وقتی به گذشته باز می گردیم یکی از مبانی جنگ 12 روزه تلقی دشمن از کم بودن هزینه اقدام علیه ایران بوده است. مجموعه ای از رویدادها، رژیم اسراییل و امریکا را به این اشتباه محاسباتی مبتلا کرد که هزینه اقدام علیه ایران غیرقابل تحمل نخواهد بود. آنها زمانی فهمیدند این محاسبه اشتباه است که دیگر دیر شده و با ایران درگیر شده بودند.
هزینه مند کردن اقدام دشمن، یک اصل جایگزین ناپذیر در طرح ریزی امنیت ملی است. اگر دشمن هزینه نپردازد به تدریج به ریسک های بزرگ تر تمایل پیدا خواهد کرد. ریشه اشتباه محاسباتی دشمن، تفسیر نادرست از اراده ماست و اراده ما قبل از هر جای دیگر در طرح ریزی پاسخ ها نمایان می شود.
آژانس احتمالا قطعنامه ای جدید درباره ایران صادر خواهد کرد. تا اینجا اهمیتی ندارد. گرچه فعلا بحث ارجاع به شورای امنیت در کار نیست، اما شاید در مقطع فعلی به دلیل موضع خاص روسیه و چین، نیویورک اساسا جای مناسب تری برای بررسی پرونده ایران، نسبت به وین باشد. چه پرونده در وین بماند و چه به نیویورک برود، قطعنامه آژانس واکنش لازم دارد.
مجلس با تصویب قانون منع دسترسی آژانس، ضربه مهلکی به زیرساخت جمع آوری اطلاعاتی دشمن در داخل کشور وارد کرده است. همه اراده دشمن اکنون این است که رخنه ای در این وضعیت ایجاد کرده و خلا اطلاعاتی خود را به نحوی پر کند. گرچه ایران عضو پادمان است، اما آژانس هم می فهمد که پادمان به شکل سابق پس از حمله غیرقانونی به تاسیسات ایران قابل اجرا نیست.
اگر قطعنامه ای صادر شود، مسئله محوری آن بازرسی ها خواهد بود. در ایران مسئله را باید اینگونه تفسیر کرد که موضوع بازرسی در کنار مسئله مواد، دغدغه اصلی غرب پس از شکست در حمله به ایران است و هدف از فشارهای دیپلماتیک به ایران این است که آنچه با جنگ به دست نیامد با مذاکره به دست بیاید.
عدم دسترسی آژانس به تاسیسات ضربه خورده و اصرار بر حفظ مواد غنی شده در ایران، بخشی کلیدی از راهبرد بازدارندگی پساجنگ ایران است که برای حفظ آن نباید از هزینه های دیپلماتیک هراس داشت. مسئله دشمن اکنون این است که ببیند اراده ایران پس از جنگ چگونه تغییر کرده و این اراده خود را در تعریف همین خطوط قرمز نشان خواهد داد.
پس از صدور هر قطعنامه باید به آن قاطعانه واکنش نشان داد و از آن به عنوان فرصتی برای برداشتن گام های معنادار در فناوری صلح آمیز هسته ای استفاده کرد. دشمن باید دریابد معادلات پس از جنگ عوض شده و هزینه هر اقدامی توسعه مضاعف صنعت هسته ای خواهد بود. اینگونه است که معادلات دوباره نوشته می شود.
@mahdi_mohammadi61