You cannot be troubled by any thought which has no meaning for you. Such thoughts cannot live in you and will not leave any footprints in the consciousness. Only those thoughts which carry some psychological force or personal identity will molest you because of the energy invested in them.
Know that you are formless and impersonal consciousness.
No thought can exist apart from you.
No thought is self-employed. Thoughts require the investment of your attention and energy. Your interest and belief sustains them. You think and believe thoughts into existence.
In fact, few are aware that the one who is suffering thoughts is itself a thought! But who is ready for such understanding?

The suffering and the sufferer are two sides of the one coin.
Both are thoughts appearing on the screen of consciousness.
That which witnesses this play is the real Self!
Your True place is the untouched, formless witness.
#Mooji

تصویرساز و تصویر - #کریشنامورتی

تا زمانیکه یک تصویرساز وجود داشته باشد رنج نیز وجود خواهد داشت.

تمثیل جان اسمیت و شاه لیر - #روپرت اسپایرا

سؤال: آیا با خالی شدن از افکار، مشکلات ما واقعاً پاک می‌شوند؟ آیا خالی شدن از افکار، پاک کردن صورت‌مسئله نیست؟

جواب: خیر. خالی شدن از افکار مشکلات شما را حل نمی‌کند اما از این پتانسیل برخوردار است تا شما را متوجه این موضوع کند که:
یک: شما صرفاً شاه لیر نیستید.
دو: مشکلات شاه لیر مشکلات شما نیست.

*ویدئو را با دقت ببینید.

کریشنامورتی می گوید: هر حرکت فکر نه تنها موجب تداوم «من» می گردد، بلکه نفسِ آن حرکت عین یک مرز، قالب و محدوده است برای ذهن.
فکر هرگز نمی تواند از قالبی که خود ساخته است خارج بشود و به ماورا آن برود. زمانی هم که ذهن می کوشد تا قالب را بشکند و به ماورا برود، قالب دیگری ایجاد کرده است.
تنها زمانی حقیقت و ماوراء، خود را بر ذهن باز می نمایند که فکر از تلاش و حرکت باز ایستاده باشد.
مولوی در ده ها رمز و تمثیل بر همین موضوع تکیه می کند:
«ذوق آزادی ندیده جان او
هست صندوق صور میدان او»
موضوع را از این زیباتر و روشن تر می توان بیان کرد؟ «صندوق» یعنی مرز و محدوده، یعنی قالب. و آنچه تشکیل این صندوق و قالب را می دهد، «صور» است؛ یعنی image
«گر زصندوقی به صندوقی رود
او سمائی نیست، صندوقی بود»
هر قدر با فکر - که عین تصویر و صورت است - حرکت کنی، داخل صندوق خواهی بود. «سمائی نیست»، یعنی باز نیست، نمی تواند به ماورا برود.

«حیرتی آمد درونش آنزمان
که برون شد از زمین و آسمان»
حیرت یعنی عدم اِشعار؛ و عدم اشعار هنگامی است که فکر حرکت و دخالتی ندارد. در این صورت است که هرگونه جهت، مرز و قالب از ذهن برخاسته و ذهن از زمین و آسمان و تعین خارج گشته است.

محمد جعفر #مصفا
از مقدمه کتاب نگاه در سکوت کریشنامورتی