وقتی به بیرون نگاه میکنی به بازی گرفته میشی، وقتی به درون نگاه میکنی خود بازی را به دست میگیری، آری این زندگی چیزی جز بازی نیست اگر قواعد بازیش را بلد نباشی آن وقت نمیتوانی خوب بازی کنی و خیلی زود از دور خارج میشی. اگر از زندگیت راضی نیستی این به این معنیه که از درون خودت بی خبری. انسانی که به درون خود آگاه هست از چیزی نمی رنجد و حراسی ندارد. این نارضایتی از نبود آگاهیست، راه فراری نیست باید آگاه شد. تا زمانی که چنگ به دنیای بیرونت میزنی داستان زندگیت تغییر نخواهد کرد و مدام اتفاقاتی مشابه برایت رخ خواهد داد. دنیای درون چیزی از نارضایتی نمیداند، او چیزی از ترس نمیداند، او غمگین گذشته ات نیست، او نگران آینده ات نیست، او فقط لحظه حال را میداند زیرا که در لحظه حال چیزی فراتر از اینها را تجربه میکند، (او فرا آگاهیست). تو در بند من ذهنی خود زندانی هستی و او تو را هر جا که دلش خواست میبرد بی آنکه تو متوجه شوی که تو با ایگو یکی نیستی و او مالک تو نیست.
تو سالهاست که در بند من ها هستی اما با کشتن آنها رفتن تو به جهان درونت فرا میرسد و تو تازه متولد میشوی.
تو خود حجاب خودی از میان برخیز.
🍁🌿🍁🌿🍁