کودک باید بداند عشق و محبت پدر و مادر به او بی‌قید و شرط است و این احساس محبت به خاطر شکست و تصمیم‌های اشتباهش از بین نمی‌رود. اگر تاکید والدین فقط بر روی عملکرد کودک باشد، کودک به این نتیجه می‌رسد در صورتی فردی ارزشمند و دوست‌داشتنی است که بچه خوبی باشد، نمره خوبی بگیرد و خوب ورزش کند، چیزی که به مرور به روان کودک آسیب می‌زند و همین موجب کاهش عزت‌نفس کودک می‌شود.

کودکی که خیالش از عشق و آغوش مادر راحت باشد بهتر می‌تواند با محیط اطراف خودش در تعامل باشد، برود جستجو کند آن را بشناسد و تمایل کمتری به در آغوش ماندن نشان می‌دهد اما همین کودک با دیدن مادر به سمت او می‌دوند و خودش را در آغوش مادر می‌اندازند.

اما پدر و مادری که اشتیاقی برای در آغوش کشیدن کودک خود ندارند، کودک این احساس را کرده به مادر خود می‌چسبد و این چسبیدن نه از روی عشق بلکه از روی ترس است.

‍ مهارت‌هایی که باید به کودکتان بیاموزید

•محافظت از بدن خود
کودک باید بداند که صاحب تمام بدن خود است و کسی حق ندارد بدون رضایت او و والدینش، بدن وی را لمس کند.

•کمک خواستن
کمک گرفتن از دیگران در برابر باج‌گیرها
افرادی که از بچه‌ها باج‌گیری می‌کنند معمولا در برابر جمع هراسان می‌شوند و پا به فرار می‌گذارند. باید به کودک خود آموزش دهید که در چنین مواردی از دوستان نزدیک خود کمک بگیرد و حتما مسئله را با مسئولان مدرسه یا با پدر و مادر در میان بگذارد. البته حتما به کودک بگویید در مواردی که باج‌گیرها برای او تهدید جانی داشتند مقاومت نکند. گاهی بچه‌ها از ترس اینکه به خاطر از دست دادن وسایل‌شان توسط والدین خود تنبیه شوند، به هیچ عنوان تسلیم نمی‌شوند و این بسیار خطرناک است.

•گفتن حقیقت
اگر با فرزند خود مرتب صحبت کنید و همیشه به او یادآور شوید که پشتیبان همیشگی او در زندگی هستید، کودک هم یاد می‌گیرد مشکلات و رازهای خود را با شما در میان بگذارد و از شما کمک بگیرد.

هرگز از تنبیه بدنی یا تحقیر کلامی برای تغییر رفتار کودک استفاده نکنید، زیرا این روش‌ها به سلامت عاطفی و روانی او آسیب می‌رسانند و اعتماد بین شما و کودک را تضعیف می‌کنند. به جای آن، برای مثال از روش‌ محرومیت موقت از امتیازات (مثلا کاهش زمان بازی یا محدود کردن دسترسی به وسایل مورد علاقه) بهره ببرید. نکته مهم این است که کودک متوجه باشد چرا این پیامد برایش در نظر گرفته شده است. با زبانی ساده و متناسب با سن او توضیح دهید که کدام رفتار ناپسند بوده و چگونه می‌تواند آن را تغییر دهد. همچنین، فرصتی برای جبران و نشان دادن رفتار درست به او بدهید. تنبیه بدون توضیح شفاف یا بدون امکان تغییر، نه‌تنها اثر تربیتی ندارد، بلکه می‌تواند باعث لجبازی، مقاومت یا احساس ناامنی در کودک شود. با ایجاد فضایی برای گفت‌وگو و یادگیری، به کودک کمک کنید تا از اشتباهاتش درس بگیرد.