❤️‍🔥💫🕊

╭❁───────♡♡─╮
🪞@minagar_eshgh
╰───♡♡─────❁╯

🔅🕊

در مهربانی با یکدیگر می‌توانیم خدا را ببینیم که در کارِ عشق ورزیدن به همه‌ٔ ماست:

«ای محبوب...
بیا عشق بورزیم که عشق از آنِ خداست؛ و تنها در وجودِ او خانه دارد.

ای محبوب...
بیا عشق بورزیم، زیرا عشق، نور است
و آن‌کس که عشق نمی‌ورزد در تاریکی است.

ای محبوب...
بیا عشق بورزیم، زیرا تنها در این آیینه
می‌توان خدا را دید که چگونه به همه‌ٔ ما عشق می‌ورزد.»

(هوراتیوس بونار: شاعر و کشیش اسکاتلندی)
ترجمه‌ی حسین الهی قمشه‌ای

گویی هر دوستی و مهری که ورزیده می‌شود اشارتی است به مهرِ مطلق و عشق فراگیر خداوند.

پیامبر گرامی اسلام(ص) فرموده است هر مهر و عطوفتی که در این جهان به چشم می‌آید، از مهرِ بی‌نهایت خداوند می‌تراود:
«خداوند متعال صد رحمت بيافريد و تنها يكى از آنها در ميان آفريدگان اوست كه به سبب آن به يكديگر رحم و دلسوزى مى‌كنند و نود و نُه رحمت ديگر را براى دوستانش اندوخته است.»

(كنز العمّال: ۵۶۶۸)

در نگاه مؤمنانه به هستی، هر رفتار مهرآمیزی نشانِ اوست و نشانیِ او را به ما می‌دهد. دوستان خدا در آینهٔ مهربانی‌ها، نقش یار می‌بینند.

╭❁───────♡♡─╮
🪞@minagar_eshgh
╰───♡♡─────❁╯

🔅آیا دعا کردن صحیح است یا خیر؟

🔍نگاه به موضوع دعا از نظر #مولانا و سایر عرفا...

📻 #عبدالجبار_کاکایی

╭❁───────♡♡─╮
🪞@minagar_eshgh
╰───♡♡─────❁╯

🩵💫🕊

آن دوست که من دارم...

✍#سعدی
🎙#رضا_پیربادیان

╭❁───────♡♡─╮
🪞@minagar_eshgh
╰───♡♡─────❁╯

❤️‍🔥💫🕊
گفتم لب تو را
که دلِ من تو برده‌ای

گفتا:
کدام دل؟
چه نشان؟
کی؟
کجا؟
که بُرد...؟!


✍ #سعدی
🎙 #دکتر_کاکاوند

╭❁───────♡♡─╮
🪞@minagar_eshgh
╰───♡♡─────❁╯

❤️‍🔥💫🕊
عشق می‌خواست آیینگی کند
امّا...
آدمِ دیگری
بیرون کشید از میانِ جیوه و اندوه؛

یکی از من
کم‌حرف و کم‌حوصله بود
آن یکی نه دلش به کم می‌رفت، نه دستش
و بی‌مضایقه دوستت داشت
و می‌خواست با دست‌های بیشتری در آغوشت بگیرد

یکی از من پشتِ میزِ اداره می‌نشست
آن یکی دنبال یک روزِ خالیِ نزدیک در تقویم می‌گشت
و دستِ خالی که برمی‌گشت
ساعت‌ها به‌نیابت از تو با خودش قهر می‌کرد

این یکی با دیگران حرف می‌زد
آن یکی صدای تو را می‌شنید،
ناگهان حرفِ تو می‌شد؛
این یکی چیزی به ‌روی خودش نمی‌آورد،
آن یکی قسم می‌خورد چند بار تو را دیده،
و چشم‌هایش چون دو شاهدِ عاقل و بالغ
همیشه همراهش بودند

یکی از من
شب‌ها می‌خوابید
آن یکی
خوشبخت بود؛
آن یکی
یک دیوانۀ خوشبخت بود.

#من_چند_نفرم...؟!
✍ #لیلا_کردبچه

╭❁───────♡♡─╮
🪞@minagar_eshgh
╰───♡♡─────❁╯

❤️‍🔥💫🕊

╭❁───────♡♡─╮
🪞@minagar_eshgh
╰───♡♡─────❁╯

🆕🎶

╭❁───────♡♡─╮
🪞@minagar_eshgh
╰───♡♡─────❁╯

🔅راه کمال آن اس rel="nofollow">ت که انسان متوجّه قلب و اصلاح قلب شود:

حرکت در این راستا، نیاز به عمل کامل دارد، زیرا عمل بر دو قسم است: کامل و ناقص.
و نتیجۀ هرکدام مناسبِ خودِ عمل است، نتیجۀ عملِ کامل، کامل است و نتیجۀ عملِ ناقص، ناقص.

در این‌باره توضیحى مى‌آوریم:
انجام دادن اعمال دینى و تکالیف شرعى داراى دو مرحله است:
(۱) مرحلۀ قالبى (۲) مرحلۀ قلبى.

در مرحلۀ «قالبى» انسان اعمال را با قالب (تن) خویش انجام مى‌دهد و قلب خبردار نیست و اگر حرکتى بکند به‌تَبَع قالب است، یعنى مثلا شخص در نماز به سجده مى‌رود امّا با قالب و تن خود و قلبِ او و دلِ او چه‌ بسا حضور ندارد و حتى مشغول امرِ دیگرى است. این سجده سجدۀ قالبى است، سجدۀ ظاهرى است، سجدۀ جسم است و جسمِ سجده است، جسمى که روح ندارد.

در مرحلۀ «قلبى» به‌عکس است، قالب، تابعِ قلب است، یعنى نخست قلب انسان متوجّه به خاک افتادن در برابر خداى خود و سجده براى او مى‌گردد، سپس قالب و تن به حرکت درمى‌آید و سجده مى‌کند و در همۀ لحظه‌هاى سجده قلب نیز در حال سجود است. (و گاه ممکن است قلب دائم السّجده یا کثیرالسّجده باشد و بدن در حال کارهاى عادى، و زهى کمال و سعادت).

و همین‌گونه است همۀ اعمالى که از انسان سر مى‌زند؛ مثلا در حال روزه داشتن، گاه تنها قالبِ انسان روزه‌دار است و قلب در کارِ روزه نیست؛ و گاه نخست قلب متوجّه روزه مى‌گردد و صائم(روزه‌دار) مى‌شود و غیر خدا را از یاد مى‌برد و سپس قالب ترک خوردن و آشامیدن و… مى‌کند، و همین‌سان است حج و هر عمل دیگر.

راهِ کمال آن است که انسان متوجّه قلب و اصلاح قلب شود، و به اصطلاح متداول روىِ قلبِ خود کار کند، تا همواره نیّتهاى خویش را در هر کار و اقدامى الهى کند، و همه‌ چیز را براى خدا و با یاد خدا انجام دهد، و کم‌کم از بسیارىِ یاد خدا با خداى متعال انس گیرد و خدا را دوست بدارد و سپس آنچه مى‌کند از آن جهت باشد که خدا را دوست مى‌دارد،

نه توجّهى به بهشت و ثواب داشته باشد نه جهنّم و عِقاب؛ نه‌اینکه به بهشت و ثواب و کرامت اخروى اهمیّت ندهد، یا عذاب دوزخ را ساده بگیرد، هرگز! بلکه توجّه قلبى او به‌طورِ عمده به خداى متعال و دوستى خدا باشد، و اعمال قلبى و قالبى خود را براى رضاى دوست و خالق خود و پروردگار خود انجام دهد.

و چون کسى به این مرحله برسد، در جاذبۀ کلّى عالَمِ هستى قرار مى‌گیرد و همواره رو به تعالى روحى و تکامل الهى دارد.

📝 #علامه_محمدرضا_حکیمی
مکتب تفکیک: ص۳۹۶

╭❁───────♡♡─╮
🪞@minagar_eshgh
╰───♡♡─────❁╯

❤️‍🩹💫🕊

#چاوشی

╭❁───────♡♡─╮
🪞@minagar_eshgh
╰───♡♡─────❁╯

🆕🎶

🔅🕊
تا جهان بوده و باشد،
نورِ حکمت با دنیادوستی
در یک‌جا نمی‌گُنجد.

📖مجموعه مصنفات،
✍#شیخ_شهاب‌الدین_سهروردی

🔰بزرگداشت #شیخ_اشراق

╭❁───────♡♡─╮
🪞@minagar_eshgh
╰───♡♡─────❁╯

🩵💫🕊
بیا مرا ببَر
ای عشق!
با خودت به سفر

 مرا ز خویش بگیر
و مرا ز خویش ببَر

  دلم
ز دست زمین و زمان به تنگ آمد
    
مرا ببَر
به زمین و زمانه‌ای دیگر....


    ✍ #قیصر_امین_پور

╭❁───────♡♡─╮
🪞@minagar_eshgh
╰───♡♡─────❁╯

عکس رو کامل ببین rel="nofollow">ید🥹🩵

🔅جذْبه و سعی:

صوفیه می‌گویند: سالک به دو طریق می‌تواند به مرتبهٔ کشف حقیقت نائل شود: یکی به طریقِ جذبه که راه انبیا و اولیاست و دیگر به طریق برهان و اقامهٔ حجت و سعی و تلاش.

جذبه در لغت به معنی کشش است و در اصطلاح صوفیان آن کششی است که محض عنایت ازلی از سوی حق در می‌رسد و بنده‌ای را فرو می‌گیرد و او را بی‌زحمت و کلْفتی به مرتبۀ حقیقت و ایمان یقینی می‌رساند. از این رو در اهمیت جذبه آمده است: "جَذبةٌ مِنْ جَذَبَاتِ الْحَقِّ تُوازی عَمَلَ الثَّقَلَيْنِ". جذبه‌ای از جذبه‌های حق تعالی از نظر ارزش برابر است با طاعات و عبادات جنّیان و اِنْسیان»

اصل، جذبۀ الهی است، اما از سعی و طلب نباید غفلت کرد:
#مولانا عقیده دارد که سالک به دو نوع می‌تواند سلوک کند: یکی سلوک به نیروی جهد و سعی و دیگر به نیروی جذبه. در امر سلوک جذبهٔ حق سریع‌تر و مطمئن‌تر است، لیکن بنده در هیچ شرایطی نباید به امید در رسیدن جذبات حق از سعی و تلاش دست بردارد. از این‌رو می‌گوید:

اصل،خود، جذبه است لیک ای خواجه‌تاش!
کار کن، موقوفِ آن جذبه مباش
زان‌که ترکِ کار چون نازی بُود
ناز کی درخوردِ جانبازی بود؟
نه قبول‌اندیش نه رد، ای غلام!
امر را و نهی را می‌بین مُدام
مرغِ جذبه ناگهان پرّد ز عُش*
چون بدیدی صبح، شمع آنگه بکُش

(دفتر ششم ۱۴۸۰-۱۴۷۷)
*آشیانۀ پرنده

مولانا مطلب فوق را با تمثیلی جالب بیان کرده است. او می‌گوید: سالک مانند چاه‌کنی است که به امید رسیدن به آب دیوارهٔ چاه را می‌تراشد و می‌خراشد تا به آب برسد و گاه نیز ممکن است بی‌آن‌که جدّ و جهدی کند ناگهان آب از دل زمین فوران کند. حالت اول تمثیل سعی سالک است و حالت دوم تمثيلِ جذبهٔ ربّانى.

همچو چَه‌کَن خاک می‌کَن، گر کسی
زین تنِ خاکی که در آبی رسی
گر رسد جذبهٔ خدا، آب معین
چاه‌ناکنده بجوشد از زمین
کار می‌کُن! تو بگوشِ آن مباش
اندک‌اندک خاکِ چَه را می‌تراش

(دفتر پنجم ۲۰۴۶_۲٠۴۴)

📕#میناگر_عشق
🔍#شرح_موضوعی_مثنوی_معنوی
✍#دکتر_کریم_زمانی

╭❁───────♡♡─╮
🪞@minagar_eshgh
╰───♡♡─────❁╯

❤️‍🔥💫...

#سووشون
#علیرضا_قربانی

╭❁───────♡♡─╮
🪞@minagar_eshgh
╰───♡♡─────❁╯

🆕