ولی امیدارم هیچوقت بی حوصلگی رو تجربه نکنین؛
بی‌حوصله برای کاراتون، بی‌حوصله برای حرف زدن،
بی‌حوصله برای خوابیدن، بی‌حوصله برای غذا خوردن،
بی‌حوصله برای رفتن، حتی بی‌حوصله برای موندن.

تنها موزیکیه که این موقع شب میتونه تورو آروم کنه.

اینکه تموم عشقتو به کسی بدی،
تضمینی نیست که اون هم همين کارو بکنه.

نگات می‌کردم.

یه جایی توی کتاب متیو پری (نقش چندلر تو سریال فرندز) نوشته بود که: به عشق نیاز دارم، اما بهش اعتماد ندارم.
همین دقیقا.

حتی اگه دنیا داشت تموم، من میخوام پیش تو باشم.

سوختنِ زندگیتو تماشا می‌کردی.

درسته، شاید تو لحظه دوستِ خوبی بنظر بیاد
ولی دوستی تو زمان مشخص میشه.
حتی اگه تو اون ثانیه حس کنی اون تنها کسیه که
تو این دنیا درکت میکنه.
باید زمان بدی و ببینی تو طول زمان هم درکت میکنه
یا فقط واسه همون ثانیه‌ها و اقتضای تغییر هورموناش بوده.

هروقت تونستی چیزی که نیستی رو نشون ندی
و از چیزی که واقعا هستی خجالت نکشیدی
بیا با من حرف بزن.

میرم بخوابم،
ولی هیچکس نفهمید وقتی که نیستم،
دلیلش خوش‌گذرونی نیست؛
دلیلش اینه که انقد غرق مشکلات و افکارم شدم،
که دیگه نمی‌تونم باشم.
حتی اگه خودم بخوام.
حتی اگه نزدیک‌ترین آدم زندگیم باشی.

ببینین دوستان،
این اصلا کار جالبی نیست که یه نفرو تنها بذارین.
مخصوصا وقتی که بدونین اون آدم
قراره یه تغییر بزرگی تو زندگیش اتفاق بیفته،
یا یه دوره سختی رو قراره بگذرونه که نیاز به کمک داره.
و شما تو این برهه از زمان که اصلا آمادگیِ
ترک شدن یا تنها شدن رو نداره، دقیقا همینکارو می‌کنین.
حتی اگه احساسی به اون آدم دیگه نداشته باشین
بازم اون شمارو به خودش نزدیک می‌دونه
یا لاقل دلش خوشه به بودنِ شما تو اون موقعیت سخت.
پس به خودتون افتخار نکنین اگه آدمی رو تنها گذاشتین
وقتی که بهتون نیاز داشته.

حالمون خوب میشه.

نمیدونم کجام.

".. روزهای دیگری هم از راه میرسند، به مراتب چیزهای بهتری هم برای تو خواهد رسید، اما تو هم خواهی خندید در جایی که غمگین نشستی، خواهی دید، می‌دانم."

قربون صدقه های تکراری رو بزارید کنار و وقتی ناراحته،
سعی کنین آرومش کنین، بهش امید بدین،
خوشحالش کنین،
حتی اگه نیازه، با ناراحتیش ناراحتی کنین،
تا وقتی ناراحتیش بهتر نشده رهاش نکنین
ولش نکنین که خودش خوب شه،
بمونین، موندنِ موثر بلد باشین.
باور کن همه بلدن خودشون غصه بخورن و
خودشونم حلش کنن.
وقتی بهت این ارزش داده شده که توی غمش
شریک باشی، فارغ از جایگاهت تو زندگیش
از فرصتی که بهت داده شده استفاده کن.
چون زیاد پیش نمیاد کسی تورو شریک چیزیش بدونه.
این دنیا خودش به اندازه کافی تلخه؛
حداقل ترین کاری که میتونین بکنین
اینه که لااقل خنده رو روی لب هم خشک نکنین.
خنده، خلق شدنیه.
تا میتونین برای هم خلقش کنین.

اگه بخوام از گذر زمان بهت بگم، اینو میگم: گاهی اوقات یه چیزایی برات عادی میشه که هیچوقت فکرشم نمیکردی بدون اونا هیچی نیستی و نمیتونی سر کنی.

یه چیزی بهت بگم؟
فاصلتو همیشه با آدما حفظ کن.
آدما یجایی ازت توقع دارن که همیشه باشی،
همیشه در دسترسشون باشی، همیشه مهربون باشی،
و هروقت کمک خواستن، تو همیشه اونجا باشی
که رایگان بهشون کمک کنی.
چون که زیاد این کارو انجام دادی، دیگه ازت توقع میره
که تا ابد بهشون سرویس بدی؛
مثل یه قراردادِ ابدیِ نانوشته.
پس فاصلتو حفظ کن، با همه؛
اگه که میخوای آدم خوشحال‌تری باشی.
همین.

نگو این با بقیه فرق داره،
بگو هنوز وقتش نرسیده که خودشو نشون بده.

شاید فقط نیاز داشتم بهم امید بدی.
شاید فقط نیاز داشتم درکم کنی.
شاید فقط نیاز داشتم باهام مهربون باشی.
شاید فقط نیاز داشتم برای یبارم که شده،
برای خوشحال کردنم تلاش کنی.
شاید اون موقع تازه معنی زندگی رو می‌فهمیدم!

تو اوج تاریکیِ افکارت، اینو گوش کن.

بعضی وقتا فقط نیاز به یه بغل ساده داریم.

کسی که سکوت میکنه رو به حال خودش رها نکنین.
شاید تنها دلیل اینکه دوباره بخواد حرف بزنه،
حس شدنِ انتظار و اشتیاق شنیدن صداش
از طرف شماست.

هیچ امیدی برای پیدا کردن وجود نداره.

یه رابطه تموم شده رو بخوای دوباره شروع کنی، شبیه این میمونه که بعد از یه خواب قشنگ‌ و باحال دوباره سعی‌ کنی‌ بخوابی که بتونی‌ ادامه اون خواب رو ببینی‌.
همینقدر احمقانه.

داستان دست‌ها.

میرم بخوابم،
هروقت چیزی که هستم واست کافی بود، بیدارم کن.

هممون شنیدیم که میگن باید واسه زندگی جنگید
واسه خوشبختی جنگید و از این چرت و پرتا.
گوشمون پُره.
خب معلومه که واسه همچی باید جنگید
زندگی یه جنگِ کوفتیه.
ولی برای همچی باید جنگید جز دلی که با تو نیست،
جز کسی که دیگه با تو نبودن شده انتخابش.

نمی‌تونی یاد گذشتت نیفتی.

وقتی بعد ناراحتی کسی بهش میگین
"دلم برای خودت بودن تنگ شده بود"
یا اینکه میگین "این چند وقت خودت نبودی"
چند برابر دوباره ناراحتش کردین و زخم زدین.
اینو باید قبول کنین که ناراحتی جزوی از هر آدمیه؛
اینکه اون آدم یه مدتی حالش خوب نبوده،
به این معنی نیست که خودش نبوده.
کاش انقد بیشعور نباشین که از آدما
توقع همیشه خوب بودنشونو داشته باشین.