در کلیسا که مرکز یک آرامش نسبی در فیلم است و گویی تنها جایی است که از یورش نازی‌ها در امان مانده، دوربین به خلوت دون پیترو هم رفته و گذران زندگی کشیش‌ها را در آن وضعیت دشوار در موازات با مردم نمایش می‌دهد که برای مکمل پیترو یک کشیش سرزبان‌دار و حاضر جواب بنام آگوستینو همکار اوست که در خلال اخلاق خوب و پاک پیترو فضا را به تلرانس می‌رساند. با وجود آگوستینو که یک تیپ محسوب می‌شود ساحت و پرسونای پیترو به غنا و سمپات بیشتری تبدیل شده و برای مخاطب یک حس دوست‌داشتنی و مطلوب را ساطع می‌کند. در این بین در کنار پیترو، پینا سر دیگر کلاف سمپاتیک را در قصه دارد و با نوع رفتارها و حرکات خود برای مخاطب در امتداد شخصیت کشیش، عمل‌گرایی‌اش در فرم کارکرد حسی دارد. در این بین نماهای مدیوم‌شات از محراب کلیسا با یک فاصله‌ی حفظ شده و دوربیتی ثابت و متین و قرار دادن مداوم کشیش و زن و افراد در مرکز محراب، نشان از اهمیت و مرکزیت کلیسا در بطن قصه برای کارگردان است و این مکان به صورت کالبدی مستحکم در کلیت اثر سایه‌ای مداوم و متمرکز دارد. برای نمونه پیوند دو پرسناژ مهم روایت، پدر پیترو و پینا در کانون کلیساست و پینا می‌خواهد امید و آینده‌اش را فردا در این‌جا رقم بزند، در دیالوگی که او با جورجیو در باب ازدواجش با فرانچسکو جریان دارد او اشاره می‌کند که در وضعیت هرج و مرج جنگی نیازی به برگزاری مراسمی پر طمطراق نیست و ما در یک آیین مذهبی ساده با حضور دون پیترو ازدواج خواهیم کرد و در انتهای دیالوگش، پینا با یک مکث می‌گوید « چون من به خدا اعتقاد دارم» و در راستای این آکسیون گفتاری است که مابه‌ازای تصویری آن را در فرم به صورت دیداری می‌بینیم و آن نماهایی از محراب کلیسا و بخصوص یک پلان از خروج پینا و دون پیترو از این مکان است تا به سراغ ماموریت سری خود بروند.
به همین دلیل روسلینی از رانه‌ی مذهبی در «رم شهر بی‌دفاع» استفاده‌ی بصری می‌کند تا قدرت ایمان معنوی را به ایستادگی در مقابل نیروی خصم پیوند بزند و زیاد به سمت برخوردی مارکسیستی سقوط نمی‌کند. برای نمونه برای تصویری کردن حس دینی، در جایی که کشیش و پینا در مورد امید و ناامیدی صحبت می‌کنند و اضمحلال فردیتی‌ای که جنگ باعث و بانی‌اش شده است اما دون پیترو در مورد امید و اینکه باید در مسیر خدا قدم برداشت صحبت کرده و با قرار گیری کاراکترش در بسط عمل‌گرایی برای مردم و وطنش، این مونولوگ در حد شعار باقی نمی‌ماند و به نوعی تصویر او این‌طور نهادینه شده که گوبا پیترو نماینده‌ای از سوی خداست که برای کمک به مردم جنگ‌زده در شُرُف نابودی برای انجام وظیفه‌ای آمده است. روسلینی در گذارهای خیابانی هم فاصله‌ی دوربینش را با این کاراکتر در یک حد فاصل تمام شات و مدیوم لانگ‌شات حفظ می‌کند و او را در قدم‌زدن در نقطه‌ی مرکزی قاب گرفته و لباس و طرز راه رفتن کشیش مجزا از افراد دیگر در میزانسن‌هاست. درست این انتظام فرمیک را در مورد کارکردهای دیگر دوربین هم داریم، مانند حرکات دوربین روی دست در نماهای خارجی، بخصوص در کوچه و خیابان که لرزش قاب، کنتراست فضا را برهم می‌زند. اما جدا از اینکه روسلینی برای ساخت «رم شهر بی‌دفاع» ابزار به شدت محدودی در اختیار داشت و حدود ۸۰ درصد لوازم فیلم‌سازی در حین جنگ در کمپانی سینمایی چینه‌چیتا نابود شد ولی او این کمبود را به شکلی منظم در ساختار فیلمش پیاده کرده است و برای همین دست‌بستگی هم برنامه‌ای مدون داشت.
✍ #پژمان_خلیل_زاده
🎬 Rome Open City 1945
join 👉 @honar7modiran

+کی به ما کمک می کنه این همه زجر و دل آشوب و ترس رو فراموش کنیم؟
شاید مسیح ما رو نمی بینه...
-خیلی ها این سوال رو از من پرسیدن، پینا
مسیح به ما نظری نداره؟
ولی آیا ما مطمئنیم که مستحق این تنبیه نیستیم؟
آیا اینقدر مطمئنیم که همیشه بر اساس موازین خدا زندگی کردیم؟
اولش میاییم به فکر تغییر دادن زندگی و بهبود زندگی میفتیم بعدترش که اوضاع وفق مراد پیش نرفت، نام امید میشیم و از خودمون میپزسیم؛ شاید خدا به ما نظری نداره شاید شفقتی به ما ندارد...
چرا خدا به ما لطف داره ولی ما خیلی چیزا داریم که باید ببخشیم
برای همین باید بدونیم چگونه عبادت کنیم
و دیگران رو ببخشیم.
🎥 Rome Open City 1945

join 👉 @honar7modiran

📸

لوکیشن های فیلم رم، شهر بی دفاع در گذر زمان.


🎬 Rome Open City 1945

join 👉 @honar7modiran

رم شهر بی دفاع (1945) بر اساس داستانی واقعی ساخته شد؛ ماجرای کشیشی بنام "دون مارسینی" که آلمانها تیربارانش کردند. گفته میشود که شخصیت "مانفردی" نیز از یکی از چهره های برجسته کمونیست نهضت مقاومت یعنی "چلسته نگارویله" گرفته شده است.
فدریکو فلینی در آن زمان یک کاریکاتوریست بود تلاش زیادی کرد تا آلدو فابریتسی نقش این کشیش را بازی کند.
استفانو رونکورونی درباره اش نوشت: این فیلم یکی از اولین بازتابها از آن روزهای خطرناک بود و زمانی ساخته شد که خاطره آن روزها هنوز روشن و تازه بود، فیلمی که در ذات خود سینمایی سنتی بود و وجداناً فاقد صمیمیت، چرا که روسلینی هنوز درگیر بقایای عقاید داغ و مشخصی بود که از فیلم قبلی اش بجا مانده بود ...
رم شهر بی دفاع و پائیزا فیلمهایی بودند که در آن دوره از تاریخ نوعی ترازنامه بشمار میرفتند، ترازنامه بیست سال فاشیسمی که به درام بزرگ جنگ انجامید، و ثمره چیزی بود سخت نیرومندتر از ما، و ما را به اضمحلال کشاند و نابود ساخت. اگر فقط یک بار این ترازنامه به تعادل میرسید شاید آغاز فصلی تازه امکان می یافت.
🎥 Rome Open City 1945
join 👉 @honar7modiran

.
#ارجاعات_سینمایی

👆 پشت صحنه نمایش ۱۹۱۶- چاپلین
👇رم، شهر بی دفاع     ۱۹۴۵


Join 👉 @honar7modiran

اکران فیلم
Okja (2017)
کارگردان : بونگ جون هو

به همراه نشست و تحلیل با

🔹 «صالح نجفـــی»

«حسین م. روزانه» و «رضا میثاقی» (طراح جلوه‌های بصری)

* امکان شرکت در نشست‌ به صورت آنلاین وجود دارد

یکشنبه | ۲۶ مرداد | ساعت ۱۸

ایرانشهر | کوچه سمندریان | پلاک ۳۰ | طبقه سوم | ریپَس‌فیلم در مجموعه بلک‌باکس

برای اطلاعات بیشتر و رزرو بلیت با ما در ارتباط باشید 🔻
@blackbox_cinematheque
@blackboxcinematheque

لینک صفحه‌ی اینستاگرام

روبرتو روسلینی ]

Fantasia sottomarina (1940)
🎞خیال زیر آب

The White Ship (1941)
🔸کشتی سفید

Rome, Open City (1945)
🔸رم، شهر بی‌دفاع

Paisan (1946)
🔸پاییزا

Germany Year Zero (1948)
🔸آلمان، سال صفر

L'amore (1948)
🔸عشق

Stromboli (1950)
🔸استرومبولی، سرزمین خدا

The Flowers of St. Francis (1950)
🔸گل‌های سنت فرانسیس

The Machine That Kills Bad People (1952)
🔸دستگاهی که افراد بد را می کشد

Europe '51 (1952)
🔸اروپا ۵۱

We, the Women (1953)
🔸ما، زنان

Mid-Century Loves (1954)
🔸عشق های میانه قرن

Where Is Freedom? (1954)
🔸آزادی کجاست؟

Journey to Italy (1954)
🔸سفر به ایتالیا

Fear (1954)
🔸هراس

Joan of Arc at the Stake (1954)
🔸ژاندارک بر صلیب

India: Matri Bhumi (1959)
🔸هند: سرزمین مادری

General Della Rovere (1959)
🔸ژنرال دلا روره

Escape by Night (1960)
🔸فرار از شب

Garibaldi (1961)
🔸گاریبالدی

Anima nera (1962)
🔸روح سیاه

Ro.Go.Pa.G. (1963)
🔸بگذار مغزمان را بشویند

The Rise of Louis XIV (1966)
🔸ظهور لوئی چهاردهم

Socrates (1971)
🔸سقراط

Blaise Pascal (1972)
🔸بلیز پاسکال

Augustine of Hippo (1972)
🔸آگوستین هیپو

Year One (1974)
🔸سال یکم

Join 👉 @honar7modiran