Лента постов канала Academic_science (@academic

دانشمندان برای دهه‌ها معتقد بودند که وقتی سلول‌های مویی حسی می‌میرند، باید از طریق تقسیم سلولی جایگزین شوند، فرآیندی اساسی که در آن یک سلول به دو سلول تقسیم می‌شود. اما تحقیقات جدید با استفاده از گورخرماهی این فرض را تغییر می‌دهد و نشان می‌دهد که سلول‌های مویی در واقع می‌توانند بدون هیچ تقسیم سلولی بازسازی شوند. این کشف می‌تواند به رویکردی جدید برای درمان کم‌شنوایی در انسان منجر شود.

این مطالعه نشان می‌دهد که فرآیند بازسازی سلول‌های مویی بسیار انعطاف‌پذیرتر از آن چیزی هستند که پیش از این تصور می‌شد و راه‌های جدیدی را برای رویکردهای درمانی که به مسیرهای تقسیم سلولی سنتی متکی نیستند، باز می‌کند.

گروه‌های تحقیقاتی مدت‌هاست مشاهده کرده‌اند که وقتی سلول‌های مویی می‌میرند، سلول‌های بنیادی مجاور تقسیم می‌شوند تا سلول‌های جایگزین جدیدی ایجاد کنند. این فرآیند که تکثیر نامیده می‌شود، برای بازسازی ضروری به نظر می‌رسید. با این حال، تحقیقات جدید مؤسسه تحقیقات پزشکی استورز مسیر کاملا متفاوتی را نشان می‌دهد.

دانشمندان با استفاده از روش‌های ژنتیکی، گورخرماهی‌های جهش‌یافته‌ای را ایجاد کردند که فاقد ژنی به نام ccndx بودند. این ژن برای تقسیم سلولی در پیش‌سازهای سلول‌های مو ضروری است. پیش‌سازها سلول‌هایی هستند که به طور معمول برای ایجاد سلول‌های موی جدید تقسیم می‌شوند. طبق خرد متعارف، این ماهی‌های جهش‌یافته نباید به هیچ وجه قادر به بازسازی سلول‌های مو می‌بودند.

در عوض، اتفاق قابل توجهی رخ داد. ماهی زبرا جهش‌یافته هنوز می‌توانست سلول‌های مو را بازسازی کند، فقط در تعداد کمتر. به جای اینکه یک سلول پیش‌ساز تقسیم شود و دو سلول مو ایجاد کند، هر سلول پیش‌ساز به سادگی مستقیما به یک سلول مو تبدیل شد.

این اکتشافات می‌تواند اساسا رویکرد دانشمندان به درمان کم‌شنوایی در انسان را تغییر دهد. در حال حاضر، اکثر درمان‌های ترمیمی بر تحریک تقسیم سلولی برای ایجاد سلول‌های مویی جدید تمرکز دارند. اما‌ این تحقیق نشان می‌دهد که رویکردهای تبدیل مستقیم یعنی تبدیل سلول‌های موجود به سلول‌های مویی بدون تقسیم، ممکن است عملی باشند.

این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که فرآیند بازسازی، قوی‌تر و انعطاف‌پذیرتر از آن چیزی است که قبلا تصور می‌شد. حتی وقتی یک مسیر از کار می‌افتد، مکانیسم‌های جایگزین می‌توانند آن را جبران کنند، البته با برخی محدودیت‌ها.

لینک مقاله
https://www.nature.com/articles/s41467-025-60251-0