#Hadis_va_Hayot

📚 @hadisislomuz

عَنْ أنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضي الله عَنْهُ، قَالَ: كَانَ شَعَرُ رَسُولِ اللهِ ﷺ إِلَى نِصْفِ أُذُنَيْهِ.

Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васалламнинг сочлари қулоқларининг ярмигача эди».

25-ҳадис

عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ: كُنْتُ أَغْتَسِلُ أَنَا وَرَسُولُ اللهِ ﷺ، مِنْ إِنَاءٍ وَاحِدٍ، وَكَانَ لَهُ شَعَرٌ فَوْقَ الْجُمَّةِ، وَدُونَ الْوَفْرَةِ.

Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Мен ва Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам бир идишда чўмилар эдик. У зотнинг сочлари елкаларидан тепада, қулоқларидан пастда эди».

26-ҳадис

عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ رَضي الله عَنْهُ، قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللهِ ﷺ مَرْبُوعًا، بَعِيدَ مَا بَيْنَ الْمِنْكَبَيْنِ، وَكَانَتْ جُمَّتُهُ تَضْرِبُ شَحْمَةَ أُذُنَيْهِ.

Баро ибн Озиб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам ўрта бўйли, икки елкаларининг ораси кенг ва сочлари қулоқларининг юмшоғига тушиб турарди».

27-ҳадис

عَنْ قَتَادَةَ رَضي الله عَنْهُ، قَالَ: قُلْتُ لأَنَسٍ: كَيْفَ كَانَ شَعَرُ رَسُولِ اللهِ ﷺ ؟ قَالَ: لَمْ يَكُنْ بِالْجَعْدِ، وَلا بِالسَّبْطِ، كَانَ يَبْلُغُ شَعَرُهُ شَحْمَةَ أُذُنَيْهِ.

Қатода розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Анасга: «Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васалламнинг сочлари қандай эди?», дедим. У: «Жингалаксоч ҳам ва силлиқсоч ҳам эмасдилар. У зотнинг сочлари қулоқларининг юмшоғигача тушиб турарди», деди».

28-ҳадис

عَنْ أُمِّ هَانِئٍ بِنْتِ أَبِي طَالِبٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ: : قَدِمَ رَسُولُ اللهِ ﷺ، مَكَّةَ قَدْمَةً، وَلَهُ أَرْبَعُ غَدَائِرَ.

Умму Ҳониъ бинти Абу Толиб розияллоҳу анҳо айтади:
«Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам Маккага келганда у зотнинг сочлари тўрт ўрам эди».

29-ҳадис

عَنْ أَنَسٍ رَضي الله عَنْهُ، قَالَ: أَنَّ شَعَرَ رَسُولِ اللهِ ﷺ ، كَانَ إِلَى أَنْصَافِ أُذُنَيْهِ.

Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васалламнинг сочлари икки қулоқларининг ярмига тушиб турарди».

30-ҳадис

عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضي الله عَنْهُمَا، أَنَّ رَسُولَ اللهِ ﷺ ، كَانَ يُسْدِلُ شَعَرَهُ، وَكَانَ الْمُشْرِكُونَ يَفْرِقُونَ رُؤُوسَهُمْ، وَكَانَ أَهْلُ الْكِتَابِ يُسْدِلُونَ رُؤُوسَهُمْ، وَكَانَ يُحِبُّ مُوَافَقَةَ أَهْلِ الْكِتَابِ فِيمَا لَمْ يُؤْمَرْ فِيهِ بِشَيْءٍ، ثُمَّ فَرَقَ رَسُولُ اللهِ ﷺ رَأْسَهُ.

Ибн Аббос розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам сочларини пешонага тушириб юрардилар. Мушриклар эса бошларининг ўртасидан фарқ очиб юришарди. Аҳли китоблар ҳам сочларини пешонага тушириб юришарди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ўзлари ҳеч нимага буюрилмаган нарсаларда аҳли китобларга мувофиқ иш тутишни яхши кўрардилар. Кейинроқ Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бошларининг ўртасидан фарқ очадиган бўлдилар».

31-ҳадис

عَنْ أُمِّ هَانِئٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ : رَأَيْتُ رَسُولَ اللهِ ﷺ، ذَا ضَفَائِرَ أَرْبَعٍ.

Умму Ҳониъ розияллоҳу анҳо айтади:
«Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васалламни сочлари тўрт ўрамли эди».


Батафсил: 🔗 ушбу ҳаволада

📚 @hadisislomuz

📚 @hadisislomuz

#Hadis_va_Hayot

📚 @hadisislomuz

📚 @hadisislomuz

#Hadis_va_Hayot

📚 @hadisislomuz

.

عَنْ أَبِي هُرَيرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«حُجِبَتِ النَّارُ بِالشَّهَوَاتِ، وَحُجِبَتِ الْجَنَّةُ بِالْمَكَارِهِ». مُتَّفَقٌ عَلَيهِ. [خ 6487، م 2823].

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам : «Дўзах (нафс хоҳлайдиган) шаҳватлар билан ўраб қўйилган, жаннат эса (нафсга) ёқмайдиган нарсалар билан ўраб қўйилган», дедилар.
Муттафақун алайҳ.

Шарҳ: Имом Нававий айтдилар:

«Бу ҳадиснинг маъноси шуки, жаннатга фақат нафсга ёқмайдиган нарсаларни амалга ошириш орқали эришилади. Дўзах эса, шаҳват ва нафс хоҳишини амалга ошириш орқали етилади. Демак иккиси ўраб, беркитиб қўйилган. Ким ўраб қўйилган нарсани бузса, тўсиб қўйилган нарсага етиб боради. Жаннат тўсиғини олиб ташлаш нафсга ёқмайдиган нарсаларни амалга ошириш билан бўлади. Дўзах тўсиғини олиб ташлаш шаҳватли нарсаларни амалга ошириш билан бўлади.

Нафсга ёқмайдиган нарсаларга ибодатларда жидду-жаҳд қилиш, унда бардавом бўлиш, шаҳватларга сабр қилиш каби нарсалар киради.

Нафс хоҳлаган шаҳватларга эса, ароқ, зино, ғийбат, номаҳрамларга назар солиш ва бефойда нарсалар билан дилхушлик қилишлар киради.

Аммо мубоҳ қилинган шаҳватлар бунинг сирасига кирмайди. Лекин мубоҳ шаҳватларни кўпайтиришни ҳаромга олиб бориши, қалбни қотириб, ибодатдан чалғитишидан чўчилгани учун макруҳ саналади».

Имом Аҳмаднинг Ибн Аббосдан қилган ривоятларида қуйидагича келтирилади. «Жаннат йўли тепаликдаги қинғир йўлдир. Дўзах йўли эса, текисликдаги осон йўлдир».

Батафсил: 🔗 ушбу ҳаволада

Ушбу китоб Дин ишлари бўйича қўмитанинг 2021 йил 29 октябрдаги 01-07/6636 рақамли хулосаси асосида чоп этилган.

📚 @hadisislomuz