بازار ما و «معجزه» سیاست‌های حمایتی

سیاست‌گذاری این روزای بازار دقیقاً شبیه یه تیم فوتباله که مهاجم توپ رو می‌گیره میره سمت دروازه،
اما همون مربی تیم می‌پره وسط زمین، جلوی بازیکن خودشو می‌گیره که توپ نره تو گل!
آخرشم توقع دارن تیم ببره.

هر بار می‌خوان حمایت کنن، یه قانون نصفه‌نیمه می‌ذارن که بیشتر از اینکه کمک کنه، ذهن سرمایه‌گذار رو آشفته می‌کنه.
سرمایه‌گذار هم مثل بازیکنی می‌مونه که نمی‌دونه باید حمله کنه یا برگرده دفاع؛ نتیجه‌اش میشه سردرگمی مطلق.

بازار به قانون درست و شفاف نیاز داره، نه قوانین من‌درآوردی که بیشتر شبیه دود کردن سرگین توی آخور باشه.
جریان پول فقط وقتی راه خودش رو پیدا می‌کنه که آزاد باشه، وگرنه توی باتلاق محدودیت‌ها خفه میشه.

و حالا دوباره یه تز و قانون تازه: «حجم مبنای پویا»!
پول هر جا محدود بشه فرار می‌کنه.
چرا قبول نمی‌کنید حجم مبنا از ریشه پارامتر بی‌مصرفیه؟ به‌جای حذف کامل، هی با اسم و فرم جدید محدودترش می‌کنید. انگار ابرو رو درست می‌کنید ولی چشم رو هم کور می‌کنید. / پارسا هروی

@mortezaebad

از روزی که تو مجازی دستم به نوشتن گرم شد طنز و شادی و شوخی‌ بخش پررنگی از فعالیتم بود، کما اینکه تو واقعیت هم همیشه گفتم و خندیدم.
به جد معتقدم اونهایی که تلاش به خندیدن و خنداندن و شادی میکنند بیشتر غم روزگار و درد را فهمیده اند.

این اواخر یعنی بعد از فوت بابام خودم هم حس کردم اون روحیه سابق رو ندارم و اینو تو نوشته هام و رفتارم میشد دید.

چون معتقدم حق ندارم کسی رو غمگین کنم، برای همین کمتر و کمتر نوشتم.

شرایط مملکت، اوضاع اقتصادی مردم و البته غم شخصی خودم، هم تو فعایت مجازی ام و هم در دنیای واقعی روی رفتارم اثر گذاشت.

کم حوصله شدم، پرخاشگر و عصبی و بدقول شدم و معتقدم این تلخی رو حق ندارم با نوشتن یا هر چیزی به بقیه منتقل کنم چون هر کسی به اندازه ظرف خودش مشکل و درد دارد و من ولو با یک نوشته حق ندارم مضاعف باشم. برای همین تصمیم گرفتم برای مدتی(شاید همیشگی) ریکاوری کنم و دور باشم از نوشتن عمومی و کانال.

اینجا رو به آقا پارسا می سپارم.

یاحق.

@mortezaebad