Stenford Universiteti atrofida qurilgan Kremniy Vodiysi hamda O'zbekiston yoshlarining global bozordagi o'rni haqida yozib boruvchi kanal
Muallif: @alisher_sadullaev
Информация о канале обновлена 17.11.2025.
Stenford Universiteti atrofida qurilgan Kremniy Vodiysi hamda O'zbekiston yoshlarining global bozordagi o'rni haqida yozib boruvchi kanal
Muallif: @alisher_sadullaev
😳The Best Action Reflectors😳
O'z reflection'lari bilan bo'lishgan barchadan xursandmiz. Postlar foydali bo'ldi degan umiddamiz.
Quyida Oktabr oyining eng zo‘r 10 ta “Action Reflection” egalari bilan tanishing:
1. Dilmurod Zaripov [reflection]
2. Javohir Mirzakhalov [reflection]
3. Mukhlisa Yaxshilikova [reflection]
4. Kariymulloh Habiybulloh [reflection]
5. Rayhona Sheraliyevna [reflection]
6. Behruzxon Yo’ldashev [reflection]
7. Bobir Nasimov [reflection]
8. Boburjon Akramov [reflection]
9. Bekzod Choriyev [reflection]
10. Sirojiddin Olimov [reflection]
Tabriklaymiz!
G‘oliblar bilan 3 kun ichida Telegram orqali bog‘lanib, qachon va qayerda bo‘lishi haqida alohida ma’lumot beriladi. Agentlikga kela oladigan g’oliblarimmizni nonushtaga taklif qilamiz hamda, samimiy suhbatdan so’ng, “Venchur Zehniyati” kitob sovg’alarini taqdim etamiz. Kela olmaydigan (boshqa viloyat, davlatda yashovchi) g’oliblarimmiz bilan esa zoom orqali suhbat quramiz.
@stenford_kundaligi
#SEPnotes
Ilya Strebulaev darslaridan xulosalar (8-qism) (4/9):
“INCENTIVES DRIVE BEHAVIOUR“
Rag‘batlantirish odamlarning tanlovini shakllantiradi. Mukofot tizimi qanday bo‘lsa, xulq ham shunga moslashadi. Tadqiqotlar shuni ko‘rsatadiki, xavfdan qo‘rqadiganlar doimiy maoshli, xavfga moyillar esa bonusli kompaniyalarni tanlaydi. Shu bois tashkilot qanday xulqni rag‘batlantirsa, shunday xodimlarni jalb etadi.
Korporativ menejerlar odatda ehtiyotkor bo‘ladi. Barqaror maosh ularning xavfli qarorlar qabul qilishini cheklaydi: loyiha muvaffaqiyatli chiqsa ham katta foyda bermaydi, ammo omadsiz bo‘lsa, bonusdan yoki lavozimdan ayrilish xavfi yuqori. Shu bois ular xavfli loyihalardan qochadi.
McKinsey so‘roviga ko‘ra, 1,500 menejerning aksariyati 100 million dollarlik investitsiyani faqat 60% va undan yuqori muvaffaqiyat ehtimolida qabul qiladi. Aslida, xavfga neytral kishi 75%gacha muvaffaqiyatsizlikni ham qabul qilishi mumkin. Bu esa menejerlarning haddan tashqari ehtiyotkorligini ko‘rsatadi.
28 ta tadqiqot natijalari tadbirkorlar har doim ham ko‘proq xavf oladi degan fikrni to‘liq tasdiqlamaydi. Xavfga munosabat shaxsdan shaxsga farq qiladi. Masalan, Ilyaning chang‘ichi do‘sti jiddiy jarohatdan keyin bir haftada yana chang‘iga qaytgan ekan. Bunday odamlar menejer ham, startup asoschisi yoki boshqa kasb egalari ham bo‘lishi mumkin.
@stanford_kundaligi
#SEPnotes
Ilya Strebulaev darslaridan xulosalar (8-qism) (3/9) :
“COMPENSATION REVOLUTION“
Tasavvur qiling, birgina yil butun dunyo tarixini keskin o‘zgartirib yuborishi mumkin. 1957 yilda Sputnik kosmik poygani boshlab berdi. Osiyodagi grip, pandemiyani qo‘zg‘atdi va birinchi Frisbee sotuvga chiqdi. O‘sha yili Kaliforniyaning “Valley of Heart’s Delight”, hozirda “Silikon Vodiysi” deb tanilgan hududda, kompensatsiya inqilobi boshlandi. Bu yangi nomning paydo bo‘lishida kompensatsiya inqilobining katta roli bor.
Hikoya 8 nafar muhandisdan boshlanadi. Ular tranzistorni kashf qilganlardan biri, fizika bo‘yicha Nobel mukofoti sovrindori, Uilyam Shokli asos solgan laboratoriyani tark etishdi. Personal kompyuterga hali yigirma yil bor edi, yarimo‘tkazgich tushunchasi hali ommalashmagan payt edi. Ammo bu 8 muhandis yarimo‘tkazgichlar sohasida tadbirkorlik boshlamoqchi bo‘lishdi. Ularda ajoyib g‘oyalar bor, lekin kapital yo‘q edi.
Shu paytda Artur Rok yordam qo‘lini cho‘zdi. U keyinchalik Amerikada mashhur venchur investoriga aylangan inson. U ko‘plab urinishlardan so‘ng nihoyat katta investor va biznesmen Sherman Fairchildni jalb qila oldi. Fairchild IBMning eng yirik investorlaridan biri bo‘lishi bilan birga Fairchild Aviation, Fairchild Industries, Fairchild Camera and Instrument kabi kompaniyalar asoschisi edi.
Fairchildga 8 muhandisning g’oyalari yoqdi va ularni moliyalashtirishga rozi bo‘ldi. Har biriga taxminan 7,5 foiz ulush berdi. Yangi kompaniya “Fairchild Semiconductor” deb nomlandi. Bu qaror to‘g‘ri bo‘lib chiqdi. Oddiy garajda boshlangan startap besh yil ichida 100 million dollarlik biznesga aylandi va 7 mingdan ortiq xodimga ega bo‘ldi.
Fairchild shartnomaga ayyorlik bilan bir band qo‘shgan edi: u kompaniyani qat’iy 3 million dollarga sotib olish huquqiga ega edi. Oradan ikki yil o‘tgach, kompaniya ajoyib natijalar ko‘rsatishni boshlagan paytda u aynan shuni amalga oshirdi. Natijada, sobiq asoschilar (8 muhandis) boyib ketdi, ammo ular endi ulushsiz, oddiy maoshli xodimga aylandi.
Shunday vaziyatda siz nima qilgan bo‘lardingiz?
Bir necha yil ichida, sakkiz asoschining barchasi Fairchild Semiconductor’dan ketib, o‘z bizneslarini boshlashdi.
Kaliforniyaning Mountain Viewda joylashgan Computer History Museumga kirsangiz, “Trillion Dollar Startup” deb atalgan daraxtni ko‘rasiz. Hazil tariqasida “Fairchildren” deb ataladigan bu sakkiz asoschi yuzlab kompaniyalarga asos soldi. Ularga Intel, AMD, Applied Materials, Oracle, Apple, KPCB, Cisco va Nvidia kiradi. Olti avlod davom etgan bu kompaniyalar ildizi Fairchild Semiconductor’ga borib taqaladi. Bugun Fairchild Semiconductor’dan kelib chiqqan barcha kompaniyalar birgalikda trillionlab dollarga teng qiymatga ega.
Nega sakkiz asoschi Fairchild’dan ketdi? Chunki kompaniya ularni xodim sifatida ushlab qolish uchun yetarli rag‘bat bera olmagan. Bu sakkiz muhandisdan ayrimlari venchur investorlarga, boshqalari katta tadbirkorlarga aylandilar. Ular Sherman Fairchild qilgan xatoni takrorlamadilar. Endi ular xodimlarning aksariyatiga kompaniya ulushi berish amaliyotini yo‘lga qo‘ya boshladilar. Bu ularga cheklanmagan daromad olish imkoniyatini yaratdi.
Bu rag‘bat modeli qisqa vaqt ichida barcha venchur kapital bilan qo‘llab-quvvatlanadigan kompaniyalar uchun sanoat standarti bo‘lib qoldi. Investorlar hatto hali yollanmagan xodimlar uchun ham aksiyalar jamg‘armasini ajratishni talab qila boshlashdi. 1960-yillarda, shu tarzdagi aksiyalar dasturlari ko‘plab muhandislarni Boston, Nyu-York va Nyu-Jersidagi kuchli texnologiya markazlaridan Silikon vodiysiga ko‘chishga undadi.
Intel, shu sakkiz nafarning ikkitasi Gordon Mur va Robert Noys tomonidan asos solingan kompaniya, hammani hayratda qoldirib, barcha xodimlarga aksiyalar berdi. Mur va Noys sodiqlik va innovatsiyani ta’minlashning eng yaxshi yo‘li “egalik hissi” deb hisoblashgan. Bugungi kunda ham Intel xodimlarining aksariyatiga aksiyalar beradi. Kompensatsiya inqilobi shunday qilib g‘alabali yurishini boshladi.
@stanford_kundaligi
#SEPnotes
Ilya Strebulaev darslaridan xulosalar (8-qism) (2/9):
“A RISING TIDE LIFTS ALL BOATS“
Bugungi venchur kapitalchilar va startapchilar oʻtmishdagi kit ovchilari yoki Venetsiyalik savdogarlar oʻxshaydi: xavfli, biroq mukofoti ulkan “ragʻbatlar muhitida” faoliyat yuritadilar.
VCʼlar vositachi sifatida ishlaydi: ular gʻoyasi bor, lekin puli yoʻq innovatorlarni puli bor lekin gʻoyasi yoʻq investorlar bilan bogʻlaydi. VCʼlar “2 va 20” deb ataluvchi ikki bosqichli toʻlov tizimiga ega:
“2” bu fondni boshqarish uchun olinadigan yiliga 2 foizlik haq. “20” esa fond foydasining 20 foizi boʻlib, “carried interest” deb ataladi. Baʼzan bu ulush 25–30 foizgacha yetadi. Maqsad, VC va investorlar manfaatini uygʻunlashtirish.
Xuddi kit ovchilari butun jamoani foyda taqsimotiga qoʻshganidek, VCʼlar ham startapdagi asosiy “oʻyinchilarni” ulushdor qiladi. Ular har kimning hissasi muhim ekanini anglab, jamoa uchun ʼaksiyalarʼ orqali ragʻbat yaratishadi.
VCʼlar oʻz maqsadlariga ikki kuchli vosita orqali erishadi: ragʻbatlar odamlarni tinimsiz ishlashga majbur qiladi va shu bilan birga, bu ragʻbatlar iqtidorli, xavfdan va muvaffaqiyatsizlikdan qoʻrqmaydigan insonlarni jalb etadi.
2013-yil 8-noyabrda Twitter Nyu-York fond birjasida IPO oʻtkazdi. Asoschilar Jek Dorsi va Evan Uilyams milliardlab daromad topdi, yana 1 600 nafar oddiy muhandis va menejer ham millionerga aylandi. Zero ular vaqtida kichik startapga qoʻshilishga jurʼat qilgan edilar.
2021-yilda AQShdagi VCʼlar moliyalashtirgan “unicorn” kompaniyalar umumiy qiymati 700 milliard dollardan oshdi. Oʻsha yili 75 dan ortiq IPO boʻlib, minglab gʻoliblar paydo boʻldi. Union Square Ventures va Benchmark Capital kabi investorlar katta foyda koʻrishdi. Ular startaplar asoschilari va xodimlari bunday zafarga erishish uchun uzoq vaqt kam haq evaziga ishlashini oldindan bilishar edi.
Agar siz uzoq va xavfli sayohatga chiqayotgan boʻlsangiz, jamoangizning qattiq mehnat qilishi va kelajakda yirik mukofotga erishishini istasangiz, foyda hammani qamrab oladigan “ragʻbat tizimi”ni yarating. Kim ogʻriqni baham koʻrsa, foydani ham baham koʻrishi kerak. Aks holda, kitni qoʻldan boy berasiz.
*action reflectionlarni har eng oxirgi postning izohida yozib qoldirishingiz mumkin.
@stanford_kundaligi
Владелец канала не предоставил расширенную статистику, но Вы можете сделать ему запрос на ее получение.
Также Вы можете воспользоваться расширенным поиском и отфильтровать результаты по каналам, которые предоставили расширенную статистику.
Также Вы можете воспользоваться расширенным поиском и отфильтровать результаты по каналам, которые предоставили расширенную статистику.
Подтвердите, что вы не робот
Вы выполнили несколько запросов, и прежде чем продолжить, мы ходим убелиться в том, что они не автоматизированные.
Наш сайт использует cookie-файлы, чтобы сделать сервисы быстрее и удобнее.
Продолжая им пользоваться, вы принимаете условия
Пользовательского соглашения
и соглашаетесь со сбором cookie-файлов.
Подробности про обработку данных — в нашей
Политике обработки персональных данных.