📖 #درون_آب
👤 پائولا هاوکینز
🗃 #جنایی #معمایی #پرفروش_نیویورک_تایمز #ادبیات_آمریکا

✍🏻 داستان رمان درون آب هیجان‌انگیز بوده و به ابعاد روانشناختی شخصیت‌ها توجه ویژه‌ای دارد، درون آب دیگر حول چند شخصیت محدود و ماجرای بین آن‌ها نمی‌گذرد بلکه هاوکینز این بار کل مردم یک شهر را هدف قرار داده و به جای سه راوی، دست کم با یازده راوی مختلف روبه‌رو خواهیم شد، برخی به شیوه‌ی اول شخص و برخی به شیوه‌ی سوم شخص.

او از پانزده سالگی‌ عاشق مرد شده بود؛ آن‌قدر که از زندگی‌اش در سال‌های قبل از آن چیزی یادش نمی‌آمد. مرد هجده ساله بود که جنگ شروع شد و نوزده ساله بود که رفت به جنگ و هر بار که برمی‌گشت بزرگ‌تر شده بود؛ نه چند ماه، بلکه سال‌ها، دهه‌ها و قرن‌ها.
با وجود این، اولین بار که به خانه برگشت هنوز خودش بود. شب‌ها گریه می‌کرد و مثل آدمی تبدار بدنش می‌لرزید. به آنْ گفت که دیگر نمی‌تواند برگردد، خیلی می‌ترسید. شب قبل از برگشتن، زن او را کنار رودخانه پیدا کرد و به خانه آوردش. (نباید هرگز چنین کاری می‌کرد و باید می‌گذاشت کار خودش را بکند.) این خودخواهی بود که مانعش شد. حالا داشت نتیجه‌اش را می‌دید.

@alice_book

#انسان_طاغی - عصیانگر
👤 آلبر کامو
#ادبیات_اگزیستانسیالیسم #برنده_نوبل_ادبیات #ادبیات_فرانسه

✍🏻 انسان طاغی کتاب-مقاله‌ای است از آلبر کامو در سال ۱۹۵۱ که به هر دو جنبهٔ متافیزیکی و تاریخی توسعهٔ طغیان و انقلاب در جوامع، به خصوص اروپای غربی، می‌پردازد. کامو نویسندگان و هنرمندان گوناگونی چون اپیکور و لوکرتیوس، مارکی دوساد، گئورگ ویلهلم فریدریش هگل، فیودور داستایفسکی، فریدریش نیچه، ماکس اشتیرنر، آندره بروتون و دیگران را در یک دیدگاه یکپارچهٔ تاریخی به انسان در حال طغیان مربوط می‌کند که ممکن است در قاب‌های فردی و اجتماعی به صورت یک پدیدهٔ واحد به نظر برسد. کامو چندین عامل پادفرهنگ و جنبش را در تاریخ اندیشه و هنر غرب می‌آزماید و اهمیت هریک در توسعه کلی تفکر انقلابی و فلسفه را.


"بجای کشتن و مردن برای ساختن آن موجودی که نیستیم، باید زندگی کنیم و بگذاریم زندگی کنند، تا آنچه را که هستیم بیافرینیم."


@alice_book