Bu hikoya 30 yoshida oyiga 100 000$ (yuz ming) maoshdan voz kechib ishidan ketgan inson haqida.

U 60-yillar oxirida Kanadada tug’iladi. Otasi moliya sohasida yetuk mutaxassis, Harvard tajribasiga ega, bobolari esa Kanadadagi eng boy biznesmenlardan biri.



Tarbiya oladi, ta’lim oladi, vaqti kelib McGill universitetiga kiradi. Moliya va iqtisod sohasini o’qiydi. Ota kasbini egallaydi. Bolalik vaqtida hech qanday sport bilan shug’ullanmaydi.



Moliya sohasini zo’r o’rganadi, o'qishdan keyin shu sohadagi katta investitsion firmada (private equity) yozgi amaliyot ishini topadi.

O’ta qiziquvchan, mehnatkash va aqlli bo’lgani uchun uni ishga taklif etishadi. Keyinroq Londondagi ofisga ish taklifi tushadi. Londonda juda yaxshi ishlaydi va Hong-Kongdagi ofisga yanada yaxshiroq lavozimga taklif etiladi.

Davomi uchun postni oching




https://telegra.ph/Sizlar-uchun-huddi-kinolardagidek-hikoya-yozaman-bugun-11-02

Bizga ta’sir qiladigan qisqa bo’lgan postlarni o’qib mazza qilamiz.

Unday postlar motivatsion xarakterga ega.

Ruhiyatimizga ta’sir qilgandek bo’ladi.

Bunday postlarni to’playmiz, o’qiymiz, nimadir o’rgangandek bo’lamiz.

Fikrimcha bu xato emas.

Ammo bu bilim olishni eng yaxshi yo’li emas. Bu juda ham yuzaki yondashuv.

Biz boshqalar uchun juda zerikarli bo’lgan narsalarni ich-ichiga kirib o’rgangandagina kattaroq natijalarga erisha olamiz.

Bir narsani o’rganmoqchi bo’lsak, o’sha mavzu ustida maydalashish kerak, ichiga kirish kerak.

Mukkasidan ketish kerak deyman.

Ana shundagina, o’zimizda sezilarli darajada rivojlanish qila olamiz o’zimida.


Men shu vaqtgacha nimagadir erishgan bo’lsam, asosiy kaliti bu bir mavzu yoki soha ustida mukkamdan ketib o'rganish bo’lgan.

Bek Olimjon
01.11.25
Norvegiya

Farzandlarimizga o’rgatishimiz kerak bo’lgan ko’nikmalar juda ko’p.

Biz kitob o’qish, savodli qilish, universitetga kirish, muvaffaqtiyatli bo’lish kabi mavzularga ko’p e’tibor beramiz.

Bularga aloqasi bo’lmagan, ammo hayot-momot masalasi uchun muhim bo’lgan bir qancha ko’nikmalar bor.

Shulardan biri - bola o’zini suvda erkin his qila olish ko’nikmasi. Ochiq suvda cho’mila olish ko’nikmasi.

Mayli, suzishni sport darajasida o’rganmasin, ammo suvga tushganda qirg’oqqa chiqa olishni o’rganishi SHART.

Bolaligimizda kanal-ariqlarda cho’milar edik. Eshitishimcha hozir bu narsalar ham kamayib ketgan yoki butunlay yo'q.

Aslida 6-10 yoshli bola cho’milishni o’rganishi uchun 10-15 marta basseynga borish yetarli.

Endi boshlayotgan vaqtdagi eng muhim omil bu bolani birdaniga suvga otmaslik, sekinlik bilan o’rgatish.

Norvegiyada suv ko’p. Yozda cho’milishga yuzlab ko’llar bor. Shu paytlarda cho’kish halokatlari ham bo’lib turadi.

Maktab bolalariga suzishni o’rgatish qonunan majburiyat. O'quvchilar maktabda suvdan qutqarish imtihonidan o’tishga majbur. Ya’ni maktab suzishga olib borishi shart va olib boradi.

1-3 sinflar uchun basseyn tekin, har kuni. (yozgi ta’tildan tashqari). Ota-onasi bilan maktabdan keyin ham, dam olish kunlari ham bor borishi mumkin tekinga.

Shunday bo'lsada kelib chiqishi g’arbdan bo’lmagan bolalar orasida suzish ko’nikmalari yaxshi emasligi qayta-qayta ta’kidlanadi. Bolalar orasidagi cho'kish halokatlari ham immigrantlar orasida ko'proq.

Suzishni o’rganish bu huddi velosiped minishni o’rganishdek. Bir marta o’rganadi va butun umr esdan chiqmaydi.


Agar bilmasangiz o’rganing.

Farzandlarga esa albatta o’rgating.

Bir kun kelib o’zini yoki boshqa kimindir hayotini saqlab qolishga imkoniyat yarating.

Bek Olimjon
29.10.25
Norvegiya

Ko’p eshitamiz - "Skandinaviya maktablari xalqaro reytinglarda baland o’rinlarda turadi."

Skandinaviya ta’lim tizimi o’ta yaxshi hisoblanadi.

Men oxirgi 10 yildan ortiq umrimni Norvegiya va Shvetsiyada o’tkazyapman. Farzandlarim shu yerda tug’ilgan. Bu yerdagi ta'lim tizimidan yaxshigina xabarim bor.

Maktablarda yaratilgan sharoit rostdan ham zo'r. Kutubxona, sport manbalari, halol ovqat, 12-14 ta o'quvchilik sinflar va hok.

Scandinavia davlatlaridagi maktablarning xalqaro reytinglarda yuqori o’rinni egallashiga bir qancha omillar sabab. Shulardan biri bu o’quvchilarni “bir xil” tenglikda ko’rish omili.

O'quvchiga ta'lim berishga kelganda esa bir qancha oqsoqlanishlar bordek.

O’qituvchi eng ko’p e’tibor beradigan o’quvchi bu sinfdagi qoloq o’quvchi.

A’lochi o’quvchiga e’tibor berilmaydi.

Maqsad hammani bir xilda olib ketish.

Albatta, zo’r niyat va maqsad. Shunig uchun ham o’rtacha o’quvchi boshqa davlatlar o’rtacha o’quvchisidan balandroq ko’rsatkichga erisha oladi.

Xalqaro testlar o’rtacha ko’rsatkichga asoslanadi.

Ammo maktablardagi katta muammo bu a’lochi o’quvchilarni qiynalishi. Ular uchun fanlar o'ta oson bo'ladi, yetarli darajada qiyinchilik ko'rmaydi darsda. Natijada zerikadi, to’polon qiladi, frustrated bo’ladi, boshqa narsalarga chalg'ib ketadi. E'tibor berilgani sport bilan chalg'iydi.

Maktablarda uy vazifasi juda kam. 8-sinfgacha baholash yo’q. O'qituvchilarni qattiqqo'llik qilishlari yaxshigina cheklangan.

A’lochi o’quvchilar rag’batlantirilmaydi. Rag’batlantirmasligiku mayli, ularga alohida e’tibor ham qaratilmaydi. O'qituvchilar harakat qiladi, ammo vaqti, e'tibori yetmaydi. Ularni ham tushunsa bo'ladi.

Natijada juda ko’p potensiali yuqori bolalar o'z potensialini rivojlantira olmay katta bo'lishadi.

Talantlar rivojlanmay qolib ketadi :(

Fikrimcha bu katta muammo. Buni muammo ekanligini OAVda qayta-qayta gapirilsada, “tenglik” ro’kachi ostida e’tibor qaratilmaydigan mavzu bo’lib qolib ketaveradi.

Shuning uchun men har doom aytaman: “Bola ta’limi uchun maktabdan avval ota-ona mas’ul!”

Bek Olimjon
25.10.25
Norvegiya

Bolalarda juda ko'p ajib xislatlar bor. 

Ular xotirasi juda yaxshi. 

Yana bir xislatlaridan biri - ular hamma narsani boricha va to'g'ridan-to'g'ri qabul qiladi. 

Bir nima qilamiz deyildimi - uni amalga oshmasligini tasavvur qilisha olmaydi. 

Bolaga qattiq ta'sir qiladigan voqealardan biri bu ularga aytilgan narsani amalga oshmay qolishi. 

Misol uchun "o'yinchoq olib beraman", "bolalar bog'iga o'ynagani boramiz", "basseynga boramiz" kabi kichik "va'dachalar". 

Biz kattalar bunday "va'dalarni" vaziyatga qarab o'zgartirishga o'rganib qolganmiz. Misol "bugun bozorga borishimiz kerak”, lekin “ee ish chiqib qoldi, ertaga borarmiz". Bola buni qabul qilishi va tushunishi juda qiyin. 

Shuning uchun qizim bilan meni oramda bir gap bor: "Dada va'da berdi, dada bajaradi"

Bu menga ota sifatida nimani o'rgatadi? 

- va'da berishga yengil qaramaslikni
- ilojsiz narsani va'da bermaslikni
- bergandan keyin amalga oshirishni
- sabrli bo'lishni
- javobgarlikni
- ba’zan o’zim xohlamasamda qilishim kerakligini (murosaa)

Buni rivojlantirish uchun vaqt kerak. Bu xislatni rivojlantirish uchun ota bo’lish ham shart emas aslida

Buni qanday qilib rivojlantirish mumkin o’zi?

Bir mentorim aytganidek:
"o'zingga kichik va'dalarni berish va bajarish orqali"

"o'zini hurmat qilgan odam, o'ziga bergan va'dalarini bajaradi"

"kichik va'dalarini bajara olgan odam kattaroq va'dalarni bajarishga yaxshi zamin yaratadi"


"o'z va'dasini bajargan otani farzand har doim hurmat qiladi"

Bek Olimjon
24.10.25
Kongsvinger
Norvegiya

original note
promises, small, kids, memory, mentor

Balki yana navbatdagi teskari fikrlardan biri

2-10 yoshli farzandi bor otalar (menga o'xshab) 

Agar farzand o'z-o'zidan kelib sizni achomlab olmasa, ustingizga chiqib o'ynamasa, siz borligingizda jim bo'lib qolsa yoki "o'ta odobli" bo'lib qolsa, siz bilan hazillashmasa, orada masofa saqlaydigan bo'lsa, gaplarini sizga aytmasa, biror xato ish qilsayu uni sizdan berkitsa, o'rningizdan turganingizda yoki birortasini chaqirganingizda cho'chib tushsa... 


chuqur o'ylab ko'rish kerak...


qayerdadir xato bo'lishi mumkin


balki sizdagi yuqori stres sabab bolaga nisbatan asossiz g'azabdorlik bordir...

balki telefon sabab bolaga nisbatan be'etiborlik bordir...

balki sizdan qo'rquv manbasi sifatida ko'p foydalanilar... 

balki siz intizomli tarbiya deb o'ylagan narsa faqat qo'rquv ustiga qurilayotgandir...

qo'rquv bilan katta bo'lish bola kelajagiga o'ta salbiy ta'sir qilishi mumkinligini o'ylab ko'rish kerak.

Bunday muhitda o’sgan bolalarning o’ta kam foizida keyinchalik o’ziga bo’lgan ishonch oshib boradi. Bu boshqalarni o’ziga na’muna qilish orqali bo’ladi…


Bek Olimjon
23.10.25
Kongsvinger
Norvegiya

Original note:
kids, fear, fatherhood