داشتم یه معرفی و نقد کوتاه برای یک کتاب در متمم می‌نوشتم. گفتم چند خط از وسط متن رو اینجا نقل کنم (با نیم‌نگاهی به سیاستمداران چپ‌زده‌ی ما که انقدر چپ هستند که بین خودشون به اونهایی که کمتر چپ هستند میگن لیبرال):


اما تفکری چپ‌گرایانه هم در نگاه به صنعت وجود دارد که «کارخانه» را «کارگرخانه» می‌بیند. یعنی بیش از آن‌که کارخانه را نهادی اقتصادی بداند و همه‌چیز را حول محور «تولید و ایجاد ارزش اقتصادی» تفسیر کند، کارخانه را محل کار کارگران در نظر می‌گیرد و معتقد است که اصیل‌ترین نوع نگاه به کارخانه، نگاه به کارگران کارخانه و سبک کار و زندگی آن‌هاست.  

جالب است که این روح کارگرمحور در انتخاب خود واژهٔ «کارخانه» نیز نهفته است. در انگلیسی از لغت factory، در آلمانی از fabrik و در عربی از مصنع استفاده می‌شود که هر سهٔ‌ آن‌ها در کلمهٔ «ساخت و تولید» ریشه دارند؛ یعنی جایی که باید خروجی و محصول داشته باشد.

ولی ما در فارسی از لغت کارخانه استفاده می‌کنیم. یعنی جایی که در آن کار می‌کنند؛ خروجی هم نداشت، نداشت.


شاید کلمات، سرنوشت ملت‌ها را نسازند. اما قطعاً آینه‌ای هستند که بخشی از سرشت و فرهنگ ملت‌ها را در خود منعکس می‌کنند.