از این که اجتماعی نیستم احساس گناه نمیکنم، گرچه که گاهی درموردش به شک می افتم، چرا که تنهایی ام دردناک است. ولی وقتی به سوی دنیا میروم، به نظر یک سقوط اخلاقی می آید، به مانند جستجوی عشق در یک فاحشه خانه.

گاهی همه چیز ظاهرا مرتب است؛ خانه تمیز، پنجره ها باز، گل ها سر جایشان. اما در درونت، یک اتاق تاریک هست که درش همیشه بسته میماند و کسی نمی پرسد پشت آن چه خبر است
- سوزان لوئیس

به گمانم ذهنیتی که آدم ها از خود برای هم به یادگار می گذارند از همه چیز بیشتر اهمیت دارد. وگرنه همه آمده اند که یک روز بروند.

نه میتوانم دنیا را عوض کنم
و نه این را که هست بپذیرم.

چون همیشه صدمو میذاشتم، نسبت به رفتار بقیه سخت گیر بودم. دیگه نه صدمو میذارم نه سخت گیرم.

رفیق برام اشتیاق نموند