شهاب الدین حائری شیرازی : شما تحصیلات حوزوی و معلومات لازم برای مباحث فقهی که ادعا می کنید را ندارید.

محمد هاشمی گلپایگانی: بنده صد جلد کتاب تالیف و تدوین کردم!!

🔶 مناظره شهاب‌الدین حائری شیرازی و محمد هاشمی گلپایگانی(دبیرسابق ستاد امر به معروف)


فیلم کامل این گفتگو در یوتوب آزاد:
https://youtu.be/pcZoEh_hStU


🆔@AzadSocial
https://t.me/virayeshe_zehn

❤️ مهرورزی بی دریغ، کار خداست و بندگان کمال یافته اش

✍️شهاب الدین حائری شیرازی

در این روزگار تلخ تر از زهر، هنوز افرادی هستند که خلاقیت دارند در دادن یک حس خوب به خلق الله.
خدا عاشق همین بندگان کم حجابش هم هست، همین ها که جماعت جاهلِ متعصبِ مشغولِ به معصیت کبیره ی بدگمان کردن خلق، به الله، و متنفر کردن خلق از دین، به هر نحو شده می خواهند هر اذیت و آزاری شده به نام دین به آنها برسانند.


از وحى خداوند به داوود (ع) است: اى داوود! اگر آنان كه از من رويگردان شدند، مى دانستند كه چگونه در انتظارشان هستم و چه مهرى نسبت به آنان دارم و چه قدر مشتاقم كه معصيتشان را ترك كنند، از اشتياق من مى مردند و از عشق و محبّت ،بند از بندشان جدا مى شد.

اى داوود! اين نظر من است درباره كسانى كه از من رويگردان شده اند پس توجه من درباره روى آورندگان به من ،چگونه خواهد بود؟!

اى داوود! بيشترين نياز بنده به من ، هنگامى است كه از من احساس بى نيازى كند و بيشترين شفقت و مهر من به بنده ، هنگامى است كه از من رويگردان شود و بيشترين ارجمندى بنده ام نزد من ، هنگامى است كه به سوى من بازگردد.
متن کامل روایت

📹 پخش حس خوب
شیراز

@virayeshe_zehn

🔴 می خواهی چه کنی؟!

آقای پزشکیان! بگذارید به عنوان یک روزنامه نگار مستقل، بی رودربایستی با شما مصاحبه انجام دهم.

✍️احمد زیدآبادی

در تمام سال‌های عمرم بازارِ شب عید را تا این اندازه بی‌رونق ندیده‌ بودم.
انگار قدرت خرید اکثریت مردم به سمت صفر میل کرده است! این موضوع از لحاظ اقتصادی فاجعه‌بار و از لحاظ سیاسی و امنیتی بسیار خطرناک است.
ظاهراً آقای پزشکیان اصلاً متوجه اوضاع نیست، یا اگر هم هست بی‌خیال شده است.
از سال 80 تا 84 در هر مطلب و مصاحبه‌ای از سید محمد خاتمی می‌پرسیدم؛ آقا جان! تو می‌‌خواهی چه کار کنی؟ اصلاحات که در حال به فنا رفتن است!
حالا هم از آقای پزشکیان می‌پرسم؛ دکتر جان! می‌خواهی چه کار کنی؟ مملکت که در حال به فنا رفتن است!
اگر این پرسش به سمع یا رؤیت دکتر پزشکیان برسد و بخواهد پاسخ دهد، بی‌زحمت پاسخش در قالب یک مصاحبهٔ اختصاصی با من برای روزنامهٔ هم‌میهن باشد.
متأسفانه هیچکدام از رئیس‌جمهورهای سابق از شجاعت و اعتماد به نفس لازم برای روبرو شدن با یک روزنامه‌نگار منتقد داخلی به منظور انجام مصاحبهٔ اختصاصی برخوردار نبوده‌اند، امیدوارم آقای پزشکیان این سنت سیئه را بشکند و از خود برای انجام مصاحبهٔ رودر رو شجاعت و اعتماد به نفس نشان دهد.

@ahmadzeidabad
https://t.me/virayeshe_zehn

«افسانۀ دفاع از پولدارها»

✍️ مهدی تدینی

یکی از دوگانه‌های دروغینی که چپ در ذهن مردم کرده اینه که دفاع از کاپیتالیسم رو دفاع از پولدارها/سرمایه‌داران، و سوسیالیسم رو دفاع از فقرا یا زحمتکشان (یا به قول چپ کلاسیک: پرولترها) جلوه داده.

یکی از اساسی‌ترین سنگرهایی که در بحث با چپ باید حفظ کنید، همینه که با این دوگانۀ دروغین مبارزه کنید. این دوگانه از اساس یاوه‌ست. کسی که از نظم کاپیتالیستی دفاع می‌کنه، از هیچ قشر خاصی دفاع نمی‌کنه، بلکه مدافع «مصرف‌کنندگان»ـه. چه کسانی در این جامعه مصرف‌کننده‌اند؟ «کل جامعه». همون کسی که هشت ساعت در روز پای دستگاه می‌ایسته و در کارگاه یا کارخونه‌ای کار می‌کنه، همون کسی که روزی هشت ساعت پشت میز کارش می‌نشینه و در اداره‌ای کار می‌کنه، همون کسی که در مغازه‌ای کارگری می‌کنه... و از اون طرف، همون کسی که رئیس اداره‌ست، همون کسی که صاحب کارخونه‌ست، همون کسی که صاحبکار و صاحب مغازه‌ست... همه و همه در عین مشارکتشون در «تولید»، از اون طرف «مصرف‌کننده» هم هستند.

حالا پرسش اساسی اینجاست: در میان مصرف‌کنندگان کدوم گروه توانایی مصرف کمتری دارند؟ جواب روشنه: هر چه سطح درآمدی پایین‌تر بیاد، کیفیت و کمیت مصرف هم پایین میاد. پس سیستمی به نفع این اقشاره که قیمت تموم‌شدۀ کالاها رو دائم پایین‌تر بیاره تا از این طریق اون اقشار کم‌درآمدتر بتونن با درآمد کمی که دارند «بیشترین مصرف ممکن» رو داشته باشند.

کاپیتالیسم دقیقاً کارایی‌ش همینه: تولیدکنندگان رو در قفس بی‌رحم رقابت می‌اندازه. در این رقابت نفسگیر و بی‌ترحم، دعوا سر اینه که چطور می‌شه توأمان «باکیفیت‌تر و ارزان‌تر» تولید کرد. بله، کاپیتالیسم بی‌رحمه! اما این بی‌رحمی‌ش نسبت به فقرا نیست، نسبت به همون پولدارها یا سرمایه‌دارانه، چون برای پول درآوردن باید جون کند! باید از دوزخ رقابت رد شد. کوچک‌ترین خطای تصمیم‌گیری باعث زیانی هنگفت می‌شه. نتیجۀ این فرایند چیه؟ نتیجه اینه که دائماً چیزهای جدیدی با هدف پیروزی در رقابت به بازار میاد، با قیمت‌های مناسب‌تر و کیفیت بهتر. در نتیجه چیزی که در نظر مردم فقیر یک رؤیا بوده، در عرض چند سال با قیمتی مناسب قابل‌خرید می‌شه ــ طبعاً در کلاس تولیدی ارزان‌تر.

شاید در رابطۀ فرد با کارفرماش اتفاقات ناخوشایندی رخ بده که باعث بشه ذهنیت حقوق‌بگیر از کارفرمای خودش و کل کارفرماها بسیار منفی بشه، اما نتیجۀ کلان این فشار کاری اینه که سطح مصرف در کل جامعه میاد بالا. عین همون فشار کاری  که یک کارفرما به من و شما میاره، به دیگران هم میاره، و من و شما از اون فشاری که کارفرما به دیگر حقوق‌بگیران میاره مستقیماً و شدیداً منتفع می‌شیم. همون‌طور که از فشاری که به من و شمای حقوق‌بگیر میاد، به نفع دیگر حقوق‌بگیران تموم می‌شه و باعث می‌شه مصرف ارزان‌تر و باکیفیت‌تری داشته باشند.

کل جامعه بر اساس میزان ثروتی که تولید می‌کنه، می‌تونه مصرف کنه. هیچ فرمول جایگزینی برای این وجود نداره. البته این حرف‌ها به این معنا نیست که کارفرما ممکنه خطا نکنه، ممکنه اجحاف نکنه، ممکنه ناعدالتی نکنه، نه! مسئله صحبت از این «سیستم»ـه که طبعاً داخلش ناعدالتی‌ و اجحاف وجود داره... اما بفرمایید چه سیستم جایگزینی می‌تونید پیدا کنید که اجحافش از این کمتر باشه، تولیدش از این بیشتر باشه، شرایط کاری حقوق‌بگیرانش از این بهتر باشه و در نهایت قدرت جیب اقشار پایین جامعه هم همین‌قدر باشه و کیفیت و کمیت مصرف عموم جامعه هم در همین سطح باشه؟! متأسفانه این دنیا اینجوریه که چیز ایدئال پیدا نمی‌شه و کسانی که مدعی پدید آوردن ساختارهای ایدئال هستند، وضع رو خراب‌تر می‌کنن.

اما همین سیستم کاپیتالیستی با ایجاد اشتغال و ابداع انواع روش‌های درآمدزایی، امکان‌های اشتغال رو برای حقوق‌بگیران افزایش می‌ده. هر قدر امکان‌ها برای فرد حقوق‌بگیر بیشتر باشه، مفرهای بیشتری برای فرار از شرایط کاری نامناسب و ناعادلانه پیدا می‌کنه. حالا شما این کارفرمای خصوصی رو بردارید و یک کارفرمای دولتی جایگزینش کنید... وقتی از این رهگذر امکان‌های شغلی برای کارگر و کارمند پایین بیاد، بازنده باز همون فرد حقوق‌بگیره.

اصلاً زیر بار این دوگانۀ دروغین نرید که می‌گه کاپیتالیسم دفاع از پولدارهاست و سوسیالیسم دفاع از کارگرها. و در دفاع از کاپیتالیسم لکنتی نداشته باشید، چون این دفاع کاملاً اخلاقی و انسان‌دوستانه‌ست.

#کاپیتالیسم #سوسیالیسم

@Garajetadayoni | گاراژ
https://t.me/virayeshe_zehn

سوسیالیسم دینی

احمد شهدادی

سوسیالیسم یه ایدئولوژی چند ضلعیه: سیاسی، اقتصادی و اجتماعی. هدفشم ایجاد جامعه بر پایه برابری، عدالت اجتماعی و مالکیت عمومی یا جمعی بر وسایل تولیده.

برابری اجتماعی و اقتصادی برای سوسیالیست خیلی مهمه. فکر می‌کنه ثروت باید به طور عادلانه‌ تو جامعه توزیع بشه. تمرکز ثروت در دست یه عده خوب نیست و لازمه فاصله طبقاتی بین مردم کم بشه. فرصت‌های برابر برای همه افراد جامعه هم خیلی مهمه. صرف نظر از طبقه اجتماعی، نژاد، جنسیت یا سایر عوامل.  همه افراد باید به خدمات اساسی مانند آموزش، بهداشت، مسکن و تأمین اجتماعی دسترسی داشته باشن.

مالکیت عمومی یا جمعی بر وسایل تولید هم از اصول سوسیالیسمه.  وسایل تولید باید تحت کنترل دموکراتیک جامعه قرار داشته باشن، نه در دست مالکان خصوصی. تو یه جامعه سوسیالیستی، تولید برای رفع نیازهای جامعه انجام می‌شه، نه برای سود عده‌ای خاص.

عدالت اجتماعی هم خیلی اهمیت داره. سوسیالیسم با هر شکل تبعیض بر اساس نژاد، جنسیت، مذهب، گرایش جنسی یا سایر عوامل مخالفه. از حقوق کارگران حمایت می‌کنه. حقوقی مثل حق تشکل، حق اعتصاب و حق برخورداری از شرایط کار مناسب. بر ایجاد یه سیستم تأمین اجتماعی قوی برای حمایت از افراد آسیب‌پذیر جامعه هم تأکید داره.

خیلی هم خوب. این‌ها همه آرمان‌های خیلی عالی و درجه یکی هستن. اما وقتی پای عمل وسط میاد، سوسیالیسم چیکار می‌کنه؟

به جای توزیع عدالت، فقر رو توزیع می‌کنه. میگه حالا که نمیشه طبقات پایین رو بالا آورد، طبقات بالا رو پایین میاریم. فقر تو جامعه گسترده بشه بهتره تا ثروت. و خب جامعه کلاً فقیر به عدالت نزدیک‌تره.

بعد برای کنترل مالکیت و تولید، ناچار یه سیستم بسته درست می‌کنه و تصدی همه چیز رو خودش بر عهده میگیره. این وسط، آزادی و اختیار و انتخاب بی‌معنا میشه.

یه عده میشن ایدئولوگ و آدم ها رو مثل بلوک‌های سیمانی برای ساخت کاخ رفیع سوسیالیسم به خدمت میگیرن. پایش وضعیت و مقابله با خطرات و تهدیدها هم مراقبت و نظارت دقیق و مدام رو می‌طلبه. بعد یه دفعه میبینیم در جهانی زندگی می‌کنیم که آرمان جای عمل رو گرفته. واقعیت رو رنگ میزنن و نمایش میدن.

حالا اگه به این طرز تفکر یه صفت دینی اضافه بشه چه اتفاقی می‌افته؟ همه اون آرمان‌ها رنگ معنوی و قدسی و اخروی هم پیدا میکنن و گسترده‌تر و فراگیرتر و اسطوره‌ای‌تر میشن.

تاریخ معاصر ایران مهم ترین ضربه‌ها رو از همین ایدئولوژی سوسیالیسم دینی خورده و این مکتب شرح حال تاریخ معاصر ماست. یه چرخ بزنید تو تاریخ و ببینید کیا مدافع و مروج این مکتب بودن. این مریض رو خیلی چیزها مبتلا کرده، اما رژیم فکری سوسیالیسم دینی هم یکی از علل مهم این بیماریه.

@Truestoiclife
https://t.me/virayeshe_zehn