این هفته باکو به‌طور بی‌سروصدا اما در مرکز یک سفر مهم قرار گرفته است.
هیات بلندپایهٔ دینی ـ سیاسی وابسته به «اتحادیه خاخام‌های صهیونیست» به جمهوری آذربایجان آمده و دیدارهای مهمی انجام داده است.
بر اساس اطلاعات، هدف اصلی این سفر تعمیق روابط در مسیر جامعهٔ یهودیان آذربایجان ـ آمریکا و ایجاد کانال‌های متقابل جدید است.

مقاماتی که هیات نمایندگی با آنان دیدار کرده است:
- سفیر اسرائیل در جمهوری آذربایجان، رونن کراوس
- وزیر امور خارجه آذربایجان، جیحون بایراموف
- مدیر اجرایی مرکز چندفرهنگی‌گرایی باکو، روان حسن‌اف

📱 مرکز مطالعات آذربایجان

خبرنگار معروف ترک، مهمت علی اونل، ادعا می‌کند سقوط هواپیمای ترابری نظامی C-130 تصادفی نبوده است.

به گفتهٔ او، اظهارات شاهدان، جزئیات موجود در تصاویر و نوع متلاشی‌شدن سازهٔ هواپیما، احتمال «خرابکاری» را تقویت می‌کند.

اونل می‌نویسد:

«بدون هیچ تعارفی باید بگوییم: هواپیمای باری C130 متعلق به نیروی هوایی، متأسفانه بر اثر خرابکاری ساقط شده است!»

شاهدان حادثه می‌گویند ابتدا صدای یک انفجار شنیده‌اند و سپس هواپیما شروع به سقوط کرده است.

هیچ وضعیت نامناسب جوی که مانع پرواز باشد وجود نداشت!

در تصاویر لحظهٔ سقوط، دمِ هواپیما متلاشی شده دیده می‌شود. قطعهٔ بزرگ دومی که روی زمین افتاده نیز متعلق به هواپیماست.

هیچ تماس اضطراری از سوی خدمهٔ پرواز دریافت نشده است.

سه‌تکه‌ شدنِ هواپیما در آسمان نشان می‌دهد که یا از قبل خرابکاری شده، یا هواپیما از داخل با یک مواد منفجرهٔ زمان‌بندی‌شده منفجر شده است.

متهمِ اصلی، همان‌طور که قابل حدس است، دشمن شمارهٔ یک ترکیه یعنی اسرائیل است!

فعالیت آزادانهٔ موساد در آذربایجان برای همه شناخته‌شده است.

بالگرد رئیس‌جمهور ایران، رئیسی، نیز در مسیر بازگشت از آذربایجان با خرابکاری ساقط شده اما موضوع به‌عنوان «سانحه» پوشانده شده است.

در تاریخ معاصر ترکیه نیز حوادث مهمی وجود دارد که ردپای اسرائیل به آن نسبت داده شده، اما هیچ‌کدام به‌طور کامل روشن نشده است.

فیزیکدان هسته‌ای، پروفسور «انگین آریک» و تیم او که روی عنصر «توریوم» (ماده‌ای رادیواکتیو) کار می‌کردند نیز قربانی یک سانحهٔ هوایی عجیب شدند.

مهندسان ASELSAN و TÜBİTAK نیز یکی‌یکی با ظاهر «سانحه یا خودکشی» از میان برداشته شدند. با اینکه عامل اصلی این خسارت‌های تلخ تا حدی شناخته شده، اما هیچ‌گاه نتوانسته‌اند آن را با اسناد قطعی اثبات کنند.

عده‌ای خواهند گفت این‌ها شایعات و ادعاهای بی‌اساس است، اما کافی است ببینید اسرائیل برای متوقف کردن پیشرفت‌های نظامی و هسته‌ای ایران چه کارهایی کرده!

اسرائیلی که دانشمندان، مقامات و فرماندهان ارشد ایرانی را آشکارا هدف قرار داده، آیا هیچ اقدامی علیه ترکیه که آن را دشمن بزرگ‌تر می‌داند انجام نداده است؟ اگر کسی چنین فکر کند، ساده‌لوحی نیست، خیانت است!

پیشرفت سریع ترکیه در صنایع دفاعی در سال‌های اخیر به‌وضوح اسرائیل را نگران کرده است.

برای درک اوضاع کافی است نگاهی به اخبار و برنامه‌های تحلیل سیاسی در رسانه‌های اسرائیلی علیه ترکیه بیندازید.

ترکیه البته ایران نیست و اسرائیل نمی‌تواند ترکیه را مستقیماً هدف قرار دهد، اما نباید فراموش کرد موساد چقدر دستگاه اطلاعاتی قدرتمندی است.


از این‌رو نهادهای امنیتی ترکیه باید در مورد حفاظت از تمامی شخصیت‌های مهم که در پست‌های حساس مشغول‌اند — به‌ویژه رئیس‌جمهور اردوغان — تدابیر امنیتی را تقویت کرده و حفاظت اضافی فراهم کنند.

یک صفحه معرف «ایکس» در ترکیه می‌نویسند:

هواگردهایی که به سمت آذربایجان می‌روند سقوط می‌کنند. بالگرد رئیس‌جمهور ایران نیز پس از حرکت به سمت آذربایجان سقوط کرده بود. هواپیمای باربری ترکیه هم سقوط کرد. موساد در آذربایجان میدان‌داری می‌کند.

📱 مرکز مطالعات آذربایجان

سرنگونی هواپیمای نظامی ترکیه در مرز آذربایجان و گرجستان، با یک‌سری استدلال‌ها دوباره همهٔ نگاه‌ها را به سمت اسرائیل می‌کشاند. کارشناسان نظامی و سیاسی ترکیه و همچنین کاربران شبکه‌های اجتماعی با قاطعیت می‌گویند که دست موساد در این ماجرا پیداست. در نتیجه این روزها افکار عمومی در ترکیه کاملاً علیه اسرائیل شکل گرفته است. روابط نزدیک آذربایجان با رژیم صهیونسیتی نیز در برخی محافل ترکیه با انتقادهای تند روبه‌رو است. طبیعی است که این موضوع نگاه مردم آذربایجان را هم به سمت موضعی ضد اسرائیلی سوق می‌دهد.
خلاصه، «این رژیم وقیح» خیلی هار شده؛ هلیکوپترِ یکی را می‌زند، هواپیمای یکی دیگر را! ای کاش «ترکیه» هم می‌توانست پاسخِ دندان‌شکن بدهد و بهتر از آن «انتقام سخت» است…
به‌نظر شما وقتش نشده؟
.
📱 مرکز مطالعات آذربایجان

📰 برگزاری اولین نشست همبستگی سازمان‌های مردم‌نهاد کشورهای عضو TÜRKPA در آذربایجان

🔻 از ۲۳ تا ۲۶ نوامبر، در باکو، اولین نشست همبستگی سازمان‌های مردم‌نهاد (سمن‌ها) کشورهای عضو سازمان کشورهای ترک (TDT) برگزار خواهد شد. این خبر را «آژانس حمایت از سازمان‌های غیر دولتی» آذربایجان اعلام کرده است.

▫️در برنامه این نشست، میزگردهایی با موضوعات «راهزنک زنگزور: پلی که جغرافیای ترک‌ها را به هم متصل می‌کند» و «در مسیر WUF13 – برای نخستین بار در دنیای ترک» برگزار خواهد شد.

▫️حدود ۳۰۰ نماینده سمن‌ها از آذربایجان، ترکیه، کشورهای آسیای مرکزی، مجارستان و جمهوری ترک قبرس شمالی (TRNC) در این رویداد شرکت خواهند کرد.

▫️همچنین در حاشیه این نشست، اولین نشست همکاری سمن‌های آذربایجان و قزاقستان برگزار خواهد شد و در نخجوان برنامه‌ریزی شده است تا یک پلتفرم مشترک سمن‌های کشورهای عضو TDT ایجاد شود که سازمان‌ها از ۸ کشور را گرد هم خواهد آورد.

📱 مرکز مطالعات آذربایجان

📰 وارد شدن کریدور جعلی زنگزور (مسیر ترامپ) به فاز اجرایی در سایهٔ ساده‌سازی دولتی و خیانت لابی نفوذ

🔻 نیکول پاشینیان: ارمنستان با آمریکا دو سناریو برای اجارهٔ «مسیر ترامپ» به مدت ۴۹ یا ۹۹ سال را بررسی می‌کند. به‌زودی نام شرکت نیز مشخص خواهد شد و در هیئت‌مدیرهٔ کنسرسیوم، هر دو کشور حضور خواهند داشت؛ نسبت آن بستگی به سهم سرمایه‌گذاری‌ها دارد.

🔸 پاشینیان: برنامهٔ «مسیر ترامپ» چند مرحله خواهد داشت که شامل راه‌آهن و خطوط لولهٔ گاز و احتمالاً نفت نیز می‌شود.

🔸 پاشینیان: با علی‌اف در کپنهاگ دربارهٔ ساخت خطوط انتقال برق و خط لولهٔ گاز به توافق رسیدیم و مسیر ترامپ، سریع‌ترین راه ساخت خط انتقال برق و خط لولهٔ گاز است.

🔸 پاشینیان: ابتدا یک پایگاه دادهٔ مکتوب برای تنظیم مقررات ایجاد خواهد شد، سپس شرکت مشترک ارمنستان–آمریکا تأسیس می‌شود. اولویت برای تعیین مرز در بخش‌هایی خواهد بود که زیرساخت‌های پروژهٔ مسیر ترامپ (TRIPP) باید از آن عبور کند.

🔸 اظهارات پاشینیان نشان می‌دهد که مسیر ترامپ با میزبانی خطوط برق، لولهٔ گاز و نفت، ریل و جاده، وضعیت کریدور خواهد داشت که با توجه به میزان سرمایه‌گذاری، کنترل واقعی آن در دست آمریکا و شرکت اکسون‌موبیل خواهد بود.

🔸 کریدور ترامپ نتیجهٔ پنج سال نقش‌آفرینی مکمل دو محور آنگلوساکسونیِ علی‌اف–اردوغان از یک‌سو و دولت پاشینیان از سوی دیگر، و به‌موازات آن، تحرکات لابی نفوذی و دلاریِ خائنِ باکو و آنکارا در ایران می‌باشد.

🔸 رئیس‌جمهور آذربایجان در کپنهاگ وعدهٔ تأمین ارزان انرژی برای ارمنستان را در قبال سرکوب گروه‌های ملی‌گرا در ارمنستان و چشم‌پوشی پاشینیان از حق بازگشت ارامنه به قره‌باغ داده است.

🔸 در صورت پیروزی پاشینیان در انتخابات خرداد آتی، ابعاد کریدور ترامپ (کریدور جعلی زنگزور) آشکارتر خواهد شد و استقرار نیروهای چندوجهی آمریکایی در این طرح و اتصال کریدور داوود به آن، وارد فاز اجرایی خواهد شد.

📱 مرکز مطالعات آذربایجان

📹 سند تاریخی تلخ: التیماتوم عثمانی و واگذاری اجباری ایروان به ارمنیان در سال ۱۹۱۸

🔺 در جریان کنفرانس باتوم در ماه می ۱۹۱۸، نمایندگان آذربایجان (شامل رسول‌زاده و حاجینسکى) در شرایطی که مردم آذربایجان تحت نسل‌کشی و کشتارهای منطقه‌ای توسط باندهای بلشویک، ارمنی و داشناک قرار داشتند، شدیداً درخواست کمک نظامی از دولت عثمانی داشتند و «گویی گریه می‌کردند».

▫️خلیل بیگ منتشه، وزیر عدلیه و یکی از چهار مرد قدرتمند دولت عثمانی، با این استدلال که باید آرزوی ملی ارمنیان (تشکیل دولت) را محقق ساخت و برای دور کردن خطر ایجاد دولت ارمنی در آناتولی شرقی، به آذربایجان توصیه کرد که مناطقی را به ارمنیان واگذار کند.

▫️با وجود امتناع اولیه آذربایجان از واگذاری ایروان، خلیل بیگ منتشه با لحنی قاطع و اولتیماتوم‌گونه اعلام کرد که کمک عثمانی برای نجات باکو، مستقیماً به واگذاری ایروان وابسته است. در نتیجه این فشار، آذربایجان مجبور شد ایروان را به ارمنیان واگذار کند.

▫️اما زیان‌های ارضی تنها به ایروان محدود نشد؛ احمد بیگ آقااوف و علی بیگ حسین‌زاده در نامه‌ای به طلعت پاشا گلایه کردند که دولت عثمانی مناطق ارمنی‌نشین را برای خود برمی‌دارد اما تلاش می‌کند در مناطقی که مسلمانان زندگی می‌کنند، دولت ارمنی ایجاد کند. در مجموع، بر اساس کنفرانس باتوم، بیش از ۲۰ هزار کیلومتر مربع از اراضی آذربایجان (شامل نخجوان، سورمالی و بخش‌هایی از ایروان) به ترکیه واگذار شد؛ با احتساب توافق صلح برست، مجموعاً حدود ۴۵ تا ۴۶ هزار کیلومتر مربع از اراضی آذربایجان به ترکیه منتقل شد.

▫️این حقایق "تلخ" که از آرشیوهای عثمانی و نظامی ترکیه جمع‌آوری و منتشر شده است، برای بسیاری از کسانی که این تاریخ را نشنیده بودند، بسیار سنگین و دردناک بود.

#تاریخ_آذربایجان


📱 مرکز مطالعات آذربایجان

در چارچوب آموزش‌های نظامی ایالات متحده، استفاده از کشورهای خیالی برای شبیه‌سازی سناریوهای امنیتی و ژئوپلیتیکی، به یک الگوی ساختاریافته بدل شده است. «آتروپیا» یکی از این نمونه‌هاست که با ویژگی‌های منطبق بر جمهوری آذربایجان طراحی شده و در تمرینات نظامی آمریکا نقش محوری ایفا می‌کند.
اگر بخواهیم #آتروپیا را در یک جمله خلاصه شده تعریف کنیم:
«بازی تدارکاتی یا همان مانور تدارکاتی راهبردی در آستانه یک تورنمنت بزرگ مانند جام جهانی»
در این نوشتار به بررسی اهداف، ساختار و پیامدهای راهبردی این شبیه‌سازی می‌پردازیم:

1️⃣. اهداف راهبردی شبیه‌سازی آتروپیا:
🔻 استفاده از کشور خیالی آتروپیا چند هدف کلیدی را دنبال می‌کند:
➖ اجتناب از تبعات حقوقی و دیپلماتیک: نام‌گذاری خیالی، امکان تمرین نظامی بر بستر جغرافیای واقعی را فراهم می‌سازد، بدون آنکه اعتراض رسمی از سوی کشور هدف مطرح شود.
➖ انعطاف‌پذیری آموزشی: فرماندهان نظامی می‌توانند سناریوهای پیچیده شامل عملیات‌های تهاجمی، دفاعی، و مأموریت‌های تثبیت وضعیت را در محیطی کنترل‌شده تمرین کنند.
➖ آمادگی برای همکاری با متحدان غیرایده‌آل: آتروپیا با ویژگی‌هایی چون فساد ساختاری، حکومت الیگارشی و گرایش به غرب، نمایندۀ نوعی از متحدانی است که آمریکا ممکن است در بحران‌های واقعی با آن‌ها تعامل داشته باشد.

2️⃣. ساختار منطقه‌ای و سناریوهای ترکیبی:
آتروپیا در کنار کشورهای خیالی همسایه مانند «آریانا»، «کمالیا» و «دونویا»، بخشی از یک محیط امنیتی چندجانبه را تشکیل می‌دهد. این ساختار، امکان تمرین برای درگیری‌های منطقه‌ای با قدرت‌های واقعی مانند ایران، روسیه و ترکیه را فراهم می‌آورد.
🔻 ویژگی‌های این سناریوها عبارت‌اند از:

➖ جنگ ترکیبی: ترکیب نیروهای نظامی کلاسیک با شبه‌نظامیان و نیروهای امنیتی محلی، تمرین برای مواجهه با درگیری‌های نامتقارن و پروکسی‌ها را ممکن می‌سازد.
➖ شبیه‌سازی محیط‌های شهری و جنگ روانی: استفاده از نقش‌آفرینان غیرنظامی، انتشار اخبار جعلی، و جلوه‌های صوتی و تصویری پیشرفته، بخشی از تمرینات پیچیده در محیط‌های شهری است.
➖ تقابل با قدرت‌های منطقه‌ای: طراحی همسایگان خیالی با ویژگی‌های برگرفته از بازیگران واقعی، نشان‌دهندۀ آمادگی برای سناریوهایی است که در آن نفوذ قدرت‌های منطقه‌ای به چالش کشیده می‌شود.

3️⃣. پیامدهای ژئوپلیتیکی برای جمهوری آذربایجان و منطقه:
🔻 شبیه‌سازی آتروپیا حامل پیام‌های راهبردی مهمی برای جمهوری آذربایجان و همسایگان آن است:

➖ جمهوری آذربایجان به‌عنوان نقطه کانونی: انتخاب این کشور به‌عنوان مدل تمرینی، نشان‌دهندۀ جایگاه حساس آن در برنامه‌ریزی‌های نظامی آمریکا است.
➖ قفقاز جنوبی به‌عنوان زمین تمرین: منطقه به یک فضای آزمایش برای سنجش آمادگی در برابر سناریوهای درگیری متعارف و ترکیبی بدل شده است.
➖ هشدار به قدرت‌های منطقه‌ای: دقت جغرافیایی و سیاسی این تمرینات، نشانه‌ای از برنامه‌ریزی فعال واشنگتن برای سناریوهایی است که ممکن است نفوذ مسکو و تهران را محدود سازد.

🔹 نتیجه‌گیری:
پروژۀ آتروپیا فراتر از یک تمرین نظامی، بازتابی از نگاه راهبردی ایالات متحده به قفقاز جنوبی است. این شبیه‌سازی‌ها، علاوه بر ارتقای آمادگی عملیاتی، نشان‌دهندۀ بازتعریف نقش کشورها در معماری امنیتی آینده‌اند. برای جمهوری آذربایجان، این وضعیت مستلزم بازنگری در جایگاه خود در معادلات منطقه‌ای و جهانی است؛ چرا که در نقشه‌های راهبردی قدرت‌های بزرگ، نقش یک کشور بر پایۀ قابلیت‌های عملیاتی و موقعیت ژئوپلیتیکی آن تعیین می‌شود.

➖➖➖➖➖
🌐 بله، تلگرام، ایتا، تیک‌تاک، ایکس
👇
🆔 @sardabir313