▪️ژان بودریار

ـــ روزی که هوش مصنوعی به صحنه بیاید، روشنفکران محکوم به ناپدید شدن هستند، درست همان‌طور که قهرمانان سینمای صامت با آمدن فیلم ناطق از صحنه محو شدند. ما همگی باستر کیتن‌هایی بیش نیستیم.

🎥 @CinemaParadisooo

▪️«اختلال اضطراب اجتماعی» (social anxiety disorder) به شکل عمومی به ترس یا اضطراب شدیدی گفته می‌شود که در موقعیت‌های اجتماعی موجب ناتوانی فرد مبتلا در برقراری ارتباط با دیگران می‌گردد. وحشتِ از مورد قضاوت گرفتن، تحقیر شدن، خجالت کشیدن، یا حتی دیده شدن. در چنین حالتی شخص مبتلا معمولاً متوجه غیرمنطقی بودن یا زیاده‌روی در این احساس ترس و نگرانی می‌شود، اما غلبه بر این ترس برایش بسیار سخت است. اضطراب اجتماعی به معنی درون‌گرایی یا خجالتی بودن نیست، بلکه چیزی فراتر از آن است. اختلالی جدی که این روزها به موضوعی بسیار بحث‌برانگیز تبدیل شده است.

— Movie about characters with social anxiety.
• Punch-Drunk Love (2002)
• After Hours (1985)
• Lost in Translation (2003)
• The Perks of Being a Wallflower (2012)
• Lars and the Real Girl (2007)
• Napoleon Dynamite (2004)
• Eighth Grade (2018)
• Eraserhead (1977)
• Buffalo '66 (1998)
• A Serious Man (2009)
• Anomalisa (2015)
• Paterson (2016)

🎥 @CinemaParadisooo

▪️فرانچسکو رُزی

ـــ دورۀ واقعاً باشکوه سینمای ایتالیا، از دوران پس از جنگ تا حدود سال ۱۹۷۰ بود. در آغاز، سینمای نئورئالیسم ظهور کرد. من در این تجربه زندگی کردم و آن را نفس کشیدم؛ در مسیر نئورئالیسم رشد کردم، در حالی که کارگردانان بزرگی مانند ویسکونتی، روسلینی، دسیکا و بسیاری دیگر پیشگام این راه بودند.

سینمای نئورئالیست، تصویری از یک جامعه بود، ثبت مستقیم آنچه در خیابان رخ می‌داد. سپس در دهه پنجاه، ما شروع به پرسشگری کردیم، پرسش‌های عمیق‌تر مطرح شد و کوشیدیم رابطه بین رخدادها و واقعیت‌های خاص را تحلیل کنیم.

این جریان، به سینمای «واقع‌گرایی انتقادی» بدل شد که به تحلیل مشکلات اجتماعی می‌پرداخت. من معتقدم که سینمای اجتماعی ایتالیا در دوران پس از جنگ، تأثیر بزرگی بر سینمای آمریکا، سینمای فرانسه، سینمای اسپانیا و سینمای جدید آلمان گذاشته است. این جریان برای سینمای تمام جهان اهمیت داشته است.

— Abbas Kiarostami, Steven Frears and Francesco Rosi, Panorama of European Cinema.

🎥 @CinemaParadisooo

‍ ‍
▪️فرانچسکو رزی
ـــ «بررسی فاصله‌ها و اثرات روابط» ــ مصاحبه‌ با گری کراوداس

ـــ فیلم‌های من در ژانر پلیسی یا دلهره‌آور نمی‌گنجند، بلکه هدفشان برانگیختن تردید، به چالش کشیدن روایت‌های رسمی و قطعیت‌های ساختاری است که قدرت‌ها برای پنهان کردن منافع واقعی و حقیقت به کار می‌گیرند. من در مقام راوی، برداشت‌هایم را با تماشاگر در میان می‌گذارم؛ کسی که او را همسفری در سفر اکتشافی‌ام به عواطف انسانی و واقعیت‌هایی می‌دانم که همیشه نمی‌توان ظاهرشان را پذیرفت. این واقعیت‌ها و رویدادها نیاز به تفسیر دارند و همین تفسیر است که ابهام را می‌آفریند. در برخی از فجایع مرموز ایتالیا که فیلم‌هایم به آن‌ها پرداخته‌اند، حقیقت واحدی وجود ندارد، بنابراین نمی‌خواهم پاسخی ساده ارائه دهم. فیلم‌ها به جست‌وجوی حقیقت و تشویق به تأمل علاقه‌مندند. پرسش‌هایی که فیلم‌ها مطرح می‌کنند، برای اینکه اثرگذار باشند، باید پس از پایان فیلم نیز در ذهن تماشاگر زنده بمانند. در واقع، پس از چند فیلم اولیه، دیگر در پایان فیلم‌ها از عبارت «پایان» استفاده نکردم، چون معتقدم فیلم‌ها نباید پایان بیابند، بلکه باید در درون ما ادامه یابند. در آرمانی‌ترین حالت، آن‌ها باید در طول سالیان در وجود ما رشد کنند، همان‌گونه که حافظه تاریخی‌مان در ما رشد می‌کند ـــ و فیلم‌ها حیاتی‌ترین سندیت تاریخی ما هستند. این قدرت تاثیرگذاری است که عظمت یک فیلم را تعریف می‌کند، و آنچه که من حتی کارکرد آن می‌نامم.

▫️Francesco Rosi
— November 15, 1922 – January 10, 2015.

🎥 @CinemaParadisooo
🎥 @CinemaParadisooo

▪️ناصر تقوایی
ـــ درباره نیما یوشیج ــ مجله فیلم ــ شماره ۶٠ ــ بهمن ١٣۶۶

ـــ اصولا فرهنگ اثری بسیار تدریجی دارد. من فکر نمی‌کنم که در طول تاریخ ایران، انقلابی مهم‌تر از انقلاب نیما روی داده باشد. نیما سلیقۀ این ملت را عوض کرد. انقلاب مشروطیت نتوانست این کار را بکند، ولی نیما یک تنه این کار را کرد. در شرایطی که همه به او گفتند که اشتباه می‌کند، او به خودش شک نکرد. عوض کردن چیزی مانند شعر ایران، با آن سنتی که در دستش بود، کار ساده و کوچکی نیست. شاید پس از تاثیر و نفوذی که مذهب روی جامعه ما دارد، شعر در مرحله دوم باشد، و نیما این کار بزرگ را انجام داد، ولی این اثر تدریجی است. حتی اگر خود نیما هم شعر خوب نگفته بود، مهم نبود. این راه تازه‌ای که او پیش پای شاعران آینده گذاشت خیلی اهمیت دارد.

🎥 @CinemaParadisooo