ترامپ:

«من هفت جنگ را خاتمه دادم، و در واقع اگر جنگ‌های قبل را هم در نظر بگیری، سه مورد دیگر هم اضافه کنید، می‌شود ده جنگ.»

ده تا شد! هفته پیش می‌گفت شیش تا! 😁

خلاصه وقت ما ارزشمندتر از اینه که به تباهی دوران قاجار بپردازیم. دو تا دست داریم و صد مشکل! بذارید به کارهای واجب‌تر بپردازیم. خیلی گیر و گرفتاریم به خدا. حق ما نیست که تازه مجبور باشیم درگیر تتمهٔ قاجار هم باشیم. وجدان داشته باشید و دست از سر این مردم و مملکت بردارید. شما مشکل صدمِ مایید!

واقعاً آدم شرم نیابتی می‌گیره! خاطرات سفر مظفرالدین شاه به اروپا رو بخونید! همون کسی که مصدق یادش می‌ره بگه نفت ایران رو مفت و بدون تحقیق داد به دارسی... فقط مثل نوجوانی ۱۲ ساله درباره تعداد گنجیشک‌هایی که با تفنگ شکار کرده با شوق تعریف می‌کنه. واقعا دردناکه! این ملت که خواب بودند، اونی هم که باید بیدار می‌بود از همه خواب‌تر! ملت در کثافت فرو می‌رفت، شاهش به تعداد گنجشک‌هایی که با تفنگ زده بود افتخار می‌کرد. ملت داشتند از گرسنگی می‌مردند، احمدشاه حاضر نبود گندم رو به قیمت مناسب بفروشه — شاه دموکرات! تاریخ دردناکی داریم.

این قضیه "تطهیر پهلوی" هم شده تمام جوابی که بعضیا به نقدهای تاریخی بلدند بدن. یعنی هر نقدی به چپ و مصدق بکنی، جواب اصلی‌شون اینه که این "تطهیر پهلویه".

والا برای تطهیر پهلوی کافیه یک نگاهی به قجرها بندازید. انقدر وجودشون مترادف با فلاکت و بدبختیه که خودبخود پهلوی تطهیر می‌شه.

اتفاقاً به همین دلیل من گاهی کوشیده‌م تفکر منفی درباره قاجار رو تعدیل کنم. ولی خب از دست کسی کاری برنمیاد. ‌وقتی برای خوشگذرونی مملکت رو می‌فروختند، خیلی باید بی‌وطن و قبیله‌گرا باشید تا از این‌همه ویرانگری حمایت بکنید. تفکر قبیله‌ای هم متأسفانه همچنان مثل ته‌مونده‌ای از دوران پیشامدرن در ایران باقی مونده.

به همین دلیله که من واقعا خوشحال می‌شم این قبیله‌گرایان مرتجع که حاضر بودند ایران نابود بشه، ولی از سر سفره ایران بلند نشن، از من ناراحت باشن.

دوستان عزیز، امروز بحث گفتگوی تلفنی و حضوری با سه کشور اروپایی مطرح بود. من برداشت لارنس نورمن، خبرنگار وال‌استریت ژورنال، و باراک راوید، خبرنگار اکسیوس رو که همیشه پیگیر مذاکرات هسته‌ای بودند در ادامه تقديم می‌کنم.

این نقد مصدق‌دوستان رو در این فایل صوتی پاسخ دادم و البته بهانه‌ای شد تا به بسیاری مطالب که قبلاً اشاره‌ای نکرده بودم بپردازم. البته طبعاً این پاسخ در اصل برای شما عزیزانه که لطف می‌کنید و پیگیری می‌کنید، وگرنه کلاً مصدق برای طرفدارانش جایگاهی خلل‌‌ناپذیر داره و از جوابشون هم پیداست از دنیای فکری ما خیلی فاصله دارند.

بابت طولانی شدنش شرمنده

پیشنهاد می‌کنم این فایل‌ها رو در نظر داشته باشید:


▪️ «مصدق و راه‌آهن»

▪️«مصدق و رضاشاه»

▪️«ایران در خطر تجزیه ــ سال ۱۳۲۴»

▪️«مصدق، حزب توده و کمونیسم»

▪️«مصدق و پارلمان ــ قانون اختیارات

▪️«چه کسی کودتا کرد؟ مصدق یا شاه و زاهدی؟»

#شاهد_تاریخی

@Garajetadayoni | گاراژ

از کانال "مصدق به روایت تاریخ و اسناد" که فکر می‌کنم کانال اصلی مصدق‌دوستان باشه:


«مصدق، پهلوی و چماق نفت»؛ نقدی بر نوشته مهدی تدینی

آقای تدینی!
به شما یک پیشنهاد دوستانه داریم: راه دکتر موسی غنی‌نژاد را نروید. او سال‌ها مترجم و نظریه‌پرداز اقتصاد لیبرال در ایران بود، اما امروز دیگر کسی او را به عنوان اقتصاددان نمی‌شناسد؛ از او تنها به عنوان متولی مصدق‌ستیزی یاد می‌شود. شما مترجم نسبتا توانمندی هستید و استقبال خوبی از ترجمه‌های شما در جامعه شده است. اندیشه‌های لیبرال برای جامعه ایران آینده به کار می‌آید، پس حیف است با تکرار مباحث نخ‌نما علیه مصدق، خودتان را در همان جایگاه قرار دهید.

آقای تدینی!
شاهان پهلوی چه نسبتی با آزادی‌خواهی در دنیای لیبرال داشتند؟ رضاشاه با سانسور و اختناق، و محمدرضاشاه با ساواک و شکنجه، آیا جایی در تاریخ آزادی دارند؟ اگر ارادت به پهلوی‌ها انگیزه نوشته‌هایتان است، ضرورتی ندارد عَلَم مصدق‌ستیزی را به دست بگیرید. می‌توانید دوستدار پهلوی باشید، اما چرا باید برای این ارادت، تاریخ را تحریف کرد و مصدق را تخریب؟
آقای تدینی در یکی از نوشته‌های اخیرشان با نام «مصدق، پهلوی و چماق نفت» 
اقدام به نقد نادرست کنش دکترمصدق در مواجه ایشان با مسأله نفت و رضاشاه کردند. در ادامه ضمن بررسی ادعاهای جناب تدینی پاسخی به این مطلب خواهیم داد.

١- مغالطه در ریشه‌یابی مشکل
تدینی می‌گوید اگر قرارداد نفت ۱۹۳۳ در دوران دیکتاتوری رضاشاه غیرقانونی است، پس قرارداد دارسی در دوره قاجار نیز باید باطل باشد.
پاسخ روشن است: مصدق دقیقاً همین را می‌گفت. در قانون ملی شدن نفت، اصل بر لغو کلیه قراردادهای گذشته بود. اما در عرصه حقوق بین‌الملل، استناد به قرارداد تازه‌تر ۱۹۳۳ منطقی‌تر و مؤثرتر بود. انتخاب مصدق یک تاکتیک حقوقی هوشمندانه بود، نه تناقض.

٢- تحریف مبارزه رضاشاه
تدینی ادعا می‌کند رضاشاه در ابتدا قاطعانه مقابل انگلیس ایستاد و بعد عقب نشست. اسناد نشان می‌دهد که دعوای رضاشاه با شرکت نفت بیشتر تله‌ای بود که شرکت ایران و انگلیس برای رضاشاه پهن کرده بودند تا قرارداد دارسی را لغو کنند و در قرارداد جدید منافع قابل وصول گذشته را از بین ببرند اما رضاشاه با استبداد رای جلوی ایجاد منافع ملی را گرفت.
قرارداد ۱۹۳۳ نتیجه این چانه‌زنی بود: تمدید طولانی‌تر، امتیاز بیشتر برای انگلیس و سهم ناچیز برای ایران. به همین دلیل مصدق او را مسئول اصلی تثبیت سلطه انگلیس معرفی می‌کرد.

٣-اتهام «استفاده ابزاری از نفت»
تدینی می‌گوید مصدق از نفت اسلحه‌ای برای «تخریب پهلوی» ساخت.
واقعیت برعکس است: مصدق از نفت ابزار دفاع از استقلال ایران ساخت. اگر در این مسیر ناگزیر بود چهره وابسته و بی‌اختیار سلطنت را افشا کند، این تخریب نبود؛ روشنی‌بخشی تاریخی بود.

۴- نادیده گرفتن تفاوت مصدق با پیشگامان
تدینی یادآوری می‌کند که پیش از مصدق هم نمایندگانی مانند رحیمیان و اسکندری به لغو قرارداد فکر کرده بودند. درست است، اما اینان نتوانستند موضوع را به یک جنبش ملی فراگیر بدل کنند. هنر مصدق این بود که خواست ملی را از سطح شعار به عرصه بین‌المللی کشاند و به مسئله‌ای جهانی بدل کرد.

۵- تقلیل مبارزه به بازی قدرت
تدینی می‌نویسد مصدق «یکی دو گام تا برچیدن پهلوی فاصله داشت.» این تقلیل است. مصدق هرگز از چارچوب قانون اساسی خارج نشد و حتی در اوج اختلافات، پایبندی‌اش به مشروطه را حفظ کرد. این شاه و دربار بودند که با کودتا و دخالت خارجی، سرنوشت خود را رقم زدند.

در پایان باید عرض کرد نوشته مهدی تدینی بیش از آنکه تحلیل تاریخی باشد، توجیه سیاسی برای تطهیر پهلوی‌هاست. او تلاش دارد نقش مصدق را در ملی شدن نفت تخریب کند و رضاشاه را تبرئه. اما تاریخ روشن است:
اول: قرارداد ۱۹۳۳ خیانتی بود به منافع ایران.
دوم: مصدق نفت را به جنبشی ملی و جهانی بدل کرد.
سوم: هدف او دفاع از استقلال ملت بود، نه «بازی شخصی با شاه».

آقای تدینی! مترجم ماندن برای شما افتخار است؛ اما اگر بخواهید مثل غنی‌نژاد همه چیز را به مصدق‌ستیزی تقلیل دهید، نه به پهلوی‌ها عزتی می‌دهید و نه به خودتان اعتبار.
هیأت تحریره کانال مصدق به روایت تاریخ و اسناد

کانال مصدق به روایت تاریخ و اسناد، دوباره نقدی بر مطلب اخیر من نوشته که عیناً اینجا بازنشر می‌کنم.

نقد قبلی‌شون رو رپلای زدم

وقتی انتظار داشتی درخت چنار گلابی بده، بعد که نداده تعجب کردی!

@Garajetadayoni | گاراژ

در این فایل نظر سنجابی، رهبر جبهۀ ملی ــ گروه سیاسی پیرو مصدق ــ رو دربارۀ رضاشاه می‌شنوید.

خلاصۀ حرفش اینه که رضاشاه رو اول انگلیسی‌ها پیدا کردند، اما اگر رضاخان به جایگاه رضاشاهی رسید به تعبیر سنجابی «با کاردانی و کوشش‌های خودش» بود.

سنجابی می‌گه بعضیا فکر می‌کنند انگلیسی‌ها تمام مراحل حرکت رضاشاه رو چیده بودند؛ از فرماندهی قزاق تا تاج‌وتخت، اما در توصیف چنین نگرشی می‌گه: «اینها ناشی از ساده‌لوحی، و ناشی از اتکالی بودن ما، و ناشی از عقده‌ها و کینه‌هایی است که در ما نسبت به خارجی‌ها هست؛ با واقعیت تطبیق نمی‌کند...» (از دقیقۀ 1:50)

اما باید بگم، از قضا مصدق، پیشوای سنجابی، هم دقیقاً همیشه همین نظر رو دربارۀ رضاشاه داشت و از این مهمتر اینکه همیشه همین نظر رو دربارۀ رضاشاه در تأثیرگذارترین جاها ترویج می‌کرد (یعنی همین نظر که رضاشاه صفرتاصد دست‌پروده و مجری خواست انگلیس بود). اصلاً از نظریه‌های ــ البته بهتره بگم فرضیه‌های ــ اصلی مصدق همین بود که اول در ستایش دوران قاجار می‌گفت امتیاز گرفتن از شاهان قاجار سخت بود، و بعد می‌گفت اجنبی‌ها (یعنی انگلیسی‌ها) حکومتی آوردند (یعنی رضاشاه) تا دیگه برای گرفتن امتیاز درگیر پیچ‌وتاب وزرا و صاحب‌منصبان نشن و یکراست برن سراغ رئیس مملکت و او هم بگه «چشم» و راحت هر امتیازی می‌خوان بگیرند. این نظریه رو مصدق مثل شمشیری بالاسر محمدرضاشاه هم همیشه نگه داشته بود، و منتظر بود تا محمدرضاشاه در سال‌های ملی شدن نفت کوچک‌ترین مخالفتی با دولتش بکنه تا همین نظریه رو بی‌درنگ به محمدرضاشاه هم تعمیم بده. در اواخر دولتش که درگیری‎ش با دربار زیاد شد رفته‌رفته همین تعمیم رو در لفافه انجام می‌داد، و بعد از سرنگونی دولتش این حرف رو صراحتاً می‌گفت.

یکی از عجایب مصدق اینه که هیچ‌گاه قاجاریه رو به خاطر دادن اون امتیازِ گَل‌وگشاد و بی‌حساب‌وکتابِ نفت به دارسیِ انگلیسی ملامت نمی‌کرد، اما بی‌وقفه توپخانه‌ش علیه رضاشاه بابت تمدید امتیاز نفت فعال بود (که البته این بحث خیلی مفصله، و باید بعداً به صورت گفتار صوتی براتون توضیح بدم). دادن امتیاز نفت به دارسیِ انگلیسی از طرف قاجار هیچ‌گاه نشانۀ بدی نبود، اما تمدید قرارداد از سوی رضاشاه (با اینکه قرارداد تمدیدشده در کنار معایب، وجوه مثبتی هم داشت) نشانۀ جنایت بی‌همتای رضاشاه بود! اگر قرار باشه دربارۀ یک‌ بام و دو هوا، «اخلاق دوگانه» و تضادهای عقلانی و اخلاقی مصدق صحبت کنیم، کتابی دو سه جلدی لازمه ــ بی‌اغراق.

#شاهد_تاریخی
@Garajetadayoni | گاراژ

پیشنهاد آقای رئیس‌جمهور برای حل مشکل آب در تهران اینه که پایتخت از تهران که گاهی آب نداره، منتقل بشه به مکران که هیچ موقع آب نداره.

@Garajetadayoni | گاراژ

صداوسیما شدیداً طرفداران مذاکره رو می‌کوبه و تحقیر می‌کنه. حالا کسی هم چندان جرئت نکرده حرف از مذاکره بزنه، ولی خب صداوسیما به نظر دست پیش رو گرفته که کسی هم هوس نکنه دم از مذاکره بزنه.

دیگه باید بگیم، واقعیت صحنهٔ سیاسی همونی شد که می‌گفتند اگر جلیلی بیاد خواهد شد.

برجام احیا نشد. جنگ رخ داد، مذاکره به بن‌بست رسید، حتی روابط با اروپا تیره‌تر از قبل شد و در آستانه فعال شدن مکانیسم ماشه‌ایم که ممکنه با مداخله مجلس به خروج از ان‌پی‌تی منجر بشه.

این بدترین سناریوی ممکن بود که جلیلی هم بعید بود تا این درجه بهش تن بده.

@Garajetadayoni | گاراژ

انتخاب! آخه این چه خبریه!؟ یه چک کن ببین چند تا آناناس براش آوردند، حتما اطلاع‌رسانی کن.

البته کسانی مثل تریتا پارسی بیش از اینکه تحلیلگر سیاسی یا کارشناس باشند، بازیگر سیاسی‌اند. یعنی هر چی می‌گن در راستای رسیدن به اهداف سیاسی‌شونه. هیچ موقع در مواضع این افراد نباید در جستجوی تحلیل بود. اینجا هم به نظر، منظور اصلی‌ش، بخش دوم حرفشه.

ادعای پارسی، از چهره‌های کلیدی نایاک:

جنگ بعدی اسرائیل و ایران در راه است. اما احتمالاً خونین‌تر از اولی خواهد بود. آمریکا باید از این جنگ دور بماند — اما به نظر می‌رسد ترامپ اجازه خواهد داد که آمریکا دوباره به جنگ دیگری از جنگ‌های اسرائیل کشیده شود

@Garajetadayoni | گاراژ

فعلاً فقط افت کیفیت داریم! جی‌پی‌اس تعطیل! خب راه‌حل چیه؟ فقط می‌گن مردم مشکل پیدا کردند. این رو که خودمون می‌دونیم، از افت کیفیت هم خبر داریم، راه‌حل‌تون چیه؟!

@Garajetadayoni | گاراژ

بالاخره کدوم؟🤔

@Garajetadayoni | گاراژ

اینم جنوب تهران 🙄

@Garajetadayoni | گاراژ

آتش‌سوزی شمال غرب تهران

@Garajetadayoni | گاراژ

این‌طور که پیداست باید ترامپ بگه دخترش هم یه نامه به پوتین بنویسه

دو منبع آگاه روز یکشنبه گزارش دادند که شروط صلحی که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، در نشست خود با دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا مطرح کرده، شامل خروج کامل اوکراین از دو منطقه شرقی بوده است.

برداشت خبرنگار اکونومیست (Shashank Joshi):

حالا چه می‌شود؟ به‌وضوح نوعی چارچوب توافق شده که ترامپ اکنون آن را به اوکراین و متحدانش ارائه خواهد کرد. پوتین آشکارا از آن راضی است—همان‌طور که تازه دیدیم—او می‌خواهد مطمئن شود که در صورت رد این طرح، اوکراین یا اروپایی‌ها مقصر شناخته شوند. نکته مهم این است که آیا این یک آتش‌بس واقعی است، یک آتش‌بس جزئی، یا شامل تبادل اراضی و موارد مشابه می‌شود.

برای مثال، برداشت نظاره‌گران:

جیسون برودسکی:
«بیانیه‌های کوتاه، بدون پرسش، و لغو ناهار. بله، من با @sentdefender موافقم، فکر نمی‌کنم این دیدار آن‌طور که بعضی‌ها تصور می‌کردند خوب پیش رفته باشد.»

OSINTdefender:
مقام‌های کاخ سفید اعلام کردند که ناهار بین هیأت‌های آمریکا و روسیه لغو شده و افزودند که رئیس‌جمهور ترامپ بلافاصله به واشنگتن بازخواهد گشت.

کنفرانس کوتاه بود. اجازه ندادند خبرنگاران سوال بپرسند. تعارفاتی رد و بدل شد.

ترامپ گفت دربارهٔ خیلی مسائل با پوتین توافق داره، دربارهٔ یک مسئله هنوز نداره — اما هیچ کدوم رو باز نکرد. کلی‌گویی کرد فقط.

گفت باید با مقامات ناتو و زلنسکی تماس بگيرم.

برنامهٔ نهار هم داشتند که کنسل شد.

کنفرانس مطبوعاتی مشترک برگزار می‌کنند. الان معلوم می‌شه چه خبر بوده اون تو 🪰

اتمام جلسۀ پوتین و ترامپ

ترامپ پز هواپیمای موردعلاقه‌ش رو هم داد

@Garajetadayoni | گاراژ

🚨

بالاخره!

خبرنگار از پوتین می‌پرسه: "رئیس‌جمهور پوتین، آیا به کشتن غیرنظامیان پایان می‌دهید؟"، پوتین می‌گه "نمی‌شنوم".

@Garajetadayoni | گاراژ

اطلاعات به‌دردنخور:

فاصلۀ واشنگتن تا آلاسکا با پرواز هفت ساعته، به اندازۀ فاصلۀ پرواز از واشنگتن تا لندن.

برای اینکه این پاراگراف رو با یک مثال دقیق از کمونیست‌های ایرانی متوجه بشید، یه مرور بر این پست کنید:

https://t.me/Garajetadayoni/4167

«روس‌ها و افتخار به شوروی»

حالا اگر کمی دربارۀ این افتخار روس‌ها به گذشتۀ کمونیستی‌شون فکر کنید، نتایج جالبی می‌گیرید.

روسیه اگر تبدیل به شوروی شد، بر اساس اصول «ملی» نبود، بلکه بر اساس نفی ملیت بود.

برای کسانی که با ایدئولوژی مارکسیستی آشنایی ندارند، یک مثال از خودمون می‌زنم.

حتماً فرق «ملت» و «امت» رو به خوبی می‌دونید. ملت محصور و متعلق به یک کشوره، اما امت مرزهای کشوری نداره؛ پراکنده در کل دنیاست. مثلاً از دید امت اسلامی، کل مردم بنگلادش عضو «امت اسلام» هستند، اما در یک ایالت آمریکا اعضای امت شاید فقط چند ده هزار نفر یا حتی زیر ده هزار نفر باشه. بین اون میلیون‌ها بنگلادشی و اون چند هزار نفر هیچ فرقی وجود نداره. هر دو اینها عوض امت‌اند. اولویت امت‌گرایی بر ملی‌گرایی هم اینجاست که می‌گه: رابطۀ فردِ ایرانی با عضوی از امت اُولاست بر رابطه‌ش با شهروند کشور خودش. در واقع، رابطه‌ش با شهروند کشور خودش هم به این دلیله که مردم کشور خودش، بخشی از امت‌اند. ــ این دیدگاه شاید الان خیلی رادیکال به نظر بیاد، ولی خب بوده و هست دیگه.

این البته یک مثال بود، و ربطی با بخش بعدی حرفم نداره، فقط مثال زدم تا اصل قضیه رو درک کنید.

رابطۀ «ملی‌گرایی» و «مارکسیسم» (یا کمونیسم) هم دقیقاً همین‌طوره. در دیدگاه مارکسیستی ما «ناسیون» (ملت) اصلاً نداریم، که بخواییم حالا «ناسیونالیسم» (ملی‌گرایی) داشته باشیم. مارکسیسم در برابرِ ناسیونالیسم، «انترناسیونالیسم» (بین‌الملل‌گرایی) رو قرار می‌ده. در اینجا یک شهروند روس کمونیست ــ در تئوری ــ قبل از اینکه ملیت روس داشته باشه، ملیتِ پرولتارایی (یعنی کارگری، یا رنجبری) داره، و پیوندش با دیگر رنجبران و کارگران جهان اولاست بر رابطه‌ش با یک روس دیگه. در این ایدئولوژی دیگه جایی برای ملی‌گرایی نیست. اصلاً مرزهای ملیت متلاشی می‌شه.

بنابراین، پایۀ شکل‌گیری «اتحاد جماهیر شوروی» چی بود؟ نفی ملیت روس. البته در اون شورایی هم که همراه با لنین کودتا کردند و در انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ قدرت رو قبضه کردند، از یازده نفر، فقط دو سه نفر روس بودند، بقیه ملیت‌های دیگه داشتند ــ و اکثراً یهودی بودند.

به این ترتیب: اصلاً شوروی با نفی روس‌گرایی شکل گرفت. منتها بخشی از روس‌ها در همون زمان هم فهمیدند این ایدئولوژی مارکسیستی با اینکه بین‌الملل‌گراست در نهایت بد هم نشد! چون به هر حال کانون این امپراتوریِ کمونیستی مسکوئه! بنابراین، امیال ناپیدای ناسیونالیست‌های روس هم ارضا شد.

اما خود روسیه محال بود بتونه هیچ موقع چیزی در حد اتحاد جماهیر شوروی بسازه، بلکه مارکسیسم بهش کمک کرد تا این امپراتوری رو بسازه. طبعاً هر موقع گندِ این ایدئولوژی درمی‌اومد، رشتۀ پیونددهنده‌ش هم از بین می‌رفت... وقتی مارکسیسمِ لنینیستی به ته خط رسید، اتحاد جماهیر شوروی هم به ته خط رسید؛ و دیدیم چه شد.

بنابراین، افتخار به اتحاد جماهیر شوروی، در واقع افتخار به یک ایدئولوژیه که به زباله‌دان تاریخ رفته! اصلاً هم روسی نیست!

نتیجه‌گیری: افتخار به شوروی یا نتیجۀ مارکسیست بودنه، یا نتیجۀ هویت‌باختگی روس.

چرا؟ چون شوروی رو ملی‌گرایی روس نساخته بود، بلکه نیروی اصلی‌ش انترناسیونالیسم مارکسیستی بود.

امیدوارم سختش نکرده باشم.

@Garajetadayoni | گاراژ

لاوروف رسید به آلاسکا، پوتین هم به زودی میاد.

روی لباس لاوروف حک شده: CCCP که یعنی "اتحاد جماهیر شوروی" — اینام با این توهماتشون! فعلا فقط روس‌ها هستند که به سابقه کمونیستی‌شون افتخار می‌کنند.

@Garajetadayoni | گاراژ

واکنش برخی از مخالفان حزب‌الله؛

حزب نیروهای لبنانی: حزب‌الله قصد رویارویی با ارتش و کشور را دارد.

ندیم جمیل، نماینده مجلس لبنان: تا زمانی که سلاح‌های حزب‌الله خارج از اختیار دولت باشد، حیات برای لبنان معنایی ندارد و دولت باید قاطعانه عمل کند.

نعیم قاسم، دبیرکل «حزب‌الله»، هشدار داد اگر دولت این کشور اقدام به مقابله با این گروه کند، «زندگی در لبنان» از بین خواهد رفت. او گفت: «لبنان فقط با حضور تمام عناصرش ساخته می‌شود و اگر بخواهید مقابله کنید و ما را از میان بردارید، زندگی در لبنان ادامه نخواهد داشت.»
او هشدار داد این اقدام می‌تواند به «جنگ داخلی» منجر شود.

او همچنین گفت دولت لبنان در صورت فروپاشی اوضاع داخلی، مسئول پیامدهای آن خواهد بود. دبیرکل حزب‌الله افزود: «این دولت دستور آمریکا و اسرائیل را برای پایان دادن به مقاومت اجرا می‌کند، حتی اگر این کار به جنگ و فتنه داخلی منجر شود.»

@Garajetadayoni | گاراژ

خدمت سربازی

یه گزارش نسبتاً مفصل ببینید از چندوچون خدمت سربازی در سال ۱۳۴۰. نیازی به توضیح اضافه نداره، گزارشگر خودش توضیح می‌ده؛ از اعزام تا تمرین، از غذا تا خوابگاه...

البته به امید اینکه هر چه زودتر خدمت نظام وظیفه در ایران لغو بشه و سیاستمداران متوجه بشن دو سال زودتر وارد "بازار کار" شدن، مزایای بیشتری برای کشور داره. شخصاً برای شغل نظامی احترام و ارزش زیادی قائلم، اما قطعاً بازار بهتر از هر پادگانی می‌تونه جوانان رو به عناصر مفیدی برای جامعه بدل کنه. دفاع نظامی از کشور هم باید بر عهدهٔ ارتش حرفه‌ای باشه — یعنی کسانی که شغلشون نظامیه.

#ویدئوی_تاریخی

@Garajetadayoni | گاراژ

فکر کنم وزیر خارجۀ عمان بالاخره ناامید شد. نیروی تازه‌نفس وارد شده. بدبخت خبر نداره وارد چه وادی بی‌پایانی شده. وسط راه از تشنگی و گرسنگی هلاک می‌شه... تازه ممکنه اسکلت وزرای خارجۀ پیشین عمان و قطر رو هم در راه ببینه

یه مثال روشن... شما می‌تونید تیتر و محتوای تمام روزنامه‌های به اصطلاح خصوصی رو در رسانۀ دولتی، بدون اینکه بابت محتواش نگران باشی، روخوانی کنی. خب این یعنی چی؟ یعنی اون روزنامه‌ها زیر برند خصوصی همون محتوای دولتی رو بازتولید می‌کنند.

فیلم‌های بخش خصوصی رو هم می‌تونید در رسانۀ سخخخت‌گیر دولتی نشون بدید! فقط نهایتاً یه جاهایی شاید لازم باشه آستین بازیگر زن رو بلندتر کنید. خب این یعنی چی؟ یعنی همون محتوای مطلوب دولتی در سینمای خصوصی ساخته شده

در این مملکت هر چیزی ممکنه اصلاح بشه الا صداوسیما. ممکنه خیلی چیزها که فکرش رو نمی‌کنیم، اصلاح بشه ــ به فرض محال ــ اما اصلاح صداوسیما محاله. چون کار صداوسیما خیلی مهمتر از اون چیزیه که بشه امید داشت اصلاح بشه. تحلیل اینکه صداوسیما چطوری چنین کارکرد بنیادینی رو پیدا کرد، سخت نیست... که خب بگذریم.

اما بحث کانال خصوصی... فرض کنیم ــ باز هم به فرض محال ــ مجوز کانال خصوصی داده شد. مگه روزنامۀ خصوصی نداریم؟ مگه ناشران خصوصی نیستند؟ مگه سینما خصوصی نیست؟ وقتی مجموعه قوانین و مقررات دولتی بر بخش خصوصی حاکم باشه و عدم رعایت این قوانین هم با مجازات یا لغو مجوز همراه باشه، از اون بخش خصوصی فقط یک ظاهر توخالی باقی می‌مونه. مثلاً الان کتاب رو ناشران خصوصی منتشر می‌کنند، اما مجوز رو کی می‌ده؟ کاملاً هم بخش خصوصیه. اما دولت بر محتوای تولیدشده در بخش خصوصی نظارت کامل می‌کنه.

وقتی خط‌مشی، دایرۀ مجاز، محتوای مجاز و میزان آزادی عملِ بخش خصوصی رو دولت تعیین کنه، بخش خصوصی به شعبه‌های بخش دولتی تبدیل می‌شه و ماهیت خودش رو از دست می‌ده.

بنابراین، تأکید بر «خصوصی» می‌تونه کاملاً گمراه‌کننده باشه. روزنامه‌ای که به خاطر یک جملۀ غیرمجاز ــ نمی‌گم یک شماره یا یک مقاله، فقط یک «جمله» ــ در تیررس برخورد دولتی قرار داره، خصوصی بودنش بی‌محتواست. در نهایت حتی می‌تونم یه نتیجه‌گیری تراژیک کنم: این نوع خصوصی‌سازی نتیجه‌ش این می‌شه که محتوای دولتی با پول و بِرَند بخش خصوصی ترویج بشه.

@Garajetadayoni | گاراژ

رئیس جمهور لبنان در دیدار با علی لاریجانی:

دوستی‌ای که می‌خواهیم بین لبنان و ایران برقرار شود، نباید از طریق یک بخش از لبنانی‌ها باشد، بلکه باید با همه لبنانی‌ها باشد.

هیچ طرفی بدون هیچ استثنایی مجاز به حمل سلاح و تکیه بر قدرت‌های خارجی نیست.

@Garajetadayoni | گاراژ

خبرنگار وال‌استریت ژورنال:

بارو، وزیر خارجه فرانسه، در اینجا وضعیت موجود را که در نامه مربوط به آغاز فرایند «بازگشت خودکار تحریم‌ها» (SnapBack) به دبیرکل سازمان ملل ارسال شده، تأیید می‌کند. او همچنین تأیید کرده که پیشنهاد به تعویق انداختن مکانیسم ماشه همچنان برقرار است و گفته: «این پیشنهاد تا امروز بدون دریافت پاسخی از سوی ایران پابرجاست.» کمتر از سه هفته تا پایان اوت باقی مانده است.

ژان-نوئل بارو نوشته است: «ایران تحت هیچ شرایطی نباید به سلاح هسته‌ای دسترسی پیدا کند. اگر ایران به نقض تعهدات بین‌المللی خود ادامه دهد، فرانسه به همراه شرکای آلمانی و بریتانیایی خود تحریم‌های جهانی بر فروش سلاح، تجهیزات هسته‌ای و محدودیت‌های بانکی که ۱۰ سال پیش لغو شده بود را دوباره اعمال خواهند کرد.»

@Garajetadayoni | گاراژ

وسط دو جنگ؟ 🤔

چه چیزایی آدم می‌بینه!

@Garajetadayoni | گاراژ

فرانسه، آلمان و بریتانیا قصد دارند در صورت خودداری ایران از مذاکره دربارهٔ برنامهٔ هسته‌ای مکانیسم ماشه رو فعال کنند: وزرای امور خارجه گروه موسوم به تروئیکای اروپا روز سه‌شنبه به سازمان ملل متحد نامه نوشتند تا در صورت عدم اقدام ایران، احتمال بازگشت تحریم‌ها از طریق مکانیسم ماشه را مطرح کنند.

@Garajetadayoni | گاراژ