#Qanday_buyuk_boʻlishgan
Kapalak o‘zining lichinkasidan chiqishidan oldin erkinlikka chiqish uchun koʻp kurashlarni bosib oʻtadi. Agarda birortasi unga rahm qilib, uning lichinkasini kesib, uning ozod boʻlishiga imkoniyat, yordam bersa, shu zahoti kurash tugaydi. Ammo bu kapalakni halokatli oqibatlarga olib keladi va tezda nobud boʻladi. Chunki u uchishga qodir boʻla olmay qolgan boʻladi. Unga yordam bergan kuzatuvchi esa bu narsani anglamaydi. Bu kurashlar kapalak qanotlarini uchun uchun quvvatlantirishga juda ham zarur hisoblanadi. Bu kurashlarsiz kapalak zaif boʻlib qoladi va tezda halok boʻladi.
Ushbu kapalak qissasi menga Betxoven hamda taʼlim va tarbiya boʻyicha doktor Ibrohim al-Xulayfiyning maslahatlarini esga solib yubordi. Men uni juda koʻp marotaba eshitganman, va ota-onalarga oʻz farzandlarini mustaqil harakat qilishlariga qo‘yib berishlarini maslahat beradi. U maktab vazifalarini oʻzlarini qilishiga urinib koʻrishlariga, baʼzida mushkulotlarga bir oʻzlarini roʻpara qilishi kerakligiga undaydi. Ularga tanlash imkoniyatini berib, ushbu tanlovlarida ularning zimmalariga masʼuliyat yuklashi kerakligiga chaqiradi. Farzandingizni tafakkur qilishiga va ishlashiga imkon bering, undan birozgina uzoqlashing. O‘z farzandlariga rahm qilib, ularni ortiqcha himoya qiladigan oila keyinchalik farzandlarini jamiyatning orqasida yuruvchi va isteʼmolchi yoshlariga aylantirishadi. Oʻz farzandingizga qiyinchiliklarni ravon koʻradigan, qalblariga sabr qilish xususiyatini joylaydigan oiladan keyinchalik jamiyatning boshqaradigan dunyoning buyuk va mutafakkirlari yetishib chiqadi.
Urinishlarida, harakatlarida xato qilib, undan keladigan musibatlarga duchor boʻlish va sabr qilish bu buyuklarning ishlari, insonlarning abadiy yashaydigan sifatlaridir. Paygʻambarlar — Allohning ularga salovati va salomi boʻlsin — odamlarning eng koʻp, eng shiddatli baloga duchor boʻlgan kishilari boʻlishgan. Nega ular Allohning rasullari va maʼsum bandalari boʻla turib, shunday musibatlarga duchor boʻlishgan? Chunki ular Allohning eng sevimli bandalari boʻlishgan va Alloh ularni sabrli, shukur qiluvchi, hamd aytuvchi va zikr qiluvchi bandalar boʻlishlarini, ularning qiyinchilik va mashaqqatlarga sabr qilib rozilik, xursandchilik va zafarning haqiqiy lazzatini tottirishini xohlagan. Haqiqatan yaxshi koʻrgan inson oʻzining mahbubini har doim himoyada boʻlishiga rozi boʻlmaydi, aksincha uni qiyin vaziyatga solib, u bilan yuzma-yuz qolishiga qoʻyib beradi, toki lazzatlar ichidan eng lazzatlisi boʻlgan mashaqqatdan keyingi muvaffaqiyatning taʼmidan hamda xavf-xatarlardan keyingi gʻalabaning taʼmidan mahrum boʻlmasin. Mushkulotlardan va toʻsiqlardan himoyalanish insonda oʻz-oʻzini qadrlash hamda oʻz muvaffaqiyatlarini qadrlash hislarini yoʻqotadi. Buning oqibatida erishilgan muvaffaqiyat hech qanday xursandchiligi boʻlmagan zaif bir holga, xuddiki taʼmi, rangi, ifori boʻlmaydigan oddiy suvga oʻxshab qoladi. Mashaqqat chekilmagan, kurash olib borilmagan muvaffaqiyatning qanday lazzati va zavqi boʻlishi mumkin.
- Sa'd Saud al-Kariboniy, "Qanday buyuk bo'lishgan"
📚 @e_kutubxona