هر بار یک مصیبت تازه
این غم که رفت، یک غمِ دیگر
در سینه‌ات عزای عمومی‌ست
هربار یک محرم دیگر

پشت سرت: گذشته‌ی تاریک
آینده: امتدادِ سیاهی
راهت نداده‌اند به بازی
مانند کودکی سرِراهی

ای کورِ خواب‌دیده، چه سخت است
کابوس‌های گُنگ ببینی
این که نهنگ باشی و خود را
یک‌دفعه توی تُنگ ببینی

فصل سپید و سرخ شدن نیست
باید که سبز و کال بیفتی
یک صفحه شعر باشی و هربار
در سطلِ آشغال بیفتی.


#حامد_ابراهیم‌پور


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

یارای بی تو زیستنم نیست، بیش از این
تاب غم تو بیشتر است، از توان من
گو باد شام آخر من، شام وصل تو
ای بوسه‌ات شراب و دهان تو، نان من


#حسین_منزوی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

وارطان! بهار خنده زد و ارغوان شکفت.
در خانه، زیر پنجره گل داد یاس پیر،
دست از گمان بدار!
بودن به از نبود شدن، خاصه در بهار…»
وارطان سخن نگفت،
سرافراز
دندان خشم بر جگرِ خسته بست و رفت

« وارطان ! سخن بگو!
مرغ سکوت، جوجه‌ی مرگی فجیع را
در آشیان به بیضه نشسته‌ست!»
وارطان سخن نگفت،
چو خورشید
از تیرگی بر آمد و در خون نشست و رفت
وارطان سخن نگفت
وارطان ستاره بود:
یک دم درین ظلام درخشید و جست و رفت.

وارطان سخن نگفت
وارطان بنفشه بود:
گل داد و
مژده داد: «زمستان شکست»
و
رفت…


#احمد_شاملو


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

دوستش ندارم دیگر، مسلم است، اما
شاید که دوستش دارم.
چه کوتاهست عشق،
چه درازست فراموشی.


#پابلو_نرودا


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

می‌آیم و در به‌ روی من می‌بندی
می‌گریم و بر گریه‌ی من می‌خندی

پشتم چو کمان کردی و چون تیر مرا،
در خویش کشیدی و به دور افکندی...


#خواجوی_کرمانی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem