👇#ادامه

❕ همچنین خداوند در آیه‌ای دیگر در مورد عذاب استدراجی فرمود:

"وَلا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً وَلَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ" (سوره آل عمران، آیه 178)


"آنها که کافر شدند (و راه طغیان پیش گرفتند) تصور نکنند اگر به آنان مهلت می‌دهیم به سود آنها است، ما به آنان مهلت می‌دهیم که بر گناهان خود بیفزایند و عذاب خوارکننده‌ای برای آنها می‌باشد."

👌 خداوند عذاب استدراجی منحرفان را از طریق زیاد کردن اموال و تعداد فرزندان نیز اجرایی می‌کند، چنانچه که در آیه‌ای، اموال و فرزندان را موجب فتنه دانسته که می‌توانند سبب گرفتاری و بدبختی انسان شوند: "إِنَّما أَمْوالُكُمْ وَأَوْلادُكُمْ فِتْنَةٌ" (سوره تغابن، آیه 15)

❕ و در آیه دیگر در این رابطه با صراحت فرمود:

"أَ يَحْسَبُونَ أَنَّما نُمِدُّهُمْ بِهِ مِنْ مَالٍ وَبَنِينَ نُسارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْرَاتِ بَلْ لا يَشْعُرُونَ" (سوره مؤمنون، آیات 55 و 56)"

"آنها گمان می‌کنند اموال و فرزندانی که به آنان داده‌ایم ... برای این است که درهای خیرات را به روی آنها بگشاییم؟! (چنین نیست) بلکه آنها نمی‌فهمند!"

❕ در تفسیر آیات فوق می‌خوانیم:

"آنها نمی‌دانند که این اموال و فرزندان فراوان در حقیقت یک نوع عذاب و مجازات یا مقدمه عذاب و کیفر برای آنها است، آنها نمی‌دانند که خدا می‌خواهد آنها را در ناز و نعمت فرو برد تا به هنگام گرفتار شدن در چنگال کیفر الهی، تحمل عذاب بر آنها دردناک‌تر باشد، زیرا اگر درهای نعمت‌ها به روی انسان بسته شود و آمادگی پذیرش ناراحتی‌ها پیدا کند، مجازات‌ها زیاد دردناک نخواهد بود؛ اما اگر کسی را از میان ناز و نعمت بیرون کشند و به سیاه چال زندان وحشتناکی بیفکنند فوق‌العاده دردناک خواهد بود. بعلاوه این فراوانی نعمت، پرده‌های غفلت و غرور را بر روی چشمان او ضخیم‌تر می‌کند تا آنجا که راه بازگشت بر او غیر ممکن می‌شود. این همان چیزی است که در سایر آیات قرآن از آن اشاره به 'استدراج در نعمت' شده است."

📚 تفسیر نمونه، ج 14، ص 262

👌 بنابراین اگر در روایت مورد اشکال معاند، آمده که پیامبر گرامی اسلام دعا می‌کردند که اموال و فرزندان دشمنان اهل بیت (علیهم‌السلام) زیاد شود، مقصود واقعی آن، این است که خداوند از این طریق آنان را گرفتار عذاب استدراجی کند؛ یعنی ظاهراً نعمت و فراوانی به دشمنان داده می‌شود تا در نهایت، گرفتار سقوط و عذاب شدیدتری شوند. این نوع عذاب به شکل تدریجی و فریبنده است که به آن استدراج می‌گویند و در قرآن کریم نیز به آن اشاره شده است.

🔻نکته مهم آن است که افزایش اموال و فرزندان در این دعا نه به منظور خیر و برکت واقعی برای دشمنان، بلکه به عنوان وسیله‌ای برای آزمون و مجازات نهایی آنان در نظر گرفته شده است.

🔺البته، علامه مجلسی، از بزرگ‌ترین علمای شیعه، در کتاب «مرآة العقول» تصریح می‌کند که روایت مورد بحث، که در کتاب کافی آمده، از نظر سندی ضعیف است اگرچه محتوای آن با آیات قرآن همخوانی دارد.

📚 مرآة العقول، ج 8، صفحه 329



#شیعه_پاسخ

@Rahnamye_Behesht
shiapasokh.com

«تفسیر دعای پیامبر درباره افزایش مال و فرزند دشمنان اهل بیت در حدیث کافی»

🤔#پرسش:

در کتاب کافی آمده است حدیثی از امام صادق علیه‌السلام که پیامبر اسلام دعا می‌کرد:

«اللَّهُمَّ ارْزُقْ مَنْ أَبْغَضَ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ الْمَالَ وَالْوَلَدَ.» «خداوندا، به هر کس که دشمن محمد و آل محمد است، مال و فرزند روزی فرما!» (الکافی، ج 2، ص 140)

این دعا چگونه قابل فهم است؟ آیا این دعای پیامبر به معنای بخشیدن نعمت به دشمنان اهل بیت است؟


💠#پاسخ:💠

❕ یک نوع از عذاب‌های الهی نسبت به افراد منحرف، عذاب کردن از نوع عذاب استدراجی است؛ چنانچه که امیر مؤمنان علیه السلام فرمود:

"ای فرزند آدم! هنگامی که می‌بینی پروردگارت نعمت‌هایش را پی‌درپی بر تو می‌فرستد در حالی که تو معصیت او را می‌کنی، از او بترس."

"يَا بْنَ آدَمَ، إِذَا رَأَيْتَ رَبَّكَ سُبْحَانَهُ يُتَابِعُ عَلَيْكَ نِعَمَهُ وَأَنْتَ تَعْصِيهِ فَاحْذَرْهُ."

📚 نهج البلاغه، حکمت 25

❕ در شرح کلام فوق می‌خوانیم:

"گروه سومی هستند که طغیان و سرکشی را به حد اعلی رسانده‌اند. خداوند آنها را در همین دنیا گرفتار عذاب استدراج می‌کند. منظور از عذاب استدراجی این است که لطف و رحمت خود را از آنها می‌گیرد و توفیق را از آنها سلب می‌کند، میدان را برای آنها باز می‌گذارد، بلکه هر روز نعمت بیشتری به آنها می‌دهد تا پشت آنها از بار گناه سنگین گردد. ناگهان مجازات سنگین و دردناکی به سراغشان می‌آید و آنها را در هم می‌کوبد و به یقین مجازات در این حالت که در ناز و نعمت به سر می‌برند بسیار دردناک‌تر است. این درست به آن می‌ماند که شخصی ساعت به ساعت از شاخه‌های درختی بالا برود و هنگامی که به انتهای آن برسد ناگهان تعادل خود را از دست بدهد و فرو افتد و تمام استخوان‌هایش در هم بشکند.

قرآن مجید بارها به عذاب استدراجی اشاره فرموده؛ درباره گروهی از امت‌های پیشین می‌گوید: ما آنها را گرفتار رنج و ناراحتی ساختیم شاید بیدار شوند و تسلیم گردند ...
«فَلَمّا نَسُوا ما ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَيْهِمْ أَبْوابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتّى إِذا فَرِحُوا بِما أُوتُوا أَخَذْناهُمْ بَغْتَةً فَإِذا هُمْ مُبْلِسُونَ»؛

هنگامی که آنچه را به آنها تذکر داده شده بود به فراموشی سپردند درهای همه چیز (از نعمت‌ها) را به روی آنها گشودیم تا (کاملاً) خوشحال شدند (و به آن دل بستند) ناگهان آنها را گرفتیم (و سخت مجازات کردیم) و در این هنگام همگی مأیوس شدند.» (سوره انعام، آیه 44)

در سوره اعراف، آیه 182 و 183 نیز می‌خوانیم:

«وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُونَ وَأُمْلِي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ»؛

و آنها که آیات ما را تکذیب کردند به تدریج از جایی که نمی‌دانند گرفتار مجازاتشان خواهیم کرد و به آنها مهلت می‌دهیم (تا مجازاتشان دردناک‌تر باشد) زیرا تدبیر من قوی (و حساب‌شده) است.»

▫️ در کتاب شریف کافی از امام صادق علیه السلام چنین نقل شده:

«إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَيْراً فَأَذْنَبَ ذَنْباً أَتْبَعَهُ بِنَقِمَةٍ وَيُذَكِّرُهُ الْاسْتِغْفَارَ وَإِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ شَرّاً فَأَذْنَبَ ذَنْباً أَتْبَعَهُ بِنِعْمَةٍ لِيُنْسِيَهُ الْاسْتِغْفَارَ وَيَتَمَادَى بِهَا؛

هنگامی که خداوند نیکی بندگی را بخواهد، به هنگام گناهی انجام می‌دهد، او را گوشمالی می‌دهد تا به یاد توبه بیفتد؛ و هنگامی که بدی برای بنده‌ای (بر اثر اعمالش بخواهد)، هنگامی که گناهی می‌کند نعمتی به او می‌بخشد تا استغفار را فراموش کند و به کار خود ادامه دهد و این همان چیزی است که خداوند متعال می‌فرماید:
«سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُونَ» بِالنِّعَمِ عِنْدَ الْمَعَاصِي؛ ما آنها را تدریجا از آنجا که نمی‌دانند (به سوی عذاب) می‌بریم با بخشیدن نعمت به هنگام گناه.»

📚 الکافی، ج 2، ص 452

در اینجا این سؤال پیش می‌آید که کار خداوند هدایت و بیدار ساختن است نه غافل کردن و گرفتار نمودن. در پاسخ به این سؤال باید به این نکته توجه داشت که توفیقات الهی بر اثر لیاقت‌هاست؛ گاه افرادی چنان مست و مغرور و سرکش می‌شوند که هر گونه شایستگی هدایت را از دست می‌دهند و در واقع اعمال آنهاست که آنها را آن‌قدر از خدا دور کرده که حتی لیاقت هشدار ندارند، بلکه به عکس مستحق مجازات‌های سنگین‌اند."

📚 پیام امام امیرالمؤمنین علیه السلام، ج 12، ص 159


👇#ادامه

#پاسخ_به_شبهات_دینی - بروز رسانی جدید سایت #شیعه_پاسخ

1. آیا بول و غائط حیوانات حلال گوشت پاک است و خوردن آن جایز؟ پاسخ به یک شبهه رایج!
📎 https://shiapasokh.com/?p=3089


2. آیا همه مصائب نتیجه اعمال انسان است؟ پاسخ به شبهه‌ای درباره آیه ۳۰ سوره شوری!
📎 https://shiapasokh.com/?p=3092


3. آیا احادیث امام علی علیه‌السلام و امام صادق علیه‌السلام درباره نوشیدن آب دچار تناقض‌اند؟
📎 https://shiapasokh.com/?p=3094


4. اگر خداوند دانای مطلق است، چرا انسان را امتحان می‌کند؟
📎 https://shiapasokh.com/?p=3096


5. حکم رابطه جنسی با حیوان در فقه شیعه و پاسخ به ادعای جواز آن در هنگام روزه!
📎 https://shiapasokh.com/?p=3104


6. آیا اکثریت مردم غیرمسلمان اهل جهنم‌اند؟ بررسی عدالت الهی و جایگاه مستضعفان در اسلام!
📎 https://shiapasokh.com/?p=3106


7. بررسی سند و اعتبار روایت «حصیر کف خانه از زن نازا بهتر است» و پاسخ به ادعای معاند درباره کرامت زن در اسلام!
📎 https://shiapasokh.com/?p=3108

8. آیا حق طلاق در اسلام فقط در اختیار مردان است؟
📎 https://shiapasokh.com/?p=3110

9. جواز و مستندات شرعی جمع کردن نمازها در روایات شیعه و اهل سنت!
📎 https://shiapasokh.com/?p=3113

10. فلسفه و اهمیت خطبه عقد در ایجاد محرمیت و الزام شرعی آن!
📎 https://shiapasokh.com/?p=3115


11. وجود جن شیعه و تبعیت اجنه از امامان علیهم‌السلام!
📎 https://shiapasokh.com/?p=3117


12. آیا امام زمان علیه‌السلام پس از ظهور به مرگ طبیعی می‌میرند یا شهید می‌شوند؟
📎https://shiapasokh.com/?p=3119

13. آیا امام زمان علیه‌السلام مسجدالحرام و مسجدالنبی را تخریب می‌کند؟
📎 https://shiapasokh.com/?p=3121

14. فلسفه تعیین وقت برای نمازهای پنج‌گانه و دلایل قرآنی و روایی آن!
📎 https://shiapasokh.com/?p=3125


15. معراج پیامبر اکرم ﷺ؛ جسمانی یا روحانی؟ بررسی امکان ورود جسم به عوالم غیرمادی!
📎 https://shiapasokh.com/?p=3127


مطالب بیشتر در سایت:
📎 https://shiapasokh.com

▫️ادامه👇


❗️وهابیان برای اثبات محرمیت از طریق رضاع در بزرگ‌سالی، به روایتی از منابع شیعه استناد کرده‌اند که در آن از تعبیر «رَجُل» برای فرد شیرخورده استفاده شده است. " عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِذَا رَضَعَ الرَّجُلُ مِنْ لَبَنِ امْرَأَةٍ حَرُمَ عَلَيْهِ كُلُّ شَيْ‏ءٍ مِنْ وُلْدِهَا "

📚تهذيب الأحكام (تحقيق خرسان)، ج‏7، ص: 322

▫️آن‌ها بر این اساس ادعا کرده‌اند که اگر مرد بزرگی از زنی شیر بخورد، محرمیت حاصل می‌شود!!!

👌در پاسخ باید گفت؛

▫️ اولاً بر اساس تصریح لغت‌شناسان عرب، کلمه "رَجُل" برای جنس مذکر و نر نیز به کار می‌رود، نه اینکه حتماً به معنای فرد بالغ باشد : " الرجل معروف الذکر من نوع الانسان خلاف المراة "

📚لسان العرب ج 11 ص 265

▫️ثانیاً، حتی اگر ادعای وهابیان را بپذیریم که واژه "رَجُل" فقط در مورد مردان بالغ استعمال می‌شود، باز هم می‌توان گفت که این واژه در روایت مذکور به‌صورت مجازی در مورد کودک مذکر و نر به‌کار رفته است.

❕ استعمال مجازی آن است که لفظی، به خاطر وجود تناسب، در معنای غیر حقیقی خود استفاده شود؛ همان‌گونه که واژه‌هایی مانند "شیر" یا "اسد" علاوه بر حیوان خاص، برای توصیف انسان شجاع نیز به کار می‌روند. بنابراین، تعبیر "رَجُل" در روایت مورد بحث نیز می‌تواند مجازاً به فرد خردسال اشاره داشته باشد که لفظ مرد بر او از روی مجاز اطلاق شده است. جهت آگاهی بیشتر از مبحث " استعمال مجازی در ادبیات عرب " رجوع شود به کتاب :

📚ترجمه و شرح جواهر البلاغه ج 2 ص 107

▫️ثالثاً، حتی اگر بپذیریم که منظور از "رَجُل" در روایت واقعاً مرد بالغ است، باز هم می‌توان گفت که روایت از مردی سخن می‌گوید که در زمان کودکی از زنی شیر خورده و اکنون که بالغ شده، با فرزندان آن زن نمی‌تواند ازدواج کند؛ زیرا آن‌ها خواهر رضاعی او هستند.

👌در این صورت، مقصود از تعبیر "رَجُل" صرفاً اشاره به وضعیت کنونی فرد (یعنی بزرگ‌سالی) است، نه زمان شیر خوردن او.

❕بنابراین، برداشت‌ وهابیان از روایت مورد بحث، قابل پذیرش نیست و محرمیت رضاعی تنها در دوران کودکی و پیش از دو سالگی با شرایط خاص فقهی تحقق می‌یابد.


🔻حقیقت آن است که شبهه‌افکنی وهابیان در مسئله رضاع کبیر، به‌ویژه با استناد به واژه "رَجُل" در برخی روایات شیعه، چیزی جز فرافکنی برای تطهیر چهره عایشه نیست؛ زیرا طبق روایات معتبر اهل‌سنت، عایشه به‌صراحت قائل به رضاع بزرگ‌سالی بود و این عقیده را با ادعای وجود آیه‌ای در قرآن که بعداً از بین رفته، توجیه می‌کرد!

❕ عایشه مردان بالغی را که دوست داشت آزادانه بر او وارد شوند، به خواهرانش معرفی می‌کرد تا به آن‌ها شیر دهند و از این طریق، محرمیت رضاعی ساختگی ایجاد شود و عایشه «خاله رضاعی» آنان گردد!

👌در حالی‌ که در روایات اهل‌سنت، به‌ صراحت از قول پیامبر گرامی آمده است که محرمیت رضاعی تنها در دو سال اول زندگی کودک ممکن است، نه پس از آن و برخی همسران پیامبر به عایشه در این زمینه اعتراض کردند و او را به دلیل مخالفت با سنت پیامبر سرزنش نمودند. در ذیل در مورد موضوعات فوق الذکر بحث داشته و مستندات لازم را ارائه داده‌ایم:

🔗https://t.me/Rahnamye_Behesht/5301


❗اکنون وهابیت، به جای پاسخ به این انحراف تاریخی، با استناد نادرست به واژه "رَجُل" در برخی روایات شیعه، می‌کوشد این عقیده را به شیعه نسبت دهد؛ در حالی‌که همان‌گونه که در فتوای فقهای شیعه، و روایات فراوان روشن شد، رضاع کبیر در شیعه مطلقاً باطل و بی‌اساس است.



#شیعه_پاسخ

@Rahnamye_Behesht
shiapasokh.com

محرمیت رضاعی تنها تا دو سالگی کودک معتبر است؛ نقدی بر استدلال وهابیت!

🤔#پرسش:

آیا شیعه قائل به محرمیت از طریق رضاع برای مردان بالغ است؟ برخی از وهابیان مدعی شده‌اند که طبق روایت نقل‌شده در کتاب شیخ طوسی، اگر مرد بالغی از زنی شیر بخورد، محرمیت حاصل می‌شود؛ زیرا در روایت مذکور تعبیر «رَجُل» برای فرد شیرخورده به‌کار رفته است. آیا این برداشت صحیح است؟ و آیا علمای شیعه چنین مفهومی را از روایت پذیرفته‌اند؟


💠#پاسخ:💠

❕یکی از احکام روشن و مورد اتفاق در فقه شیعه، شرط سنی در تحقق محرمیت رضاعی است. بر اساس فتوای صریح فقهای شیعه، محرمیت ناشی از شیر خوردن تنها در صورتی تحقق می‌یابد که کودک پیش از پایان دو سالگی از زن شیرده تغذیه کرده باشد. شیر خوردن پس از این مدت، از نظر فقهی هیچ اثری در ایجاد محرمیت ندارد.

▫️ امام خمینی(ره) در کتاب تحریر الوسیله این مسئله را چنین بیان می‌فرماید:

"چهارم: اینکه بچه شیرخوار در اثنای دو سالگی باشد و دو سالش کامل نشده باشد؛ پس شیر خوردن او بعد از دو سال، اعتبار ندارد."

📚 تحریر الوسیله (ترجمه فارسی)، ج‏2، ص: 284

❗این فتوا برآمده از روایات متعددی است که در منابع معتبر روایی شیعه نقل شده‌اند. این روایات به‌ روشنی بیان می‌کنند که زمان اعتبار رضاع، تنها دو سال نخست زندگی کودک است و پس از آن، اثر فقهی محرمیت برای شیر خوردن در نظر گرفته نمی‌شود:

"بَابُ أَنَّهُ يُشْتَرَطُ فِي نَشْرِ الْحُرْمَةِ بِالرَّضَاعِ كَوْنُهُ فِي الْحَوْلَيْنِ فَلَا يُحَرِّمُ بَعْدَهُمَا"

📚 وسائل الشیعة، ج‏20، ص: 384، باب 5
📚 مستدرک الوسائل، ج‏14، ص: 367، باب 3


❕ این تعبیر یعنی: شرط تحقّق حرمت رضاعی، وقوع شیر خوردن در دو سال اول زندگی است؛ پس رضاع پس از این مدت، موجب محرمیت نمی‌شود.

👌بنابراین، از نظر فقه شیعه نه‌تنها رضاع در بزرگ‌سالی فاقد اثر شرعی است، بلکه حتی اگر کودک، اندکی پس از دو سالگی هم شیر بخورد، باز هم محرمیتی ایجاد نخواهد شد.

▫️ادامه👇

👇ادامه

❕ برخی از محققین در نقد اعتقاد مسیحیت در مورد فداء شدن و نجات بخشی عیسی علیه السلام برای گناهکاران می‌نویسند:

" نصارا معتقدند که آدم ع تحت تأثیر همسر خود مخالفت امر خدا نموده و از مقام عالی خود سقوط کرد و از آنجا که او پدر جنس بشر است لغزش او به نسلش تعدی و سرایت نمود، و لذا همیشه این طبیعت فاسد در وجود فرزندان آدم وجود دارد...

این افسانه خرافی که: «خدای جهان اقنومی از وجود خود را به صورت انسانی از شکل مریم برآورد تا به دار آویخته گردد و هرکس بدو ایمان آوَرَد آمرزیده می‌شود» حقاً که اندیشه ای کودکانه به شمار می‌آید و مایه شرمندگی عقل آدمی است که گروهی آن را باور کرده اند و از آن دفاع می‌کنند.

آیا مبدأ بی کران هستی که همه چیز را در اختیار دارد و بر هر کاری تواناست نمی توانست غیر از راه به دار آویخته شدن، گناه بندگانش را بیامرزد؟

آیا خدای جهانیان با همه لطف و رحمتش، پیش از میلاد مسیح هیچ گاه بندگان گنهکارش را نمی آمرزید؟

آیا ایمان به چنین اندیشه ای، اهانت به مقام اعلای خدا شمرده نمی شود؟...

اعتقاد به این که عیسی ع به دار آویخته شد تا گناهان ما آمرزیده شود، با بیانات و تفسیرهایی که ذکر شد از اشکالات گوناگونی برخوردار است:

۱ - اگر خطا از حضرت آدم و همسر اوست، چرا به نسل او سرایت کند و چرا دیگری جرم او را تحمّل کند؟ این مخالف با عدل خداوند است. و لذا در قرآن می‌خوانیم: «که هیچ کس بار گناه دیگری را به دوش نمی گیرد. و این که برای انسان بهره ای جز سعی و کوشش او نیست. » ( سوره نجم آیه ٣٨-٣٩)

۲ - این عقیده خلاف عهد جدید و قدیم است؛

در عهد قدیم سفر تثنیه می‌خوانیم:

«هرگز پدران به عملکرد فرزندان کشته نمی شوند، و نیز فرزندان به عملکرد پدران به قتل نمی رسند، بلکه هرکسی به گناه خود کشته می‌شود. »

📚سفر تثنیه ۲۴ / ۳۹۴ رقم ۱۶.

و در سفر حزقیال می‌خوانیم:

«نفس خطاکار است که می‌میرد. پسر متحمّل گناه پدر نمی شود، و پدر نیز متحمل گناه پسر نخواهد شد. نیکی نیکوکار بر خود اوست و شرّ شرور نیز بر او خواهد بود. و شریر در صورتی که از تمام خطاهایی که انجام داده باز گردد و تمام فرایض مرا حفظ کند و حقّ و نیکی جاری سازد، همانا او زندگی خواهد نمود و نمی میرد. »

📚سفر حزقیال ۱۸ / ۱۷۹۹ / ۲۰ و ۲۱.

در انجیل مرقس و متّی و لوقا قصه شخصی را نقل می‌کند که از عیسی درباره رسیدن به صلاح سؤال می‌کند و او در جواب تنها امر به معروف و نهی از منکر می‌کند، نه این که بگوید: من به دار آویخته می‌شوم و به توسّط آن گناهانت آمرزیده خواهد شد.

📚مرقس ۱۰ / ۱۵۸ / ۱۷ - ۲۱، متّی ۱۹ / ۹۰ / ۱۶ - ۲۱، لوقا ۱۸ / ۲۵۵ / ۱۸ - ۲۲.

۳ - مسیحیان برای آدم ع گناه ثابت می‌کنند در حالی که انبیا باید معصوم باشند.

۴ - نصارا معتقدند که عیسی ع متحمل صلب و لعن شد؛ زیرا شخص مصلوب ملعون است. معنای این لعن نسبت به عیسی چیست؟

📚رجوع شود به المیزان ج ۳ ص ۲۹۲ - ۳۰۵.

۵ - اعتقاد به فداء، مستلزم آن است که بین مجرم و غیر مجرم فرقی نباشد.

۶ - اگر بر فرض محال بپذیریم که خدای جهان آفرین به صورت انسانی ستمدیده درآمده و به صلیب کشیده شده است! باز هم نمی توان قبول کرد که ایمان به این ماجرا، گناهان زشت و صفات ناپسند را در آدمی نابود می‌سازد و مایه فلاح و رستگاری انسان می‌شود. پاک شدن انسان از صفات رذیله و آفات اخلاقی، مرهون تربیت صحیح و مجاهدت‌های پیگیر است و کمترین تناسبی با این عقاید خرافی ندارد. حضرت مسیح  فرمود: «بدانید که تا نیکی شما از نیکی ملّایان یهود و فریسیان بیشتر نباشد به پادشاهی آسمانی وارد نخواهید شد. »

📚انجیل متّی، باب ۵، شماره ۲۰

٧- چه گناهی کرده اند مردمی که از زمان حضرت آدم  تا زمان حضرت مسیح می‌زیسته اند که همگی تکویناً خطاکار و بد سرشت باشند! ولی افرادی که بعد از حضرت مسیح  و به دارآویختن وی به دنیا آمدند پاک سرشت باشند؟! این چه تبعیضی در انسان‌ها است؟! آنان می‌گویند: «خطاکارانی که قبل از این ساعت - به دار رفتن مسیح  ازدنیا رحلت کردند، همگی هلاک شدند. و امّا صاحبان قلوب پاک همگی به امید خلاصی از دنیا رفتند. و این امری است که به طور واضح تفسیر می‌کند فرود آمدن مسیح به جهنم را تا این نفوسی که انتظار آمدن او را می‌کشیدند را نجات دهد. »

📚المسیح فی الفکر الاسلامی ص ۳۴۵

مطابق این مطلب نادرست باید بگوییم که حضرت نوح و ابراهیم و موسی و داوود و اسحاق و یعقوب و تمام انبیای عظام علیهم السلام که قبل از حضرت عیسی آمده اند همگی داخل دوزخ شده و به انتظار آمدن حضرت عیسی  بوده اند تا آن‌ها را نجات دهد!! این مطلبی است که با فطرت و عقل بشری سازگاری ندارد..."

📚نگاهی به مسیحیت و پاسخ به شبهات،  علی اصغر رضوانی ،صفحه 110 به بعد




#شیعه_پاسخ

@Rahnamye_Behesht
shiapasokh.com

👇ادامه

🔻برخی از اشکالاتی که بر این سخن وارد است عبارتند است:

▫️1. نسل بشر يك نسل گناهكار معرّفى شده و اين موضوع علاوه بر آنكه ضربه شديدى به شخصيّت انسان مى‏زند، او را به گناه تشويق مى‏كند، زيرا ارتكاب گناه براى او نوعى بازگشت به فطرت ثانوى است كه از پدر و مادر اوّل به ارث برده است.

▫️2. گناهى كه براى بشر تعيين شده يك گناه ارثى و بى‏دليل است.

به فرض كه پدر و مادر اوّل مرتكب گناه شده باشند، به ما چه ارتباط دارد و چرا گناه آنها به همه جهان سرايت كرده و به دنبال آن، مرگ دامنگير انسان شد كه مفهومش اين است اگر گناهى نبود مرگى هم‏ در سرنوشت انسان نبود.


▫️3. چگونه ممكن است تنها با قربانى شدن يك تن و شكنجه ديدن او همه از گناه پاك شوند، در حالى كه گناه آثار عميقى در روح و جان و صفات و اخلاق انسان مى‏گذارد كه بايد پيش از هر چيز، آن آثار شست‏وشو شود.

▫️4. به اين ترتيب، مسيحيّت كنونى حكم يك داروى مخدّر را پيدا مى‏كند كه تنها اثر آن، تخدير و تسكين غير منطقى وجدان ناراحت گناهكاران است!

❕به عبارت ديگر اين تعليمات مخصوص، وجدان اخلاقى و مذهبى را كه عاملى مؤثّر و بزرگ براى جلوگيرى از اعمال خلاف و بى‏رويّه انسان است تضعيف كرده، از اثر مى‏اندازد و به روح او در برابر مجازات‏هاى دردناك وجدان مصونيّت مى‏بخشد و نفس لوّامه را كه اساس تربيت است به‏كلّى از كار مى‏اندازد.

🔹به گناهكاران تأمين مى‏دهد كه با ايمان به مسيح، بدون چون و چرا نجات خواهند يافت؛ مگر نه او قربانى همه ايمان‏آورندگان به او شده است؟!

❕نتيجه اينكه مذهب كه بايد عامل اصلاح و تربيت شود، عامل فساد و تباهى خواهد شد و افراد آلوده و فاسد را به فساد و آلودگى هر چه بيشتر تشويق و در معصيت جرأت مى‏بخشد.

📚مسيحيت در دنياى كنونى، آیت الله مکارم شیرازی صفحه 67 به بعد


👌به هر حال ما در ذیل با استناد به دلائل عقلی و محتوای اناجیل ، ثابت کرده ایم که امکان اینکه عیسی مسیح علیه السلام خدا یا پسر خدا باشد نبوده و خداوند اساسا جسم نیست و دیدگاه تثلیث مسیحیان و اعتقاد به خدای پدر و خدای پسر و روح القدس با دلائل متقن و محتوای اناجیل مردود است :

🔗https://t.me/Rahnamye_Behesht/8505
🔗https://t.me/Rahnamye_Behesht/12257
🔗https://t.me/Rahnamye_Behesht/3232



❕و در ذیل نیز در مورد آیاتی که شبهه افکن مسیحی به آن استناد کرد و مدعی شد که بر اساس قرآن، پیامبر اسلام هم از نجات خود مطمئن نیست و همه باید وارد دوزخ شوند، توضیح داده‌ایم:

🔗https://t.me/Rahnamye_Behesht/12774
🔗https://t.me/Rahnamye_Behesht/9462

👇ادامه

مقایسه نجات در اسلام و مسیحیت؛ نجات تضمینی یا مسئولیت انسانی؟

🤔#پرسش:

شبهه‌ای در فضای مجازی منتشر شده و در مقایسهٔ اسلام و مسیحیت، این سؤال مطرح می‌شود:

اگر خدا واقعاً رحمان، رحیم و عادل است، چرا در اسلام: نجات قطعی نیست، پیامبرش از نجات خود مطمئن نیست، همه وارد دوزخ می‌شوند و رهایی از آن تضمینی نیست و نجات وابسته به اعمال است، نه فیض و محبت ؟ در مقابل، مسیحیت نجات را هدیهٔ رایگان خدا از راه ایمان به عیسی می‌داند؛
چون تنها او بی‌گناه است، که فدای گناهان بشریت شد و قدرت بخشش گناه و زنده کردن مردگان را دارد، و خودش به‌ عنوان « خدای پسر » وارد جهان شد تا راه نجات را با فدیهٔ خویش هموار کند. پس آیا محبت و عدالت واقعی نزد خدایی نیست که به‌جای ارسال قانون و ترس، خودش آمد تا نجات دهد؟ چرا باید نظامی بدون تضمین – مثل اسلام – را بر ایمان عاشقانه و قطعی به مسیح ترجیح داد؟


💠#پاسخ:💠

❕از نظر اسلام همه چيز در اين جهان براى انسان آفريده شده و مسخّر فرمان او و در راه تأمين منافع اوست: «أَلَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ مَا فِى السَّموَاتِ وَمَا فِى‏الْأَرْضِ». ( سوره لقمان، آيه 20)

▫️و به اين ترتيب، بزرگ‏ترين ارزش و شخصيّت از آنِ انسان‏ است و همه موجودات اين جهان براى او آفريده شده‏اند...

👌پرورش صفات عالى انسانيّت را نيز هدف ديگرى از آفرينش انسان معرّفى كرده و از «انسان كامل» به بنده خدا تعبير مى‏كند: «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ». ( سوره ذاریات آیه 56 )

❕و به اين ترتيب، هدف را تربيت انسان كامل (بنده خدا) ذكر مى‏كند.

👌 هدف بعثت پيامبران از نظر اسلام چند چيز است:

الف) اقامه اصول عدالت «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ». ( سوره حدید آیه 25 )

ب) پرورش و آموزش، يا تربيت و تعليم و نجات از گمراهى‏ها «هُوَ الَّذِى بَعَثَ فِى‏الْأُمّيّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ ءَايَاتِهِ وَيُزَكّيهِمْ وَيُعَلّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِى ضَلَالٍ مُبِينٍ». ( سوره جمعه آیه 2 )

ج) هدايت از تاريكى‏هاى گناه به سوى نور ايمان و حقيقت و اطاعت «كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ». ( سوره ابراهیم آیه 1 )

د) بخشيدن حيات و زندگى معنوى به انسان‏ها «يَا أَيُّهَا الَّذِين‏ ءَامَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ». ( سوره انفال آیه 24 )

❕ همه انسان‏ها پس از مرگ بار ديگر در روز رستاخيز به زندگى برمى‏گردند و نتيجه آنچه از نيك و بد انجام داده‏اند مى‏بينند «فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ». ( سوره زلزله آیات ٧ و ٨ )

و به اين ترتيب، سرسوزنى از اعمال خوب و بد او از بين نخواهد رفت و جزاى آن را مى‏بيند...

❕سرنوشت هر كس به دست خود اوست و هر كس در گرو عمل خويش است «كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ». ( سوره مدثر آیه 38 )

▫️ و در سايه سعى و كوشش خود به جايى مى‏رسد.

خداوند همه را راهنمايى كرده و اين انسان‏ها هستند كه راه‏ خوب يا بد را با اراده خود برمى‏گزينند «إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا». ( سوره انسان آیه 3 )

❗️هيچ‏كس گناهكار از مادر متولّد نمى‏شود و همه پاك و با فطرت ايمان به اين جهان قدم مى‏گذارند.

كسى به گناه ديگرى مجازات نمى‏شود «وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى‏». ( سوره فاطر آیه 18 )


🔹بر خلاف آموزه‌های مترقی اسلام، مسیحیت تمام افراد انسان را گناهكار ذاتى دانسته ، گناهى كه از پدر و مادر اوّلى خود به ارث برده‏اند و سپس احتياج به يك نجات‏دهنده (لقبى است كه بيش از همه به مسيح اطلاق مى‏كنند) پيدا كردند، و  يك فرد بيگناه یعنی مسیح می‌آید كه از فرزندان آدم گناهكار نيست، بلكه فرزند خداى پدر است و بعد تحمّل انواع شكنجه‏ها براى شست‏وشوى اين گناه ذاتى از فرزندان آدم به صلیب کشیده می‌شود. البته مسیحیان تأكيد مى‏كنند كه تنها كسانى نجات خواهند يافت و از گناه پاك خواهند شد كه عيسى مسيح را منجى خود بپذيرند...


👇ادامه