⁨ وقتی کودک خردسال یا دبستانی می‌گوید: «دوست دارم همان چیزی را داشته باشم که دوستم دارد» چه باید کرد؟

۱. همدلی و نام بردن نیاز
بهتر است ابتدا احساس او را درک و بیان کنید:
«می‌فهمم چرا دوست داری همان عروسک/ماشین را داشته باشی. این کمک می‌کند احساس تعلق کنی.»
کودکان در این سن خود را با همسالان مقایسه و وسایل را نشانه تعلق می‌دانند.

۲. تعیین حد و مرز همراه با حمایت از خودمختاری
به جای «چون من گفتم نه» دلیل بیاورید، احساس او را بپذیرید و گزینه‌هایی بدهید (مثل اضافه کردن به فهرست تولد یا پس‌انداز).
پژوهش‌ها نشان می‌دهند والدگری حمایت‌گر از خودمختاری باعث می‌شود کودک قوانین را بپذیرد و همکاری کند.

۳. آموزش تعویق لذت (صبر کردن)
می‌توان قلک یا جدول برچسب ساخت تا کودک نزدیک شدن به هدف را ببیند.
مطالعات کلاسیک «تأخیر در ارضا» نشان می‌دهند کودکان با راهبردهایی مثل حواس‌پرتی یا برنامه‌ریزی راحت‌تر صبر می‌کنند.

۴. تمرین قدردانی برای کاهش مادی‌گرایی
هر شب سه چیز خوب روز را بگویید (ترجیحاً مربوط به روابط).
پژوهش‌ها نشان می‌دهند تمرین‌های کوتاه قدردانی باعث کاهش مادی‌گرایی و افزایش سخاوت کودکان می‌شود.

۵. آموزش رسانه‌ای فعال
به کودک توضیح دهید که تبلیغات برای جذاب‌تر نشان دادن کالا طراحی شده‌اند.
والدینی که به‌جای ممنوعیت، گفت‌وگوی فعال درباره تبلیغات دارند، فرزندانی با خودتنظیمی بهتر پرورش می‌دهند.

۶. پرهیز از «نه» خشک و مطلق
ممنوعیت کامل میل کودک را بیشتر می‌کند. بیان محدودیت همراه با دلیل و انتخاب، لجاجت را کمتر می‌کند.

۷. گاهی «بله» آگاهانه
اگر وسیله‌ای شرط مشارکت در بازی جمعی باشد، خرید برنامه‌ریزی‌شده (در حد بودجه) احساس تعلق کودک را تقویت می‌کند. البته همراه با گفت‌وگو درباره ارزش‌ها.

۸. صحبت شفاف و ساده درباره پول
به کودک نشان دهید خرید چیزی یعنی عقب انداختن چیز. پس‌انداز، خرج و بخشش را ساده و قابل فهم تمرین کنید. این کار پیش‌بینی‌کننده رفتار مالی سالم است.

مثال‌های کاربردی برای والدین

- حد و مرز همراه با همدلی و انتخاب
«می‌دانم چرا دوست داری همان ماشین را داشته باشی. امروز نمی‌خریمش. دوست داری (الف) به لیست تولدت اضافه کنیم، یا (ب) از پول توجیبی‌ات پس‌انداز کنی؟»

- گفت‌وگو درباره تبلیغ
«این ویدئو عروسک را جادویی نشان می‌دهد. تبلیغ‌ها دقیقاً همین کار را می‌کنند. بیا یک بررسی واقعی از یک بچه دیگر ببینیم.»

- تمرین قدردانی
«امروز چیزی لذت‌بخش در بازی با دوستت جدا از اسباب‌بازی نام ببر. بعد می‌توانیم آن را به فهرست آرزوها اضافه کنیم.»⁩

انضباط مثبت چگونه زندگی فرزندان‌مان را متحول می کند؟

✍️ سواد زندگی؛ مریم طرزی

🔹 انضباط مثبت فراتر از یک روش فرزندپروری است؛ فلسفه‌ای است که بر پایه احترام متقابل، درک و توانمندسازی بنا شده است. اگر برآنید فرزندتان نه تنها به ارزش‌های اخلاقی و احترام به دیگران پایبند باشد، بلکه قدرت درونی برای شکل‌دهی به معیارهای شخصی خود را پیدا کند و در نهایت به یک فرد مستقل و مسئولیت‌پذیر تبدیل شود، رویکرد انضباط مثبت کلید تحقق این خواسته شماست.

asriran.com/004bv6

بسیاری از والدین فکر می‌کنند اگر درباره این موضوع با فرزندانشان حرف نزنند، بچه‌ها کمتر آسیب می‌بینند. اما واقعیت این است که سکوت، آسیب را بیشتر می‌کند.

کودکان، حتی اگر کوچک باشند، تغییرات را به‌خوبی حس می‌کنند. وقتی چیزی به آن‌ها گفته نمی‌شود، اغلب با خیال‌پردازی‌های خودشان جای خالی اطلاعات را پر می‌کنند و معمولاً نتیجه می‌گیرند: «حتماً من مقصرم.»

۳ مورد از دلایل اهمیت صحبت با فرزندان درباره طلاق:

🔹جلوگیری از احساس گناه در کودکان
کودکانی که توضیح روشنی دریافت نمی‌کنند، معمولاً فکر می‌کنند رفتار یا اشتباهات خودشان دلیل جدایی والدین بوده است. گفت‌وگوی شفاف به آن‌ها نشان می‌دهد این تصمیم مربوط به رابطه والدین است، نه فرزندان.

🔹حفظ اعتماد و احساس امنیت
وقتی والدین با صداقت و آرامش با فرزندان صحبت می‌کنند، کودک مطمئن می‌شود که همچنان دوست‌داشتنی و ارزشمند است. این حس امنیت، سپری مهم در برابر اضطراب‌ها و نگرانی‌های اوست.

🔹یادگیری بیان احساسات
صحبت کردن درباره طلاق الگویی برای کودک می‌سازد. او یاد می‌گیرد احساسات خودش را ـ چه غم، چه خشم یا سردرگمی ـ بیان کند. این مهارت مهمی است که از بروز مشکلات روانی در آینده پیشگیری می‌کند.

🔹تقویت رابطه والد ـ فرزند
حتی اگر والدین دیگر کنار هم زندگی نکنند، صحبت کردن با کودک نشان می‌دهد که «رابطه ما با تو همچنان ادامه دارد.» این پیام، احساس تنهایی و رهاشدگی را در کودک کاهش می‌دهد.

🔹آمادگی برای تغییرات واقعی
طلاق اغلب تغییراتی مثل جابجایی خانه، دیدار با والد در زمان‌های مشخص یا تغییر شرایط مالی به‌دنبال دارد. صحبت کردن درباره این تغییرات، کودک را آماده می‌کند و میزان شوک و استرس او را کاهش می‌دهد.