@HavalI_behesht12
هایده

یه سوال؛
خیالِ تو بزرگه یا
دلِ مو خیلی جاش تنگه؟

برا وقت چایت آهنگ اوردمتツ
☕️

#سڪانس_برتر
انیمیشن ده شلمرود
#نوستالژی

شاید در زندگی بعدی، حسنیِ ده شلمرود باشم. آن‌وقت نهایت انتظاری که آدم‌ها از من دارند این هست که بروم حمام و موهایم را اصلاح کنم.
بعد هم جمع شوند دورم و با هم این دستاورد بزرگ را جشن بگیرند و بخاطر یه حمام رفتن کلی خدمات سرازیر بشود سمتم!ツ

"من هم گاهی خسته می‌شوم، می‌رنجم، نااُمیدی را تجربه می‌کنم و حساسیت‌هایی دارم.
این چیزها بخشی از صفات انسانی من است.
نمی‌توانم از انسان بودن انصراف بدهم."
‌•

@HavalI_behesht12
خدایی
«که می‌شناسمت از خواب های کودکی‌ام.»
ازت بابت همه چیز. بابت همه‌ی ریزهای زندگی. بابت آسمون روزایی که خیلی قشنگه، بابت آسمون حتی روزایی که زشت و گریه داره. بابت چایی. بابت آفتاب بی رمق خیلی خیلی زیبای توی زمستون.
بابت چشم‌های گنده‌ای که اندازه‌ی بیشتری از جهانو میبینه.
بابت نوشتن، بابت کلمه، بابت ادبیات. بابت خودم. بابت اینکه خودمو انقدر بلدم. گاهی هم نابلدم. بابت اینکه باخودم انقدر خوشم. بابت تنهایی. بابت موزیک وسط تنهایی. بابت صدای آقای شجریان، آقای چاوشی. ترانه‌های فروغ، آقای صفا، آقای بمانی. بابت حسین علی‌زاده، جناب لطفی، بابت استاد کلهر...
بابت چایی‌های دکه‌ای. بابت دست پختم. بابت رنگ پوستم. بابت آدم‌هام. بابت همه‌ی خاطراتی که باهاشون خنده‌های دلنشین بی‌هوا روی صورت شد.
بابت توانی که توی زانوهامه هردفعه برای بلند شدن.
بابت وسط سیاهی دیدن. بابت همیشه دنبال نور گشتن.
بابت خودت، تویی که خیلی خیلی بزرگی که همیشه نورو نشونم میدی حتی در مقیاس ادم. و همیشه، همیشه، یادم میاری که هستی.
بابت قلبم، که حضورت درون اون منو روشن و زنده و آروم نگه میداره.
بابت همش ممنونم. شُکرت.
🧘🏻🧘🏻‍♀

اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيم. صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ.
استاد خرمشاهی چقدر قشنگ در مورد عمق و لطافت و زیبایی‌‌ این آیه گفته؛
«مرا بر راه راست استوار بدار، راه کسانی که آنان را نواخته‌ای، نه آنان که از نظر انداخته‌ای.»

حتی تصور نواختن/نوازش خدا هم قشنگ و دلپذیره، همان‌قدر که از نظرش افتادن تلخ هست و دردناک.

تو بال‌های خیس وچروکیده‌ی منی،
وقتی که از پیله می‌شکفم.
🕯

+ اینکه منو گوش میدی، تو چنل تلگرامت میذاری خیلی برام با ارزشه

امیرعلی.ق

#سڪانس_برتر
🎬 اکنون
قسمت سی و هشتم
میزبان: سروش صحت
مهمان: حسین مدنی (انسان‌شناس)
و گفتگو درباره‌ی شاعران کمترشناخته شده با دکتر رشید کاکاوند.
توی این قسمت مهمان اکنون برای تحلیل موضوعِ صحبت‌هاشون از فیلمِ "عصر جدید" چارلی چاپلین کمک میگیره و چقدر این جمله چاپلین رو بیشتر میشه درک کرد؛
(خیلی تلاش کردم مردم بفهمند ولی آنها فقط خندیدند)
و دیدت به فیلم‌های کمدی عمیق‌تر میشه.

#قلم_نوشت
«بر زندگی نشسته‌ام مثل سوارکار ناشی بر اسب، این را که همین حالا پایین نمی‌افتم فقط به نجابت اسب مدیونم»
ویتگنشتاین

همیشه می‌گفت حرف نزن، توضیح نده، تفسیر نکن، برخلاف بقیه می‌گفت حتی فکرم نکن.
فقط نگاه کن، فقط نگاه، معتقد بود اگر بتونی دقیق ببینی اون‌وقت همه چیز دستت میاد،روال کار اونی نیست که دلت میخواد، روال کار همونیه که همیشه بوده و هنوزم هست.
می‌گفت اگر بتونی فارغ از هر تفسیر و تأویل طلبکارانه‌ای بهش نگاه کنی، اون‌وقته که میفهمی اوضاع از چه قراره، اون‌وقته که میتونی انتظاراتت‌رو نسبت اون چیزی که واقعا در جریانه تنظیم کنی، اینجوریه که دیگه هیچوقت جا نمیخوری و ناامید نمیشی، اینجوریه که مشکل خودش حل میشه، مثل قند در آب.
•

@HavalI_behesht12

زمانی که پایم را از در زندان بیرون گذاشته و به طرف دروازه‌ای که به آزادی من منتهی میشد قدم زدم، می‌دانستم که اگر تلخی‌ها و نفرت‌ها را با خود از زندان بيرون ببرم، در بيرون زندان نيز زندانی خواهم بود ...!
نلسون ماندلا


و ما، من و تو،
«روح روشنی داریم که طعم شادی را بهتر از عطر رنج می‌فهمد.»
خدایا شکرت.
🧘🏻‍♀
بیکلام!
تقدیم صبح دلت

.

«در زمان جاهلیتم همراه پدرم در سفری بین قرمونه و بلمه که از شهرهای اندلس می‌باشند به دسته‌ای گورخر برخورد کردم، و من در عین حال شیفتهٔ شکار آنها بودم و دوستانم و خدمتکارانم با من فاصله داشتند. پیش خود اندیشیدم و به قلبم خطور کرد که هیچ یک از آنها را به شکار آزار نرسانم، در آن دم اسبی که سوارش بودم سبک‌عنان به میان آنها رفت، من در حالی که نیزه در دست داشتم عنانش را کشیدم تا میان دستهٔ گورخران برود، به طوری که نیزه‌ام به کوهانشان می‌رسید، به خدا سوگند آنها همان‌گونه که در حال چرا بودند، سرشان را از زمین بلند نکردند تا از آنها گذشتم.
پس از آن دوستان و خدمتکارانم که از پی من رسیدند، گورخران از مقابلِ آنان گریختند، سبب آن را ندانستم تا وارد طریقِ الی‌ الله شدم، در آن هنگام از نظرم در معامله دانستم که سبب چه بوده است، و آن همان بود که بیان داشتیم (به قلبم خطور کرد که آزارشان نرسانم) لذا امانی که در نفسم برایشان عهد کردم، در نفسشان ساری گشت.»

فتوحات مکیه
محی‌الدین ابن عربی

@HavalI_behesht12

"هزار کلهر در دلم کمانچه میزنند"

و گفت: هنگامی معنای آرامش را لمس کرده‌ای که همچون برگی رقصنده باشی در میان طوفان‌ها...
با این اوصاف،
خدایم،
من بچرخم دورِ تو یا که چرخانی مرا؟.

🧘🏻‍♀🧘🏻

«حیف است اگر سهم من از زندگی تنها تماشای زیستن دیگران باشد.»

" گاه از خود می‌پرسم؛
پس چه هنگام کاسه‌ها از این آب‌های روشن پُر خواهد شد؟ راستی چه هنگام؟
کار من تماشاست و تماشا گواراست.
من به مهمانیِ جهان آمده‌ام. و جهان به مهمانیِ من. اگر من نبودم، هستی چیزی کم داشت. اگر این شاخه بیدِ خانه‌ی ما، هم‌اکنون نمی‌جنبید، جهان در چشم به راهی می‌سوخت. همه چیز چنان است که می‌باید. آموخته‌ام که خُرده نگیرم. شکفتگی را دوست دارم و پژمردگی را هم ...

بخشی از نامه سهراب‌سپهری
به دوستش مهری
تهران، ۲ اردیبهشت ۱۳۴۲ "

•

بدون شرح

@HavalI_behesht12
سیم دندان

محسن نامجو

چون ترکیب "نکنه یکی بیاد چشاتو از من بگیره، ماهی دل بمیره؟" و "زاهد و عارف و رند و عاشق بُدم" زیادی زیباست!


رقص ترکمنی خوجه ممد (داوود رشیدی) در سکانس فیلم شیلات رو باهاش تصور کردم....
☕️

#سیاوش_قمیشی

قاصدک

#حال_خوب

نظاره گر‌ میدان نقش جهان از درون گلدسته مسجد جامع عباسی

نگفتمت که به نقش‌ جهان مشو راضی
که نقش‌بند سراپردهٔ رضات منم
نگفتمت که منم بحر و تو یکی ماهی
مرو به خشک که دریای با صَفات منم

فیلم از ميرسعيدهاديان

که: "انسان می‌تواند تنها باشد امّا سردرگم و پریشان نباشد."

#در_گوشی

«همه ما مامور به انجام هستیم نه مامور به نتیجه.»
این‌که از خودت انتظار داری درآن‌ واحد یک نیسان هندوانه رو با دست‌هات نگه‌داری، نشانه‌ی کمال‌گرایی یا زیاده‌خواهی‌ت نیست، نشانه‌ی غیرمعقولانه‌خواهی‌ته. مرگ تو همون‌جایی اتفاق می‌افته که از خودت انتظارات فضایی داری، بدون این‌که دودوتا چهارتا کنی آیا در عمل می‌شه واقعا عملی‌ش کرد یا نه. شرط رشد، رشدکردن به همراه لذت‌بردن از مسیره، نه آسیب‌زدن به خودت، و اون‌جایی که به خودت آسیب‌زدی رشد نکردی، بلکه فقط خودت رو نابود کردی‌.
این بین به داشته‌هات فکر کن، به چیزهایی که هر روز تو زندگیت هست، به چیزهایی که همیشه هستن و نمی‌بینیشون، قدر چیزهایی که بی منت تو زندگیت هستن رو بدون. تو زمانی خوشبختی و حالت خوبه که چیزهایی که داری رو دوست داشته باشی.

مجنون شدن و جامه دریدن عجبی نیست
لیلا شدن و کوچه دویدن مزه دارد ...

"می‌گفت من نوشیدنیم رو به افتخار فرد یا جمعی که توش حضور دارم می‌نوشم."

به نظرم نوشیدنی‌هایی مثل چای و قهوه چیزهایی هستن که روزمرگی آدم‌ها محسوب می‌شه و یکی مثل من که اصلا این نوشیدنی‌ها جایی توی زندگی‌ش ندارن، خیلی باید با اون فرد یا جمع احساس نزدیکی کنم که بتونم ازش بنوشم و از نوشیدن‌ش لذت ببرم.
حالا اگر دیدی به افتخارت کنارت نشستم و از نوشیدنی‌های حاضر نوشیدم، بدون خیلی برام عزیز بودی و برام عزیز هستی.
و با تمام این اوصاف چای یه نوشیدنی مقدسه و نوشیدنش فقط با اهل‌ش می‌چسبه.

☕️

@HavalI_behesht12

نمی‌گم ‌دلم واسشون تنگ نمی‌شه؛ تنگ‌ می‌شه اتفاقا! اما این اصلا به این معنی نیست که دلم می‌خواد دوباره باهاشون ارتباط بگیرم،
من واقعا آستانه‌ی تحمل و صبرم بالاست پس ببین چی شد که به اینجا رسیدم.

☕️

#بفرما_قهوه

•
لااله‌الا‌انت
سبحانک
انی کنت من الظالمین
هر لحظه که بی‌شوق زیستم
ظلمت نفسی.

راست می‌گفت؛
یار خوب، تمام ماجراست. و تو بهترینی خُدا‌•

@HavalI_behesht12

کیهان کلهر 🪕

موسیقی را نمیشناسم. نت‌ها را بلد نیستم، دستگاه‌ها را هم.
اما اگر سازی بلد بودم بجای آنکه حرفی بزنم یا خطی بنویسم برایت می‌نواختم. خیلی از کلمات و احساسات را نه می‌توان گفت و نه می‌توان نوشت. تنها موسیقی‌است که بیان‌شان می‌کند؛ و این تنها تویی که می‌فهمی، بی آنکه بتوانی توصیفی برای حالتت بیاوری..

🕯
آرامش شبت بشه.

لحظه هاتون به کام
اهالی بهشت

@HavalI_behesht12

-کافکا: چگونه یک گفت‌وگوی سادهٔ بدونِ دیدار انبوهی از «احساسات» را برمی‌انگیزد؟
+میلنا: در میانِ «سطرها» همدیگر را در آغوش می‌گرفتیم...


☕️
برای گرما و تفتیدگی غروب.
تقدیمت

#در_ستایش_نور

‌
من متوجه شدم که، در اعماق نفرت درونم، عشقی بی پایان وجود دارد.
من متوجه شدم که، در انتهای گریه درونم، لبخندی بی‌مانند وجود دارد.
من متوجه شدم که، در پیچیده‌ترین آشوب‌های درونم، آرامشی عمیق وجود دارد. من متوجه شدم که، در اعماق زمستان درونم، تابستـانی دلـپذیر وجود دارد.
و این‌ها به من شادی می‌دهند.
و به همین دلیل است که برایم مهم نیست دنیا با بیرحمی بر من فشار بیاورد، زیرا که در درونم چیزی قویتر، با آن مقابله می‌کند.
بعله.
آلبر کامو
کالیگولا


اگر آدم بداند که این‌همه در برابر عظمت طبیعت ناچیز است، طلبکاری‌اش از دنیا و توقعش از خودش کم می‌شود.

•

@HavalI_behesht12

#ڪشف_ڪلمه
"دل‌باختن؛ شیفته شدن. فریفته شدن.
«دل‌باختن» از اون افعالِ نازی هستش که ما در زبانمون داریم و من‌ خیلی دوسش دارم. دل‌ببازید. به زندگی، به کار، به علایقتون، به آدمای لایق. و به خودتون. دل رو دارید که ببازید. اتفاقا اگر دل نبازید؛ باختید. "


. بهترین تصویر از ماه توی آس‌مون، زمان طلوع ماه (حدودای پنج صبح به بعد) و اول صبح موقع طلوع خورشیده.
زیباترین تصویر از ماه الان تو آس‌مونه خلاصه.


🧘🏻‍♀

وه!
ابراهیم شریف‌زاده⇧
•
جدا از شعر، گاهی صدا
"در دل تنگ پر گره پنجره باز می‌کند"
مولانا

🌗

@HavalI_behesht12


باز‌خوانی آوازِ استاد بنان
طاهر قریشی

#به_وقت_چای ت
☕️

#سڪانس_برتر
🎬 اکنون
قسمت سی‌و‌ششم
میزبان: سروش صحت
مهمان: حسین پاکدل
و گفتگو درباره‌ی شاعران کمترشناخته شده و گمنام با دکتر رشید کاکاوند.
"برنامه اکنون عمیقا بهت جهت فکری میده"
ی جا توی این قسمت، یک تکه از سمفونی مردگان توسط جناب عباس معروفی و از زبان سرملینا در تعریف آیدین خوانش میشه.♡

جایی از کتابِ "خردِ شکست" چقدر قشنگ می‌گه:
«حتی اگر هیچ نور امیدی حس نمی‌کنید، التماس می‌کنم که فقط طاقت بیاورید! فقط کمی بیشتر طاقت بیاورید. هیچ‌وقت نمی‌دانیم که قرار است چه اتفاقی بیفتد. شکستِ واقعی، شاید ″پی نبردن″ باشد.»
به نظر من همیشه چیزی که بقیه می‌بینن، ″نتیجه‌″ست. اما چیزی که تو می‌بینی، هزاران صفحه از کتابِ زندگیته که توش بارها گریه کردی، نفس‌نفس زدی، شکستی، خودت رو دلداری دادی، با خودت بحث کردی، براش یه لیوان چایی ریختی و قانعش کردی که بلند بشه و ادامه بده تا برسه به این ″نتیجه″.

•

نه درد ساکن می‌شود نه ره به درمان می‌برم


خدا جون به روح آدمی قدرت بده. قدرتی بزرگتر از ترس‌هاش. بزرگ‌تر از ضعف‌هاش.

رفیق غم‌هامون، تولدت مبارک...

تو صدای زخمای نسلی بودی که یاد گرفت ساکت بمونه.

برای روزایی که هیچ‌کس نبود تو بودی!
محسن جان،
نفس بکش برای ما که هنوزبا صدات
زنده‌ایم

رفیق

🎧
نگه میداری با خنده‌ت زمانو...

@HavalI_behesht12

«خیال و داستان، رودخانه‌ها و کوهستان، نامه نوشتن و یادگاری جمع کردن، آرام کردن آهنگ زمان و توجه به جزئیات نادیدنی جهان.
اصلا باید پرتوقع بود ، پرتوقع برای شادی‌های زیاد، برای سرمستی‌های عاشقانه ، برای لذّت.»

به قول حسین پناهی عزیز؛
"درکِ زیبایی، درکی زیباست....
هیجانی‌ست، بشر!"

با ساز جناب لطفی کوکِ روز بشیم.
☕️

@HavalI_behesht12

«و این معجزه‌ی‌ ما بود که بارها چیزهایی را که داشتیم از دست داده بودیم و باز توانسته بودیم بخندیم…»

📚 آذرباد
نسیم مرعشی

قرار نیست تاست همیشه شیش بیاره.
یاد بگیر بازی کنی حتی با تاس بدت.

🕯
آرامش شبت .

@HavalI_behesht12

بانوی آبیِ آبان و آسمان؛


مرا فالی از تو کفایت میکند.
🫀

@HavalI_behesht12

وقتی نمیشه بیرون رو تغییر داد چاره‌ای نیست جز اینکه درونت رو عوض کنی.

حداقل گوش‌هامون ذوق آهنگ شنیدن داره هنوزツ

☕️

قشنگ‌ترین لاینِ ی گل‌فروش. تقدیمت♡
#در_گوشی

"اگر کسی اعتراف کرد که تو زیبا هستی، سپاسگزار وجودش باش. هر کسی توان اعتراف به زیبایی دیگران را ندارد."

همه‌ی ما موهبت مخصوص به خودمون رو داریم. یکی موهبتش خوب صحبت کردنه، یکی موهبتش خوب گوش کردن. یکی موهبتش آروم بودنه، یکی موهبتش شلوغ بودن و... . می‌بینی؟ خیلی وقت‌ها تو ضعف می‌بینیش، غافل از اینکه تو یه موهبت داری.
تو یه موهبتی!

خدایا شکرت•

زندگی لاکچری رو اینا دارن نه مایی که وسط بی‌آبی و بی برقی و هوای آلوده داریم فرسوده میشیم ..
‌
اگه راهت افتاد سمت اردبیل صبح که از خواب بیدار بشی اینا رو میبینی
‌
اینجا زندگی جریان داره اونم با لول بالا ...
‌
امروز چهارم مرداد ماه، روز اردبیله ♥️

@HavalI_behesht12

اگر حرف از عشق شد،
و لبخندی کنایه آمیز زد
بِدان که آن زن
با زندگی وداع کرده است ..

•
#قلم_نوشت

"اوضاع در بدترین حالتش هم در بدترین حالتش نیست. نوک پای آدمیزاد رو به جلوست. ما به عقب برنمی‌گردیم."

از «بودا» می‌گفت. می‌گفت در افسانه‌های بسیار دور، پدر و مادرش، اون رو در قصری احاطه شده با جوانی، خوشبختی، سلامتی، ثروت و زیبایی محصور کرده بودن. بودا درکی از غم، رنج، بیماری، زشتی، ضعف و پیری نداشت. تا این که یک روز کاملا اتفاقی از قصر بیرون رفت و با حقیقتِ جهان آشنا شد؛ با رویِ دیگرِ جهان که ندیده بود. با رنجی که بی‌پایانه. اصطلاحِ «یتیم شدن» رو برایِ این مواجهه به کار برد. شما در «یتیم شدن» متوجه خواهی شد که قرار نیست همه‌چیز اون‌طور که تو انتظار داشتی، خوب و خوش و بدونِ مشکل پیش بره. قرار نیست آدم‌ها مراعاتِ تو رو بکنند، صرفا چون تو موجودی هستی که نیازمندِ درک شدن هستی. حقیقت اینه که همه ما نیازمند،عاشق و لایق درک شدن هستیم، ولی جهان قول نداده ما رو درک کنه و به عبارتِ بهتر، آدم‌هایِ جهان، وظیفه ندارن نیازهایِ ما رو _اعم از جسمی و روحی_ برآورده کنن.
من آدم‌هایی رو می‌شناسم، به حدی بزرگ‌منش، که بارها «یتیم شدن» رو با پوست و استخون تجربه کردن ولی باز ادامه دادن.
رشدِ روحی نتیجه بارها یتیم شدنه.

@HavalI_behesht12

میفرماید کِ؛
غم را لطف لقب کن، ز غم و درد طرب کن
هم از این خوب طلب کن فرج و امن و امان را...! وه

یه جا خوندم که، «ناامیدی بزرگترین سلاح شیطان است».
ولی انسان ناامید رها می‌کند. و رهایی به نظر من برتری انسان است. سلاح شیطان امید است که تو را نگه می‌دارد. به تحمل؟ به انتظار؟ به یک کورسوی واهی؟
به نظرم انسان ناامید راه می‌افتد. و به قول آقای بهرنگی «راه که بیفتیم، ترسمان می‌ریزد».
شاید رسالت آدمی همینه. شجاع زندگی کردن و تزریقش به بقیه.


خب حالا با این اوصاف، با این آهنگ جناب قربانی می‌تونیم از اینجا تا خود قونیه، چرخ بزنیم.ツ

تقدیم به قلبت.
🧘🏻