و در نهایت
سرمربی، استاد، پیشوا
کسی ست که با روح و جونش برای پیروزی - آرامش - خوشحالی - آموزش تو تلاش میکنه، نه برای نتیجه.
چیزی که به یادگار میمونه
فینال - قهرمانی - درمان - پولدار شدن نیست.
چیزی که به یادگار میمونه نوستالژیا، تجارب و احساساتی هست که در موقعیت های گوناگون درک کردیم و یادگرفتیم.
#3
@Lymphopod

و مهم‌تر از همه، این است که ما باید افرادی را پیدا کنیم و پرورش دهیم که در کنار چنین شخصیت‌هایی آموزش ببینند؛ تا «سبک اندیشه و روش عمل» آن‌ها را یاد بگیرند و بتوانند آن را در سطوح مختلف جامعه تکثیر کنند.

نیاز ما، بیش از هر چیز، داشتن چنین "سرمربی‌هایی" است؛ نه فقط در ورزش، بلکه در آموزش، در پزشکی، و در تمام لایه‌های اجتماعی. افرادی که به جای تکرار ضعف‌ها، ذهن ما را به سمت راه‌حل‌ها هدایت کنند

اما در آخر بگم، اونطور که بنظر میاد این فرد عاشق کارش هست، و شنیده ها حاکی از اینکه به شدت به تمرینات هوازی و استقامتی بلند مدت علاقمنده، در مقابل همه ی انالیز هایی که از تیم میشه، یک نکته جا مونده اونم اینکه میدونه و فهمیده تیم جوان ما با استقامتی که ایجاد کرده و از لحاظ قلبی و فیزیولوژی در سطح بسیار خوبی بسر میبره، برای همین تاکتیک ش اینکه بازی ها رو به ست های آخر برسونه تا تیم مقابل رو خسته کنه...
در نهایت من ستایش میکنم این دسته افراد رو نه بخاطر اینکه توی تلویزیون سلبیرتی میشن، بخاطر شوق درونشون، عشقشون به کارشون به انگیزه هاشون و به احساس خوبی که ازشون میگیریم.
ممنونیم ازت سرمربی
#2
@Lymphopod

🔹 چرا به سبک کاری چنین افرادی در تمام سطوح کلان کشور نیاز داریم؟

مسئله این نیست که یک مربی را "تقدیس" کنیم یا برایش "بت" بسازیم. مسئله این است که منش و نگرش او، درسی برای ماست.

من به سرمربی تیم ملی والیبال نه از زاویه‌ی یک مربی دیگر نگاه می‌کنم، من یک فرد عادی.
نقطه‌ی کلیدی در این نگاه، ایجاد خودباوری و انگیزه در جوانان است؛ جوانانی که نسل طلایی آینده‌ی ایران خواهند بود.

وقتی در بین ست‌های والیبال، سرمربی به جای شنیدن مشکلات، از بازیکنان راه‌حل می‌خواهد، در حقیقت ذهن آگاه و ناخودآگاه آن‌ها را از تمرکز بر بحران به سمت تمرکز بر راه‌حل سوق می‌دهد.
این دقیقاً همان حلقه‌ی مفقوده‌ای است که ما در آموزش پزشکی و دانشگاهی حس کرده‌ایم:
تمام دانش، درمان‌ها و تکنیک‌ها در کتاب‌ها موجود است، اما چرا کمتر کسی به دنبال یادگیری عمیق می‌رود؟
پاسخ را باید در یک کلمه جست‌وجو کرد: نگرش.

#1
@Lymphopod