تو و هر روز و بزمِ عشرتِ خویش
من و شب‌ها و کنجِ محنتِ خویش

منم با محنتِ روی زمین خوش
نگه دار آسمان گو راحتِ خویش

ز هجران مُردم و بر سر ندیدم
کسی را غیرِ سنگ تربتِ خویش

مَکش زحمت برای راندنِ ما
که ما خواهیم بُردن زحمتِ خویش

به زیرِ تیغِ او نالید وحشی
فتادش سر به پیش از خجلتِ خویش

#عاشق_جگرسوخته
#وحشی‌_بافقی
@Wahshi_Bafghi

با دلِ روشن درین ظلمت‌سرا افتاده‌ام
نورِ مهتابم که در ویرانه ها افتاده‌ام

سایه پرورد بهشتم از چه گشتم صیدِ خاک؟
تیره بختی بین کجا بودم کجا افتاده‌ام؟

جای در بوستانِ سرای عشق می‌باید مرا
عندلیبم از چه در ماتم سرا افتاده‌ام !؟

پایمالِ مردمم از نارسایی های بخت !
سبزه‌ی بی طالعم در زیرِ پا افتاده‌ام !

خارِ ناچیزم مرا در بوستان مقدار نیست
اشک بی قدرم ز چشم آشنا افتاده‌ام

تا کجا راحت پذیرم یا کجا یابم قرار؟
برگ خشکم در کف باد صبا افتاده‌ام

بر من ای صاحبدلان رحمی که از غمهای عشق
تا جدا افتاده‌ام از دل جدا افتاده‌ام

لب فرو بستم رهی بی‌روی گلچین و امیر
در فراق همنوایان از نوا افتاده‌ام

#عاشق
#رهی‌_معیری
@Wahshi_Bafghi

در مانده‌ام به دردِ دلِ بی علاجِ خویش
وز بد مزاجی دلِ کودک مزاجِ خویش

مهر خزانه یافت دل و جان و هر چه بود
جوید هنوز ازین ده ویران خراج خویش

جان را مگر به مشعله‌ی دل برون برم
زین روزهای تیره و شبهای داج خویش

فرهاد را که بگذرد از سر چه نسبت است
با آنکه مشکل است بر او ترک تاج خویش

عذب فرات گو دگری خور که ما خوشیم
با آب شور دیده و تلخ اجاج خویش

ای صاحب متاع صباحت تلطفی
کاورده عاجزی به درت احتیاج خویش

وحشی رواج نیست سخن را زبان به بند
تا چند دعوی از سخن بی رواج خویش

#عاشق_جگرسوخته
#وحشی_بافقی
@Wahshi_Bafghi

♥️✨ 

گله‌ای دارم از تو و گله‌ای
که نگنجد به هیچ حوصله‌ای

گله‌ای دود در دماغم از آن
گله‌ای باد بر چراغم از آن

#عاشق_جگرسوخته
#وحشی_بافقی
@Wahshi_Bafghi

اگر فقیه نصیحت کند که عشق مباز
پیاله‌ای بدهش گــو دماغ را تر کن

#خواجه_حافظ
@Wahshi_Bafghi

بُتا هلاک شود دوست در محبتِ دوست
که زندگانی او در هلاکِ بودنِ اوست

مرا جفا و وفای تو پیشِ یکسان است
که هرچه دوست پسندد بجای دوست نکوست

مرا و عشق تو گیتی به یک شکم زاد است
دو روح در بدنی چون دو مغز در یک پوست

هر آن چه بر سرِ آزادگان رَود زیباست
علی الخصوص که از دستِ یارِ زیبا خوست

دلم ز دست به در بُرد سروِ بالایی
خلافِ عادتِ آن سروها که بر لبِ جوست

ز دوست هر که تو بینی مرادِ خود خواهد
مرادِ خاطرِ سعدی مرادِ خاطرِ اوست

#سعدی‌شیرین‌سخن
@Wahshi_Bafghi

آن را که جفا جوست نمی‌باید خواست
سنگین‌دل و بدخوست نمی‌باید خواست

ما را ز تو غیــر از تو تمنایی نیست
از دوست بجز دوست نمی‌باید خواست

#رهی‌_معیری
@Wahshi_Bafghi

ترکِ ما کردی برو همصحبتِ اغیار باش
یارِ ما چون نیستی با هرکه خواهی یار باش

مستِ حُسنی با رقیبان میل می خوردن مکن
بد حریفان اند آنها گفتمت هشیار باش

آنکه ما را هیچ برخورداری از وصلش نبود
از نهالِ وصلِ او گو غیر برخوردار باش

گرچه میدانم که دشوارست صبر از روی دوست
چند روزی صبر خواهم کرد گو دشوار باش

صبر خواهم کرد وحشی در غمِ نادیدنش
من که خواهم مُرد گو از حسرتِ دیدار باش

#عاشق_جگرسوخته
#وحشی_بافقی
@Wahshi_Bafghi

غمِ عشقت ز گنجِ رایگان به
وصالِ تو ز عمرِ جاودان به

کفی از خاکِ کویت در حقیقت
خدا داند که از ملکِ جهان به

#بابا_طاهر
@Wahshi_Bafghi

باز در دامِ بلا افتاده‌ام
باز در چنگِ عنا افتاده‌ام

این همه غم زان سوی من رو نهاد
کز رخِ دلبر جدا افتاده‌ام

یاد ناورد آن نگارِ بی‌وفا
از منِ بیچاره، تا افتاده‌ام

دستِ من نگرفت روزی از کرم
تا ز دستِ او ز پا افتاده‌ام

ننگ می‌دارد ز درویشی من
چون کنم؟ چون بی‌نوا افتاده‌ام

بر درش گر مفلسان را بار نیست
پس منِ مسکین چرا افتاده‌ام؟

هم نیم نومید از درگاهِ او
گرچه درویش و گدا افتاده‌ام

عاقبت نیکو شود کارم چو من
بر سرِ کوی رجا افتاده‌ام

هان! عراقی غم مخور کز بهرِ تو
بر درِ لطفِ خدا افتاده‌ام

#فخرالدین‌_عراقی
@Wahshi_Bafghi

ای دل به بندِ دوری او جاودانه باش
ای صبر پاسبانِ درِ بندِ خانه باش

ای سر به خاکِ تنگ فرو رو ترا که گفت
در بندِ کسرِ حرمتِ این آستانه باش؟

هرگز میانِ عاشق و معشوق بعد نیست
سد ساله راه فاصله گو در میانه باش

سد دوزخم زبانه کشد عشق خود یکیست
گو یک زبان بر سر آمد سد زبانه باش

وحشی نگفتمت که کمانش نمی‌کشی
حالا بیا خدنگِ بلا را نشانه باش !

#عاشق_جگرسوخته
#وحشی‌_بافقی
@Wahshi_Bafghi

دلم خود را به نیشِ غمزه‌ای افکار می‌خواهد
شکایت دارد از آسودگی، آزار می‌خواهد

بلا اینست کاین دل بهرِ ناز و عشوه می‌میرد
ز نیکویان نه تنها خوبی رخسار می‌خواهد

دل از دستی بدر بُردن نباشد کار هر چشمی
نگاه پر تصرف غمزه پر کار می‌خواهد

بود آهو که صیادش به یک تیر افکند در خون
دلی را صید کردن کوشش بسیار می‌خواهد

غلامی هست وحشی نام و میخواهد خریداری
به بازار نکو رویان که خدمتکار می‌خواهد

#عاشق_جگرسوخته
#وحشی‌_بافقی
@Wahshi_Bafghi

چه‌ها با جانِ خود دور از رخِ جانانِ خود کردم
مگر دشمن کند اینها که من با جانِ خود کردم

طبیبم گفت درمانی ندارد دردِ مهجوری
غلط میگفت خود را کُشتم و درمانِ خود کردم

مگو وقتی دلِ سد پاره‌ای بودت کجا بُردی
کجا بِردم ز راهِ دیده در دامانِ خود کردم؟

ز سر بگذشت آبِ دیده‌اش از سرگذشتِ من
به هرکس شرح آب دیده‌ی گریانِ خود کردم

ز حرفِ گرمِ وحشی آتشی در سینه افکندم
به او اظهارِ سوزِ سینه‌ی سوزانِ خود کردم

#عاشق_جگرسوخته
#وحشی‌_بافقی
@Wahshi_Bafghi

آیینِ دستگیری ز اهلِ جهان نیاید
بانگِ دَرای همت زین کاروان نیاید

ای عندلیب خو کن با خارِ غم که هرگز
بوی گُل مُروت زین بوستان نیاید

بر حرف اهل حاجت گوش قبول بُگشا
کاین حرف را نگوید کس تا به جان نیاید

ناچار گشته غربت دل را و گرنه هرگز
مرغی بود که یادش از آشیان نیاید

کم آیدم به خاطر همصحبتان جانی
کآتش به جان نگیرد دل در فغان نیاید

تیر دعا چه خوبست گر بر نشان توان زد
اما چه چاره سازم گر بر نشان نیاید

وحشی دگر نیاید سویم عروس دولت
روزی بیاید آخر گر این زمان نیاید

#وحشی_بافقی
@Wahshi_Bafghi

پرسیدنِ حالِ دلِ ریشم بگذارید
یک دم به غم و محنتِ خویشم بگذارید

یاران به میانِ من و آن مست مَیایید
گر می‌کُشد آن عربده کیشم بگذارید

روزی که بُرید از ره این کُشته‌ی عشقش
آنچه از دو سه روز از همه پیشم بگذارید

وحشی صفتم جامه‌ی سد پاره بدوزند
چسبیده به زخمِ دلِ ریشم بگذارید

#عاشق_جگرسوخته
#وحشی_بافقی
@Wahshi_Bafghi

ز من مپرس که در دستِ او دلت چون است
از او بپرس که انگشت‌هاش در خون است

و گر حدیث کنم تندرست را چه خبر؟
که اندرونِ جراحت رسیدگان چون است

#سعدی‌شیرین‌سخن
@Wahshi_Bafghi

جنونی داشتم زین پیش بازم آن جنون آمد
مرا تا چون برون آرد که پر غوغا درون آمد

که دارد باطل السحری که بر بازوی جان بندم
که جادوی قدیمی بر سر سحر و فسون آمد

ندانم چون شود انجام مجلس کان حریف افکن
میی افکند در ساغر کزان می بوی خون آمد

سپر انداختیم اینست اگر چین خم ابرو
که زور این کمان از بازوی طاقت فزون آمد

مرا خوانی و من دوری کنم با یک جهان رغبت
چنین باشد بلی‌آن کس که بختش واژگون آمد

مگو وحشی چگونه آمدت این مهر در سینه
همی‌دانم که خوب آمد نمی‌دانم که چون آمد

#وحشی‌_بافقی
@Wahshi_Bafghi

دلِ شاد از دلِ زارش خبر نی
تَنِ سالم زِ بیمارش خبر نی

نَه تَقصیره که این رَسم ِ قدیمه
که آزاد از گرفتارش خبر نی

#بابا_طاهر

@Wahshi_Bafghi

خونخواره راهی میروم تا خود به پایان کی رسد
پایی که این ره سر کند دیگر به دامان کی رسد؟

سهل است کار پای من گو درطلب فرسوده شو
این سر که من می‌بینمش لیکن به سامان کی رسد؟

گر چه توانی چاره‌ام سهل است گو دردم بُکُش
نتوان نهادن بدعتی عاشق به درمان کی رسد؟

جانی که پرسیدی از او کرده وداع کالبد
بر لب ستاده منتظر تا از تو فرمان کی رسد

داور دلم در تربیت شاخی برش نادیده کس
تا چون گلی زو بشکفد یا میوه‌ی آن کی رسد

نازم مشام شوق را ورنه صبا گر بگذرد
در مصر بر پیراهنی بویش به کنعان کی رسد

موری به جد بندد میان بزم سلیمان جا کند
تو سعی کن وحشی مگو کاینجان به جانان کی رسد

#عاشق_جگرسوخته
#وحشی‌_بافقی
@Wahshi_Bafghi

دوست داری که دوستدار کُشی
هر دلی را هزار بار کُشی

تو گرفتارِ عشق را ز نهان
دم دهی پس به آشکار کُشی

رشته‌ی جان سیه کنی چون شمع
عاشقی را که شمع‌وار کُشی

ما چراغ تو و تو آتش و باد
گر یکی برکنی هزار کُشی

کیسه لاغر شده، چه سیم کشی
صید فربه شده چه زار کُشی

جام پر بر دهی به مجلس می
غمگنان را به غم‌گسار کُشی

خنده را گو که سر مبر به شکر
چند شیران مرغزار کُشی

غمزه را گو که خون مریز به سحر
چند مردان روزگار کُشی

تشنه‌ی عشق را به جُستن آب
غرقه در آب انتظار کُشی

دولت عشق یار خاقانی است
تو همه دولتی که یار کُشی

#خاقانی
@Wahshi_Bafghi