اریکسون تاکید فروید بر اهمیت رابطه والد-فرزند هنگام تغذیه را قبول داشت، ولی او نظر فروید را گسترش داد و تکمیل کرد. اریکسون معتقد بود که نتیجه سالم در طول نوباوگی به کیفیت پرستاری و نه به مقدار غذا یا تحریک دهانی بستگی دارد: برطرف کردن ناراحتی کودک، بغل کردن و نوازش کردن او، صبورانه منتظر ماندن تا بچه به قدر کافی شیر بخورد و از شیر گرفتن او هنگامی که علاقه کمتری به پستان یا شیشه شیر نشان می‌دهد.

اریکسون معتقد بود که هیچ مادری به‌طور کامل با نیازهای بچه هماهنگ نیست. عوامل متعددی بر پاسخ‌دهی مادر تاثیر می‌گذارند - احساس خوشحالی شرایط زندگی جاری (مانند فرزندان خردسال دیگر در خانواده)، و روش‌های فرزندپروری که از لحاظ فرهنگی ارزشمند هستند.

اما درصورتی‌که مادر دلسوزانه و با محبت به بچه خود رسیدگی کند، تعارض روان‌شناختی سال اول ‌- اعتماد در برابر بی‌اعتمادی بنیادی - به صورت مثبت حل می‌شود. بچه‌ای که اعتماد می‌کند انتظار دارد دنیا خوب و خشنودکننده باشد، بنابراین در مورد کاوش کردن آن احساس اطمینان می‌کند. بچه‌ای که اعتماد ندارد نمی‌تواند روی مهربانی و محبت دیگران حساب کند، بنابراین با کناره‌گیری از دیگران و شرایط پیرامون خود، از خویشتن محافظت می‌کند.

لورا برک از کتاب روانشناسی رشد ترجمه یحیی سیدمحمدی

كودكانى كه از نشان دادن واكنش طبيعى به زخم‌هاى مختلف و درگیر شدن با هيجانات خود در محيطى امن منع مى‌شوند، در بزرگسالی، به جاى اينكه از احساسات واقعى‌شان براى شناخت خود بهره بگیرند، از آن هراس دارند.

آلیس میلر‌ از کتاب بدن هرگز دروغ نمی‌گوید ترجمه امید سهرابی‌نیک