نوکر نَتَوان به هیچ کشتن
الّا به فراق روی ارباب 💔

خلاصه که ابوعلی من دارم میام...

تا جایی هم که شعر و باتری موبایل
همراهی کنه، اگر لایق باشم شما را
در این مسیر همراه می‌کنم💔

به ابوعلی گفته بودم ایام اربعین هوا گرمه و زائرای پیاده هم که زیاد میان، سفره‌ی شنبه‌ های ام البنینی که انداختی، آبمیوه هم بده...
گفت آبمیوه‌ چی بدم؟ منم چون لیمو بصره دوست داشتم گفتم ازونا بده...
گفت باشه به شرطی که خودت هم بیای...

قرار شد ابوعلی اوندفعه که عید غدیر بود از سفره‌ی حضرت ام‌ البنین (س) که انداخت عکس بگیره بفرسته ولی خب جنگ شده و اینترنتا هم قطع شد...

ابوعلی رو یادتونه؟

از نام تو در بیاورم نان؟ اَبَدا
یا خار شوم در این گلستان؟ اَبَدا
باید بدهم جان خودم را به حرم
من مزد بگیرم از رضاجان؟ اَبَدا

#امیر‌فرخنده

او عاشق اهل بیت بود و با اهل بیت محشور شد

#استاد_فرشچیان
@RIYAHNET| ریـــــاح ⚫️

اهل هر خانه بزرگتری دارند؛ وقتی کارشان به مشکل می‌خورد، به سراغ او می‌روند، اما پیش از آن، همه توانشان را می‌گذارند که خودشان مشکل را حل کنند، تا به اصطلاح کوپن‌شان را پیش او نسوزانند. این بیشتر به خاطر هیبت، جبروت و جایگاه بزرگ آن خاندان است که ناخواسته حجابی از ترس می‌آورد.

اما ما دراینجا بزرگ و آقایی داریم که در اوج هیبت و جلال، از مادر به ما مهربان‌تر است؛ آن‌قدر مهربان که هر کس بی‌هیچ حجاب و فاصله‌ای با او احساس نزدیکی می‌کند. برای دیدار با او سلسله‌مراتبی هم ندارد؛ نزد او، کوپن بینهایت است؛ حتی پیش از آنکه مشکلی پیش بیاید، می‌توانی به سراغش بروی، و اگر هم گرفتاری برسد، پیش از هر کس دیگری پناهت می‌شود. حتی در بن‌بست‌ترین لحظه، اگر صلاح بداند، راهت را باز می‌کند…

گفته اند‌ که عقده ام را تو فقط وا میکنی
هر دری که بسته باشد، از کرم وا میکنی
بسته است اقا برویم دَرب های کربلا
این بَرات کربلایم را، تو امضا میکنی؟؟

باز هم مثل همیشه تو عنایت میکنی
از نجف تا کربلا ما را تو دعوت میکنی

وقتی که جواز کربلا، مشهد شد
چشمان گدا خیره به این گنبد شد

وصل تو خواب و خیال است ولی باور کن
عاشقی بی سر و پا عزم رسیدن دارد...

@mojtahedi_tehrani

حالمان حال خوشی نیست، حسین جان بطلب
زندگی بی حرمت سخت و نفس گیر شده...

حالا تمام دغدغه ام این شده حسین
این اربعین کرب و بلا می‌بری مرا؟؟

شاه گردد نوکری که رزق دستش با علیست
این که سلمان شد سلیمان، کار یاء یاعلیست

همچنین عمر بن خطاب می‌گفت:
اگر شخصی عرب است و یک همسایه عجم دارد و نیاز به پول پیدا کرد میتواند همسایه ‌اش را به عنوان برده بفروشد!!

المحاسن و المساوی ۳۶۰/۱

نژادپرستی و تکبر از ویژگی‌‌های بارز وی بود...

روزى جناب #سلمان_فارسی وارد مجلس رسول خدا (ص) شد و مردم او را به سبب تکریم حقّى که داشت و به احترام محاسن سپیدش و منزلت خاصى که نزد پیامبر و خاندان‌ رسالت داشت، احترام نهادند و او را بالاى مجلس نشاندند؛

سپس #عمر_بن_خطاب وارد مسجد شد و چشمش که به جناب سلمان افتاد، گفت: "این عجمی (غیرعرب) کیست که در میان عرب‌ها صدرنشین شده؟!" در این هنگام پیامبر اکرم (ص) بالای منبر رفتند و خطبه‌اى ایراد نمودند و فرمودند:

«مردم از زمان حضرت آدم تا به امروز، همچون دندانه‌هاى شانه هستند؛ عرب را بر عجم و سفید را بر سیاه هیچ برتری نیست، مگر به تقوا؛ سلمان دریایی بی‌پایان و گنجی تمام‌نشدنی است؛ سلمان از ما اهل‌بیت است؛ او چشمه‌ای گواراست که علم و حکمت از او سرازیر می‌شود و برهان به او داده شده است.»

الإختصاص (شیخ‌مفید)، ص۳۴۱
الإیضاح (فضل‌بن‌شاذان)، ص۲۸۲

هشتم صفر، سالروز وفات
جناب سلمان رحمه الله🏴

اشکهایش به مادرش رفته
سینه ی پر شراره ای دارد
نه! به یک طشت اکتفا نکنید!
جگر پاره پاره ای دارد

از علی هم شکسته تر شده است!
علتش کینه ها، حسادت هاست
غربت چشمهای مظلومش
سند محکم خیانت هاست

خواهرش را کسی خبر نکند!
مادرش خوب شد که اینجا نیست!
لخته خونها سرِ لج افتادند
هیچ طشتی حریف آنها نیست

از غرور شکسته اش پیداست
صبر هم صحبت دلِ آقاست
نه! من از چشم سم نمی بینم
کوچه ای شوم قاتل آقاست

کوچه ای تنگ ،کوچه ای تاریک
شده کابوس هر شبِ آقا
برگه را پس بده... نزن نامرد...
چیست این جمله بر لبِ آقا؟

از صدایِ شکستن بغضش
چشم دیوارها سیاهی رفت
مادرش راه خانه ی خود را
تا زمین خورد، اشتباهی رفت

تا که باغش میان آتش سوخت
میله های قفس نصیبش شد
کودکی نه! بگو خزانِ بهار
پیری زود رس نصیبش شد

نفسش بند آمده ای وای!
به خدا نای روضه خوانی نیست
باز هم شکر! گوشه ی این طشت
لااقل چوب خیزرانی نیست...

#وحید‌قاسمی

#از‌داغ‌کوچه‌شعله‌ور‌بال‌و‌پرش‌بود🥀

ای طشت یاریم‌ بده دیگر بریده ام
این زهر را به قصد شفایم چشیده ام

کم سن و سال بودم و پیری به من رسید
مانند شمع قطره به قطره چکیده ام

راضی به مردنم که نبینم‌ مغیره را!
من‌ ناز مرگ‌ را به دل و جان خریده ام

عمری ز کوچه رد شدم و سوخت صورتم!
کوچه‌ نرفته ای‌ که‌ بدانی چه دیده ام

نامحرمی به مادر من حرف تند زد
جایی نگفته ام که چه حرفی شنیده ام!

سنگین‌ شدست گوش حسن مثل مادرم
آزرده از صدای بلند کشیده ام!

ناموس مرتضی به کمک احتیاج داشت
فریاد زد حسن! کمکم‌ کن خمیده ام!

این تنگی نفس اثر زهر کینه نیست
از کوچه تا به خانه فراوان دویده ام

#سید‌پوریا‌هاشمی

تقدیم به غریب مادر💔

روزی بگیرد حق اولاد علی را
آتش زند هم دومی هم اولی را

دنیا گلستان میشود وقتی بیاید
هر سختی آسان میشود وقتی بیاید
حتی بقیع و چهار قبر خاکی آن
دارای ایوان میشود وقتی بیاید...

رمز گشایش در #دعای_شیعیان است
منجی عالم مهدی صاحب زمان است:

#یا‌صاحب‌الزمان
تو یک غروب می‌رسی و گنبد بقیع را
شبیه گنبد امام رضا درست می‌کنی...

#از‌زبان‌امام‌حسن‌علیه‌السلام💔

یاد کوچه که می افتم بدنم میلرزد
چه کنم گر نکنم گریه و زاری سخت است

وسط کوچه بریزند سر مادر تو
بر نیاید اگر از دست تو کاری سخت است

روضه کوچه همین است امان از سیلی
صورت حوریه و ضربه کاری سخت است

پیش چشم تر فرزند ز گوش مادر
گوشواره که بیافتد به کناری سخت است

چشم گریان دل سوزان و دو دست لرزان
مادرت را به سوی خانه بیاری سخت است...

سخت است، خیلی سخت است...

تا به حال شده است در کودکی، هنگامی که دست مادر خود را گرفته‌اید، یک‌آن دستتان رها شود و با اضطراب به دنبال او بگردید؟
آن لحظه، قلبتان فرو نمی‌ریخت؟

حالا که لحظات کودکی‌تان را به یاد آورده‌اید…
اگر همان روزها مادرتان بیمار می‌شد، قلبتان آرام می‌ماند؟ احساس بی‌پناهی نمی‌کردید؟
اگر اشک می‌ریخت، با اشکش گریه‌تان نمی‌گرفت؟
اگر صدایش می‌لرزید، بغض نمی‌کردید؟
اگر حس می‌کردید ترس به دلش افتاده، دلتان نمی‌لرزید و اضطراب نمی‌گرفتید؟
نمی‌خواستید هرکاری کنید تا مادرتان خوب شود؟

اگر می‌دیدید کاری از دستتان برنمی‌آید چه؟

آخرین بار
کِی دست مادرتان را
به گرمی فشردید؟

به نام آن‌که تو را داده‌است نام حسن
درود أحسن الارباب من، سلام حسن
سلام بر برکات سپید سایه‌ی تو
که نور داده به خورشید، مستدام حسن
سلام بر درجات زبرجدت که از او
عقیق دست سلیمان گرفته وام، حسن

وجناتت، احمد مختار
سکناتت، حیدر کرّار
حرم تو، عرش خداوند است
کرم تو، بسیار در بسیار
سر من را قبول کن آقا
سر راهت، سر مرا بردار

ثانی حیدر، حسن؛ دلاور، حسن

به اتّفاق برادر، به حشر گر برسی
به جذبه، خیره شود چشم خاصّ و عام، حسن
پیمبران، متحیّر به خویش می‌گویند
بود کدام حسین و بود کدام حسن؟
به خشت‌خشت ستون‌های عرش ربّ کریم
نوشته با قلم حُسن، یا امام حسن

بوسه بر خاک پات، خیرالعمل
در مسیرت، سر هزاران یل
با علی، مو نمی‌زنی آقا
حیدری یا امیر جنگ جمل
تو پیمبر؛ تو حیدری، حسنی
زیر پایت فتاد لات و هُبل

🎙️@ImamAliNetFA

#صلی‌الله‌علیک‌یا‌حسن‌بن‌علی
ذریه‌ی رسول ، زمین گیر زهر شد
ابن ابی تراب جگر ریخت بر تراب

من از مُفصّل این نکته مُجملی گفتم
تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل...

پیامبر خدا (ص) خطاب به امیرالمومنین (ع):
دوستی تو ایمان و دشمنی تو نفاق است و اول کسی که داخل بهشت می شود دوستدار تو و اول کسی که داخل دوزخ گردد دشمن توست.

بحار الأنوار، ج۳۹، ص۲۶۷

دور تا دور او گره افتاد 
در میان محاصره افتاد 

نیزه ها بود و ماجرای حسن 
تیر باران تازه ای به کفن 

دشمن از هر طرف که راهش بست 
زیر نعل ستور سینه شکست😭 

نالۀ او بلند شد: عمّاه 
به حرم می رسید وا اُماه...