیب‌های این بهشت‌های مالیاتی نداشته‌اند. از این لحاظ چشم‌انداز پیش رو چندان امیدوارکننده نیست.

🔴 افزایش قیمت طلا، بیش از همه به سود معامله‌گران جهانی طلای کثیف است، اما بیشترین ضرر را به معدن‌چیان و مردم فقیر کشورهایی می‌رساند که خاکشان تأمین‌کنندۀ طلاست.

📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «طلا هم کثیف می‌شود» که در سی‌وپنجمین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب نوشتۀ ونسا اوگِل است و محمد مهدی‌پور آن را ترجمه کرده است.

📌 برای خرید شمارۀ ۳۵ مجلۀ ترجمان به لینک زیر مراجعه کنید:

https://B2n.ir/xt9189

@tarjomaanweb

🎯 چطور «طلای آلوده به جنگ» اقتصاد جهانی را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟

🔴 سال گذشته برای طلا سال فوق‌العاده‌ای بود. در سال ۲۰۲۴ قیمت طلا حدود ۲۷ درصد بالا رفت؛ رشدی از سال ۲۰۱۰ تاکنون بی‌سابقه بوده است. بااین‌حال، پیش‌بینی‌ها می‌گویند این روندِ صعودی همچنان ادامه خواهد داشت. این وضعیت تحلیلگران را سردرگم کرده است. برخلاف دیگر سرمایه‌گذاری‌ها، طلا سود بانکی ندارد و سودش فقط به‌خاطر افزایش قیمت خودش است. برای همین هم هست که سرمایه‌گذاران وقتی سایر گزینه‌ها سود کمی دارند، سراغ طلا می‌روند. اما نکته اینجاست که در سال‌های اخیر نرخ بهره پایین نبوده. پس چرا قیمت طلا در حال افزایش است؟

🔴 یکی از دلایلش این است که بانک‌های مرکزیِ سراسر دنیا مشغول خرید طلا بوده‌اند؛ طبق گزارش اکونومیست، در حال حاضر ۱۱ درصد از ذخایر بانک‌های مرکزی طلاست، و این در حالی‌ است که این عدد در سال ۲۰۰۸ فقط ۶ درصد بوده است. بانک‌های مرکزی، به‌طور معمول، بیشترِ ذخایرشان را ارز -معمولاً دلار- نگه می‌دارند. اما عواملی مثل کرونا، جنگ روسیه و اوکراین، و ناآرامی‌های فزاینده در خاورمیانه بعضی‌ را به این سمت کشانده که به‌دنبال ثبات و تنوع بیشتری باشند. پیروزی ترامپ و پیامد‌های احتمالیِ‌ آن بر تجارت با چین و دیگر کشورها هم مؤثر بوده است.

🔴 تقاضای چند سال اخیر برای طلا جنبه‌های سیاسی مهمی دارد. در پنج سال اخیر، خریدار اصلی طلا نه کشورهای اروپایی، بلکه بانک‌های مرکزی روسیه، چین، هند و ترکیه بوده‌اند. این کشورها با تحریم‌های کشورهای غربی علیه کشورهایی مثل ونزوئلا، ایران، میانمار و روسیه موافق نیستند. بنابراین، قصد دارند با افزایش ذخایر طلای خود، در صورت بروز درگیری، دارایی‌هایشان را در برابر مسدودسازی و مصادرۀ احتمالی کشورهای غربی مصون کنند. در کنار دولت‌ها، خریداران خصوصی نیز در اقصا نقاط جهان، بیش از همیشه به خریدن طلا روی آورده‌اند.

🔴 بااین‌حال، کمتر کسی به این نکته توجه دارد که، پشت این نوسانات قیمت و تحولات بازار، ماده‌ای خام وجود دارد که باید از دل زمین استخراج شود. بیرون از اتاق‌های معاملات و انبارهای فوق امنیتی، طلا فقط آن فلز درخشان و پاک نیست؛ بر اساس گزارش‌های سازمان ملل متحد، ۲۰ درصد طلای جهان، نه از معادن بزرگ صنعتی، که از معادن «سنتی» استخراج می‌شود که کوچک‌، غیررسمی و غالباً غیرقانونی‌اند و شرایط کار در آن‌ها وحشتناک است. زمین‌های مردم بومی را به زور می‌گیرند، بچه‌ها را به بیگاری می‌کشند و با ذوب غیرایمن، محیط‌زیست را سمی می‌کنند.

🔴 استخراج سنتی طلا‌ معمولاً «آلوده به جنگ» است؛ مطابق با گزارش دیوان محاسبات دولت آمریکا، در جمهوری دمُکراتیک کنگو، طلای غیرقانونی هزینه‌های جنگِ داخلیِ همیشگیِ آنجا را تأمین می‌کند. در پرو -که بزرگ‌ترین تأمین‌کنندۀ طلا در آمریکای لاتین و دومین تولیدکنندۀ کوکائین است- تجارت غیرقانونی طلا دو برابر قاچاق مواد مخدر است. افزایش قیمت‌ طلا در چند دهۀ اخیر ارتباط مستقیمی با گسترش استخراج طلای غیرقانونی دارد که به آن «طلای کثیف» می‌گویند. این طلاها قاچاق می‌شوند، سپس با پولشویی وارد منابع مالی و تجاری قانونی می‌گردند.

@tarjomaanweb 👇🏻

@tarjomaanweb 👇🏻

🔺 سی‌وپنجمین شمارۀ مجلۀ «ترجمان» با موضوع «شبه‌علم» منتشر شد

🔸 شمارۀ سی‌وپنجم مجلۀ «ترجمان»، نوبت تابستان ۱۴۰۴، به انتشار رسید. حامی این شمارۀ فصلنامه «معاونت اجتماعی و پارلمانی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران» است. این شماره ۲۰۸ صفحه دارد و از ۲۸ مقاله تشکیل شده است. در پروندۀ این شماره به موضوع «شبه‌علم» پرداخته‌ایم و از این پرسیده‌ایم که چرا آدم‌ها به علم بی‌اعتماد می‌شوند و به شبه‌علم دل می‌بندند. این شماره را می‌توانید از کتاب‌فروشی‌ها و دکه‌های سراسر کشور، فروشگاه اینترنتی ترجمان، یا فیدیبو و طاقچه تهیه کنید. قیمت نسخۀ فیزیکی این شماره ۳۰۰هزارتومان است و در فروشگاه اینترنتی ترجمان با ۱۰ درصد تخفیف عرضه می‌شود.

🔹 مروری بر فصلنامۀ سی‌وپنجم ترجمان

⬅️ پرونده

🔸 فصلنامۀ ترجمان علوم انسانی ابتدای هر فصل سال در چهار بخشِ «پرونده»، «نوشتار»، «گفت‌وگو» و «بررسی کتاب» منتشر می‌شود. شمارۀ جدید ترجمان با عنوان «موی دماغ علم» و زیرعنوان «چرا آدم‌ها به علم بی‌اعتماد می‌شوند و به شبه‌علم دل می‌بندند؟» به‌تازگی منتشر شده. پروندۀ این شماره در شش مقاله و از جنبه‌های مختلف به موضوع «شبه‌علم» می‌پردازد و نمونه‌هایی رایج از شبه‌علم را معرفی می‌کند. پرسش محوری در مقالات این پرونده آن است که چرا شبه‌علم در موقعیت‌های بحرانی همچون همه‌گیری کرونا تا این اندازه پرطرفدار می‌شود. در پروندۀ این شماره، عناوینی همچون «راهنمای کامل ستیز با ضدواکسن‌ها»؛ «چطور شبه‌علم ’زبان بدن‘ شبکه‌های اجتماعی را تسخیر کرد؟»؛ «با زردچوبه به جنگ سرطان بروید»؛ به چشم می‌خورد.

⬅️ نوشتار

🔸 در بخش نوشتار این شماره نیز ۱۴ مقاله در موضوعات مختلف گردآوردی شده‌اند. به‌عنوان مثال می‌توان به سخنرانیِ پیاده‌شدۀ الکساندر سولژنیتسن با عنوان «افول فرهنگ: روایت یک مرگ خاموش» اشاره کرد که پس از سال‌ها از مرگ این نویسندۀ نوبلیست رونمایی شده، یا نوشتاری از نیکلاس سرنینگ تحت عنوان «اراجیف روان‌پویشی» که در آن به نقادی رویکردهای درمانیِ ترومامحور پرداخته، و همچنین مقالۀ دیگری با عنوان «طلا هم کثیف می‌شود» از ونسا اوگِل، استاد تاریخ پول و اقتصاد سیاسی دانشگاه ییل، که در آن توضیح می‌دهد که طلا هم وسیله‌ای است برای پنهان‌کردن جریان‌های مالیِ غیرقانونی و هم خود محصول فعالیت‌های غیرقانونی است.

⬅️ گفت‌وگو

🔸 در بخش «گفت‌وگو» مطلبی از داوکینز می‌خوانیم که در آن با چت‌جی‌پی‌تی گفت‌وگو کرده. او در این مکالمه تلاش کرده است که به مسئلۀ آگاهی بپردازد و از چت‌جی‌پی‌تی می‌پرسد که آیا واقعاً آگاه است یا فقط شبیه موجودات آگاه رفتار می‌کند.

⬅️ بررسی کتاب

🔸 بخش «بررسی کتاب» نیز مشتمل بر ۷ یادداشت است، ازجمله یادداشت جیمز گِلیک با عنوان «کسب‌وکار پیشگویی» که در آن به بررسی کتاب «فردا و فردا به‌مدت یک قرن» از آدامسون می‌پردازد.

🔺 اینجا مرور بسیار مختصری از مقالات منتشرشده در شمارۀ سی‌وپنجم مجلۀ «ترجمان» داشتیم. این شماره را می‌توانید از کتاب‌فروشی‌ها، دکه‌های سراسر کشور و فروشگاه اینترنتی ترجمان تهیه کنید.

🔗 لینک خرید شمارۀ سی‌وپنجم مجلۀ «ترجمان»:
https://B2n.ir/xt9189

🔗 لینک خرید اشتراک مجلۀ «ترجمان»:
https://B2n.ir/pj2124

🔺 همچنین برای تهیۀ نسخۀ الکترونیکی این شماره نیز می‌توانید به بسترهای فیدیبو و طاقچه مراجعه کنید.

🔺 برای دریافت اطلاعات کامل‌تر و آگاهی از نام و نشانی عرضه‌کنندگان فصلنامه در شهرهای مختلف با ما و همکارانمان تماس بگیرید.

☑️ مؤسسۀ ترجمان: ۶۶۹۲۹۵۹۳-۰۲۱
☑️ شرکت پخش ققنوس: ۶۶۴۰۸۶۴۰-۰۲۱
☑️ شرکت نشرگستر امروز: ۵۴۰۸۱۰۰۰-۰۲۱

@tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

🔹 با ازدست‌دادن عزیزانمان، بخشی از خودمان را از دست می‌دهیم

🔸 داغ‌دیدگی موجب ازهم‌گسیختنِ آن جسم مشترکی است که پیش‌تر میان دو نفر شکل‌گرفته و خود به جنبۀ مهمی از وجودِ انسانیِ آنان تبدیل شده. و این حالت به احساس «قطع‌عضو» روان‌شناختی منجر می‌شود.

🔸 سی. اس. لوئیس در زندگی‌نامه‌اش این حالت را چنین وصف می‌کند: «فکر می‌کنم تازه دارم می‌فهمم که چرا سوگ شبیه بلاتکلیفی و پادرهوابودن است. این بلاتکلیفی ناشی از عقیم‌ماندنِ تکانه‌های فراوانی است که پیش‌تر تبدیل به عادات معمول شده بودند. فکر بعد از فکر، احساس بعد از احساس، کنش بعد از کنش؛ همۀ این‌ها رو به‌سوی هدفی به نام ’اچ‘ داشتند. اکنون این هدف از میان رفته است».

🔸 «هدف» رفته، اما تکانه‌ها باقی است. و این حسی مشابه حس اندام خیالی است که افراد، بعد از قطع عضو، هنوز در آن ناحیه احساس خارش یا سوزش می‌کنند.

🔸 زیستن با دیگری به معنای اعطای جواز ورود به او و به‌حضورپذیرفتنِ اوست؛ او به بخشی از ما بدل می‌گردد و ما نیز به بخشی از او. ما او را در رفتارهای بدنیِ خودمان حمل می‌کنیم. و مرگ او نه یک حادثۀ هیجانیِ مقطعی و کوتاه‌مدت، که سیلابی نهفته اما بی‌امان است که رفته‌رفته ما را در خود غرق می‌کند.

🔺 آنچه خواندید برشی است از کتاب «سوگ» نوشتۀ سوِند برینکمن و با ترجمۀ علی کریمی.

🔺 برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب «سوگ» و تهیۀ آن به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید.

🔗 لینک خرید:
https://B2n.ir/yu9953

🔸 این کتاب دربارهٔ سوگ است، اما نه دست‌نامۀ درمانی است، نه شرح‌حالی شخصی، و نه از آن دست کتاب‌های خودیاری که مسیر دل‌کندن و پشت‌سرنهادن را هموار می‌کنند. ... تمرکز ما روی مداخلهٔ درمانی یا دیگر روندهای معالجاتی هم نیست. درعوض، غایت این کتاب تقرّب به ذات سوگ است، یعنی پدیدارشناسی سوگ.

🔹 نمی‌خواهم سوگ را بزک کنم و مفهومی دلخواه بسازم از چیزی که به‌غایت دردناک و حتی از نظر روان‌شناختی ناتوان‌ساز و جان‌فرساست؛ تلاشم تأکید بر این نکته است که از دریچۀ سوگ، که در اینجا هیجانی بنیادین توصیف شده، می‌توان به فهم بهتری از انسان و مسائل انسانی دست یافت.

🔸 ازقضا شاید دقیقاً به همین دلیل کم‌شمارند کسانی که پس از مرگ عزیزانشان مایل به زندگیِ عاری از سوگ باشند. ماحصل عمری دراز و زیستنی به دور از سوگ چه خواهد بود؟ لابد زیستنی است که واقعیتی به نام مرگ را به رسمیت نمی‌شناسد، یا زیستنی است بدون عشق، یا هردو. چنین زندگی‌ای چندان ارزش زیستن ندارد.

🔹 سوگ: بهایی که برای عشق می‌پردازیم
✍🏻 نوشتۀ سوِند برینکمن
✍🏻 ترجمۀ علی کریمی
📚 ۲۰۰ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۲۰۷۰۰۰ تومان

@tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

🔹 هر چیزی قیمتی دارد؛ قیمت عشق چقدر است؟

🔸 برای به‌دست‌آوردن هر چیزی در این جهان، باید بهایی پرداخت، و عشق هم از این قاعده مستثنی نیست. اما بهای عشق چقدر است؟ چه کسی می‌تواند روی عشق قیمت بگذارد؟

🔸 بهای عشق قرار نیست چیزی بیرون از خود آن باشد. وقتی عاشق می‌شویم، پای قرارداد نانوشته‌ای را امضا می‌کنیم؛ قرارداد به ما می‌گوید باید بپذیری که روزی او را از دست خواهی داد؛ می‌خواهی عشق را به دست بیاوری؟ پس باید با ازدست‌دادنش هم کنار بیایی. باید رنج سوگواری برای آن را به جان بخری. بهایش این است.

🔸 ما به خانواده‌مان عشق می‌ورزیم، به دوستانمان، به عزیزانمان. اما به سوگواریِ زمان ازدست‌دادنشان فکر نمی‌کنیم. و نمی‌دانیم که سوگ، اگر نه کمتر از عشق، که دست‌کم به اندازۀ خود عشق مهم است. سوگ است که به ما می‌گوید دیگران چقدر برایمان مهم‌اند.

🔸 اما جوامع امروز نگاهی فردگرا به انسان دارند و از او فقط کارآمدی و بهره‌وری می‌خواهند. پس نه عشق را قدر می‌نهند، و نه حوصلۀ عوارض و دردسرهای ناخوشایندِ سوگواری برای ازدست‌دادنش را دارند.

🔸 این‌طور می‌شود که سوگ را، این جنبۀ مهم و بنیادینِ انسان‌بودنِ ما را، از قلمروِ احساسات و هیجاناتِ بهنجار و عادی خارج می‌کنند و نام بیماری روی آن می‌گذارند. می‌گویند «سوگوار شدی؟ ایرادی ندارد! چند هفته فرصت داری به شرایط عادی برگردی، وگرنه بیماری مزمن داری».

🔸 حتی جریان غالبِ روان‌شناسی و کتاب‌های خودیاری نیز نگاهی منفی به سوگ دارند و ازبین‌بردنِ رنجِ آن را هدف خودشان می‌دانند، اما نمی‌دانند که اتفاقاً درد و رنجِ سوگ تمام علتِ ارزشمندیِ این «هیجان بنیادین» است، و بهایی است که با جان و دل برای عشق می‌پردازیم.

🔸 سوِند برینکمن در کتاب «سوگ» به‌دنبال مبارزه با همین تصورِ «بیماری‌انگار» از سوگ است.

🔸 برینکمن می‌کوشد ذاتِ سوگ را بشناسد. او در این مسیر از تاریخ، هنر، ادبیات، فلسفه و پدیدارشناسی کمک می‌گیرد تا نشان دهد که سوگ نوعی مصیبت و بلای خارجی نیست که بر سر ما نازل شود، بلکه هیجانی است که ریشه در «خویشتنِ» ما دارد، و اصلاً «خویشتنِ» ما به اتکای سوگ زنده است.

🔺 برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب «سوگ» و تهیۀ آن به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید.

🔗 لینک خرید:
https://B2n.ir/yu9953

🔸 این کتاب دربارهٔ سوگ است، اما نه دست‌نامۀ درمانی است، نه شرح‌حالی شخصی، و نه از آن دست کتاب‌های خودیاری که مسیر دل‌کندن و پشت‌سرنهادن را هموار می‌کنند. ... تمرکز ما روی مداخلهٔ درمانی یا دیگر روندهای معالجاتی هم نیست. درعوض، غایت این کتاب تقرّب به ذات سوگ است، یعنی پدیدارشناسی سوگ.

🔹 نمی‌خواهم سوگ را بزک کنم و مفهومی دلخواه بسازم از چیزی که به‌غایت دردناک و حتی از نظر روان‌شناختی ناتوان‌ساز و جان‌فرساست؛ تلاشم تأکید بر این نکته است که از دریچۀ سوگ، که در اینجا هیجانی بنیادین توصیف شده، می‌توان به فهم بهتری از انسان و مسائل انسانی دست یافت.

🔸 ازقضا شاید دقیقاً به همین دلیل کم‌شمارند کسانی که پس از مرگ عزیزانشان مایل به زندگیِ عاری از سوگ باشند. ماحصل عمری دراز و زیستنی به دور از سوگ چه خواهد بود؟ لابد زیستنی است که واقعیتی به نام مرگ را به رسمیت نمی‌شناسد، یا زیستنی است بدون عشق، یا هردو. چنین زندگی‌ای چندان ارزش زیستن ندارد.

🔹 سوگ: بهایی که برای عشق می‌پردازیم
✍🏻 نوشتۀ سوِند برینکمن
✍🏻 ترجمۀ علی کریمی
📚 ۲۰۰ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۲۰۷۰۰۰ تومان

@tarjomaanweb

@tarjomaanweb👇

🎯 کشتن آدم‌ها در صف غذا جنایت است، اما جنایت بزرگ‌تر شیوۀ توزیع غذا در غزه است

🔴 گرسنگی دردناک است. ولی انسان‌ها از ابتدای تاریخ این درد را می‌شناخته‌اند. قحطی فاجعه‌بار است، اما قحطی هم فاجعۀ جدیدی نیست که کسی چیزی دربارۀ آن نداند. و مثل پزشکی باتجربه که بدون آنکه نیاز به دماسنج یا آزمایش خون داشته باشد، می‌فهمد که بیمارش تب دارد، متخصصانی که دربارۀ شرایط کمبود غذایی کار کرده‌اند، در همان نگاه اول تشخیص می‌دهند که نه آنچه این روزها در غزه رخ می‌دهد یک قحطی عادی است، نه هدف کمک‌های بشردوستانه‌ای که در آنجا انجام می‌شود، نجات مردم از قحطی است.

🔴 الکس دی‌ وال، دانشمندی که چهل‌سال است دربارۀ قحطی تحقیق می‌کند و سال‌ها در برنامه‌های بشردوستانه شرکت داشته، می‌نویسد: طبق تعریفی ساده، وقتی ۲۰٪ از خانواده‌های یک جامعه با کمبود شدید غذا روبه‌رو باشند، از وضعیت «ناامنی غذایی حاد» به «قحطی» می‌رسیم. الان در غزه ۱۰۰٪ از مردم در چنین وضعیتی قرار دارند.

🔴 اولین اصل در مواجهه با قحطی این است: گرسنگی ضعیف‌ترین‌ها را می‌کشد، نه قوی‌ترین‌ها را. پس اگر می‌خواهید به مردمی قحطی زده کمک کنید، بیش از میزان غذایی که تهیه می‌کنید، نحوۀ توزیع آن مهم است. آن دورترین خانه‌هایی که در حاشیه مانده‌اند، آن سالخوردگانی که نمی‌توانند از خانه‌هایشان بیرون بیایند، آن زن‌ها و بچه‌هایی که مرد جوانی ندارند که دنبال غذا بگردد، اولین کسانی هستند که در خطر نابودی قرار دارند. بنابراین اول از همه باید به آن‌ها کمک کنید.

🔴 در شرایط قحطی، رقابت برای یافتن غذا شدید و خشونت‌آمیز می‌شود. دوست علیه دوست، همسایه‌ علیه همسایه و خویشاوند در برابر خویشاوند می‌ایستد. در چنین وضعیتی، بدترین کار این است چند نقطه را تعیین کنید و بگویید آنجا قرار است غذا توزیع شود. بدین ترتیب، تضمین می‌کنید که مردم در فشار و ازدحام کشته خواهند شد.

🔴 اما کاری که اسرائیل می‌کند، خیلی بدتر از این است. اسرائیل انحصار ورود و توزیع غذا به غزه را در دست گرفته، سپس چهار «نقطۀ امن» تعیین کرده که چند ساعت کوتاه در روز باز می‌شود و مردم قبل از رسیدن به آن، باید از بازرسی‌های نظامی متعدد هم عبور کنند. کاملاً تعمدی شرایطی ترتیب داده شده است تا مردم ازدحام کنند، افراد نیرومند شانس بیشتری برای دسترسی به غذا داشته باشند، ترس از شلیک‌های کور مردم راوحشت‌زده‌شان کند و در آخر هم نتوانند حداقل غذای مورد نیاز خودشان برای زنده ماندن را تأمین کنند.

🔴 اسرائیل مکرراً می‌گوید مشکلاتی که در مسیر توزیع غذا پیش می‌آید، تقصیر خود فلسطینیان است که نظم را رعایت نمی‌کنند یا ناشی از «خطاهای پیش‌بینی‌نشده» است. اما الکس دی وال تأکید می‌کند: هیچ اشتباهی در کار نیست. همه‌چیز طراحی شده است برای نابودی یک جمعیت.

🔴 او در مقالۀ اخیرش در گاردین می‌نویسد: فروپاشی اجتماعی‌ای که شاهد آن هستیم، و این تحقیر انسان‌ها، پیامد ناخواستۀ عملیات‌های نظامی یا بمباران‌های اسرائیل نیست. بلکه بخشی از عنصر مرکزی جنایتی است که اسرائیل در پی آن است: نابودی جامعۀ فلسطینی. هیچ نشانه‌ای وجود ندارد از اینکه دولت اسرائیل کوچک‌ترین اهمیتی به زنده‌ماندن یا مرگ فلسطینی‌ها می‌دهد. و بنیاد بشردوستانه غزه صرفاً بهانه‌ای است تا مسئولان اسرائیلی به سخنرانی‌های فریبکارانۀ خودشان دربارۀ صلح و نظم ادامه بدهند.

📌 این مطلب برگرفته از یادداشتی است با عنوان «Israel’s food points are not just death traps – they’re an alibi for the starvation of Gaza» نوشتۀ الکس دی وال که در تاریخ ۲۶ ژوئیه ۲۰۲۵ در گاردین منتشر شده است.

@tarjomaanweb

@tarjomaanweb👇

⬅️ گفت‌وگو

🔸 در بخش «گفت‌وگو» مطلبی از داوکینز می‌خوانیم که در آن با چت‌جی‌پی‌تی گفت‌وگو کرده در این مکالمه تلاش کرده است که به مسئلۀ آگاهی بپردازد و از چت‌جی‌پی‌تی می‌پرسد که آیا واقعاً آگاه است یا فقط شبیه موجودات آگاه رفتار می‌کند.

⬅️ بررسی کتاب

🔸 بخش «بررسی کتاب» نیز مشتمل بر ۷ یادداشت است. جیمز گِلیک، نویسندۀ یادداشت «کسب‌وکار پیشگویی»، می‌گوید که غیب‌گوها، پیشگوها و رمالان قرن‌هاست که تلاش می‌کنند مسیر فردا را ترسیم کنند؛ بارها پیش‌بینی‌هایشان غلط از آب درآمده و اعتبارشان از بین رفته. اما چرا بازارشان همچنان داغ است؟ ظاهراً آدامسون نیز در کتاب «فردا و فردا به‌مدت یک قرن» به‌دنبال پاسخ‌دادن به همین سؤال است. او در این کتاب می‌گوید آینده بیش از آنکه تصویری قطعی باشد، میدان نبرد تخیل‌ها و ترس‌هاست و هر پیش‌بینی، پیش از آنکه روایتی از فردا باشد، بازتابی است از حال‌وروزِ اکنونِ ما. یادداشت‌های دیگری نیز ذیل این بخش آمده‌اند که هرکدام به بررسی یک کتاب می‌پردازند.

🔺 اینجا درون‌مایۀ کلیِ تعدادی از مقالات منتشرشده در شمارۀ سی‌وپنجم مجلۀ «ترجمان» را مطالعه کردید. این شماره را می‌توانید از کتاب‌فروشی‌ها، دکه‌های سراسر کشور و فروشگاه اینترنتی ترجمان تهیه کنید.

🔗 لینک خرید شمارۀ سی‌وپنجم مجلۀ «ترجمان»:
https://B2n.ir/xt9189

🔗 لینک خرید اشتراک مجلۀ «ترجمان»:
https://B2n.ir/pj2124

🔺 همچنین برای تهیۀ نسخۀ الکترونیکی این شماره نیز می‌توانید به بسترهای فیدیبو و طاقچه مراجعه کنید.

🔺 برای دریافت اطلاعات کامل‌تر و آگاهی از نام و نشانی عرضه‌کنندگان فصلنامه در شهرهای مختلف با ما و همکارانمان تماس بگیرید.

☑️ مؤسسۀ ترجمان: ۶۶۹۲۹۵۹۳-۰۲۱
☑️ شرکت پخش ققنوس: ۶۶۴۰۸۶۴۰-۰۲۱
☑️ شرکت نشرگستر امروز: ۵۴۰۸۱۰۰۰-۰۲۱

@tarjomaanweb

🔺 سی‌وپنجمین شمارۀ مجلۀ «ترجمان» با موضوع «شبه‌علم» منتشر شد

🔸 شمارۀ سی‌وپنجم مجلۀ «ترجمان»، نوبت تابستان ۱۴۰۴، به انتشار رسید. حامی این شمارۀ فصلنامه «معاونت اجتماعی و پارلمانی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران» است. این شماره ۲۰۸ صفحه دارد و از ۲۸ مقاله تشکیل شده است. در پروندۀ این شماره به موضوع «شبه‌علم» پرداخته‌ایم و از این پرسیده‌ایم که چرا آدم‌ها به علم بی‌اعتماد می‌شوند و به شبه‌علم دل می‌بندند. این شماره را می‌توانید از کتاب‌فروشی‌ها و دکه‌های سراسر کشور، فروشگاه اینترنتی ترجمان، یا فیدیبو و طاقچه تهیه کنید. قیمت نسخۀ فیزیکی این شماره ۳۰۰هزارتومان است و در فروشگاه اینترنتی ترجمان با ۱۰ درصد تخفیف عرضه می‌شود.

🔹 مروری بر فصلنامۀ سی‌وپنجم ترجمان

⬅️ پرونده

🔸 فصلنامۀ ترجمان علوم انسانی ابتدای هر فصل سال در چهار بخشِ «پرونده»، «نوشتار»، «گفت‌وگو» و «بررسی کتاب» منتشر می‌شود. شمارۀ جدید ترجمان با عنوان «موی دماغ علم» و زیرعنوان «چرا آدم‌ها به علم بی‌اعتماد می‌شوند و به شبه‌علم دل می‌بندند؟» به‌تازگی منتشر شده. پروندۀ این شماره در شش مقاله و از جنبه‌های مختلف به موضوع «شبه‌علم» می‌پردازد و نمونه‌هایی رایج از شبه‌علم را معرفی می‌کند. پرسش محوری در مقالات این پرونده آن است که چرا شبه‌علم در موقعیت‌های بحرانی همچون همه‌گیری کرونا تا این اندازه پرطرفدار می‌شود. شایلا لاو، نویسنده و روزنامه‌نگار حوزۀ علم، به موضوع بدبینی به داروهای «مصنوعی» یا غیرطبیعی می‌پردازد. آدریان راب، استاد دانشگاه استنفورد، در یکی دیگر از یادداشت‌های پرونده از تاریخ چهره‌خوانی و فرازونشیب‌های آن می‌گوید و به دلایل زنده‌ماندنِ این شبه‌علم در طول تاریخ توجه نشان می‌دهد. در پروندۀ این شماره، عناوین دیگری نیز به چشم می‌خورد: «راهنمای کامل ستیز با ضدواکسن‌ها»؛ «چطور شبه‌علم ’زبان بدن‘ شبکه‌های اجتماعی را تسخیر کرد؟»؛ «با زردچوبه به جنگ سرطان بروید»؛ و «مردم هنوز به علم اعتماد دارند، اما مشکل این است که به خیلی چیزهای دیگر هم اعتماد می‌کنند».

⬅️ نوشتار

🔸 در بخش نوشتار این شماره نیز ۱۴ مقاله در موضوعات مختلف گردآوردی شده‌اند. به‌عنوان مثال می‌توان به نیکلاس سرنینگ، روان‌درمانگر و روان‌شناس، اشاره کرد که در نوشتار «اراجیف روان‌پویشی» تکنیک‌های روان‌درمانیِ ترومامحور و پیش‌فرض‌های نظری آن را زیر سؤال می‌برد. یا مقالۀ دیگری با نام «افول فرهنگ: روایت یک مرگ خاموش» از الکساندر سولژنیتسن، نویسندۀ فقید و نام‌آشنای روسی، به مسئلۀ فروپاشی تدریجیِ فرهنگ‌ها می‌پردازد و به نشانه‌های این زوال توجه نشان می‌دهد. سولژنیتسن، که در سال ۱۹۷۰ برندۀ نوبل ادبیات شد و در سال ۲۰۰۸ درگذشت، در این نوشتار که نسخۀ تازه‌رونمایی‌شده از یکی از سخنرانی‌های اوست، از ابتذال هنر، دانشِ تهی از اخلاق، و رفاهِ روح‌فرسا به‌مثابۀ نشانه‌های زوال فرهنگی نام می‌برد. در مقاله‌ای دیگر با عنوان «طلا هم کثیف می‌شود»، ونسا اوگِل، استاد تاریخ پول و اقتصاد سیاسی دانشگاه ییل توضیح می‌دهد که طلا هم وسیله‌ای است برای پنهان‌کردن جریان‌های مالیِ غیرقانونی و هم خود محصول فعالیت‌های غیرقانونی است. او می‌گوید در جهان امروز طلا فقط یک دارایی امن نیست، بلکه به یکی از ابزارهای اصلی نظام‌های مالی غیرشفاف و غیرقانونی تبدیل شده است.

@tarjomaanweb 👇🏻

@tarjomaanweb 👇🏻

🔺 کتاب «سوگ: بهایی که برای عشق می‌پردازیم» منتشر شد.

🔺 از امروز می‌توانید این کتاب را از کتاب‌فروشی‌های سراسر کشور تهیه کنید.

🔺 از متن کتاب:

🔹 گاهی تمایزنهادن میان «سوگ محض» و سایر هیجاناتی که درپی دا‌غ‌دیدگی و فقدان می‌آیند دشوار است. این آمیختگی نیز در بسیاری از آثار هنریِ تاریخ بازتاب دارد. سنت یونانیِ برکندن موها و چنگ‌زدن و خراشیدن خود -و در نمونه‌های افراطی‌تر، ازجادرآوردن چشم‌های خود- به‌وضوح صورتِ پرخاشگرانه‌ای از نومیدی است و نشان از خشم دارد.

🔸 افسردگی و اضطراب نیز گاهی همسایۀ دیواربه‌دیوار سوگ‌اند. وقتی صحبت از اضطراب می‌شود، معمولاً به یاد عبارات آغازینِ «مداقه در سوگ» اثر سی. اس. لوئیس می‌افتیم: «هیچ‌کس به من نگفته بود که سوگ و ترس تا این اندازه به هم شبیه‌اند. من نترسیده‌ام، اما حسی که دارم شبیه ترس است؛ همان دل‌آشوبه، همان بی‌قراری، خمیازه‌های مکرر. مدام آب دهانم را قورت می‌دهم».

🔹 ابراز بدنیِ سوگ با شرم نیز قرابت زیادی دارد. احساس شرم معمولاً زمانی گریبان‌گیر افراد می‌شود که در معرض دیدگان دیگران افشا می‌شوند و در رفتاری نمادین می‌کوشند چهره را پشت دست‌ها بپوشانند. ... وقتی عزیزی می‌میرد، بدن در خود فرومی‌رود، کوچک و سنگین می‌شود؛ وقتی شرمگین می‌شویم، بدن از دیگران روی می‌گرداند.

🔺 برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب و تهیۀ آن با تخفیف می‌توانید به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید.

🔗 لینک خرید کتاب:
https://B2n.ir/yu9953

🔸 سوگ: بهایی که برای عشق می‌پردازیم
✍🏻 نوشتۀ سوِند برینکمن
✍🏻 ترجمۀ علی کریمی
📚 ۲۰۰ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۲۰۷۰۰۰ تومان

@tarjomaanweb 👇🏻

⬅️ گفت‌وگو

🔸 در بخش «گفت‌وگو» با نام آشنایی مواجه می‌شویم: ریچارد داوکینز. اما نکتۀ جالب اینجاست که داوکینز در مطلب «آیا تو موجود آگاهی هستی؟» نه با یک انسانِ مصاحبه‌کننده، که با هوش مصنوعی گفت‌وگو کرده است. خواندنِ مکالمۀ داوکینز با چت‌جی‌پی‌تی برای علاقه‌مندان به مسئلۀ آگاهی، دوستداران عصب‌شناسی و فلسفۀ ذهن، و کسانی که اخبار فناوری را پی‌گیری می‌کنند تجربۀ منحصربه‌فردی خواهد بود. داوکینز از چت‌جی‌پی‌تی می‌پرسد که آیا واقعاً آگاه است یا فقط شبیه موجودات آگاه رفتار می‌کند. پاسخ‌ها چنان دقیق، همدلانه و زیرکانه‌اند که مرز میان هوش و آگاهی، میان شبیه‌سازی و تجربهٔ واقعی، به‌طرز نگران‌کننده‌ای محو می‌شود. این گفت‌وگو پرسشِ «آگاهی» را از زوایای گوناگون بررسی می‌کند و به قلب مسئله‌ای می‌زند که سال‌هاست ذهن فیلسوفان و مهندسان را به خود مشغول کرده است.

⬅️ بررسی کتاب

🔸 بخش «بررسی کتاب» نیز مشتمل بر ۷ یادداشت است که، از این میان، یکی از یادداشت‌ها به کتاب جدید گلن آدامسون، تاریخ‌دان آمریکایی، پرداخته است. جیمز گِلیک، نویسندۀ یادداشت «کسب‌وکار پیشگویی»، می‌گوید که غیب‌گوها، پیشگوها و رمالان قرن‌هاست که تلاش می‌کنند مسیر فردا را ترسیم کنند؛ بارها پیش‌بینی‌هایشان غلط از آب درآمده و اعتبارشان از بین رفته. اما چرا بازارشان همچنان داغ است؟ ظاهراً آدامسون نیز در کتاب «فردا و فردا به‌مدت یک قرن» به‌دنبال پاسخ‌دادن به همین سؤال است. او در این کتاب می‌گوید آینده بیش از آنکه تصویری قطعی باشد، میدان نبرد تخیل‌ها و ترس‌هاست و هر پیش‌بینی، پیش از آنکه روایتی از فردا باشد، بازتابی است از حال‌وروزِ اکنونِ ما. مطالب دیگری نیز ذیل این بخش آمده‌اند که هرکدام به بررسی یک کتاب می‌پردازند. عناوین بخشی از این مطالب از این قرار است: «مرز انسان و غیرانسان کجاست؟»؛ «نه خوبیم و نه هرگز خوب می‌شویم»؛ «پارادکس سرمایه‌داری نمادین»؛ و «بهترین جهان ممکن هنوز ممکن است».

🔺 اینجا درون‌مایۀ کلیِ تعدادی از مقالات منتشرشده در شمارۀ سی‌وپنجم مجلۀ «ترجمان» را مطالعه کردید. این شماره را می‌توانید از کتاب‌فروشی‌ها، دکه‌های سراسر کشور و فروشگاه اینترنتی ترجمان تهیه کنید.

🔗 لینک خرید شمارۀ سی‌وپنجم مجلۀ «ترجمان»:
https://B2n.ir/xt9189

🔗 لینک خرید اشتراک مجلۀ «ترجمان»:
https://B2n.ir/pj2124

🔺 همچنین برای تهیۀ نسخۀ الکترونیکی این شماره نیز می‌توانید به بسترهای فیدیبو و طاقچه مراجعه کنید.

🔺 برای دریافت اطلاعات کامل‌تر و آگاهی از نام و نشانی عرضه‌کنندگان فصلنامه در شهرهای مختلف با ما و همکارانمان تماس بگیرید.

☑️ مؤسسۀ ترجمان: ۶۶۹۲۹۵۹۳-۰۲۱
☑️ شرکت پخش ققنوس: ۶۶۴۰۸۶۴۰-۰۲۱
☑️ شرکت نشرگستر امروز: ۵۴۰۸۱۰۰۰-۰۲۱

@tarjomaanweb

🔺 سی‌وپنجمین شمارۀ مجلۀ «ترجمان» با موضوع «شبه‌علم» منتشر شد

🔸 شمارۀ سی‌وپنجم مجلۀ «ترجمان»، نوبت تابستان ۱۴۰۴، به انتشار رسید. حامی این شمارۀ فصلنامه «معاونت اجتماعی و پارلمانی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران» است. این شماره ۲۰۸ صفحه دارد و از ۲۸ مقاله تشکیل شده است. در پروندۀ این شماره به موضوع «شبه‌علم» پرداخته‌ایم و از این پرسیده‌ایم که چرا آدم‌ها به علم بی‌اعتماد می‌شوند و به شبه‌علم دل می‌بندند. این شماره را می‌توانید از کتاب‌فروشی‌ها و دکه‌های سراسر کشور، فروشگاه اینترنتی ترجمان، یا فیدیبو و طاقچه تهیه کنید. قیمت نسخۀ فیزیکی این شماره ۳۰۰هزارتومان است و در فروشگاه اینترنتی ترجمان با ۱۰ درصد تخفیف عرضه می‌شود.

🔹 مروری بر فصلنامۀ سی‌وپنجم ترجمان

⬅️ پرونده

🔸 فصلنامۀ ترجمان علوم انسانی ابتدای هر فصل سال در چهار بخشِ «پرونده»، «نوشتار»، «گفت‌وگو» و «بررسی کتاب» منتشر می‌شود. شمارۀ جدید ترجمان با عنوان «موی دماغ علم» و زیرعنوان «چرا آدم‌ها به علم بی‌اعتماد می‌شوند و به شبه‌علم دل می‌بندند؟» به‌تازگی منتشر شده. پروندۀ این شماره در شش مقاله و از جنبه‌های مختلف به موضوع «شبه‌علم» می‌پردازد و نمونه‌هایی رایج از شبه‌علم را معرفی می‌کند. پرسش محوری در مقالات این پرونده آن است که چرا شبه‌علم در موقعیت‌های بحرانی همچون همه‌گیری کرونا تا این اندازه پرطرفدار می‌شود. شایلا لاو، نویسنده و روزنامه‌نگار حوزۀ علم، در یادداشتی با نام «درمان‌های طبیعی شاید بهتر نباشند، پس چرا همچنان آن‌ها را ترجیح می‌دهیم؟» از سوگیری جدیدی که این روزها شایع شده حرف می‌زند و توضیح می‌دهد وقتی پای مشکلات و مسائل روحی-روانی در میان باشد، بدبینی به هر دارویی که «مصنوعی» یا غیرطبیعی می‌پنداریم دوچندان می‌شود. آدریان راب نویسندۀ یکی دیگر از یادداشت‌های پرونده با نام «تاریخ چهره‌خوانی» است. او از شروع اولین تلاش‌ها برای مطالعۀ علمی چهره‌ها از قرن هجدهم و فرازونشیب‌های بسیارِ آن می‌نویسد. این استاد دانشگاه استنفورد می‌گوید جذابیت چهره‌خوانی به این دلیل ادامه یافت که مردم دوست داشتند آنچه می‌گویند درست باشد، نه معیارهای علمی‌ای که تأثیرگذاری عمومی این شبه‌علم آن را زنده نگه داشته است. در پروندۀ این شماره، عناوین دیگری نیز به چشم می‌خورد: «راهنمای کامل ستیز با ضدواکسن‌ها»؛ «چطور شبه‌علم ’زبان بدن‘ شبکه‌های اجتماعی را تسخیر کرد؟»؛ «با زردچوبه به جنگ سرطان بروید»؛ و «مردم هنوز به علم اعتماد دارند، اما مشکل این است که به خیلی چیزهای دیگر هم اعتماد می‌کنند».

⬅️ نوشتار

🔸 در بخش نوشتار این شماره نیز ۱۴ مقاله در موضوعات مختلف گردآوردی شده‌اند. به‌عنوان مثال می‌توان به یادداشت نیکلاس سرنینگ، روان‌درمانگر و روان‌شناس باتجربه، اشاره کرد: سرنینگ در نوشتار «اراجیف روان‌پویشی» تکنیک‌های روان‌درمانیِ ترومامحور و پیش‌فرض‌های نظری آن را زیر سؤال می‌برد و معتقد است که بسیاری از روان‌درمانی‌های رایج شواهد علمی کافی ندارند و در مواردی می‌توانند به افراد آسیب برسانند. مقالۀ دیگری با نام «افول فرهنگ: روایت یک مرگ خاموش» به قلم الکساندر سولژنیتسن، نویسندۀ فقید و نام‌آشنای روس، به مسئلۀ فروپاشی تدریجیِ فرهنگ‌ها می‌پردازد و به نشانه‌های این زوال توجه نشان می‌دهد. سولژنیتسن، که در سال ۱۹۷۰ برندۀ نوبل ادبیات شد و در سال ۲۰۰۸ درگذشت، در این یادداشتِ تازه‌رونمایی‌شده از ابتذال هنر، دانشِ تهی از اخلاق، و رفاهی که روح را می‌فرساید به‌مثابۀ نشانه‌های زوال فرهنگی نام می‌برد. او معتقد است که اگر فرهنگ پیوندش را با حیات معنوی از دست بدهد، به کالایی مصرفی بدل می‌شود و دچار مرگی خاموش می‌شود. در مقاله‌ای دیگر با عنوان «طلا هم کثیف می‌شود»، ونسا اوگِل، استاد تاریخ پول و اقتصاد سیاسی دانشگاه ییل، توضیح می‌دهد که طلا هم وسیله‌ای است برای پنهان‌کردن جریان‌های مالیِ غیرقانونی و هم خود محصول فعالیت‌های غیرقانونی است. او می‌گوید در جهان امروز طلا فقط یک دارایی امن نیست، بلکه به یکی از ابزارهای اصلی نظام‌های مالی غیرشفاف و غیرقانونی تبدیل شده است. همچنین جاش کوهن، روان‌کاو و منتقد فرهنگی، در یادداشت تحلیلیِ «زمستان تمدن» به بررسی آثار بیونگ‌چول هان می‌پردازد و نشان می‌دهد که، از نظر هان، انسان‌ها داوطلبانه زندگی خودشان را استثمار می‌کنند و بنابراین تمدن معاصر به نوعی افسردگی ساختاری مبتلا شده است. عناوین شماری از سایر نوشتارهای این شماره نیز از این قرار است: «فقر نه تقدیر است، نه تنبلی»؛ «در ستایش امیدی که از دل یأس می‌جوشد»؛ «اگر تخیل نداشته باشیم از نئولیبرالیسم عبور نمی‌کنیم»؛ «چرخش اجتماعی: روان‌کاوی در آستانۀ تحول است یا انقراض؟».

@tarjomaanweb 👇🏻

@tarjomaanweb 👇🏻

🔹 سال ۱۹۴۵ و هنگامی که آتش جنگ جهانی دوم فروکش می‌کرد، چهار دختر به دانشگاه آکسفورد راه پیدا کردند: یک نوکیش کاتولیک دوآتشه، یک کمونیست کولی‌مسلک و پرشروشور، دختری مرفه و خداناباور که از سلطۀ خانوادۀ سختگیرش می‌گریخت، و دختری عاشق موش و مارمولک که سیمای روشن‌فکریِ برجسته‌ای در او پیدا بود.

🔸 اما آن‌ها به جهانی بیگانه قدم گذاشته بودند، جهانی ساختۀ مردان عالم اندیشه که فرد انسانی را معیار نهایی ارزش می‌دانست و اخلاق را فاقد مبنایی عینی و الزام‌آور. درست در زمانی که آکادمی خالی از مردان شده بود، الیزابت آنسکوم، آیریس مرداک، فیلیپا فوت و مری میجلی دوستیِ مادام‌العمری را شکل دادند و به یُمن آن پروژه‌ای فلسفی را پیش بردند که فلسفۀ اخلاق را از بیخ‌وبن متحول ساخت.

🔹 بنجامین لیپسکوم در این کتاب داستان زندگی این چهار نفر و رفاقت‌ها و تقابل‌هایشان را پی می‌گیرد و روایتی بصیرت‌بخش دربارۀ احیای اندیشۀ اخلاقی در قرن بیستم به دست می‌دهد.

🔺 کتاب «این زن‌ها ریگی به کفش دارند» را می‌توانید‌ از کتاب‌فروشی‌های سراسر کشور تهیه کنید.

🔺 همچنین برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب و تهیۀ آن با تخفیف می‌توانید به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید.

🔗 لینک خرید کتاب:
https://B2n.ir/hs7841

🔸 این زن‌ها ریگی به کفش دارند: انقلاب اليزابت آنسکوم، فیلیپا فوت، مری میجلی و آیریس مرداک در فلسفۀ اخلاق
✍🏻 نوشتۀ بنجامین لیپسکوم
✍🏻 ترجمۀ علیرضا شفیعی‌نسب
📚 ۳۰۴ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۳۲۸۵۰۰ تومان

@tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

🎯 یک بچۀ یازده ساله چطور می‌تواند به روان‌کاوش ثابت کند که عقدۀ ادیپ ندارد؟

🔴 ادنا اوشانسی، روانکاو برجستۀ کودک، در اواخر عمر خود مجموعه‌ای از مقالات را منتشر کرد که بر اساس تجربه‌های درمانی‌اش با مراجعان نوشته شده بودند. مایکل بین، استاد علوم سیاسی دانشگاه لندن، وقتی مشغول خواندن این مقالات بود، ناگهان متوجه مسئله‌ای شگفت‌آور شد: سه تا از این مقالات، دربارۀ پسربچه‌ای یازده ساله به نام لئون بود، که مایکل از روی شواهد و قرائن فهمید خودِ اوست. او وقتی یازده ساله بود، به اصرار پدرش، پیش اوشانسی رفته بود تا روان‌کاوی شود. فرایندی که برای سه سال، چهار روز در هر هفته، ادامه یافته بود.

🔴 مایکل از تصویری که روان‌کاوش در آن مقالات از یازده‌سالگی او ارائه کرد بود، حیرت کرد. لئون در آن مقالات پسرکی «افسرده» و «داغون و وارفته» توصیف شده بود که ذهنش با تصاویر مبهمی تسخیر شده بود.

🔴 خواندن آن مقالات باعث شد خاطرۀ آن جلسات روان‌کاوی دوباره برایش زنده شود. به یاد آورد که کودک خجالتی و کم‌حرفی بود و زیاد هم با دیگران نمی‌جوشید، اما هیچ‌و‌قت و به‌هیچ معنا افسرده نبود. بااین‌حال هر بار که کنار اوشانسی می‌نشست، آنقدر تفسیرهای عجیب و غریبی از حرف‌های خودش می‌شنید که به تدریج شدیداً از او متنفر شده بود. اما لئونی که در آن مقالات توصیف شده بود، عاشق روان‌کاوش بود و در فرایند انتقال -که یکی از پایه‌های روان‌کاوی است- اوشانسی را جای مادرش گذاشته بود.

🔴 مایکلِ یازده‌ساله، واقعاً از دست حرف‌های روان‌کاوش عاصی بود و روزهای تعطیل خوشحال بود که نباید او را ببیند، ولی لئونِ یازده‌ساله تلاش می‌کرد عصبانیتش از دیگران را بر سر روان‌کاوش خالی کند، و تحمل لحظه‌ای دوری از او را نداشت.

🔴 مشکل از کجا بود؟ چرا اوشانسی، این روان‌کاو مشهور و زبردست، اینقدر از او بد گفته بود؟ مایکل بزرگسال، حالا می‌توانست ماجرا را بهتر تحلیل کند: مسئله این بود که اوشانسی، خودش را پیرو راستینِ استادش، ملانی کلاین می‌دانست. حتی خودش را با افتخار «کنیزِ ملانی کلاین» می‌خواند. همین باعث می‌شد بیش از آنکه به وضعیت و حرف‌های مراجعانش دقت کند، در فکر این باشد که چطور آن‌ها را به‌عنوان مصداقی از نظریه‌های ملانی کلاین تفسیر کند. افکار عجیب‌و‌غریب لئون با نظریه‌های کلاین جور درمی‌آمد، ولی مشکلش این بود که ربطی به مایکل نداشت.

🔴 اوشانسی هر جا که مراجعانش طبق ایده‌های ملانی کلاین رفتار نمی‌کردند، با سازه‌های نظری جدید مسئله را حل می‌کرد. نمونه‌ای از آن‌ها مفهومِ غریبی بود که اوشانسی برای خود او ساخته بود: «عقدۀ ادیپ نامرئی».

🔴 ایدۀ عقدۀ ادیپ جایگاهی محوری در روان‌کاوی فرویدی دارد و طبق آن، همۀ کودکان -مخصوصاً پسران- در دوره‌ای از رشد، میل به مادر دارند و پدر را رقیب جنسی خود می‌دانند. اما سؤال اینجاست که اگر کودکی، مثل مایکلِ یازده ساله، نشانه‌ای از عقدۀ ادیپ نداشته باشد، چه کار باید کرد؟ اوشانسی اینجا نظریه‌ای را ساخته بود که واقعاً مایکل را عصبانی کرد. او می‌گفت گاهی ممکن است آنقدر عقدۀ ادیپ در مراجع فراگیر باشد، نشانه‌ای از آن دیده نشود. اسم این وضعیت را هم گذاشته بود «عقدۀ ادیپ نامرئی».

🔴 این سوگیری‌های عمیق در تفسیر رفتارهای مایکل توسط اوشانسی، تنها مورد از این مسئله نیست و نخواهد بود. مایکلِ بزرگسال، در بازخوانی تجربۀ خودش از روان‌کاوی می‌نویسد: اگر روان‌درمانی قرار است به نتیجه برسد، درمانگر بیش از هرچیز باید بتواند خودش را با فرد دیگر حاضر در اتاق هم‌کوک کند. اما پیش‌فرض‌های نظری مانعی بالقوه در این راهند و گاهی می‌توانند همه‌چیز را بدتر کنند.

📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «پیش روان‌کاو مشهوری می‌رفتم که از من متنفر بود» که در سی‌ودومین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب در تاریخ ۱۷ مهر ۱۴۰۳ در وب‌سایت ترجمان نیز بارگذاری شده است. این مطلب نوشتۀ مایکل بیکن است و نیره احمدی آن را ترجمه کرده است. برای خواندن نسخه کامل این مطلب و دیگر مطالب ترجمان، به وب‌سایت ترجمان سر بزنید.

📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:

B2n.ir/z23887

@tarjomaanweb

@tarjomaanweb👇

🔸 شورش زنان فیلسوف
🔹 چهار چهرۀ نادیده‌گرفته‌شده که اخلاق فلسفی را متحول کردند

آکسفورد، دههٔ ۱۹۵۰. سالن‌های سخنرانی مملو از مردانی با کت‌وشلوارهای خاکستری‌رنگ است که دربارهٔ فلسفهٔ تحلیلی بحث می‌کنند. اما در گوشه‌ای از این دنیای مردانه، چهار زن جوان مشغول طرح پرسش‌هایی هستند که قرار است بنیان‌های نظریۀ اخلاقیِ غالب را به لرزه درآورد.

آیریس مرداک در کافه‌های لندن با دوستانش دربارهٔ «عشق» بحث می‌کند. فیلیپا فوت در میان خرابی‌های برجامانده از جنگ جهانی به‌دنبال مرزهای «اخلاق» است. مری میجلی درمقابل داروینی‌ها می‌ایستد و فریاد می‌زند «انسان فقط ماشین ژنتیکی نیست!». الیزابت آنسکوم در کلاس درس ویتگنشتاین را به چالش می‌کشد: «چرا باید به قواعد شما پایبند باشم؟».

مرداک می‌گوید «اخلاق را نمی‌توان در فرمول‌های منطقی گنجاند ... عشق همیشه از قواعد فرار می‌کند!». و فوت در پاسخ می‌نویسد «اما بدون عقلانیت، اخلاق تا سطح احساسات تنزل می‌یابد!».

زنان به‌تازگی اجازۀ ورود به دانشگاه را یافته‌اند، اما آنسکوم جسورانه در آکسفورد دربرابر جمعی از فیلسوفان مرد می‌ایستد و با صدای بلند می‌گوید «شما اخلاق را به بازی زبانی تبدیل کرده‌اید!». یکی از استادان پیش‌کسوت با خشم پاسخ می‌دهد «خانم‌ها نباید در مباحث جدی فلسفه دخالت کنند!».

امروز که بحث‌های اخلاقی دربارهٔ هوش مصنوعی، فمینیسم و حقوق حیوانات داغ است، پاسخ‌های این چهار فیلسوف به این پرسش‌ها بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد: آیا اخلاق جهانی وجود دارد؟ عقل و احساس چگونه زندگی را هدایت می‌کنند؟ زن‌بودن در دنیای فلسفه چه معنایی دارد؟

بنجامین لیپسکوم روایتی نفس‌گیر از رفاقت این چهار فیلسوف و تکامل اندیشۀ آن‌ها نوشته است.

لیپسکوم نشان می‌دهد که این چهار زن چطور نظریۀ اخلاقِ پساجنگ را از چنگال سنت دانشگاهی رها ساختند و اندیشه‌های نویی مطرح کردند که حتی امروز نیز نقل محافل فلسفی است.

🔺 کتاب «این زن‌ها ریگی به کفش دارند» را می‌توانید‌ از کتاب‌فروشی‌های سراسر کشور تهیه کنید.

🔺 همچنین برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب و تهیۀ آن با تخفیف می‌توانید به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید.

🔗 لینک خرید کتاب:
https://B2n.ir/hs7841

🔹 سال ۱۹۴۵ و هنگامی که آتش جنگ جهانی دوم فروکش می‌کرد، چهار دختر به دانشگاه آکسفورد راه پیدا کردند: یک نوکیش کاتولیک دوآتشه، یک کمونیست کولی‌مسلک و پرشروشور، دختری مرفه و خداناباور که از سلطۀ خانوادۀ سختگیرش می‌گریخت، و دختری عاشق موش و مارمولک که سیمای روشن‌فکریِ برجسته‌ای در او پیدا بود.

🔸 اما آن‌ها به جهانی بیگانه قدم گذاشته بودند، جهانی ساختۀ مردان عالم اندیشه که فرد انسانی را معیار نهایی ارزش می‌دانست و اخلاق را فاقد مبنایی عینی و الزام‌آور. درست در زمانی که آکادمی خالی از مردان شده بود، الیزابت آنسکوم، آیریس مرداک، فیلیپا فوت و مری میجلی دوستیِ مادام‌العمری را شکل دادند و به یُمن آن پروژه‌ای فلسفی را پیش بردند که فلسفۀ اخلاق را از بیخ‌وبن متحول ساخت.

🔹 بنجامین لیپسکوم در این کتاب داستان زندگی این چهار نفر و رفاقت‌ها و تقابل‌هایشان را پی می‌گیرد و روایتی بصیرت‌بخش دربارۀ احیای اندیشۀ اخلاقی در قرن بیستم به دست می‌دهد.

🔸 این زن‌ها ریگی به کفش دارند: انقلاب اليزابت آنسکوم، فیلیپا فوت، مری میجلی و آیریس مرداک در فلسفۀ اخلاق
✍🏻 نوشتۀ بنجامین لیپسکوم
✍🏻 ترجمۀ علیرضا شفیعی‌نسب
📚 ۳۰۴ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۳۲۸۵۰۰ تومان

@tarjomaanweb

👇🏻
@tarjomaanweb

🔸 دانشمندان انسان‌اند
🔹 و علم نمی‌تواند بی‌طرف باشد

در نگاه رایج، علم قلمرویی فراتر از انسان‌های عادی است؛ عرصه‌ای است که در آن ذهن‌ها، بدون دخالت احساس، فرهنگ یا بدن، به حقیقتی ناب و جهانی دست می‌یابند، حقیقتی واحد، ریاضیاتی و خدایی.

در این تصویر، دانشمندان همچون روحانیت دنیای مدرن‌اند که، نه با تکیه بر ترس و جهل، بلکه با پیشرفت و روش علمی محل رجوع مردم می‌شوند. اما این تصویر برآمده از باورهایی است ضمنی، نانوشته و مشترک، باورهایی که کمتر به پرسش گرفته می‌شوند، چون به عادت تبدیل شده‌اند.

آنچه «جهان‌بینی علمی» نامیده می‌شود نه تصویری انکارناپذیر از واقعیت، بلکه نظامی اعتقادی است که خودِ علم، طی پیشرفت‌هایش، بارها آن را زیر سؤال برده. علم واقعیت را نه از بیرون آن، بلکه از درون ذهن انسان می‌کاود.

علم انسانی است. اینکه تصور شود علم و دانشمندان بی‌طرف، بی‌بدن و نامتجسدند نه‌تنها نادرست، که برای خودِ دانشمندان هم گمراه‌کننده است. آن‌ها نیز مثل همه در معرض خطا، سوگیری و خیال‌اند.

خیال از آغاز با علم همراه بوده است. تخیل آینشتاین از دویدن کنار امواج نور به نوعی آغازگاه نظریۀ نسبیت بود. حتی در دقیق‌ترین علوم، کار علمی بدون تصویرسازی ذهنی پیش نمی‌رود. تخیلْ ابزاری انسانی است، نه مانعی دربرابر علم.

دانشمندان، برای تقویت تصور عینیت، نوشتار مجهول را جایگزین فعل‌های معلوم کردند و به‌جای «لولۀ آزمایش را برداشتم» نوشتند «لولۀ آزمایش برداشته شد». با این زبان، گویی مشاهدات را به نیروهایی غیرشخصی نسبت می‌دهند. اما آن‌که آزمایش می‌کند همانی است که می‌بیند و می‌نویسد؛ انسانی است در متن ماجرا.

نظریۀ کوانتوم نشان داد که مشاهده بدون مشاهده‌گر ممکن نیست. نتیجه به شرایط بستگی دارد، نه‌فقط به واقعیت خارجی. اما در آموزش عمومی علم، همچنان زبان مجهول وجود دارد و به توهم عینیت دامن می‌زند.

و این از مدرسه شروع می‌شود. گزارشی علمی از یک پسر ۱۱ساله: «لولۀ آزمایش گرما داده شد و بو شد». آموزشِ بی‌طرفی تصنعی از همان سنین آغاز می‌شود، اگرچه امروز در ژورنال‌های علمی دیگر جایگاهی ندارد.

پیمایش‌ها نشان داده‌اند که هنوز درصد بالایی از مدارس به نوشتار مجهول اصرار دارند، درحالی‌که ژورنال‌های بزرگ چنین الزامی ندارند. خودِ رؤسای انجمن‌های علمی نیز آن را نشانه‌ی ضعف و نه دقت می‌دانند.

علمی که از انسان جدا باشد توهم است. خیال، احساس، و زبانْ جزئی از فرایند علمی‌اند. حذف آن‌ها برای رسیدن به عینیت نه موجب دقیق‌ترشدنِ علم می‌شود، نه باعث انسانی‌ترشدن آن. پرسش مهم این است: آیا وقت آن نرسیده که تصویرمان از علم را انسانی‌تر کنیم؟

🔺 آنچه خواندید برگرفته‌ای است از کتاب «ده باور بی‌اساس علم مدرن» نوشتۀ روپِرت شِلدریک و با ترجمۀ علیرضا شفیعی‌نسب. برای خواندن بخش‌هایی از کتاب و تهیۀ آن به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید.

🔗 لینک خرید کتاب:

https://B2n.ir/wf3407

🔸 ده باور بی‌اساس علم مدرن
✍🏻 نوشتۀ روپرت شلدریک
✍🏻 ترجمۀ علیرضا شفیعی‌نسب
📚 ۳۷۶ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۲۹۷۰۰۰ تومان

@tarjomaanweb

👇🏻
@tarjomaanweb