~ سوالی در ذهن می‌آید که چرا در این شرایط بحرانی حکم اعدام صادر می‌شود؟ عقل در مغز دولت نیست؟
یک: پرونده شریفه محمدی را بین شعبه‌های مختلف چرخانده‌اند تا قاضی‌ای را پیدا کنند که حکم اعدام صادر کند. این واقعیت به ما میگوید که هدف این بوده که حکم اعدام صادر شود. بنظر میرسد حداقل جریان پر قدرتی منافعی از این احکام می‌برد. اما این منافع دقیقا چه میتواند باشد ؟
تزریق «بحران» به جامعه بحرانی فن حکمرانی است. خرد دولت لزوماً منطبق با عقل سلیم نیست، بلکه «دولت» پدیداری ویژه است. تزریق بحران میتواند به تقویت این ایده جمعی منجر شود که «درست‌شدنی نیست»، «کاری نمی‌توان کرد»، یا حتی «کار تمام است». در واقع انباشت بحران اندیشه‌های آخرالزمانی را گسترش میدهد. دولت هر چقدر بتواند با حفظ کنترل خود بر اوضاع، اینگونه ایده‌ها را تقویت کند میتواند هرچه بیشتر «انفعال جمعی» را به عنوان مهمترین هدیه از جامعه دریافت کند.
دو: شاید این پرسش ایجاد شود که آیا تولید بحران مازاد توسط دولت برای او مخاطره‌آمیز نیست؟ آیا این رویکرد نمیتواند جامعه را به واکنش و طغیان جمعی بکشاند؟ نیروهای رقیب و میانه‌رو در نهاد دولت چنین نظری دارند. حامی تولید بحران منطق خود را پیش میکشد: بر اوضاع کنترل داریم و آن طبقه‌ای که از این حکم متأثر میشود را زیر نظر داریم. اولاً گروه بزرگی نیستند، و دوم به سبب خاستگاه‌های طبقاتی‌شان دارای یک پلیس درونی قوی هستند که به آنها اجازه نمی‌دهد تا انتها پیش بروند. مهم اکثریتی است که با فقر و قطعی آب و برق درگیرند.
در منطق حکمرانی بحران را باید با تولید کنترل‌شده‌ی بحران‌های دیگر راهبری کرد. تمرکز را باید از بین برد و حس «بی‌چارگی» ساخت. دولت وقتی در تنگنای بحرانی گیر می‌کند، جبهه‌های تازه برای جنگیدن می‌گشاید.
سه: چه باید کرد؟ در هنگام حمله اسراییل به ایران واروفاکیس (روشنفکر چپ یونانی) گفت که این حمله برای انحراف افکار عمومی جهان از نسل‌کشی غزه است. او به اشتباه این گونه القا می‌کرد که حواستان پرت نشود و ایران را فراموش کنید: در این دام نیفتید. این بدترین نوع مواجهه با دولت و سیاست «بحران‌زایی» اوست. یک جامعه سیاسی پویا رها نمی‌کند بلکه ستمدیدگان را پیوند می‌زند، وجوه اشتراک را می‌یابد و «اجتماع» می‌سازد.
لحظه‌ای را می‌توان تخیل کرد که مخالفت با اعدام به حس رهایی از فقر پیوند بخورد؟ دولت نخواهد گذاشت. او با صرف هزینه‌ و رواج ایده‌هایی چون مخالفت با اعدام از شکم‌سیری است یا چپ هرگز نفهمید، حکم اعدام افرادی چون شریفه محمدی را نه به عنوان خطر که به عنوان یک راه حل پیش می‌کشد.⁩
@AminBozorgiyan

فایل صوتی گفتگویی درباره چشم‌اندازهای ایران امروز و مسأله چپ

به همراه محمدرضا شالگونی، از فعالان با سابقه چپ و اعضای مؤسس راه کارگر پس از انقلاب ۵٧
به میزبانی رادیو همبستگی

@AminBozorgiyan

- فایل صوتی جلسه «درباره رفراندوم»
- مدرسه تعمق
http://t.me/taamoq

در این گفتار تلاش کردم نشان دهم که دولت مدرن همواره تا پیش از سقوط مشروعیت (Legitimacy) خود را حفظ می‌کند، و بنابراین ایده رفراندوم (به معنای مراجعه به آرای عمومی برای جابجایی آن) ناممکن شده است.
در بخش دوم سعی کردم به این سوال پاسخ دهم که چرا ایده رفراندوم اهمیت یافته و تکرار شده است؟ ما در چه شرایطی هستیم که رفراندوم مطرح شده است؟
@AminBozorgiyan