🔠🔠🔠🔠🔠🔠🔠🔠
🔠🔠🔠🔠

Инсонни табиий эҳтиёжларидан маҳрум этиш унинг Яратувчисини инкор этишдир

Аллоҳ табиатни ва унинг қонунларини яратган. Демак, табиат қонунларини инкор қилиш Яратувчининг иродасига қарши чиқиш билан баробар тўғрими ?

Дин ўз йўли билан, табиат қонуниятлари эса ўз йўли билан яшайди. Инсон ҳам ана шу табиатнинг бир парчаси сифатида биологик эҳтиёжлари билан яшайди. Жинсий эҳтиёж эса инсон табиатидаги энг кучли инстинктлардан бири бўлиб, уни рад этиб бўлмайди.

Балоғатга етган ҳар қандай инсон, табиий равишда, шахсий жинсий ҳаётига қадам қўяди. Бу эҳтиёжни чеклаш ёки бутунлай йўққа чиқариш мумкин эмас, акс ҳолда инсоннинг руҳий ва жисмоний саломатлигида мувозанат бузилади. Қандай қилиб пешоби қистаган одам табиий эҳтиёжини чиқариб енгиллик топса, худди шундай жинсий эҳтиёжни қондириш ҳам инсоннинг табиий руҳий қониқиши ва тинчлигини таъминлайди.

Айтайлик, ёшгина аёл турли сабабларга кўра эрсиз қолди. Бу ҳолда унинг хоҳишларини ёпиш, чеклаш ёки инкор қилиш табиатга қарши чиқиш билан баробар. Чунки табиат қонунлари инсон иродасидан юқори туради. Аёлни хоҳишларидан маҳрум этиш уни ҳирсий даври келган ғунажиндек боғлаб қуйиб азоблаш деганини тўғри тушунишимиз керак.

Ҳозирги кунда кўплаб йигитлар ўзидан анча катта аёллар билан шаръий ёки норасмий муносабатларга киришмоқда. Бу ҳолатнинг ўзи ҳам жамиятдаги чекловлар, диний ва маданий омиллар туфайли одамлар табиий эҳтиёжларини турли йўллар билан қондиришга мажбур бўлаётганини кўрсатади. Бу бир вақтнинг ўзида ҳам ачинарли, ҳам табиий ҳолат.

Муаммонинг ечими битта: инсоннинг табиий эҳтиёжлари дунёвий принциплар ва инсонийлик меъёрлари асосида эркин тартибга солиниши лозим. Чунки дунёвийлик табиат қонунларига мос йўлдир. Агар инсон табиатини тўғри англаб, унинг эҳтиёжларини соғлом йўл билан таъминлаб берилмаса, ҳижоб ҳам, диний ибодат ҳам маъноларини йўқотиб, сунъий ва сохта кўринишга айланаверади.

Яратган табиат қонунларини яратди ва инсонга ақл ато этди. Демак, инсоннинг вазифаси табиат қонунларига зид равишда эмас, балки уларга уйғун ҳолда яшаш. Жинсий ҳаёт ҳам инсоннинг бирламчи эҳтиёжи сифатида тан олиниши, тарбия ва маданият асосида соғлом шаклда йўналтирилиши керак.

Инсонни табиий эҳтиёжларидан маҳрум этиш унинг яратувчисини инкор этишдир. Яратувчини эса инкор қилиб бўлмайди.

https://t.me/daydi2021

Шахсан ман бировнинг ибодатига қаршилик қилмайман. Ўзим намоз ўқимаслигимни ва бу кераксиз машғулот эканини айтишим мумкин. Кимдир бу диний ритуалга эҳтиёж сезса бемалол қилаверсин.

Мана бу суратдаги воқеъликда ходимни қораламаган ҳолда битта савол келиб қолди.
ЙПХ ва ППХ инспекторлари кундалик хизматда кўплаб жиноятчилик, қонунбузарлик ва ҳуқуқбузарликларга қарши курашиб келади.

Ходим хизмат вақтида Пешин намозини адо қилишга чоғланди. Ният қилиб такбир айтиб субхонакани ўқийди ва ракатни бошлайди. Шу чоғда қаердадир авария содир бўлса ёки ўғирлик , босқинчилик, ёки яна аллақандай қоидабузарлик. Ходимнинг рациясига оператив-тезкор ҳаракатланиш буйруғи келади.

Шу пайт ЙПХ ходими қандай йўл тутади?
1. Намозини бузиб воқеа жойига етиб борадими?
2. Намозини тугаллаб кейин хизматга отланадими?
3. Намозга халақит бермаслиги учун рацияни ўчириб қўядими?

Шариатга кўра бундай вазиятда қайси йўлни тутиш жоиз? Намоз шариат кўрсатмаси бўлгани учун шариатчи биродарларни чорлайман! Намозини бузиб чопиб кетса гуноҳ бўлмайдими?

© Dilnur Kamilov

https://t.me/daydi2021

2025 йил 9 августидан мамлакатимизда янги ҳуқуқий меъёр кучга кирди. Энди махсус диний маълумотга эга бўлмаган ва диний ташкилотнинг марказий бошқарув органидан тегишли рухсат олмаган шахснинг вояга етмаганларга диний сабоқ бериши жиноят сифатида баҳоланади.

Шунингдек, вояга етмаган болаларга ўзбошимча тартибда диний таълим бериш ҳам Ўзбекистон Республикаси Жиноят кодексининг 229²-моддаси билан жиноий жавобгарликка сабаб бўлади.

Қонунчиликдаги ушбу норма аввало ёш авлодни турли ноқонуний диний таъсирлардан асраш ва диний таълимнинг давлат томонидан белгиланган қоидалар асосида амалга оширилишини таъминлашга қаратилган.


https://t.me/daydi2021

Мен Мубина Сариева 2020 йилда Каттақўрғонлик Дилшод Рўзиев билан шаръий никоҳ асосида иккинчи хотин бўлиб турмуш қурганман. Қисқа вақт ичида икки қизи­миз дунёга келди. Оилавий ҳаётимиз қийинчиликларсиз эмасди, аммо мен сабр қилдим.

Эрим этикдўзлик билан кун кўрарди. Ўзимизда иш камайиб, даромад камайгач, “Тошкентга бориб, тирикчилик қиламан” деди. Мен унга ишониб, дуо қилдим, “Аллоҳга омонат” деб, йўлга кузатдим.

Тошкентга борвоган жувонмарг бўлгур эрим ўта пасткашлик қилиб, учинчи марта уйланиб олибди. Аввалари мен ва қизларимга:
“Биринчи хотинимда кўнглим йўқ, силарни яхши кўраман, умрбод сизлар билан яшайман”
деб қасам ичарди. Аслида эса у ҳақиқий хотинбоз ва хиёнаткор ҳорами эканлиги исботини топди.

Менга аълам қиладигани у учинчи бор уйланган аёл менинг танишим эди. “Опа-опа” деб, уйимга келиб кетиб юрган, ишонган одамим.
Исми-шарифи Вазира Алматова. У менинг оиламни бузди, эримни тортиволди. Бу манжалақи хотин қанақадир университетниям тугатганмуш, ҳайронман ўқимишли аёллага ўзи тенгги эр топилмаяптими ? Мени сапожнигимни қайтариб берсин деб парталга икки марата аризаям ташадим.

Ким шулани Тошкентда кўрса, аптига тупурсин! Аллоҳимни олдида жавоб беради икковиям


https://t.me/daydi2021