کاوش های جامعه شناسی، روان شناسی و دین پژوهی زنان
⬅️ تماس :
📩 @spfz6949
Информация о канале обновлена 17.08.2025.
کاوش های جامعه شناسی، روان شناسی و دین پژوهی زنان
⬅️ تماس :
📩 @spfz6949
🎬SPENCER
🎬اسپنسر
🎬کارگردان:
🎬Pablo Larraín
🎬محصول ایالات متحده آلمان شیلی
🎬سال ۲۰۲۱
⬅️ همراه با زیرنویس چسبیده فارسی
#معرفی_فیلم
#فیلم_فمینیستی
🗂تحلیل فیلم SPENCER را اینجا بخوانید.
❤️ @Zane_Ruz_Channel
🎞SPENCER
🎞اسپنسر
🎞#تحلیل_فیلم
🖍نزهت بادی
در مستندی درباره پرنسس دایانا، راوی میگوید این چیزی است که افسانهها از آن ساخته میشوند. شاهزاده و پرنسس خانم در روز عروسیشان. اما افسانهها معمولا در این نقطه تمام میشوند با این جمله ساده که آنها تا ابد به خوبی و خوشی زندگی کردند اما همه ما میدانیم که پرنسس دایانا عاقبت خوشی نداشت.
📹 فیلم اسپنسر دوره تلخی از زندگی پرنسس دایانا را به نمایش میگذارد که در آستانه جدایی از شاهزاده چارلز است.
بازگشت او به قصر، حبس شدنش در رسوم و قوانین سلطنتی است که همیشه از آن گریزان بوده اما به اجبار در تعلق آن مانده.
این حس متناقض تعلق و گریز را در رابطه او با گردنبند مرواریدش میتوان دید. او مجبور است گردنبند مرواریدی را دور گردنش بیاویزد که شاهزاده چارلز مثل همان را برای معشوقهاش کامیلا خریده است.
پرنسس دایانا در خلوتش کتابی درباره آن بولین همسر هنری هشتم میخواند که گردنش زده شده است. چون هنری هشتم به همسرش خیانت کرده و نمیخواهد او ملکه شود.
دقیقا همان سرنوشتی که برای پرنسس دایانا رقم زدند خودش در مصاحبهاش میگوید:
✒️
من برای خاندان سلطنت یک مشکل بودم که نمیدانستند با من چه کنند. آنها نمیخواستند من ملکه شوم چون من کارهای متفاوت انجام میدادم و آنها مرا مناسب نمیدانستند. اما من ساکت نمیشوم و تا آخر میجنگم.
وقتی بر خلاف قوانین به خانه ویران کودکیاش میرود و روح همسر هنری هشتم را میبیند گویی با همزاد خود روبرو شده است.
زنی از قرنها پیش او را خطاب قرار میدهد که «عکس شوهرم را در قاب گردنبند دور گردنم انداختند اما من پارهاش کردم»
🎥همانجاست که پرنسس دایانا گردنبند مروارید را پاره میکند و علیه کلیشه زن مطلقه شکستخوردهای که میخواستند از او بسازند، دست به عصیان میزند.
زندگی پرنسس دایانا پایان اندوهباری دارد و به قول راوی مستند، وقتی یک فرد پیشرو را در یک نهاد قدیمی و سنتی قرار دهی او را نابود میکنی. او هرگز ملکه نشد و جای او را معشوقه شوهرش گرفت اما هنوز پس از سالها در حالی که چارلز و کامیلا تاج شاه و ملکه انگلستان را بر سر دارند، نتوانستند از زیر سایه محبوبیت پرنسس دایانا خارج شوند.
#معرفی_فیلم
#فیلم_فمینیستی
📹فیلم SPENCER را اینجا تماشا کنید.
❤️ @Zane_Ruz_Channel
❤️ ۲۱ مردادماه سالروز درگذشت #شهناز_آزاد؛ روزنامهنگار و یکی از پیشگامان جنبش زنان در ایران و سردبیر «نامه بانوان»
🗓۶۴ سال پیش، ۲۱ مرداد (۱۳۴۰) در چنین روزی شهناز آزاد در تهران درگذشت
✅#معرفی_زنان_تاثیر_گذار
〰️〰️〰️〰️
شهناز آزاد در سال ۱۲۸۰ در تهران زاده شد. پدرش حسن رشدیه، بنیانگذار نظام آموزشی نوین در ایران بود.۴ ساله بود که خواندن و نوشتن را نزد پدرش آموخت.
🌸۶ ساله که شد، پدرش او را سالها پنهانی با پوشاک پسرانه به مدرسهای که خود مدیرش بود میبرد و میگفت «این بهترین حجاب است.»
در ۱۴ سالگی به مدرسه دخترانه بیبی خانم استرآبادی رفت و ادبیات فارسی و عربی آموخت. در ۱۶ سالگی با روزنامهنگار نوگرا ابوالقاسم آزاد مراغهای ازدواج کرد و نام خانوادگیاش را از رشدیه به آزاد تغییر داد.
🌸در ۱۹ سالگی با همکاری همسرش، چهارمین روزنامه زنان ایرانی را به نام «نامه بانوان» در پاییز ۱۲۹۹ منتشر کرد و گفت «این روزنامه برای بیداری و رستگاری زنان بیچاره و ستمکش ایرانی است.»
💬او در سرمقالهٔ نخستین شماره نوشت: وجوب تعلیم نسوان یا ششصد کرور زنده به گور به گفتن آسان است و تصورش خارج از امکان. آیا در سراسر جهان یک تن پیدا میشود که بتواند این عدد را در نظر آورد؟
آیا سنگدلی در جهان هست که ببیند سیصد میلیون شبیه زنده به گور وجود دارد و دلش به درد نیاید؟
باید بی پرده گفت که زنان اروپا از مردان ایرانی بهتر کار میکنند شگفت آن که هنوز ایرانیان نفهمیدهاند اگر زنان تعلیم نبینند، مردان هم چنان که باید و شاید نخواهند شد.
📰این مجله سه روز پس از انتشار به خاطر مقالهٔ تندی درباره حجاب توقیف شد. شهناز آزاد در واکنش نوشت «حجاب خرافه و موهومات و حصارسنت جلو دیدگان زنان و مردان را در این کشور سد کرده است.»
نشریه تنها با این شرط اجازه ادامه انتشار یافت که در شمارهٔ بعدی توضیح دهد منظور از «حجاب» در مطلب پیشین لزوما حجاب زنان نبوده است. هرچند او این شرط را در آغاز پذیرفت و مجلهاش یازده ماه دیگر ادامه یافت اما پس از آن که با همکاری همسرش و چند زن دیگر مجمع کشف حجاب را بنیان نهاد و نوشتههای تندى عليه حجاب منتشر کرد ممنوعالقلم شد.
او همراه همسرش که مدتی در زندان و سپس در تبعید بود، به تبریز رفت.
در ۲۶ سالگی به تهران بازگشت و باز جسته گریخته در روزنامهها علیه پوشش اجباری زنان نوشت.
▫️شهناز آزاد در ۶۰ سالگی در زادگاهش درگذشت.
#زنان_تاثیر_گذار
✈️ @Zane_Ruz_Channel
❤️ زنان مهندس در نظام مهندسی، قربانیان تبعیض، رانت و سرکوب
در مجمع عمومی اخیر سازمان نظام مهندسی استان اصفهان، یک زن مهندس پس از اعتراض علنی به رانت و ناکارآمدی در ساختار نظارت سازمان با برخورد فیزیکی یکی از حاضران مواجه شد. این صحنه که در برابر چشم دهها نفر روی سن رخ داد نه تنها نمونهای عینی از خشونت در محیطهای کاری و حرفهای است، بلکه نشان میدهد که در برخی ساختارها هنوز تابآوری در برابر نقد و گفتوگوی سازنده جایی ندارد.
وقتی اعتراض به شیوههای صلحآمیز و با تکیه بر مطالبهگری شفاف، با ضرب و زور پاسخ داده میشود، دیگر نمیتوان از سلامت نهادی و فرهنگی سخن گفت. ریشههای این خشونت در بستر یک ساختار مدیریتی به شدت نامتوازن قرار دارد.
🌸سازمان نظام مهندسی اصفهان با ۱۵ عضو هیئت مدیره، تنها یک زن در ترکیب خود دارد که این شکاف عمیق جنسیتی در سطح تصمیمگیری را نشان میدهد.
در چنین محیطی صدای انتقادی زنان به مثابه یک تهدید برای قدرت مردانه حاکم تلقی میشود و خشونت، به ابزاری برای حفظ وضع موجود و ساکت کردن صداهای ناراضی تبدیل میشود.
این الگو پیشتر نیز مشاهده شده بود. در سال ۱۴۰۱ زینب کاظم پور عضو نظام مهندسی تهران در اعتراض به رد صلاحیت خود به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری روسریاش را روی سن پرتاب کرد او در آن زمان صریحاً گفت: «مجمعی که به خاطر روسری من را رد صلاحیت میکند، مشروع نیست.» در واکنش به این اقدام سازمان به جای بررسی مطالبات او، پرونده قضایی تشکیل داد و او را تحت فشار برای عذرخواهی قرار داد.
✒️این دو رویداد یعنی سرکوب سحر تیموری با خشونت فیزیکی و مقابله با زینب کاظم پور با ابزارهای قضایی نشان میدهند که نهادهای صنفی به جای اینکه سازوکاری برای شنیدن صدای انتقادی باشند، به ابزاری برای حذف تبدیل شدهاند. این خشونت در یک بحران فرهنگی نیز ریشه دارد.
فرهنگ سازمانی حاکم ، صدای یک زن معترض را «بینزاکت» یا «اخلالگر» میخواند و خشونت علیه او را مشروعیت میبخشد.
بیانیه رسمی سازمان که اقدام انجام شده را به «خلاف نزاکت» تقلیل داد، دقیقاً بازتابی از همین فرهنگ است که مسئولیت را از عامل خشونت سلب میکند.
🌸همچنین سکوت ناظران خاموش در مجمع، فضایی را ایجاد کرد که در آن خشونت علیه زنان مشروعیت پیدا کرده و عاملان آن احساس مصونیت میکنند.
در نهایت این حادثه به روشنی شکاف عمیق میان واکنش مسئولین و افکار عمومی را نمایان کرد. در حالی که سازمان نظام مهندسی تلاش کرد تا با بیانیهای توجیهگرانه، واقعه را بیاهمیت جلوه دهد، واکنشهای کاربران شبکههای اجتماعی نشان از افزایش حساسیت جامعه نسبت به این نوع آزارها دارد. انتشار گسترده ویدئو و انتقادهای تند از عملکرد سازمان و عاملان خشونت، بیانگر این است که جامعه این رفتار را در یک نهاد حرفهای برنمیتابد.
این شکاف میان پاسخگویی حداقلی نهادها و حساسیت روزافزون جامعه نشان میدهد که سیستمهای سنتی در درک و مدیریت مسائل اجتماعی جدید ناتوان هستند و این مسئله میتواند منجر به بیاعتمادی بیشتر عمومی به نهادها شود. مجمع نظام مهندسی اصفهان یک زنگ خطر جدی است که نشان میدهد تبعیض جنسیتی فساد و سرکوب در هم تنیدهاند و مقابله با یکی بدون دیگری ممکن نیست.
تا زمانی که ساختارهای قدرت به شکل اساسی تغییر نکنند و فرهنگ غالب احترام به صدای زنان و حق اعتراض برای تمامی افراد فارغ از جنسیت را نپذیرد این حوادث باز هم تکرار خواهند شد.
▫️کار بدون آزار
#زنان_مهندس
#خشونت_علیه_زنان
#خشونت_در_محل_کار
✈️@Zane_Ruz_Channel
Владелец канала не предоставил расширенную статистику, но Вы можете сделать ему запрос на ее получение.
Также Вы можете воспользоваться расширенным поиском и отфильтровать результаты по каналам, которые предоставили расширенную статистику.
Также Вы можете воспользоваться расширенным поиском и отфильтровать результаты по каналам, которые предоставили расширенную статистику.
Подтвердите, что вы не робот