🦋✨💫
من با تمام وجود، هر آنچه روزی زخمی بر دل و جانم نهاده است، می‌بخشم و رها می‌کنم.
🌸💖🌿
در درونم و در بیرونم، همه آدم‌ها، همه اتفاق‌ها، همه زمان‌ها را در آغوش عشق می‌پذیرم و می‌بخشم.
🌞🌈🌙
گذشته، حال و آینده‌ام را از بند کینه و سنگینی رها می‌کنم.

🌺🪽🌟
هر انسانی، هر تجربه‌ای، هر خاطره‌ای که نیازمند بخشایش است، در نور عشق من بخشوده می‌شود.
🕊️💎🌸
همه را در پاکی و نیکی می‌بخشم، چرا که رهایی من، رهایی دیگران نیز هست.

🌹🌌✨
اکنون پرده‌های جدایی فرو می‌افتد؛
💫🦋💫
من آزادم، دیگران آزادند،
💖🌿🌈
و میان ما جز نور، عشق و آرامش چیزی باقی نمانده و تا ابد نیز باقی نخواهد ماند.
🕊️🌸🌞

👁️ چشم‌هایت را ببند…
یک نفس عمیق بکش… و آهسته بیرون بده…
دوباره نفس عمیق بکش… و همه‌ی تنش‌ها را رها کن…
بار سوم نفس بکش… و حس کن در آرامش فرو می‌روی.

✨ حالا تصور کن در برابر تو سه کیف قرار دارد.

یکی زرد است، یکی آبی، و یکی نقره‌ای.

🔆 روبه‌روی کیف زرد بایست.
به یاد بیاور تمام کارها، اهداف و نیت‌هایی که نیمه‌تمام مانده‌اند…
تمام پرسش‌هایی درباره‌ی خودت، هویتت، شغلت…
همه را بردار و در کیف زرد بگذار.
وقتی آماده شدی، زیپ نقره‌ای را بکش و کیف را ببند.


🔷 حالا روبه‌روی کیف آبی بایست.
به یاد بیاور تمام وعده‌ها، قول‌ها و حرف‌هایی که مانده‌اند…
روابطی که ناتمام‌اند یا گفت‌وگوهایی که نیاز به پایان دارند…
همه را آرام در کیف آبی بگذار.
و حالا زیپ نقره‌ای را بکش و کیف را محکم ببند.

⚪️ حالا روبه‌روی کیف نقره‌ای بایست.
هر چیزی که هنوز در ذهنت باقی‌ست…
هر مسئله‌ای که در دو کیف دیگر جا نشده…
همه را در کیف نقره‌ای بگذار.
و دوباره زیپ را بکش و کیف را ببند.

💫 حالا نگاه کن… از هر کیف نوری نقره‌ای بیرون می‌آید.
این نورها به هم می‌پیوندند و تبدیل می‌شوند به یک جاده‌ی نقره‌ای که در برابر تو باز می‌شود.
قدم اول را روی این جاده بگذار…
حس کن سبک‌تر شدی، رها شدی…
انرژی تازه‌ای در درونت جاری‌ست.

💎 دستت را روی قلبت یا روی نافت بگذار.
حس کن از عمق وجودت، یک کریستال یا مروارید شفاف و درخشان در حال تولد است.
اجازه بده آرام آرام شکل بگیرد… بزرگ‌تر و درخشان‌تر شود…
این کریستال، خرد نه سال گذشته‌ی توست.

❓ از درون بپرس: «مهم‌ترین درسی که در این چرخه آموخته‌ام چیست؟»
ساکت بمان… هر چه به ذهنت می‌رسد، هر تصویری، هر کلمه یا هر حس… همان پاسخ است.
آن را بپذیر… این هدیه‌ی روح توست.

🌊 حالا تصور کن که کریستال در قلبت جای گرفته و نورش در تمام بدنت می‌تابد.
یک نفس عمیق دیگر بکش… و وقتی آماده شدی، آرام چشم‌هایت را باز کن.

⸻

✨ تمرین تمام شد.
اگر دوست داشتی، جمله یا تصویری که دریافت کردی را روی کاغذ بنویس و نگه دار. آن می‌شود «مروارید خرد» تو برای چرخه‌ی جدید.

1. یک جای آرام پیدا کن، ترجیحاً با نور کم یا شمع روشن.
2. یک لیوان آب کنارت بگذار (برای تثبیت انرژی).
3. کاغذ و خودکار داشته باش.

⸻

مرحله ۱: آگاهی

روی کاغذ سه ستون بکش:

• ستون اول: من (کارها، اهداف نیمه‌تمام، هویت و شغل) → انرژی زرد.

• ستون دوم: ارتباطات (قول‌ها، وعده‌ها، روابط) → انرژی آبی.

• ستون سوم: دیگر موارد پراکنده (هر چیزی که ذهن‌ات را مشغول کرده) → انرژی نقره‌ای.

چند دقیقه وقت بگذار و هر چیزی که ذهنت را درگیر کرده، ناتمام مانده یا بار ذهنی ایجاد کرده را در این سه ستون بنویس.

⸻

مرحله ۲: تصویرسازی

1. چشم‌ها را ببند. نفس عمیق بکش.

2. تصور کن سه کیف جلوی توست: زرد، آبی، نقره‌ای.

3. هرچه در هر ستون نوشته‌ای را در ذهن بگیر و یکی‌یکی در کیف مربوطه بگذار.

4. وقتی همه را گذاشتی، ببین که یک زیپ نقره‌ای روی هر کیف کشیده می‌شود و آن را محکم می‌بندد.

⸻

مرحله ۳: آزادسازی

1. وقتی کیف‌ها بسته شدند، یک جریان نور نقره‌ای ببین که از آن‌ها آزاد می‌شود.

2. این نور تبدیل می‌شود به یک جاده‌ی نقره‌ای که جلوی تو باز می‌شود.

3. ببین که روی این جاده قدم می‌زنی و حس کن انرژی تازه و سبک درونت جریان پیدا کرده.

⸻

مرحله ۴: کریستال خرد

• دستت را روی قلب یا روی ناف بگذار.

• تصور کن یک کریستال شفاف یا یک مروارید سفید آرام‌آرام درونت شکل می‌گیرد.

• از درون بپرس: «مهم‌ترین درسی که در این چرخه یاد گرفتم چیست؟»

• هر چیزی که به ذهنت خطور کرد (یک جمله، یک حس یا حتی یک تصویر)، آن را همان خردِ متبلور بدان. بنویسش روی کاغذ.

⸻

مرحله ۵: تثبیت

• لیوان آبی که کنارت گذاشتی را آرام بنوش.

• بگو:
«با عشق، گذشته را می‌بندم.
با امید، آینده را می‌پذیرم.
با خرد، در لحظه زندگی می‌کنم.»

⸻

این تمرین کمتر از نیم ساعت وقت می‌گیرد، اما هم ذهن را سبک می‌کند، هم بارهای انرژی قدیمی را می‌بندد، و هم خرد شخصی‌ات را بیرون می‌کشد.