رسمی بوده در قُدما، وقتی که چیزی را می‌نوشیدند، این جرعه‌ای را که ته پیاله باقی مانده بود بر خاک می‌ریختند.
در حاشیه برخی نُسَخ هم این‌جور توضیح داده و گفته‌اند که حتی این رسمی که امروز ما بر سر مزار درگذشته‌هایمان رفته و بر روی خاک آبی می‌ریزیم، به همان سنت قدیمی برمی‌گردد.
جرعه افشاندن به خاک یک مرام بوده است. مرامِ باقیمانده گذاشتن برای دیگران و از قضا این مرام، مرام طبیعت و هستی است.
درواقع انگار این چیزی که ما به آن می‌گوییم حیات، یک چرخۀ منظم دمادم جرعه‌افشانی است.
——-
#پادکست_می
#حسام_ایپکچی
#جرعه_2
#برخاک
@mey_podcast
@Ensanak 🌧💧

انشای چهل‌وششم، کپشن‌نویسی برای یک تصویر بود.
شما هم از زندان‌های تاریکی نوشتید که با نور خیال و امید روشن می‌شوند.


🟡 برگزیده‌های #انشائک در هفته ۴۶، به انتخاب شما:

➖ از نیمه اول: الهام
https://t.me/ensanak/2644?comment=25148

➖ از نیمه دوم: خانم S&HR&
https://t.me/ensanak/2644?comment=25184

🟢 و با قدردانی از:
➖ ارشک
https://t.me/ensanak/2644?comment=25154

➖ صبا
https://t.me/ensanak/2644?comment=25158


حال و شب و روزگار به خیر✨

@Ensanak ✍

⁨
در جاده مه‌آلود، افق مفقود است
پس مقصد را قدم‌قدم باید برگزید
•
فردا، رؤیای بلندی است
کوتاه‌ بیا! و امروز را شب کن
با نیکوترین شیوه‌ای که می‌توانی
——

نیکوترین شیوه شما چیست؟

#انسانک
#حسام_ایپکچی

@Ensanak [🌁]

عزیزِ مـن… خسته نشـو
☀️☀️
[1]
کار و بار ما آغازیدن است...
و طلوع انسان از طلوع اقیانوس زیباتر.
[2]
آغاز یعنی بریدنِ امتدادهای ناخوشایند. شکست خوردم؟ بله... شکسته شدم؟ بله! خب؛ بعد؟ آیا همین وضعیتِ ناخوشایند باید امتداد پیدا کند؟ تا کِی؟ تا کجا؟ پس رشته امتدادش را قطع می‌کنم! آیا ممکن است دوباره شکسته شوم و دوباره شکست بخورم؟ بله! پس چه فایده؟ و وای از «فایده»!
[3]
انسان را همین «فایده» بدبخت کرده است! اصلاً فرض کن که بی‌فایده. کار و بار ما آغازیدن است. دوباره شکسته شوم؛ دوباره آغاز می‌کنم. به همان فایده که گنجشک‌ها هر روز می‌پرند. به همان فایده که ماهی‌ها هر روز شنا می‌کنند. به همان فایده که گل‌ها و درخت‌ها هر روز آفتاب می‌بلعند و سبزینه می‌شوند. کارِ منِ آدمیزاد هم آغازیدن است.

چندبار طلوعت را به تماشا نشسته‌ای؟

——
#انسانک
#حسام_ایپکچی


@Ensanak [🌅]

به تقلا نمی‌شود. بین سعی و تقلا فرق است.

سعی، توجه به مسیر است؛ اما تقلا یعنی اصرار به نتیجه.
میان این دو شیوه از زیستن، خیلی فرق است. من به هزینه زیاد و به رنجِ مدید فهمیدم که سر به دیوار نتیجه کوبیدن، ضررش از خیرش بیشتر است. نمی‌دانیم چه می‌شود. نتیجه تابع صدها متغیر است که یکی از آن‌ها هم توان و اراده ماست. اما سعی، یعنی پیمودن جاده مه‌‌آلود و برای انسان چاره‌ای جز سعی نیست.

کوچک‌تر که بودم، برای شدنِ آنچه که «میل» داشتم، بال‌بال می‌زدم. حالا فهمیده‌ام که بال‌بال‌زدن رسمِ کوچک‌هاست. بزرگ‌ترها با گشودگی پرواز می‌کنند.

——-
#حسام_ایپکچی
#انسانک



@Ensanak [🦅]