سرزمین عجایب بی‌رحم و ته دنیا

در رمان خیال‌انگیز و فلسفی «سرزمین عجایب بی‌رحم و ته دنیا»، هاروکی موراکامی با نثری وهم‌انگیز و خیال‌پردازانه، مرزهای واقعیت و ذهن را درمی‌نوردد. این اثر، روایتی‌ست دوگانه از زندگی دو شخصیت در دو جهان موازی؛ یکی در دنیایی سایبرپانک و پیچیده، و دیگری در شهری اسرارآمیز و خاموش. موراکامی با درآمیختن عناصر علمی‌تخیلی، روان‌کاوی و ادبیات سوررئال، مفاهیمی چون هویت، آگاهی، تنهایی، و فقدان را واکاوی می‌کند. این داستان نه‌تنها سفر در دل ناخودآگاه انسان است، بلکه بازتابی‌ست از جست‌وجوی بی‌پایان انسان برای یافتن معنا در جهانی مبهم و چندلایه. سرزمین عجایب بی‌رحم و ته دنیا، تجربه‌ای‌ست از عبور از مرزها؛ مرز میان فکر و احساس، میان منطق و خیال.

هاروکی موراکامی

https://t.me/marzockacademy

با سپاس از مارزوک ارجمند و گزینه زیبایش

نقدی بر شعر فروغ فرخزاد

من از نهایت شب حرف می‌زنم
من از نهایت تاریکی
و از نهایت شب
حرف می‌زنم.

چرا فروغ از دو مفهوم«نهایت تاریکی» و«نهایت شب» حرف میزند؟
مگر شب و تاریکی جدا از هم اند؟
فروغ اما به این مسئله اگاه است

اگر به خانه‌ی من آمدی
برای من، ای مهربان
چراغ بیاور!

مهریان چه کسی است؟
مهربان جفت دیالکتیکی خشن یا سنگدل است
پس خشن کیست؟
این سوال راز واژه«شب» را اشکار میکند
خشن حکومتیست که «نهایت شب» را حاکم ساخته است
از کجا معلوم که فرد یا افراد نبوده اند؟
چون سلطه «نهایت شب و تاریکی» از توان افراد خارج است
فقط «طبقه حاکمه» میتواند چنین قدرتی داشته باشد
بنابراین شب نمادی از استبداد طبقه مسلط است
استبدادی که چنان تاریکی بارمغان اورده که سامان«دید» نیست
همه گویا کورند..نااگاه و جاهل اند
از کجا معلوم؟
چون سلطه شب خانه فروغ را تاریک ساخته است
فروغ خود را بمثابه نمادی از مردم و خانه خود را
نمادی از جامعه تصویر وتصور میکند

اگر به خانه‌ی من آمدی
برای من، ای مهربان
چراغ بیاور!

فروغ (مردم) نمیخواهد نااگاه بمانند
اینجاست که راز واژه«مهربان» وضوح مییابد
و مفهومی بنام «اگاهی دهنده و اگاهی بخش» بخود میگیرد
فروغ از مهربان میخواهد که چراغی بیاورد
بنابراین واژه«چراغ» نیز راز خود را اشکار میکند
فروغ چراغ را مترادف برون رفت از تاریکی تصویر میکند
فروغ از مهربان میخواهد که با اگاهی بخشی مردم را از جهالتی که استبداد مسلط کرده اگاه سازد تا امکان «نگرش و دید» میسرگردد

و یک دریچه که از آن
به ازدحام کوچه‌ی خوشبخت بنگرم

اگاهی بخشی از مهربان..باشد که دریچه و روزنه ای گردد
تا خانه به کوچه پرازدحام تغییر یابد
خانه بمثابه فضای بسته است
کوچه نماد مسیر و گذراست
فروغ چه اگاهانه و چه نااگاهانه به دیالکتیک «خانه-کوچه» پی برده است
او که فیلسوف نیست! پس این دیالکتیک از بطن زنده زندگی و جامعه به ضمیر او انعکاس پیدا کرده است
فروغ بدنبال دریچه ای است که مهربان خواهد اورد
تا به ازدحام کوچه‌ خوشبخت بنگرد
ازدحام کوچه‌ یعنی مسیری که پر از جنب و جوش خلایق است
و برخلاف خانه... زندان حصارگشته نیست
دریچه فروغ چیزی بجز روزنه امید برای گذر و تغییر نیست
مهربان چراغ میاورد تا مردم تاریکی را بزدایند
دریچه میاورد تا روزنه امید ی برای چیره گشتن بر شب گردد
کوچه خوشبخت کوچه ای است که در ان ازدحامی از مردم اگاه در حرکت اند
فروغ «گنجشک» شاعران است.

Aniss

https://t.me/marzockacademy

در لرستان بمناسبت های مختلف بصورت دست جمعی زن ومرد باهم آواز می‌خوانند در مراسم مرگ مویه خوانی با ساز چپی ودرگذشته در روستاها اسبی را تزئین می‌کردند وبه ان کتل میگفتند واگر فرد فوت شده جوان بود ویا فرد مهمی بود زنان گیسوان بافته شده خود را میبردین وبه کتل اسب آویزان می‌کردند. ودر این ویدیو به آوازخوانی وتمجید عروس وداماد در مراسم قبل از ازدواج که در تمام مدت آماده سازی مراسم بطول می‌کشد میپردازند.
@Marzockacademy

⏪خجسته‌باد زادروز مولانا

◀️در نکوداشت مولانا

یک اجرای بی‌نظیر از گروه کر بهار به رهبری "آرش فولادوند"،  با آهنگسازی آرش فولادوند، خوانندگی سارا نائینی و وحید تاج دو خواننده‌ی ایرانی، و نگینا امانقلواخواننده‌ی تاجیک.

این اجرای بی‌نظیر را ببینید و بشنوید، و از نی‌نامه‌ی مولانا،  زبان شگفتی‌انگیز پارسی، نغمه‌های زیبای ایرانی، هنرنمایی آرش فولادوند، نوای خوانندگان ایرانی و تاجیک، صدای همخوانان، اجرای نوازندگان و صدای هماهنگ سازها لذت ببرید.

◀️موسی اکرمی

🌺🌺🌺🌺

@musa_akrami
@marzockacademy

ترامپ، بنن و  گلوباليسم: چرا ترامپيسم ايراني برخطاست؟
در ماه های اخیر و قبل تر در دوسه سال اخیر، من به مناسبتهای مختلف درمیان برخی از دوستان ایرانی بحث از ترامپ را پیش کشیدم. هدفم از طرح چنین بحثی هم کنجکاوی شخصی و هم نوعی کار پژوهشی بود. من سالهاست روی راست جدید (فار رایت، آلت رایت، راست جدید اروپایی، نظریه سیاسی چهارم و مانند آن) و به ویژه مبانی فلسفی و الهیاتی آنها مطالعه میکنم. در مدیای فارسی زبان و متاسفانه در آکادمی ایرانی (که تقریبا وجود خارجی ندارد) این اندیشه ها چندان شناخته شده نیستند و طبق معمول عموما این جریانها را باعنایت به صورت بندی سیاسی مشخصی که پیدا میکنند میشناسیم و نه براساس الگوهای فکری پیچیده ای که درپس انها حضور دارند. اگر با این الگوها آشنا نباشیم، رتوریک سیاسی و یا تصمیمات پیچیده و متناقض سیاستمداران و کنشگران که حاصل توازن نیروها و مجموعه پیچیده ای از عوامل محیطی و تصادفی است ما را فریب خواهد داد و درنتیجه براساس اخبار و تحلیلهای سیاسی روزانه، مدام الگوهایی در ذهن بازمی سازیم که ربط و نسبتی با ذهنیت این گنشگران سیاسی ندارد. درواقع ذهنیت اکثر مردمان عادی در جهان همینگونه عمل میکند: از مشاهده مجموعه ای از قرائن به الگوی ذهنی میرسند و آن را با قرائنی دیگر تقویت میکنند. شاید این را بتوان یکی از کارکردهای ذهن برای توضیح واقعیتها و قالب زدن آنها در ذیل یک نظریه عامیانه (folk theory) دانست. اما پژوهشگر جدی سیاست (و نه تحلیلگران شبکه های فارسی زبان که عموما فعالان سیاسی کم مطالعه اند) نگاهی پیچیده تر دارد: ازیک سو ایدئولوژی، دکترین و استراتژی را که در پس ذهن یک کنشگر سیاسی قدرتمند و یا پشتیبان دستگاه سیاست ورزی اوست را (فارغ از خطابه ها و تصمیمات) به دقت مطالعه میکنند و سپس تصمیم سازیها و کنشهای تاریخی و واقعی را با آن میسنجد و میکوشد توضیحی همه جانبه برای درک بهتر (و تاحد امکان پیش بینی) رفتار این کنشگران پیدا کند.
نگرشی که برخی از هموطنان ما نسبت به ترامپ دارند بسیار جالب توجه است و جداگانه باید موضوع مطالعه ای همه جانبه قرار گیرد. من در این مجال مختصر میخواهم چند سطری درباره مفهوم آنتی-گلوبالیسم بنویسم که یکی از مفاهیم مورد توجه کمپین و دولت ترامپ بود. ترامپ چنانکه همگان میدانند فردی کم اطلاع از سیاست بود و بیشتر با تکیه بر روحیه اي جنگنده وارد انتخابات شده بود. اما شخصیت مهمی که کمپین ترامپ را در قالب یک مفهوم کلیدی صورت بندی کرد و با این مفهوم بی شک نقشی اساسی در پیروزی او در دور اول داشت استیو بنن بود. یک آمریکایی کاتولیک با ذهنیتی پیچیده و فارغ التحصیل هاروارد که پشت پرده و مغز متفکر وبسایت برایتبارت و شرکت کمبریج آنالیتیکا بود و دهه ها در زمینه هایی چون بانکداری و تهیه کنندگی سینما ایده های خود را با جدیت و زیرپوستی دنبال میکرد. او درنهایت به ترامپ رسید و توانست اثر خود را در مقیاسی بسیار بسیار گسترده تر بگذارد. او مدتی هم در کاخ سفید به عنوان استراتژیست و مشاور حضور داشت ولی با ترامپ به مشکل برخورد و طبق معمول او هم با بی ادبی و قدرناشناسی بنن را اخراج کرد. اما بنن هرگز نه تنها دست از دفاع از ترامپ نکشید بلکه با جدیت بیشتری به برنامه های خود ادامه داد و ایده های خود را این بار به عنوان شخصیتی مشهور گسترش بخشید. به اروپایی ها متصل شد و به عنوان مشاور احزاب راستگرا در اروپا ایده مخالفت با اتحادیه اروپا و تقویت راستگرایی را پی گرفت. مناظره های متعددی در کانادا، بریتانیا، فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی با شخصیتهای مشهوری چون برنار هانری لوی اندیشمند فرانسوی و یا دیوید فروم نویسنده محافظه کار کانادایی انجام داد و بیش از پیش به دفاع از ترامپ پرداخت. به یاد دارم در یک سخنرانی در اروپا درسال 2018 درمیان شلیک خنده حضار با جدیت و اعتماد به نفسی تحسین برانگیز میگفت: به یاد نمی آورم که ترامپ حتی یک خطای کوچک در این دو سال مرتکب شده باشد. دلیل این دفاع روشن بود: او ترامپ را فرصتی تاریخی برای عبور از گلوبالیسم میدید و شخص ترامپ برای او ذره ای ارزش و اهمیت نداشت. او میدانست ترامپ رفتنی است اما میخواست آنتی-گلوبالیسم به بخش جدایی ناپذیر سیاست و تصمیم سازی در آمریکا بدل شود.
درباره استیو بنن و اندیشه های او دو کتاب مهم نوشته شده است: اولی که در 2017 تحت عنوان «همواره عصیانگر» به قلم کیت کوفلر منتشر شد و دیگری همین چندماه پیش به قلم بنجامین تایتلبام تحت عنوان «جنگ برای ابدیت». در کتاب نخست فهرستی از اندیشمندان تاثیرگذار بر افکار بنن، برگرفته از مصاحبه هایی با خود او، آمده است که دو نام در این میان جلب توجه میکند: رنه گنون و جولیوس اوولا.

ادامه دارد ..
https://t.me/marzockacademy